Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε τους κορυφαίους κάθε χρονιάς από το 1908 μέχρι σήμερα

Με στόχο να τιμά τους αθλητές του που ξεχωρίζουν κάθε χρόνο ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε τη θέσπιση ετήσιων βραβείων.

Παράλληλα, οι πράσινοι θέλοντας να τιμήσουν τις μεγάλες δόξες ανακοίνωσαν τα ετήσια βραβεία τους από το 1908 μέχρι και το 2020.

Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση: "Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος παρουσιάζει τα βραβεία του Συλλόγου έναν θεσμό που θα ξεκινήσει επίσημα από φέτος και θα απονέμονται στον καλύτερο αθλητή, την καλύτερη αθλήτρια ενώ θα υπάρχει και το εξωαγωνιστικό βραβείο ήθους.

Το Διοικητικό Συμβούλιο προχώρησε στην δημιουργία του συγκεκριμένου θεσμού προκειμένου κάθε χρόνο να τιμούνται προσωπικότητες που έγραψαν τη δική τους ιστορία με το «τριφύλλι» στο μέρος της καρδιάς.

Μάλιστα η διοίκηση του ΠΑΟ φρόντισε να τιμήσει και το ένδοξο παρελθόν της, δίνοντας τιμής ένεκεν τα αντίστοιχα βραβεία από το 1908 μέχρι σήμερα.

Στην ακόλουθη λίστα κάθε έτους το πρώτο βραβείο είναι για τον καλύτερο αθλητή, το δεύτερο το εξωαγωνιστικό βραβείο ή αλλιώς βραβείο ήθους και το τρίτο βραβείο είναι της καλύτερης αθλήτριας. Τα βραβεία των αθλητριών εμφανίζονται μετά την δεκαετία του '20 καθώς ως τότε δεν υπήρχαν γυναίκες αθλήτριες στον Σύλλογο.

Τα βραβεία του 2021 θα ανακοινωθούν στην επίσημη κοπή πίτας του Συλλόγου σε λίγες ημέρες.

1908

Γεώργιος Καλαφάτης: Ο Γιώργος Καλαφάτης είναι ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού, ο άνθρωπος που έκανε τρόπο ζωής τον Σύλλογο στη ζωή εκατομμυρίων οπαδών ανά την υφήλιο. Εκτός από «δημιουργός» του Συλλόγου το 1908 έπαιξε σε όλες τις θέσεις (ακόμα και τερματοφύλακας), ενώ παράλληλα εκτέλεσε χρέη προπονητή και διοικητικού παράγοντα από διάφορα πόστα.

Ήταν Ανθυπίατρος του Πολεμικού Ναυτικού και εκτός του ποδοσφαίρου ήταν πρωταθλητής στον στίβο και παράλληλα αγωνίστηκε σε αγώνες πυγμαχίας και πάλης. Στο αγωνιστικό κομμάτι ήταν εκ των πρωταγωνιστών του κυπέλλου Πανθεσσαλικών αγώνων του 1908 σημειώνοντας μάλιστα χατ τρικ!

Μαρινάκης Μαρίνος: Ιστορικός παράγοντας του Παναθηναϊκού με πολύ σημαντική ενασχόληση με τον Σύλλογο ήταν ο Μαρίνος Μαρινάκης από το 1908 κιόλας. Ήταν εκείνος που ενστερνίστηκε γρήγορα το όραμα του Γιώργου Καλαφάτη και τον βοήθησε ενεργά από την πρώτη στιγμή και μια από τις πρώτες ενέργειες του ήταν να συνεισφέρει ενεργά στην ενοικίαση του οικοπέδου Καραπάνου που ήταν το πρώτο γήπεδο του Συλλόγου. Πέραν του ποδοσφαίρου ο Μαρινάκης αργότερα έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες και ενέταξε στις δραστηριότητες του Συλλόγου το χόκεϊ επί χόρτου και το τένις. Παρέμεινε στα κοινά του Συλλόγου μέχρι και την δεκαετία του 20΄ενώ το 1927 διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΟ.

1909

Χρήστος Αβραμίδης: Ο Χρήστος Αβραμίδης είναι μία αξιοπρόσεκτη μορφή του τόπου που καταπιάστηκε με την πολιτική (βουλευτής) αλλά και τη στρατιωτική ζωή .Συμμετείχε σε όλους τους πολέμους (Αντιστράτηγος) του προηγούμενου αιώνα στη χώρα και τίμησε την πράσινη φανέλα ως ποδοσφαιριστής το 1909 στους αγώνες που έδωσε η ομάδα και πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή!

Νίκος Σιμόπουλος: Ένας παράγοντας που βοήθησε καθοριστικά τον Σύλλογο στον δεύτερο κιόλας χρόνο λειτουργίας του ήταν ο Νίκος Σιμόπουλος. Παραχώρησε ένα χωράφι (100Χ45μ.) του στην πλατεία Αγάμων, κοντά στην πλατεία Αμερικής στην οδό Σπάρτης και εκεί οι αθλητές, οι φίλαθλοι κι οι υπόλοιποι παράγοντες το μετέτρεψαν σε γήπεδο. Αναμφίβολα ήταν μια αξιέπαινη κίνηση ενώ ο ίδιος διατέλεσε και σύμβουλος διοίκησης για την επόμενη διετία περίπου

1910

Δημήτρης Δουκάκης: Ο Δημήτρης Δουκάκης ήταν εκ των πρωταγωνιστών του Συλλόγου από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του ως παίκτης , ενώ εκτέλεσε παράλληλα και διοικητικά χρέη, τιμώντας έτσι και τα δύο πόστα το 1910.Έκτοτε ο Δουκάκης εκτός από ποδοσφαιριστής διετέλεσε και έναν μακροχρόνιο διοικητικό παράγοντα που κατείχε σημαντικά πόστα όπως αυτό του Γενικού Γραμματέα

Αθανάσιος Λευκαδίτης: Ο Αθανάσιος Λευκαδίτης ήταν μία εμβληματική μορφή στη διοίκηση του Παναθηναϊκού του 1910 καθώς ήταν ο άνθρωπος που έφερε τον προσκοπισμό στην Ελλάδα και η ζωή του έγινε βιβλίο. Δίδαξε το μπάσκετ και το βόλεϊ, τον κυνήγησαν τα απολυταρχικά καθεστώτα ενώ στήθηκε και προτομή του στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Επιπλέον το 1910 ίδρυσε με μαθητές του Λυκείου Μακρή, όπου δίδασκε ως καθηγητής, την πρώτη ομάδα Ελλήνων Προσκόπων.

1911

Δημήτρης Δεμερτζής: Ο τερματοφύλακας-γιατρός του Παναθηναϊκού εντοπίστηκε από τον ιδρυτή σε σχολικούς αγώνες, ήταν ο μοναδικός που επιλέχτηκε και πήρε επίσημες συμμετοχές από το 1910 (ματς με Εθνικό Γ.Σ. ) και το 1911 ήταν επίσης στους ποδοσφαιριστές που τίμησαν τον Σύλλογο και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Έπαιξε μέχρι και το 1924 στον Παναθηναϊκό διετέλεσε Γενικός Γραμματέας στον Σύλλογο, ενώ ήταν Πρόεδρος και της ΕΠΣΑ .Ήταν παράλληλα Ανθυπίατρος ενώ εκτελούσε και χρέη δημοσιογράφου για λογαριασμό του Συλλόγου τα πρώτα χρόνια βγάζοντας τα δελτία Τύπου της εποχής.

Περικλής Μπούμπουλη: Ο δισέγγονος της Μπουμπουλίνας Περικλής Μπούμπουλης ήταν στα ιδρυτικά στελέχη και αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό στη μεσαία γραμμή περίπου από το 1908 ως το 1912 αγωνιζόμενος στη μεσαία γραμμή. Επανήλθε στα διοικητικά του Συλλόγου ως Αντιπρόεδρος ενώ ακολούθησε στρατιωτική (συμμετείχε στους Βαλκανικούς, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στους δύο Παγκόσμιους πολέμους) και πολιτική καριέρα (εξελέγη Βουλευτής Σπετσών)

1912

Τζον Σίριλ Κάμπελ: Ο πρώτος ξένος στη ιστορία του Παναθηναϊκού ήταν Άγγλος και αγωνίστηκε ως παίκτης αλλά ήταν και προπονητής και γενικός αρχηγός . Ο «Σερ» ήταν στον Σύλλογο από το 1908 ως το 1914 βοήθησε σημαντικά να έρθουν τίτλοι και δίδαξε τις αρχές της ξιφασκίας, της πυγμαχίας και του στίβου στους «πράσινους». Ήρθε από τον Εθνικό Αθηνών και επέστρεψε στην πατρίδα του στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Το 1912 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά καθώς ο Άγγλος πέραν της ποδοσφαίρισης που πήρε το πρωτάθλημα, δίδασκε στους «πράσινους» τις βασικές αρχές της πυγμαχίας και της ξιφασκίας!

Νικόλαος Βότσης: Ένα από τα πρώτα στελέχη των διοικήσεων του Παναθηναϊκού ήταν ο ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Νικόλαος Βότσης που απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη το 1912! Το άγαλμα του ακόμα βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της συμπρωτεύουσας ενώ υπάρχει ακόμα και περιοχή προς τιμή του καθώς και αθλητική ομάδα!

