Kαι πίνω μπύρες με τους Άγγλους

Αντί να πάω στο Ολυμπιακό Στάδιο να δω την Τελετή αποφάσισα να την δω σε μια παμπ. Όχι, κάπου όπου θα είχε οθόνες, άρα και πολλούς τουρίστες, πανηγύρι δηλαδή.

Έτσι έφτασα (χωρίς προβλήματα) στην Tower Bridge, ήθελα να περάσω κάτω από τους Ολυμπιακούς Κύκλους (να νιώσω το Olympic spirit) που είχα δει σε πολλές φωτογραφίες πριν έρθω.

Πάνω, όπως είδαμε μετά, από εκεί όπου πέρασε ο Ντέιβιντ Μπέκαμ με το σκάφος, ας είναι τιμημένα τα νερά του Τάμεση. Ακριβώς εκεί όπου πέρασε και το ελικόπτερο με την Βασίλισσα Ελισάβετ και τον Ντάνιελ Κρεγκ.

Οι δρόμοι άδειοι. Ένα γήπεδο μπάσκετ ανάμεσα σε σπίτια άδειο. Η Γέφυρα κούκλα.

Ήπια Victorian lemonade και έφαγα burger and fries. Ίσως τα πιο γευστικά μέχρι στιγμής. Το μπέργκερ μου θύμισε Νέα Υόρκη. Είναι πολύ αφράτο και ζουμερό. Οι πατάτες, αν και τηγανητές, δεν είναι βαριές. Η παμπ είναι γεμάτη. Οι περισσότεροι στέκονται. Στην τηλεόραση έχει αρχίσει η τελετή. Πιάνω την κουβέντα.

Οι Άγγλοι δεν ήξεραν τι να περιμένουν από τον Ντάνι Μπόιλ και πραγματικά είναι τώρα ενθουσιασμένοι. Μου λένε πόσο άγγιξε την καρδιά τους με την ιστορία που απέδωσε και πόσο τους αρέσει αυτό που βλέπουν. Την Βασίλισσα την λατρεύουν. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχει έρθει πιο κοντά τους και τα αστεία για την μοναρχία έχουν λιγοστέψει. Όταν γυρίζει στο παλάτι και κοιτάει τον Ντάνιελ Κρεγκ που έχει πάει να την πάρει για την τελετή ξεσπούν σε χειροκροτήματα και φωνάζουν. Ουουουουουου!

Ρωτάω έναν άντρα για τον Μπέκαμ. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ρωτάω μια κοπέλα. Χαμογελάει με ενθουσιασμό. Όταν δε, βγήκε ο Mr Bean; Χαμός. Είναι εθνικός ήρωας μου λέει ο διπλανός μου, που έχει ξεραθεί από τα γέλια παραγγέλνοντας μια ακόμα μπύρα. Πραγματικά πίνουν πολύ. Δεν ξέρω αν αυτό βοηθάει ή είναι anyway τόσο φιλικοί. Πάντως μετά τα αλληλοκεράσματα δεν αντέχουν. Μας ρωτούν. «Πώς αντέχετε οικονομικά να είστε εδώ;» Ο Financial Advisor της παρέας που έχουμε γίνει. Ο άντρας μου του λέει, «Αύριο στη εταιρεία σου πες του ότι χθες βράδυ σε κέρασε μπύρες ένας Έλληνας». Γελούν όλοι. «Οι Άγγλοι» παραδέχεται ένας άλλος «Είμαστε αρκετά σφιχτοί τύποι». Πάντως έχουν χιούμορ. Ο Financial Advisor ξαναρωτάει τι κάνει τώρα η Κατερίνα Θάνου, αλλά και ο Γιώργος Καραγκούνης.

Στην Τελετή παρελάζουν οι χώρες, χειροκροτούν μαζί μας τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη και μας δείχνουν. Τα παιδιά είναι από την Ελλάδα. Εδώ. Ουουουουου. Όταν περνάει η Αργεντινή κράζουν όλοι (η Αργεντινή ακόμα και 30 χρόνια μετά την ήττα από τις δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου ισχυρίζεται ότι της ανήκουν τα νησιά Φόκλαντ).

