Πριν το παιχνίδι το ερώτημα ήταν αν θα επικρατήσει η μεγάλη επίθεση ή η μεγάλη άμυνα. Μετά από αυτό το Super Bowl το ερώτημα έχουμε ξεχάσει ότι υπήρξε ποτέ.

Σε μια από τις εμφατικότερες αμυντικές ερμηνείες που έχουμε δει ποτέ, οι Seattle Seahawks έπνιξαν τους Broncos του Peyton Manning, αφήνοντας τον quarterback των μεγάλων ρεκόρ ως απλό κομπάρσο του παιχνιδιού που ίσως θεμελίωνε το θρύλο του μια για πάντα. Αντ’αυτού, το Super Bowl 48 αυτό που πέτυχε, ήταν να μας κάνει μάρτυρες στην ανατολή ενός νέου θρύλου, της Legion of Doom του Σιατλ.

[Το παιχνίδι παρακολουθήσαμε ζωντανά από το FOX.]

Αυτό ήταν το πρώτο Super Bowl για τους Seahakws (που προηγουμένως είχαν χάσει μία φορά, το 2006 από τους Steelers), που επικράτησαν των Broncos με το σαρωτικό 43-8, στη μεγαλύτερη διαφορά των τελευταίων 20 χρόνων. Και η νεανική υπερ-ομάδα που έχουν φτιάξει οι John Schneider και Pete Carroll έχει όλα τα εχέγγυα για να μπορέσει να επαναλάβει παρόμοιους θριάμβους και στα χρόνια που θα έρθουν.

Αλλά ας μην προτρέχουμε κι ας μιλήσουμε για το παιχνίδι του MetLife.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάποιο κρίσιμο σημείο που έκρινε τον αγώνα- από την πρώτη στιγμή ήταν εμφανές ποια θα ήταν η πορεία του αγώνα. Το πρώτο επιθετικό play των Broncos είδε μια ασυνεννοησία του Manning με τον center του να έχει ως αποτέλεσμα το safety, τους Seahawks να ανοίγουν το σκορ με 2-0 και να παίρνουν τη μπάλα. Ποτέ δεν κοίταξαν ξανά πίσω.

Η επίθεση του Σιατλ ήταν ήρεμη κι αποτελεσματική υπό τον έλεγχο του Russell Wilson ο οποίος πάσαρε 2 touchdowns (το ένα, στον Kearse, αργά στο ματς, ήταν ωστόσο το πιο εντυπωσιακό, με διπλή περιστροφική κίνηση του receiver), απέφυγε τα λάθη, επέκτεινε συνεχώς επιθέσεις με σωστές και ψύχραιμες αποφάσεις στα 3rd downs, και γενικά κράτησε την επίθεση των Broncos εκτός αγωνιστικού χώρου.

Όμως η διαφορά έγινε στην αντίθετη πλευρά της μπάλας. Όποτε ο Manning έπιανε τη μπάλα, η άμυνα των Seahawks έσβηνε τα φώτα. Με ασφυκτική πίεση στον 37χρονο MVP, δεν του άφηναν ποτέ τον χρόνο, τον χώρο ή τους receivers ώστε να μπορέσει να κάνει το παραμικρό μεγάλο και σωστό play, περιορίζοντάς τον είτε σε κοντινές, ακίνδυνες πάσες, είτε σε μεγάλα ρίσκα που κατέληγαν σε ολέθρια λάθη.

Αυτό ακριβώς ήταν και το στοιχείο-κλειδί που εντοπίζαμε στην ανάγνωση του αγώνα όταν προβλέπαμε νίκη των Seahawks προ λίγων ημερών.

Ο Malcolm Smith γύρισε ένα interception στον Manning για touchdown ύστερα από παρεμβολή του Cliff Avril, ο Kam Chancellor έκανε κι εκείνος ένα σταματώντας μια επίθεση όταν ακόμα το σκορ ήταν κοντινό, ενώ ο Percy Harvin (που προηγουμένως είχε αγωνιστεί για 19 snaps σε όλη τη σεζόν) σκόραρε το touchdown που έληξε πρακτικά τον αγώνα, επιστρέφοντας για 87 γυάρδες το kick-off του δεύτερου ημιχρόνου.

Ο Smith βγήκε MVP σε ένα ματς όπου οποιοσδήποτε αμυντικός θα μπορούσε να πει πως το άξιζε- η άμυνα του Σιάτλ ήταν τόσο αψεγάδιαστη που ο Richard Sherman περιορίστηκε πρακτικά σε ρόλο κομπάρσου. Κανείς δε διανοήθηκε καν να τον βάλει στο παιχνίδι.

Ο ανήμπορος να αντιδράσει Peyton Manning πέτυχε 34 completions, που είναι νέο ρεκόρ για Super Bowl, αλλά αν υπάρχει ένας αριθμός από την αποψινή βραδιά που να έχει αληθινό νόημα, είναι το σκορ του αγώνα πριν οι Broncos πετύχουν τους πρώτους (και τελευταίους) πόντους τους: 36-0.

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια είχαμε συνηθίσει σε Super Bowl αμφίρροπα, με ανατροπές, με εκπλήξεις, με αγωνία. Ήταν μάλλον συνεπής εξέλιξη, στη χρονιά των μηδενικών εκπλήξεων, όπου όλα κύλησαν όπως όλοι εξαρχής περιμέναμε να κυλήσουν, πως κι αυτό το Super Bowl θα έληγε δίχως συγκινήσεις. Η κυριαρχία των Seattle Seahawks από την αρχή της σεζόν ως το τέλος της, υπήρξε εμφατική, και είναι οι δικαιότατοι νέοι πρωταθλητές του NFL.

Τελικό σκορ: Seattle Seahawks - Denver Broncos 43-8

Τα quarters: 8-0, 14-0, 14-8, 7-0

MVP: Malcolm Smith