1913

Μιχάλης Ρόκκος: Ο επιθετικός του Παναθηναϊκού Μιχάλης Ρόκκος έγραψε τη δική του ιστορία με την πράσινη φανέλα από το 1911 ως το 1923. Είναι ο άνθρωπος που κατέβηκε στο λιμάνι του Πειραιά και έβγαλε από το καράβι τον συμπατριώτη του Μιχάλη Παπάζογλου για να τον φέρει στον Παναθηναϊκό. Επιπλέον πρωταγωνίστησε στους αγώνες της ομάδας το 1913.

Κώστας Τσικλητήρας: Ο τεράστιος αθλητής από την Πύλο ήταν πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία του Παναθηναϊκού, παρόντας από το πρώτο εσωτερικό διπλό μέχρι περίπου το 1911.Παράλληλα ήταν ενεργός Ολυμπιονίκης στα αγωνίσματα του άλματος εις ύψος άνευ φοράς και άλματος εις μήκος άνευ φοράς σε δύο Ολυμπιακούς αγώνες! Έφυγε από τη ζωή κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων το 1913 καθώς αρρώστησε διότι δεν επιθυμούσε ιδιαίτερη μεταχείριση παρότι Ολυμπιονίκης, επιδεικνύοντας μια μοναδική αυταπάρνηση στα χρονικά

1914

Ντέιβιντ Μπαρνς: Το 1914 ήταν μια κομβική σεζόν καθώς ήταν η χρονιά που αγωνίστηκαν οι περισσότεροι ξένοι στον Σύλλογο πριν την εποχή Μπόσμαν. Ο Άγγλος αξιωματικός ναυτικής αποστολής Ντέιβιντ Μπαρνς εκτέλεσε αργότερα χρέη προπονητή και είναι η αιτία που ήρθε στην ομάδα ο συμπατριώτης του Σμιθ καθώς και οι Γάλλοι Ντεμπλά και Ντιον δείχνοντας από την αρχή την τάση του Συλλόγου να εξευρωπαϊστεί. Τον Μπαρνς τον εντόπισαν οι «πράσινοι» σε ένα φιλικό με το Γουδή και τον ενέταξαν γρήγορα στο έμψυχο δυναμικό τους.

Ηλίας Κωνσταντινίδης: Μια… αθόρυβη προσωπικότητα που ωστόσο βοήθησε πολύ τον Παναθηναϊκό σε δύσκολα χρόνια ήταν ο σύμβουλος Ηλίας Κωνσταντινίδης που είχε δικό του πρότυπο Λύκειο.

Μάλιστα το 1914 παραχώρησε με κατά καιρούς χαμηλό αντίτιμο, τον μεγάλο χώρο δίπλα από το «Αγγλοελληνικόν Παρθεναγωγείον» προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως έδρα ο Παναθηναϊκός. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι «πράσινοι» χρησιμοποιούσαν για αθλητικούς σκοπούς τον χώρο μέχρι και περίπου το 1920.

1915

Διανέλος Παππάς: Ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του Παναθηναϊκού και κατάφερε να μείνει συνεπής στην δύσκολη πρώτη 8ετία της ομάδας, εκτελώντας χρέη ποδοσφαιριστή αλλά και παράλληλα βοηθούσε όπου υπήρχε ανάγκη είτε αγωνιστική, είτε διοικητική έχοντας πόστο εφόρου και συμβούλου. Τη δύσκολη χρονιά του 1915 ήταν ανάμεσα στους αθλητές που αγωνίστηκαν στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Νικολό Μισακιάν: Μια δεσπόζουσα μορφή στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του Συλλόγου ήταν ο Νικολό Μισακιάν ,ένας από τους πρώτους συντρόφους του Γιώργου Καλαφάτη όταν δημιούργησε τον Σύλλογο. Ήταν ο πρώτος Αρμένιος που αγωνίστηκε στο «τριφύλλι» και έπαιζε σποραδικά σε αγώνες μέχρι και τη δεκαετία του ΄20 και το 1915 ήταν δίπλα στον Σύλλογο μέσω αλληλογραφίας από η Μυτιλήνη που βρισκόταν για διάφορες σημαντικές αποφάσεις του ΠΑΟ.

1916

Γιάννης Σταυρόπουλος: Ο σπουδαίος Γιάννης Σταυρόπουλος ήταν εκ των πρωταγωνιστών του Παναθηναϊκού το 1916 ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής της ομάδας και σε κάποια φάση της χρονιάς εκτελούσε και χρέη προέδρου λόγω του πολέμου. Επιπλέον ήταν και αρχηγός του ποδοσφαιρικού τμήματος εκείνη την σεζόν. Ήταν από τους πρωτεργάτες του Συλλόγου στους Στρατιωτικούς αγώνες ενώ πέραν από σπουδαίος επιθετικός ήταν και αρκετά καλός μπασκετμπολίστας. Επιπλέον ακολούθησε ιατρική καριέρα.

Γιάννης Γαρουφαλιάς: Ο Γιάννης Γαρουφαλιάς ήταν ένας από τους ιδρυτές του «τριφυλλιού» που βοήθησε την ομάδα για την πρώτη περίπου δεκαετία. Ο άλλοτε «πράσινος» μέσος, μετέπειτα στέλεχος του Δ.Σ. ως σύμβουλος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα . Το 1916 συμμετείχε όσο του επέτρεπαν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις στα κοινά του Συλλόγου καθώς μαινόταν ο Α Παγκόσμιος πόλεμος.

1917

Λουκάς Πανουργιάς: Εντάχθηκε στις τάξεις του Παναθηναϊκού από ηλικία 13 ετών και έπαιξε 15 συνολικά χρόνια με το αγαπημένο του «τριφύλλι». Ο αθλητής από τη Λιβαδειά ανακηρύχθηκε επίτιμος ισόβιος πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. και πρωτεργάτης της Παναθηναϊκής Αθλητικής Ιδέας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν βασικό μέλος της ομάδας του «τριφυλλιού» το 1917 και τον θεωρούσαν ήδη αναντικατάστατο!

Γεώργιος Τσόχας: Ο Γεώργιος Τσόχας ήταν ένας παράγοντας που βοήθησε για πολλά χρόνια τον Παναθηναϊκό , είχε μεγάλη πολιτική καριέρα με μεγάλη δράση και το 1917.Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου την πενταετία 1914-19 ενώ επανήλθε την διετία 1935-37. Για την προσφορά του στο σύλλογο και στην πόλη, αργότερα δόθηκε το όνομά του στη δυτική εξέδρα του γηπέδου της Λεωφόρου .

1918

Μιχάλης Παπάζογλου: Ο Κωνσταντινουπολίτης ποδοσφαιριστής που ντύθηκε στα «πράσινα» το 1911, ενώ ήταν και αθλητής στίβου, ήταν ο μακροβιότερος γενικός γραμματέας του Παναθηναϊκού . Ήταν ενεργό μέλος της εθνικής Αντίστασης στην περίοδο της κατοχής που καταδικάστηκε σε θάνατο και κατάφερε να αποδράσει! Στην ιστορία έχει μείνει ο πύρινος λόγος του «Τα μέλη, οι αθληταί, τα συμβούλια παρέρχονται και αντιπαρέρχονται. Ο Παναθηναϊκός, όμως, θα παραμένη επί γενεάς γενεών εις την Αιωνιότητα». Το 1918 ο ΠΑΟ γιόρτασε την κατάκτηση του πρωταθλήματος και ο Παπάζογλου ήταν βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι του.

Χρήστος Μπιρισιμιτζάκης: Μια εξέχουσα προσωπικότητα μπήκε το 1918 στα διοικητικά του ΠΑΟ, λίγο αργότερα από τον Ιωάννη Μπιιρισιμιτζάκη και έγινε ο… ισχυρός άνδρας του Συλλόγου, καταλαμβάνοντας τη θέση του προέδρου. Είχε πλούσια αθλητική δράση καθώς είναι καταγεγραμμένη η συμμετοχή του σε αγώνες το 1888 όπου ήταν 2ος στις Ζάππειες Ολυμπιάδες του 1889 στο άλμα. Μπήκε μπροστά σε μια δύσκολη περίοδο για τον Σύλλογο και προσπάθησε να τα φέρει εις πέρας.

1919

Γεώργιος Καλαφάτης: Το 1919 ήταν μια χρονιά που ο ιδρυτής Γιώργος Καλαφάτης άφησε και πάλι τη στάμπα του, αφού ήταν εκ τω λίγων εκλεκτών πράσινων που βγήκαν για πρώτη φορά εκτός συνόρων. Τότε έγιναν οι Διασυμμαχικοί αγώνες στο Παρίσι και μέλη της Εθνικής ομάδας από Παναθηναϊκό ήταν ακόμα τα αδέρφια Δεμερτζή, Γιάννης Σταυρόπουλο και Λουκάς Πανουργιάς Μάλιστα η Εθνική έφερε και νίκη με 3-2 επί της Ρουμανίας στη διοργάνωση. Επιπλέον ο Καλαφάτης σε αυτούς τους αγώνες εξασφάλισε αθλητικό υλικό και μπάλες και τα έφερε στην Αθήνα για τα αγωνίσματα του μπάσκετ, του βόλεϊ και του στίβου, καθώς και τους κανονισμούς τους.

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή: Μια τεράστια μορφή βρέθηκε έστω και για μικρό χρονικό διάστημα στα κοινά του Παναθηναϊκού, πρόκειται για τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, που είχε στενή σχέση με τον Άλμπερτ Αινστάιν. Ο τεράστιος μαθηματικός με σπουδαίο επιστημονικό έργο σε μαθηματικά, φυσική αλλά και αρχαιολογία μπήκε στις τάξεις του Συλλόγου το 1919 και αναμφίβολα αποτελεί τιμή για τον Παναθηναϊκό που μια τέτοια προσωπικότητα βρέθηκε στους κόλπους του.