Βγαίνοντας παρατηρώ τις κοπέλες έξω από την παμπ. Οι περισσότερες είναι λιώμα. Έχουν βγάλει τα παπούτσια τους και περπατούν με δυσκολία. Ποτέ δε μου άρεσε το θέαμα μεθυσμένων γυναικών. Πραγματικά πίνουν πολύ. Επιστρέφω στο ξενοδοχείο και πάλι χωρίς πρόβλημα ίσως επειδή η Τελετή δεν έχει τελειώσει ακόμα. Σε αρκετούς χώρους, σε καφέ τύπου, υπάρχουν τηλεοράσεις, γέλια και πολύ ποτό.

Σήμερα 28 Ιουλίου θα πάω στην ενόργανη. Στο North Greenwich Arena. Είμαι μόλις 10 λεπτά μακριά. Στο τρένο ακούω όπως κάθε μέρα τον οδηγό (μάλλον) να παροτρύνει τον κόσμο να μην χρησιμοποιεί τον Canning Town σταθμό όσο μπορεί διότι τις μέρες των Αγώνων θα έχει πολύ κίνηση. Για περισσότερες πληροφορίες τους λέει να μπουν στο getaheadofthegames.com (http://www.getaheadofthegames.com/).

Το κλειστό όπου γίνεται η ενόργανη μοιάζει σαν μια πασχαλίτσα που της πετάχθηκαν τα πουά. Χοχο. Να το κοιτάξω αυτό με το χιούμορ, να μην το χάσω εδώ. Μέσα είναι τέλειο στα ροζ και μοβ. Very good indeed. Εντάξει τα γύρω γύρω για να πάμε στις δηλώσεις είναι τσιμέντο, κάγκελα και κουρτίνες, αλλά τα είπαμε. Δεν είμαι και καμιά Δούκισσα να μου στρώσουν κόκκινο χαλί. Η δουλειά γίνεται.

Δυστυχώς τα είδατε με τον Μάρα και τι να τον ρωτήσεις τώρα. Βγαίνουμε όλοι από την δύσκολη θέση. Δεν μένει για δηλώσεις. Ο Βασίλης Τσολακίδης βομβαρδίζεται. Τι σου είπε ο Βλάσης; Λες και δεν ξέρουμε την απάντηση. Τίποτα δεν του είπε. Εξάλλου οι δυο τους έχουν πολλά κοινά. Είναι πολύ καλοί φίλοι και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. «Πίστευα» μας λέει ο Θανάσης Βασιλειάδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυμναστικής (άμα δεν τον ξέρετε), «ότι μαζί θα είχαν καλύτερη ψυχολογία». Όταν θέλουν να μιλήσουν πολύ, λένε λίγα. Έχουν τα ίδια χόμπι (την ταχύτητα, αλλά μην πείτε ότι σας το μαρτύρησα εγώ). Ο πρόεδρος λέει ακόμα ότι τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να πέσει η οικογένεια της Ενόργανης στον Βλάση Μάρα. Να του πει ότι Μάρας=Γυμναστική. Πρέπει να συνεχίσει. Έχει πολλά να δώσει ακόμα. Πώς σπάει αυτή η κατάρα του Σάκη (όπως όλοι τον φωνάζουν) στους Ολυμπιακούς Αγώνες; «Ο Σάκης το ήθελε πολύ. Ίσως αυτό να φταίει».

Ο Βασίλης είναι ανακουφισμένος. Στα προκριματικά πήγε καλά και έβγαλε μάλιστα και μία άσκηση στην έξοδο, οπότε στον τελικό να περιμένουμε περισσότερα, τον ρωτώ. «Λογικά, ναι», μου απαντά γελώντας (μέχρι τώρα που σας γράφω δεν έχουν τελειώσει οι αγώνες και επίσημα δεν έχει περάσει στον τελικό). «Μακάρι», λέει ακόμα με καλύτερο χιούμορ από μένα, «στον αθλητισμό να ξέραμε το αποτέλεσμα από πριν. Ακόμα και για μετάλλιο αν πηγαίνεις, πρέπει να προκριθείς». Και στους Αγώνες έχεις μια μόνο ευκαιρία (να πάρει!).