1920

Απόστολος Νικολαϊδης: Ο ερχομός του σπουδαιότερου πολυαθλητή του Συλλόγου, του τεράστιου παράγοντα Απόστολου Νικολαϊδη το 1914 ήρθε και άλλαξε όλα τα δεδομένα. Ήταν αθλητής ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, στίβου και τένις . Με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε περίπου μέχρι το 1928 ενώ την τετραετία 1923-27 ήταν παίκτης-προπονητής. Ήταν ενεργό διοικητικό μέλος του Συλλόγου με τεράστια συνεισφορά από διάφορα πόστα ενώ την πενταετία 1974-79 διετέλεσε Πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο.

Πέραν του προεδρικού θώκου είχε ήδη διατελέσει αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου, γενικός αρχηγός και ο ουσιαστικός λήπτης αποφάσεων στο Σύλλογο για 40 και πλέον χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σπουδαίος Απόστολος Νικολαϊδης άφησε και πάλι τη στάμπα του το 1920 αγωνιστικά στην ομάδα καθώς ήταν ο μοναδικός αθλητής του «τριφυλλιού» που αγωνίστηκε σε δύο αγωνίσματα στους Ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν στην Αμβέρσα. Πιο συγκεκριμένα ο Πατριάρχης αγωνίστηκε με την ομάδα ποδοσφαίρου που κατέλαβε την 13η θέση ενώ συμμετείχε και στο απαιτητικό αγώνισμα του δεκάθλου στο οποίο κατέλαβε την 21η θέση.

Ιωάννης Τζεράχης: Σκοτώθηκε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» Ιωάννης Τζεράχης. Υπηρετούσε στη Ναυτική Αεροπορική Μοίρα Σμύρνης. Στις 11 Ιουνίου 1920 ενώ εκτελούσε πολυβολισμούς κατά των χαρακωμάτων του εχθρού από μικρό ύψος, σκοτώθηκε λόγω καταρρίψεως του αεροπλάνου του Nieuport από εχθρικά αντιαεροπορικά πυρά κατά τη μάχη του Σαραχανλί.

1921

Απόστολος Νικολαϊδης: Χρονιά…Απόστολου Νικολαϊδη ήταν και το 1921 με τον Πατριάρχη να πρωταγωνιστεί αγωνιστικά σε πέντε διαφορετικά αθλήματα στους επίσημους αγώνες της ΧΑΝ, πέραν του ποδοσφαίρου που το «τριφύλλι» πήρε επίσης το πρωτάθλημα. Πιο συγκεκριμένα ο Νικολαϊδης ήταν πρώτος στο ύψος με 1,70μ., πρώτος στην ελευθέρα δισκοβολία με 35,4μ. και επιπλέον ήταν στις «πράσινες» πρωταθλήτριες ομάδες του μπάσκετ, του βόλεϊ και της διελκυστίνδας.

Γιώργος Χατζόπουλος: Το έμβλημα που στην όψη του, προκαλεί ρίγη συγκίνησης σε εκατομμύρια φιλάθλους σε όλον τον πλανήτη, το τιμημένο τριφύλλι, καθιερώθηκε ως σύμβολο του Παναθηναϊκού το 1919. Ο άνθρωπος που το ανέλαβε να το σχεδιάσει και να το φιλοτεχνήσει ήταν ο Γιώργος Χατζόπουλος, ο οποίος ήταν μέλος του Συλλόγου και παράλληλα διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. Επιπλέον το 1921 ως πρόεδρος ξεκίνησε και έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να μπει ο Παναθηναϊκός στην αγαπημένη Λεωφόρο και να βρει το παντοτινό του σπίτι!

1922

Σωτήρης Ασπρογέρακας: Ένας εκλεκτός ποδοσφαιριστής του Συλλόγου ήταν ο Σωτήρης Ασπρογέρακας ο οποίος το 1922 ηγήθηκε της κατάκτησης του πρωταθλήματος του «τριφυλλιού». Επρόκειτο για τον σέντερ φορ της ομάδας που φόρτωσε με γκολ τα αντίπαλα δίχτυα ενώ διετέλεσε και γενικός αρχηγός της ομάδας αργότερα. Έγινε στη συνέχεια διεθνής διαιτητής ακόμα και σε Ολυμπιακούς αγώνες ενώ διετέλεσε πρόεδρος της ΟΔΠΕ και της ΕΠΣΑ.

Πάνος Σαββίδης: Ο Πάνος Σαββίδης ήταν πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου το 1922 και παραχώρησε αίθουσα του Μεγάρου Αλάμπρα στον Σύλλογο για να στεγάσει εκεί τη λέσχη του, την πρώτη αθλητικού σωματείου στην Ελλάδα.

Μάλιστα στον χώρο του θεάτρου γινόντουσαν οι Γενικές Συνελεύσεις του «τριφυλλιού» για μια περίπου τετραετία όπου και πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις. Μάλιστα για ένα χρονικό διάστημα προπονούταν σε μια αίθουσα του Μεγάρου που άνηκε στον Σαββίδη και η ομάδα ξιφασκίας του Συλλόγου.

1923

Απόστολος Νικολαϊδης: Ο «Πατριάρχης» Απόστολος Νικολαϊδης είχε μια εξαιρετική αθλητική χρονιά και το 1923 και ήταν ο «πράσινος» που ξεχώρισε. Πιο συγκεκριμένα ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟ και παράλληλα διέπρεψε στον στίβο. Στους αγώνες των Παναθηναίων ήταν 1ος στο ακόντιο , τρίτος στη δισκοβολία και τρίτος στο άλμα επί κοντώ. Επιπλέον στους Πανιώνιους αγώνες ήταν πρώτος σε ύψος , σφαίρα και δίσκο!

Παναγής Γιαννουλάτος: Μια από τις μεγαλύτερες μορφές του Συλλόγου την προπολεμική περίοδο σε επίπεδο παραγόντων ήταν οι αδερφοί Γιαννουλάτοι Παναγής και Γιώργος. Έδιναν αξιοσέβαστα ποσά στον Σύλλογο από την δεκαετία του ΄20 και είναι χαρακτηριστικό ότι το 1923 αποφασίστηκε στην Γενική Συνέλευση να απονεμηθεί στον Παναγή Γιαννουλάτο ο τίτλος του ευεργέτη. Μάλιστα χάρη στα δύο αδέρφια ξεκίνησαν τα έργα στη Λεωφόρο καθώς εγγυήθηκαν για λήψη δανείου από την Κτηματική τράπεζα χωρίς δέσμευση συμβολαίου από πλευράς ΠΑΟ.

1924

Αντώνης Καρυοφύλης: Ο Αντώνης Καρυοφύλλης ήταν ο πρώτος σημαντικός επικοντιστής του ΠΑΟ και το 1924 ήταν κεντρικό πρόσωπο του τριφυλλιού. Επρόκειτο για το μοναδικό αθλητή που εκπροσώπησε τον Παναθηναϊκό στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισίου.

Κατέλαβε την 21η θέση με επίδοση 1,70μ. ενώ το ίδιο έτος ήταν πρωταθλητής Ελλάδας , είχε σημειώσει πανελλήνιο ρεκόρ και παράλληλα συμμετείχε στην ομάδα 4Χ100 του ΠΑΟ που πήρε την Τρίτη θέση.

Παντελής Καρασεβδάς: Μια μεγάλη μορφή του τόπου αναμφίβολα ήταν ο Παντελής Καρασεβδάς που ήταν ένας σημαντικός πολιτικός, Ολυμπιονίκης και μεγάλη μορφή του ΠΑΟ. Έδωσε μάλιστα μάχη στη Δ’ Εθνοσυνέλευση (1924-1925) ώστε να εγκριθεί η παραχώρηση της Περιβόλας από τον Δήμο Αθηναίων στον Παναθηναϊκό.

Η εγκριτική απόφαση δημοσιεύθηκε στο υπ’ αρίθμ. 165/1924 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Η ηγετική τετράδα του Παναθηναϊκού (Καλαφάτης, Νικολαΐδης, Παπάζογλου, Πανουργιάς) σε ένδειξη εκτίμησης τον εξέλεξε πρόεδρο του Συλλόγου. Η Γενική Συνέλευση επί προεδρίας Καρασεβδά ήταν ιστορική καθώς ο Παναθηναϊκός πήρε επίσημα τη Λεωφόρο και παράλληλα την σημερινή τελική του ονομασία!

1925

Αντώνης Καρυοφύλλης: Ο Αντώνης Καρυοφύλλης κράτησε ψηλά την πράσινη σημαία στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε στη Λεμεσό.Ο «πράσινος» αθλητής έκανε μια εξαιρετική επίδοση στις 26 Απριλίου 1925 καθώς «πέταξε» στο 1.365μ. στο ύψος άνευ φοράς, ήταν πρώτος σε μια επίδοση που παρέμεινε Παναθηναϊκό ρεκόρ για πάντα. Επιπλέον την ίδια χρονιά ήταν πρωταθλητής και στο ύψος με 1,75μ. ενώ ήταν τρίτος στους Ελληνογαλλικούς αγώνες του 1925.

Νίκος Νικολαϊδης: Ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε εντελώς δωρεάν τα σχέδια ανακατασκευής του γηπέδου της Λεωφόρου ήταν ο Νίκος Νικολαϊδης, οποίος εμπλεκόταν με τα κοινά του Συλλόγου από τις αρχές της δεκαετίας του 20΄ καθώς ήταν ταμίας. Αφού αποφασίστηκε η οριστική παραχώρηση του γηπέδου της Λεωφόρου ο Νίκος Νικολαϊδης ήταν ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε αφιλοκερδώς να αναμορφώσει και να σχεδιάσει το νέο γήπεδο.

1926

Φάνης Ασπρογέρακα: Μια διαλεχτή αθλητική μορφή ήταν ο Φάνης Ασπρογέρακας, αδελφός του Σωτήρη που ήταν τα ποδοσφαιρικά αδέλφια που κέρδισαν την παράσταση στον Σύλλογο κατά την δεκαετία του ΄20.

Πρωταγωνίστησε στις κατακτήσεις τίτλων και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν το πολύ δυνατό σουτ. Ήταν από τους πλέον αθλητικούς ποδοσφαιριστές του Συλλόγου και είχε νικήσει σε αγώνες 300μ. και σκυταλοδρομίας ενώ παράλληλα είχε αρκετές συμμετοχές και γκολ στους αγώνες του πρωταθλήματος Αθηνών το 1926.

Κώστας Περλάτο: Ο Κώστας Περλάτος θεωρείται ο εισηγητής της πυγμαχίας στην Ελλάδα. Καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Εγγράφηκε μέλος του Παναθηναϊκού Α.Ο. και το 1926, ο νεαρός και φιλόδοξος Περλάτος επανίδρυσε και επίσημα το τμήμα πυγμαχίας στον Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο

Βάσω Ξηρού: Η κόρη του παράγοντα του ΠΑΟ Νικολάου Ξηρού, η Βάσω Ξηρού, ήταν αθλήτρια του Παναθηναϊκού στο βόλεϊ τη δεκαετία του ’20 και μετέπειτα, υπεύθυνη πολλών επιτροπών του Ομίλου σχετικών με τον γυναικείο αθλητισμό και με τη διοργάνωση δεξιώσεων. Το 1926 στην ίδρυση του τμήματος βόλεϊ ήταν ανάμεσα στις… εκλεκτές.

1927

Ηλίας Γρηγοριάδης: Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Ηλίας Γρηγοριάδης είναι μια από τις αξέχαστες μορφές του Συλλόγου καθώς είναι ο πρώτος αθλητής που έχασε τη ζωή του υπερασπιζόμενος την εστία αλλά και τα ιδεώδη του Συλλόγου.

Πιο συγκεκριμένα σε ματς με την ΑΕΚ το 1927 δέχτηκε ισχυρό χτύπημα κατά την διάρκεια του αγώνα και αργότερα ξεψύχησε βυθίζοντας στο πένθος την πράσινη οικογένεια. Το 1927 ήταν ο βασικός πορτιέρο της ομάδας που πήρε το πρωτάθλημα Αθηνών και σε τεράστιο βαθμό το οφείλει στον αλησμόνητο τερματοφύλακα.

Γιάννης Οικονομόπουλος: Σε μια αξιέπαινη πρωτοβουλία για τα δεδομένα της εποχής του 1927 προχώρησε ο παράγοντας του Παναθηναϊκού και υπεύθυνος διαφημιστικού τμήματος Γιάννης Οικονομόπουλος. Ήταν ο ιθύνων νους για την κινηματογράφηση του αγώνα Παναθηναϊκού-Ηρακλή και είναι μια από τις καινοτομίες που έκαναν οι «πράσινοι» στον αθλητικό χώρο της Ελλάδας.

Αθηνά Σπανούδη: Η πρώτη γυναίκα που είχε άμεση σχέση με τον αθλητισμό και τον Παναθηναϊκό φαίνεται ότι είναι η Αθηνά Σπανούδη. Ένα πρόσωπο γνωστό στην αθηναϊκή κοινωνία και μάλιστα τακτικός θαμώνας στις εξέδρες όταν αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός, παρότι ο πατέρας της ήταν συνδεδεμένος με την ΑΕΚ.

Μάλιστα η Σπανούδη είχε λατρεία για το ποδόσφαιρο και ήταν αυτή που έκανε την πρώτη απόπειρα δημιουργίας ποδοσφαιρικής ομάδας στο «τριφύλλι» σε ένα χρονικό σημείο που έμοιαζε απίθανο.

1928

Ρένος Φραγκούδης: Ο «φτερωτός» Ρένος Φραγκούδης είναι μια σπουδαία μορφή του στίβου του Παναθηναϊκού και το 1928 ο Κύπριος σπρίντερ ύψωσε ψηλά την πράσινη σημαία. Ήταν η σεζόν που ήρθε στον ΠΑΟ στο τμήμα στίβου ενώ παράλληλα αγωνιζόταν και στο τμήμα χόκεϊ επί χόρτου. Εκείνη τη χρονιά έκανε γνωστό το όνομα του στο Πανελλήνιο καθώς συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες τους Λος Άντζελες κατακτώντας την 8η θέση στα 200 μέτρα και έγινε ο πρώτος «πράσινος» Ολυμπιονίκης! Στην ίδια διοργάνωση ήταν 10ος με την ομάδα 4Χ100 και 42ος στα 100μ

Ηλίας Μιχαηλίδης: Μια εξέχουσα μορφή του Παναθηναϊκού ήταν ο γκολκίπερ της ομάδας Ηλίας Μιχαηλίδης από την Αλεξάνδρεια. Επρόκειτο για τον καλύτερο τερματοφύλακα που είχε περάσει από την Ελλάδα μέχρι εκείνη τη περίοδο σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής . Ωστόσο ο πράσινος άσος ήταν πολύ άτυχος στο δεύτερο μόλις παιχνίδι του που υπερασπίστηκε την εστία του «τριφυλλιού». Συγκεκριμένα στον αγώνα για το κύπελλο Πάσχα στις 16 Απριλίου 1928 κόντρα στον Ολυμπιακό, ο Μιχαηλίδης δέχτηκε ένα πολύ δυνατό σουτ στο στήθος. Ο άτυχος γκολκίπερ μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό καθώς το χτύπημα ήταν σοβαρό και δυστυχώς δεν κατάφερε να επανέλθει. Περίπου ένα μήνα αργότερα ο Μιχαηλίδης πέθανε από αιματοπτυσία βυθίζοντας στο πένθος τη πράσινη οικογένεια.

Κούλα Γκιοζέπε: Το 1928 η Κούλα Γκιοζέπε έγραψε ξεχωριστή ιστορία με την πράσινη φανέλα καθώς αγωνίστηκε με τα χρώματα του Παναθηναϊκού και κόουτς τον Γεωργιάδη στον πρώτο πυγμαχικό αγώνα γυναικών στην Ελλάδα. Η πυγμάχος του ΠΑΟ μάλιστα κατάφερε και επικράτησε της αντιπάλου της Βελιανίτου του Πυγμαχικού Συλλόγου ανοίγοντας έτσι τον δρόμο των επιτυχιών για τις γυναίκες του «τριφυλλιού» στο μέλλον.

1929

Κώστας Πετρίδης: Μια σπουδαία μορφή του στίβου του Παναθηναϊκού ήταν ο Κώστας Πετρίδης που το 1929 κέρδισε τις εντυπώσεις ενώ παράλληλα ήταν ένας από τους αθλητές που προέβη σε διάφορες ενέργειες ώστε να έρθει ακόμα πιο κοντά το «τριφύλλι» με την Κύπρο. Αγωνιστικά αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος (6.86 μ.) και στο άλμα εις τριπλούν (13.69 μ.), 4Χ100 και 4Χ200 προσφέροντας τα μέγιστα ώστε ο Παναθηναϊκός να αναδειχτεί πρώτος στους Παμβαλκανικούς ή Προβαλκανικούς αγώνες όπως ονομάστηκαν. Οι «πράσινοι» ήταν στην πρώτη θέση με 27 βαθμούς , έναντι 24 του Εθνικού Γ.Σ.

Χρήστος Σάρρας: Το 1929 ο νεαρός Χρήστος Σάρρας αψηφά τις προτροπές όλων των ανθρώπων του στίβου να μην τρέξει στον Μαραθώνιο αλλά να τρέξει σε κάποια μικρότερη απόσταση, καθώς θεωρούσαν ότι το σώμα του δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει.

Ο νεαρός αδύνατος αθλητής αν και δεν… γέμιζε το μάτι προπονητών και αθλητών εντούτοις τα κατάφερε κάτι παραπάνω από περίφημα τερματίζοντας στην πρώτη θέση στους Παμβαλκανικούς, δείχνοντας το Παναθηναϊκό…πείσμα του από νωρίς.

Μαρία Παπαδοπούλου: Η γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού άρχισε να γίνεται γνωστή σταδιακά στην Αθήνα και το 1929 άρχισε να ξεχωρίζει με την κατάληψη της έκτης θέσης στο Πρωτάθλημα Αθηνών. Μια αθλήτρια στην οποία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό ήταν η Μαρία Παπαδοπούλου

1930

Άγγελος Μεσσάρης: Το 1930 ήταν η χρονιά που ο μύθος του Άγγελου Μεσσάρη ξεπέρασε τα στενά όρια της Αθήνας έπειτα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και το θρυλικό 8-2 επί του αιωνίου αντιπάλου.

Ο Ληξουριώτης Μεσσάρης ήταν ο πρώτος αθλητής που το όνομα του έγινε σύνθημα και το «Γεια σου Άγγελε Μεσσάρη…» τραγουδιέται μέχρι σήμερα. Αγωνίστηκε στον ΠΑΟ από το 1927 ως το 1931 και πολλοί μιλάνε για τον σπουδαιότερο προπολεμικό ποδοσφαιριστή ενώ ιδρύθηκε και ομάδα προς τιμή του ο «Π.Ο. Μεσσάρης». Επίσης το 1930 βοήθησε τα μέγιστα την Εθνική ώστε να πάρει την τρίτη θέση στο Βαλκανικό πρωτάθλημα ενώ ξεχώρισαν αναμφίβολα το ματς Ελλάδας-Βουλγαρία 6-1 και Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού που σημείωσε από δύο τέρματα σε κάθε ματς. Επιπλέον την ίδια χρονιά ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος αλλά και του πρωταθλήματος Αθηνών.

Διομήδης Συμεωνίδη: Ένας σπουδαίος αθλητής που έγραψε τη δική του ιστορία στον Παναθηναϊκό ήταν ο Κύπριος Διομήδης Συμεωνίδης και το 1930 ήταν από τις σημαδιακές χρονιές του , ενώ φόρεσε το τριφύλλι από το 1929 ως το 1933. Το 1930 ήταν παρόντας στο 8-2 επί του Ολυμπιακού, ενεργό στέλεχος της ομάδας στίβου του ΠΑΟ και βασικό και αναντικατάστατο μέλος της ομάδας χόκεϊ του «τριφυλλιού» που εκείνη τη χρονική περίοδο ήταν η καλύτερη στην Ελλάδα.

Άννα Νικολοπούλου: Ένα «φίνο κορίτσι» που άφησε τη δική της πινελιά ήταν η Άννα Νικολοπούλου που ανήκε στη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Συλλόγου το 1930. Η αθλήτρια του ΠΑΟ ήταν στις κορυφαίες σε μια δύσκολη χρονιά για το τμήμα που πρωταρχικό ζητούμενο ήταν η συντήρηση και η διατήρηση του στους αγωνιστικούς χώρους

1931

Χρήστος Σάρρας: Ο εμβληματικός Μαραθωνοδρόμος του Παναθηναϊκού Χρήστος Σάρρας έκανε σπουδαίο αγώνα το 1931 καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στον Μαραθώνιο στους Βαλκανικούς αγώνες.

Ο σπουδαίος αθλητής του ΠΑΟ προκάλεσε αίσθηση αφού κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με 3:11.19.0 και μάλιστα τερμάτισε κρατώντας στο χέρι μια σημαία του «τριφυλλιού».

Λουκάς Πανουργιάς: Το 1931 ο Παναθηναϊκός πρωτοστάτησε και πάλι αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή τον παράγοντα του τότε Λουκά Πανουργιά σε μια ακόμα καινοτομία. Προτού ακόμα να εκπέμψει ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός στην Ελλάδα , μεταδόθηκε στη Λέσχη του Παναθηναϊκού για πρώτη φορά περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα! Χρέη εκφωνητή ανέλαβε ο τεράστιος Λουκάς Πανουργιάς ο οποίος έκανε μετάδοση για πέντε λεπτά από το Βελιγράδι και τον αγώνα Γιουγκοσλαβίας-Ελλάδας στον οποίο μάλιστα σκόραρε ο «πράσινος» Αντώνης Μηγιάκης.

Δήμητρα Ξυδέα: Η Ξυδέα ήταν μια από τις πρωταγωνίστριες του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα βόλεϊ που έγινε το 1931. Η «πράσινη» αθλήτρια ήταν πολύ δυναμική και προσέφερε τα μέγιστα ώστε ο ΠΑΟ να κατακτήσει την Τρίτη θέση σε ισοβαθμία μαζί με τον Πανιώνιο

1932

Ρένος Φραγκούδης: Ο μοναδικός Ρένος Φραγκούδη ήταν και πάλι κορυφαίος Παναθηναϊκός αθλητής το 1932 καθώς κατόρθωσε να είναι και πάλι Ολυμπιονίκης. Στην κορυφαία διοργάνωση που έγινε στο Λος Άντζελες ο Ρένος Φραγκούδης πήρε την 7η θέση με την ομάδα 4Χ100. Παράλληλα την ίδια χρονιά στέφθηκε και πάλι χρυσός Βαλκανιονίκης στα 100μ., στα 200μ. και στα 4Χ400μ.

Θοδωρής Δημητριάδης: Στη Γ.Σ. του 1932 ο πολυπράγμων παράγοντας του Παναθηναϊκού Θοδωρής Δημητριάδης προτάθηκε να ανακηρυχτεί μεγάλος ευεργέτης. Ήταν χρηματοδότης στα πρώτα μεγάλα έργα της Λεωφόρου και συνέδραμε για την περίφραξη του γηπέδου , την περιτοίχιση αλλά και τα αποδυτήρια του ιστορικού γηπέδου.

Σοφία Μπεναρδή: Το 1932 η Σοφία Μπεναρδή άφησε τη σφραγίδα της στο γυναικείο αθλητισμό του Παναθηναϊκού. Η σπουδαία πολυαθλήτρια που ήταν και σ την ομάδα του γυναικείου βόλεϊ του «τριφυλλιού» έκλεψε τις εντυπώσεις στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου κατακτώντας τρία ασημένια μετάλλια στα 60μ., στα 100μ. και στα 80μ. εμπόδια και το χάλκινο μετάλλιο στο μήκος

1933

Χρύσανθος Τσουκαλάς: Μια εξέχουσα μορφή του στίβου του Παναθηναϊκού ήταν ο Χρύσανθος Τσουκαλάς και το 1933 ήταν μια χρονιά που έκανε γνωστό το όνομα του σε διεθνές επίπεδο.

Πιο συγκεκριμένα ο αθλητής του ΠΑΟ κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 1500μ. και στα 5.000μ. στους Βαλκανικούς αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο με χρόνους 4:02.0Ο και 16:07.8

Νικόλαος Ξηρός: Ο Νικόλαος Ξηρός ήταν πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. το 1933 και η διοίκηση του πρωτοστάτησε σε σπουδαίες ενέργειες. Βοήθησε τα μέγιστα ώστε να σβήσει η εσωτερική κρίση που είχε ξεσπάσει στον Σύλλογο. Φρόντισε για την επανένταξη του ιδρυτή στον Παναθηναϊκό καθώς και όλων των παικτών που είχαν πάει ως πράξη αντίδρασης στα Πράσινα Πουλιά.

Επιπλέον κατά την διετία του κατασκευάστηκε η πρώτη εξέδρα από μπετόν και από κάτω στεγάστηκαν η πυγμαχία, η γυμναστική και η ξιφασκία. Παράλληλα κατασκευάστηκε και η ξύλινη κερκίδα με στέγαστρο στην πλευρά της Τσόχα

1934

Κώστας Αρβανίτης: Ο δρομέας του Παναθηναϊκού Κώστας Αρβανίτης είναι εκ των κορυφαίων αθλητών στίβου του Συλλόγου την δεκαετία του ΄30 και είχες πολλές σπουδαίες στιγμές κατακτώντας όλα τα…είδη μεταλλίων σε Βαλκανικούς αγώνες.

Το 1934 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 10.000μ. με χρόνο 33.50 ενώ κόντραρε μέχρι το τέλος και τον Στέλιο Κυριακίδη. Παράλληλα την ίδια χρονιά κατέκτησε την πρώτη θέση στα 8.000μ. ανώμαλου δρόμου στην Καισαριανή με 25.32.0 που παραμένει Παναθηναϊκό ρεκόρ στο αγώνισμα.

Στέλιος Κυριακίδης: Ο τεράστιος Κύπριος Μαραθωνοδρόμος εγγράφηκε στον Παναθηναϊκό το 1934 και αναμφίβολα πρόκειται για μια σπουδαία στιγμή για τον Σύλλογο καθώς τον επέλεξε ως Σύλλογο του στην Ελλάδα και έβγαλε δελτίο. Υπήρξε Πανελληνιονίκης, Βαλκανιονίκης, νικητής στους Παγκύπριους αγώνες και έλαβε μέρος σε δύο Ολυμπιακούς αγώνες (Βερολίνο 1936 και Λονδίνο 1948). Έμεινε γνωστός για την μεγάλη νίκη του στον Μαραθώνιο της Βοστώνης που την εποχή εκείνη ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού. Η πρώτη επίσημη συμμετοχή του με τα χρώματα του Παναθηναϊκού πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες αργότερα, στις 23 Σεπτεμβρίου 1934 σε αθλητικούς αγώνες στην Πάτρα. Ο Κυριακίδης, ως αθλητής του Παναθηναϊκού, έλαβε μέρος στα 10.000 μέτρα και τερμάτισε πρώτος με χρόνο 38'51"

1935

Ρένος Φραγκούδης: Το 1935 ο Κύπριος κορυφαίος δρομέας Ρένος Φραγκούδης μονοπώλησε και πάλι τις κορυφαίες επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο. Αναδείχτηκε και πάλι χρυσός Βαλκανιονίκης,στα 100, στα 200 και στα 4Χ100 μ. ενώ παράλληλα ήταν και πρωταθλητής Ελλάδας στα 100μ. και τα 200μ.

Τάκης Τριανταφύλλης: Ο άσος του Παναθηναϊκού Τάκης Τριανταφύλλης παθαίνει διπλό σοκ τον Απρίλη του 1935 καθώς χάνει και τους δύο γονείς του σε διάστημα λίγων ημερών και ο πόνος του είναι ανείπωτος. Λίγες ημέρες αργότερα βρίσκει το κουράγιο και αγωνίζεται στο ντέρμπι με την ΑΕΚ σουτάρει το πιο δυνατό σουτ της ζωής του για να φύγει ο πόνος του όπως είπε αργότερα , έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και ο ΠΑΟ κέρδισε.

1936

Ρένος Φραγκούδης: Το 1936 ήταν η χρονιά που ουσιαστικά ολοκλήρωσε τις τεράστιες επιτυχίες του ο Ρένος Φραγκούδης αφήνοντας τη στάμπα του στο «τριφύλλι».

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου κατέκτησε την 18η θέση στα 100μ. και την 14η θέση στα 200μ. ενώ για ακόμα μια χρονιά ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στα 100μ. , στα 200μ. και στα 4Χ100μ.

Αθανάσιος Αραβοσιτάς: Ο Αθανάσιος Αραβοσιτάς ήταν μια σύνθετη αθλητική προσωπικότητα που ήταν αθλητής, ποδοσφαίρου, βόλεϊ, χόκεϊ και στίβου ωστόσο έμεινε στην ιστορία ως ο ιδρυτής του τμήματος σκοποβολής. Το 1936 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου και παράλληλα ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στα 50μ. ακριβείας στο ατομικό και στο ομαδικό.

1937

Γιώργος Θάνος: Ο σπουδαίος επικοντιστής του Παναθηναϊκού από τη Σάμο Γιώργος Θάνος έδειξε την αξία του το 1937 καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες. Η επίδοση του τότε ήταν 3,90μ. ενώ την ίδια χρονιά κατάφερε και κατέκτησε και το ασημένιο μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα του Βερολίνου με άλμα στα 3,80μ.

Αντώνης Χριστοφορίδης: Ο σπουδαίος μποξέρ του Παναθηναϊκού Αντώνης Χριστοφορίδης που έκανε διεθνή καριέρα στο μποξ έδωσε έναν μοναδικό αγώνα του 1937 που έμελλε να περάσει στην ιστορία. Συγκεκριμένα αγωνίστηκε στο Βερολίνο κόντρα στον Γερμανό Γκουστάβ Έντερ σε έναν αλησμόνητο αγώνα που στρίμωξε τον αντίπαλο του στα σχοινιά και… ανάγκασε τον Αδόλφο Χίτλερ που βρισκόταν στις εξέδρες να αποχωρήσει εκνευρισμένος από την ήττα του συμπατριώτη του.

Ισμήνη και Σοφία Παπαθανασίου: Κομβική χρονιά ήταν το 1937 καθώς τότε ιδρύθηκε το τμήμα του γυναικείο μπάσκετ του Παναθηναϊκού από τον Α. Φιλίππου. Η ομάδα βασίστηκε στις αδερφές Ισμήνη και Σοφία Παπαθανασίου που στάθηκαν επάξια και ανταποκρίθηκαν τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο τη φανέλα με το «τριφύλλι» έχοντας σε μέλημα τους να διατηρηθεί το τμήμα στο βάθος των χρόνων.

1938

Μίμης Πιερράκος: Ο σπουδαίος Μίμης Πιερράκος ήταν ένας από τους καλύτερους προπολεμικούς ποδοσφαιριστές του Συλλόγου έγραψε τη δική του ιστορία σε ένα ιδιαίτερο ματς που έγινε στις 13 Φεβρουαρίου 1938.

Ο «Μπρακ» πέτυχε 8 γκολ τα περισσότερα που έχει πετύχει ποδοσφαιριστής του Συλλόγου σε επίσημο ματς, στη μεγαλύτερη νίκη του «τριφυλλιού» με 13-0 επί του Αθηναϊκού για το πρωτάθλημα Αθηνών στο γήπεδο του Ρουφ. Επιπλέον ο Πιερράκος ήταν πρώτος σκόρερ της ΕΠΣΑ εκείνη την σεζόν με 18 γκολ. Δύο χρόνια πριν χάσει με τραγικό τρόπο τη ζωή του κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου από οβίδα.

Λύσανδρος Δικαιόπουλος: Ο Λύσανδρος Δικαιοόπουλος ήταν ο αμυντικός του «τριφυλλιού» που έχασε τη ζωή του αγωνιζόμενος με την πράσινη φανέλα σε ποδοσφαιρικό αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ το 1938 . Ο πιανίστας σηκώθηκε σε εναέρια μονομαχία με τον Τζανετή της ΑΕΚ στο 7ο λεπτό του φιλικού ματς και δεν κατάφερε να… σηκωθεί ποτέ ξανά.

Παράλληλα την ίδια τραγική χρονιά για τον Παναθηναϊκό ο ελπιδοφόρος τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Νίκος Χαραλαμπίδης αρρώστησε ξαφνικά και έφυγε από τη ζωή από μηνιγγίτιδα αφήνοντας τους δικούς του ανθρώπους αλλά και τον Σύλλογο φτωχότερο.Επιπλέον σκοτώθηκε ο αθλητής στίβου 100μ. του Παναθηναϊκού Μπαμπουξής καθώς τον χτύπησε τρένο στην περιοχή του Νέου Ηρακλείου. Ήταν ο μοναδικός προστάτης της οικογένειας του. Την ίδια χρονιά σκοτώθηκε ο ποδοσφαιριστής της ομάδας Νέων Νίκος Σχορέλης σε τροχαίο αφού τον παρέσυρε ένα αυτοκίνητο.

Ειρήνη Παπαδακη: Την επόμενη χρονιά της ίδρυσης του γυναικείου μπάσκετ οι δυσκολίες ήταν μεγάλες ωστόσο αυτή τη φορά η αθλήτρια που φαίνεται ότι βγήκε μπροστά σε αγωνιστικό επίπεδο ήταν η Παπαδάκη. Έβαλε με τη σειρά της το λιθαράκι της ώστε να διατηρηθεί το τμήμα και φέρεται να έκανε το κάτι παραπάνω εκείνη τη χρονιά.

1939

Σταύρος Βελκόπουλος: Ένας σπουδαίος δρομέας ημιαντοχής του Παναθηναϊκού ήταν ο Σταύρος Βελκόπουλος που αν και ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής του Συλλόγου και είχε ένα σοβαρό τραυματισμό (κάταγμα στο αριστερό πόδι) διέπρεψε στον στίβο. Το 1939 πρωταγωνίστησε καθώς αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης στα 1500μ. (4:06.6) και στα 3.000μ. στιπλ (9:43.6)Μάλιστα αρνήθηκε να υποκλιθεί στον βασιλιά όπως γινόταν στις τότε βραβεύσεις.

Κώστας Λινοξυλάκης: Το φθινόπωρο του 1939 ο Κλεάνθης Ροκίδης, πατέρας του άλλοτε παίκτη του ΠΑΟ Γιώργου Ροκίδη είχε μαζί του υπό την προστασία του στο γήπεδο σε ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού έναν πιτσιρίκο με μαύρα κατσαρά μαλλιά. Σε κάποια στιγμή του λέει «Εμένα κύριε με λένε Κώστα Λινοξυλάκη και είμαι Παναθηναϊκός. Κάποτε θα παίζω και εγώ εδώ πέρα με την ομάδα» και έτσι έγινε...Η καταγραφή και η περιγραφή του έγινε μετά από χρόνια στα Παναθηναϊκά νέα.

Έφη Πανταζοπουλου: Μια σημαντική αθλητική γυναικεία μορφή στα τέλη της δεκαετίας του ΄30 για τον Παναθηναϊκό ήταν η Ε.Πανταζοπούλου η οποία ήταν από τα ηγετικά στελέχη της ομάδας μπάσκετ και παράλληλα ήταν και στην ομάδα στίβου. Μάλιστα το 1939 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στη δισκοβολία και στη σφαιροβολία στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα.

1940

Γιώργος Θάνος: Λίγες ημέρες πριν απλωθούν τα σύννεφα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου στη χώρα πραγματοποιήθηκαν οι Βαλκανικοί αγώνες στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί ο επικοντιστής του «τριφυλλιού» Γιώργος Θάνος κράτησε για μια ακόμα φορά ψηλά τη σημαία καθώς αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης. Ο «πράσινος» πρωταθλητής πέταξε στα 3,70μ. και έκανε ακόμα μια φορά γνωστό το όνομα το δικό του και του Panathinaikos στα Βαλκάνια.Την ίδια χρονιά εντάχθηκε στις γραμμές του αγώνα της απελευθέρωσης και εν συνεχεία έγινε επικεφαλής του ΕΑΜ Βύρωνα.

Αλεξανδρής-Μεσσηνέζης-Βουτσαδόπουλος: Πέραν του Μίμη Πιερράκου που ήταν το πιο γνωστό «θύμα» του Παναθηναϊκού κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο υπήρξαν τέσσερις ακόμα νεκροί το 1940. Επρόκειτο για τον άλλοτε επιθετικό του ΠΑΟ Θοδωρή Αλεξανδρή,τον πρώην μεσοεπιθετικό Μάριο Βουτσαδόπουλο και το Παναθηναϊκό μέλος Μεσσηνέζης.

Έφη Πανταζοπούλου: Η Έφη Πανταζοπούλου ήταν και πάλι κορυφαία αθλήτρια του Παναθηναϊκού σε όσο χρονικό διάστημα υπήρχε αγωνιστική δράση το 1940. Πέραν των δυνατοτήτων της στο μπάσκετ ήταν το όνομα που κέρδισε τις εντυπώσεις και πάλι στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου καθώς αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας στη σφαίρα με 9.68μ.

1941

Αντώνης Μηγιάκης: Εν μέσω πολεμικής περιόδου, το 1941 ο Αντώνης Μηγιάκης ήταν ο ποδοσφαιριστής που βγήκε μπροστά προκειμένου να κρατηθεί ζωντανό το ποδοσφαιρικό σωματείο. Ήταν ο παίκτης που ήταν σημείο αναφοράς , μάζευε τους παίκτες και πολλές φορές εκτελούσε ακόμα και χρέη προπονητή στα λιγοστά φιλικά ματς που δόθηκαν ενώ ήταν ο κορυφαίος παίκτης στα ματς κόντρα στη Μικτή Θεσσαλονίκης , όπου τα έσοδα πήγαν στους βορειοελλαδίτες στρατιώτες.

Δημήτρης Δημητριάδης: Το 1941 σκοτώθηκε ο προπονητής του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού που πήρε τον τελευταίο τίτλο της ομάδας πριν τον πόλεμο, το κύπελλο του 1940. Ο Δημητριάδης σκοτώθηκε ενώ πήγαινε προς την Κωνσταντινούπολη ακτοπλοϊκώς από τορπιλισμό του πλοίου από τους Γερμανούς. Την ίδια εποχή πέθανε στην Κωνσταντινούπολη και ο άλλοτε πράσινος παίκτης, ο Μπουντούρι ή Βαφειάδης.

Ηρώ Καλλίρη: Το 1941 ο αθλητισμός ατόνισε πλήρως ωστόσο μία από τις αθλήτριες που προσπάθησε να διατηρήσει κάπως τον εξοπλισμό του γυναικείου τμήματος μπάσκετ και γενικότερα να έχει μια επαφή με τις υπόλοιπες συναθλήτριες της ήταν η Ηρώ Καλλίρη. Έτσι ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το τμήμα μετά τον πόλεμο όπερ και εγένετο.

1942

Τάσος Κρητικός: Ο Τάσος Κρητικός ήταν μια μεγάλη ποδοσφαιρική μορφή του Παναθηναϊκού και ηγετική φυσιογνωμία και πέρα από τις γραμμές του γηπέδου. Το 1942 έμεινε στην ιστορία καθώς υπερασπίστηκε τον Σύλλογο σε δύσκολα χρόνια ενώ έκατσε ακόμα και τερματοφύλακας σε ματς με την ΑΕΚ. Ωστόσο το ματς της χρονιάς ήταν και πάλι κόντρα στους «κιτρινόμαυρους» ότανΟ Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ διοργάνωσαν φιλικό με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τους φυματικούς που νοσηλεύονταν στο «Σωτηρία». Οι κατοχικές δυνάμεις ωστόσο, που ήλεγχαν τα πάντα, είχαν αντίθετη άποψη, απαγορεύοντας τη διάθεση των εσόδων σ’ αυτό το σκοπό. Όταν λοιπόν ο αυστριακός διαιτητής που είχαν ορίσει οι Γερμανοί στο παιχνίδι, ανακοίνωσε αυτή την απόφαση στους αρχηγούς των δύο ομάδων, Τάσο Κρητικό και Κλεάνθη Μαρόπουλο η αντίδραση ήταν άμεση. Αμέσως, οι δύο αθλητές ενημέρωσαν τους περισσότερους από 15.000 φιλάθλους που είχαν βρεθεί στο γήπεδο της Λεωφόρου και το παιχνίδι μετατράπηκε σε αυθόρμητη διαδήλωση κατά της κατοχής. Ο κόσμος (στη συντριπτική πλειοψηφία Παναθηναϊκοί) αρχικά ξέσπασε την οργή του εισβάλοντας το γήπεδο, ξηλώνοντας τα πάντα, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε πορεία με συνθήματα κατά των Γερμανών, που έφθασε μέχρι την Ομόνοια.

Θανάσης Νίκαινας: Ο φύλακας του γηπέδου του Παναθηναϊκού Θανάσης Νίκαιας το 1942 προχώρησε σε μια αξέχαστη ενέργεια καθώς έθαψε όλα τα τρόπαια του Συλλόγου για να μην πέσουν σε χέρια Γερμανών.

Ανάμεσα στα τρόπαια που έθαψε το πρωτάθλημα ποδηλασίας του 1934, τα έγγραφα βράβευσης του Ομίλου από τον ΣΕΓΑΣ, φωτοαντίγραφα του καταστατικού, φωτογραφίες αθλητών στίβου και την ομαδική ποδοσφαιρική κορνίζα της ομάδας του 1930.«Ράγιζε η καρδιά μου όταν μου ζητούσαν ένα κύπελλο οι κατακτηταί. Πως μπορούσα να ξηλώσω με τα χέρια μου την ιστορία του Ομίλου μας;»

Ευαγγελία Βλαχοπούλου: Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής ο γυναικείος αθλητισμός είχε απειροελάχιστη αγωνιστική δράση στο σύνολο του. Το γυναικείο τμήμα μπάσκετ του ΠΑΟ κράτησε κάποιες επαφές και μία από τις νέες που έδειξε ενδιαφέρον να συμμετέχει ενεργά στο τμήμα μόλις ξεκινούσε και επίσημα τη δράση του ήταν η Ευαγγελία Βλαχοπούλου.

1943

Νίκος Σίμος: Ενεργό ποδοσφαιρικό στέλεχος του «τριφυλλιού» σε μια πολύ δύσκολη χρονιά όπως ήταν το 1943 και συμμετείχε στη μεγαλύτερη νίκη του Συλλόγου για το πρωτάθλημα της ΕΠΟ (10-0 Ένωση Αγίου Νικολάου) ενώ πρωταγωνίστησε και στη νίκη με 4-2 κόντρα στο Γουδί. Ήταν Στην ομάδα και στο 3-2 επί του Αθηναϊκού με την ομάδα να προπορεύεται στην διοργάνωση αλλά να σταματάει τελικά λόγω της εμπόλεμης κατάστασης. Επιπλέον ο ΠΑΟ κατέκτησε το Κύπελλο Καισαριανής και το κύπελλο υπέρ φυματικών αθλητών.

Δημήτρης Γιαννάτος: Εκτελείται στην Καισαριανή το 1943 στο απόσπασμα από τους Ναζί για σαμποτάζ , ο επανιδρυτής του μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Επρόκειτο για έναν αγωνιστή με πλούσια δράση σε όλη την διάρκεια της κατοχής με πολλά ξεχωριστά περιστατικά κατά των κατακτητών. Ήταν στενός συνεργάτης του Γκιόργκι Ιβανόφ ενώ είχε επικηρυχτεί από τους κατακτητές από το 1942 μαζί με τον Παπάζογλου και είχαν καταδικαστεί εις θάνατο.

Παρασκευή Κοτομάτα: Η Παρασκευή Κοτομάτα είναι μια από τις αθλήτριες που ήρθε σε επαφή με κάποιους από τους ιθύνοντες του τμήματος του γυναικείου μπάσκετ και υποσχέθηκε να φορέσει την πράσινη φανέλα μόλις επανερχόταν η κανονικότητα στην χώρα.

1944

Πάνος Τσίμας: Μια σπουδαία αθλητική μορφή του 1944 ήταν ο κολυμβητής Πάνος Τσίμας ο οποίος οδήγησε το κολυμβητικό τμήμα στον πρώτο του τίτλο, το πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών. Ο «πράσινος» πρωταθλητής ήταν παρόντας και ως έφηβος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. ελεύθερο και αναμφίβολα η παρουσία του ξεχώρισε σε μια χρονιά που η Ελλάδα μόλις βγήκε από τον πόλεμο.Δυστυχώς σκοτώθηκε περίπου ένα χρόνο αργότερα

Αντώνης Βρεττός: Τον Οκτώβριο του 1944 ο διευθυντής του γηπέδου του Παναθηναϊκού και διοικητικό στέλεχος του Συλλόγου Αντώνης Βρεττός προέβη σε μια ενέργεια που έμεινε στην ιστορία. Ο Βρεττός με καταγωγή από την Ιθάκη πήρε την πρωτοβουλία και ύψωσε την πρώτη σημαία της ελευθερίας στην Ελλάδα καθώς την σήκωσε στο γήπεδο της Λεωφόρου προτού φύγουν οι Γερμανοί κατακτητές.

Τούλα Καλογερέα: Με την απελευθέρωση της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε και το Πανελλήνιο πρωτάθλημα κολύμβησης ανδρών-γυναικών που για πρώτη φορά στην ιστορία ήρθε στη Λεωφόρο. Από πλευράς γυναικών η αθλήτρια που έβαλε το δικό της πετραδάκι για τον τίτλο του ΠΑΟ ήταν η Τούλα Καλογερέα και το αγώνισμα της ήταν τα 100μ. ελεύθερο ενώ κατέκτησε και τη δεύτερη θέση στα 50μ. ελεύθερο.

1945

Τακης Τριανταφύλλης: Ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής Τάκης Τριανταφύλλης, γνωστός ως «γιατρός» έγραψε τη δική του ιστορία με την πράσινη φανέλα ενώ κυκλοφόρησε και σχετικό βιβλίο.

Είναι ένας από τους «βομβαρδιστές» στα ντέρμπι αιωνίων καθώς έχει φορτώσει πολλές φορές με γκολ την αντίπαλη εστία ενώ το 1945 σε μια πολύ δύσκολη χρονιά και αναγνωριστική μετά την κατοχή οδήγησε τον ΠΑΟ στην κατάκτηση του «Κυπέλλου Όχι» και ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με έξι τέρματα. Επιπλέον ήταν ο πρώτος σκόρερ στα ντέρμπι αιωνίων συνολικά με 17 γκολ!

Λευτέρης Φραντζεσκάκης: Ο αθλητής του Παναθηναϊκού Λευτέρης Φραντζεσκάκης «έφυγε» σε ηλικία μόλις 30 ετών μαζί με τον αδερφό του στα Τουρκοβούνια σε μια εμπόλεμη περίοδο για την Ελλάδα το 1945. Ήταν βασικό στέλεχος της ένδοξης ομάδας του «τριφυλλιού» στο χόκεϊ την δεκαετία του ΄30 και ήταν αγαπητός στις τάξεις του Συλλόγου.

Αλίκη Ζαχαριά: Μια σπουδαία μορφή που έδειξε έμπρακτα το ενδιαφέρον της ώστε να συμμετέχει στον αθλητισμό του «τριφυλλιού» ήταν η Αλίκη Ζαχαριά. Η συγκεκριμένη αθλήτρια έδειξε την προτίμηση της στο γυναικείο μπάσκετ όπου σταδιακά είχε ξεκινήσει και πάλι τις προπονήσεις του.

1946

Γιάννης Λάμπρου: Μια εξαιρετική αθλητική μορφή που παρουσιάστηκε με την απελευθέρωση της Ελλάδας στην κατοχή ήταν ο πολυαθλητής Γιάννης Λάμπρου. Μάλιστα το 1946 έγραψε ιστορία ως ένας από τους πυλώνες της ομάδας μπάσκετ του «τριφυλλιού» η οποία κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και το Πρωτάθλημα Κέντρου. Ο σπουδαίος αθλητής από την Κάρυστο την ίδια χρονιά στέφθηκε και πρωταθλητής Ελλάδας στο ύψος με 1,85μ. προσφέροντας τα μέγιστα στον Σύλλογο ενώ είχε πάρει την πρώτη θέση και στα Δάλλεια στο ύψος, καθώς και την πρώτη θέση στο ύψος και στο τριπλούν στους Πανιώνιους αγώνες.

Γιώργος Κοζώνης: Ήταν ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. που κίνησε όλες τις διαδικασίες ώστε να ξεκινήσουν οι επιδιορθώσεις για το γήπεδο της Λεωφόρου έπειτα από τα δεινά που είχε υποστεί από τον πόλεμο. Επί προεδρίας του μάλιστα ήρθαν και πάλι οι προβολείς του γηπέδου ενώ χτίστηκαν και κερκίδες που αύξησαν την χωρητικότητα του σε 13.000 θέσεις.

Έφη Πανταζοπούλου: Η Έφη Πανταζοπούλου κατάφερε να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο φορμαρίσματος και μετά την κατοχή και συνέχισε να είναι μια πολυαθλήτρια του Συλλόγου. Το 1946 Πέραν τη συμμετοχής της στη γυναικεία ομάδα μπάσκετη οποία μάλιστα είχε επικρατήσει του Σπόρτινγκ με 22-9 σε ένα ματς που παραμένει αμυντικό ρεκόρ, αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδα στη σφαίρα (9,67μ.) και στη δισκοβολία (24,26μ.) οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος για το γυναικείο τμήμα στίβου. Παράλληλα το γυναικείο τμήμα στίβου είχε κατακτήσει και το φθινοπωρινό πρωτάθλημα κέντρου με την συνδρομή πάντα της Πανταζοπούλου.

1947

Κώστας Μυλωνάς: Ο σκοπευτής του Παναθηναϊκού Κώστας Μυλωνάς κατέκτησε ένα ασημένιο μετάλλιο στο ατομικό πιστόλι κατά ανδρεικέλων και ένα χάλκινο μετάλλιο στο πιστόλι ταχύτητας στο ομαδικό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Στοκχόλμη του 1947. Ήταν τεράστιες επιτυχίες μέχρι σήμερα για το τμήμα σκοποβολής του ΠΑΟ.

Νίκος Σίμος: Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές του Συλλόγου, ο Νίκος Σίμος έδωσε μαθήματα…παναθηναϊκής αυτοθυσίας σε ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό το 1947. Ο «πράσινος» φορ στο ματς με τους «κιτρινόμαυρους» τραυματίστηκε σε μια φάση στον αγώνα καθώς δέχτηκε τη μπάλα στο κεφάλι και κινούταν μέσα στο γήπεδο εντελώς μηχανικά. Όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής είχε πάθει «εγκεφαλική μέθη» ενώ περίπου δύο μήνες αργότερα την ίδια χρονιά σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό διακομίστηκε και πάλι στο νοσοκομείο και μάλιστα δεν έβγαζε από πάνω του τη μπλούζα του Παναθηναϊκού!

Ρίτα Τσοκαντά: Μια ξεχωριστή αθλήτρια που έκανε την εμφάνιση της ιδιαίτερα αισθητή το 1947 ήταν η Ρ.Τσοκαντά που προσέφερε τα μέγιστα ώστε να κατακτήσει το γυναικείο τμήμα στίβου του ΠΑΟ το πρωτάθλημα.

Από την πλευρά της η Τσοκαντά ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας στο ύψος με επίδοση 1,30μ.και κατέπληξε τα πλήθη.

1948

Κώστας Μυλωνάς: Το 1948 ήταν χρονιά του σκοπευτή Κώστα Μυλωνά και πάλι δείχνοντας το πολύ υψηλό αγωνιστικό επίπεδο που είχε εκείνη την εποχή. Ο «πράσινος» σπουδαίος αθλητής συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και κατέλαβε την τιμητική 11η θέση στο αυτόματο πιστόλι. Η επίδοση του Μυλωνά στους αγώνες ήταν 554/600. Επιπλέον χάρη στη συνδρομή του το 1948 το τμήμα σκοποβολής του ΠΑΟ πήρε τρεις πανελλήνιους τίτλους.

Ορέστης Λάσκος: Μπορεί ο πόλεμος να μείωσε τη διάθεση για έρωτα, όμως η αγάπη για τον Παναθηναϊκό είναι αδύνατο να σβήσει. Έτσι, όταν στις 27 Ιουνίου του 1948 η ομάδα με το Τριφύλλι στη φανέλα νίκησε τη γαλλική Ρεμς, κάθε στεναχώρια ξεχάστηκε προσωρινά και τα χαμόγελα επέστρεψαν.

«Ένας πρωτότυπα ενθουσιώδης πανηγυρισμός της μεγάλης νίκης του ελληνικού ποδοσφαίρου έγινε στα θέατρα, στα βαριετέ και στα σινεμά, όπου διεκόπησαν αι παραστάσεις για να αναγγελθή το αποτέλεσμα. Αίφνης στο βαριετέ του "Αλκαζάρ" ο ποιητής, ηθοποιός, σκηνοθέτης, Ορέστης Λάσκος ώρμησε λαχανιασμένος στη σκηνή, άρπαξε το μικρόφωνο και ανήγγειλε την είδησι. Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Πανζουρλισμός».

Χρύσα Ζαχαριά: Η αδερφή της Αλίκης Ζαχαριά, Χρύσα ήταν μια από τις εξίσου αξιοσημείωτες αθλήτριες του Συλλόγου καθώς εντάχθηκε στο γυναικείο τμήμα μπάσκετ και θεωρείται από τις καλύτερες στο τμήμα. Μάλιστα η Χρύσα Ζαχαριά ήταν από τις πρωταγωνίστριες για το κύπελλο Μαντέλλου που κατέκτησε ο ΠΑΟ εκείνη τη χρονιά.

1949

Γιάννης Λάμπρου: Το 1949 ήταν και πάλι χρονιά του τεράστιου πολυαθλητή Γιάννη Λάμπρου ο οποίος είχε μοναδικά κατορθώματα και πάλι κρατώντας ψηλά την πράσινη σημαία. Ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της Εθνικής ομάδας που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ που έγινε στο Κάιρο με απολογισμό 4 νίκες και 2 ήττες. Παράλληλα ηγήθηκε του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα μπάσκετ που κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα ενώ παράλληλα ήταν πρωταθλητής Ελλάδας στον στίβο στο ύψος! Επιπλέον ήταν πρώτος στο ύψος και στους Πανιώνιους αγώνες

Κλέων Ζάχος-Περικλής Τζουμάνης-Ορέστης Μακρίδης: Τρία ακόμα εκλεκτά στελέχη του Παναθηναϊκού έχασαν τη ζωή τους κατά την εμφυλιακή περίοδο και ο Σύλλογος έμεινε φτωχότερος. Ο αθλητής της ομάδας χόκεϊ Κλέων Ζάχος καθώς και ο μπασκετμπολίστας του «τριφυλλιού» Περικλής Τζουμάνης σκοτώθηκαν σε μάχες στο Βίτσι και στο Γράμμο καθώς και ο ποδοσφαιριστής Ορέστης Μακρίδης στην Κόνιτσα.

Τζένη Λάβδα: Το δικό της ιδιαίτερο χνάρι στον χρόνο άφησε και η αθλήτρια Τζένη Λάβδα η οποία το 1949 κέρδισε τις εντυπώσεις και την αναγνώριση από το φίλαθλο κοινό.

Η Λάβδα ήταν στην ομάδα 4Χ50μ. που κατέκτησε την πρώτη θέση με χρόνο 27,6 που ήταν και πανελλήνιο ρεκόρ ενώ παράλληλα κατέκτησε την δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου 1200μ. στο ατομικό. Συνολικά η Λάβδα εκείνη τη χρονιά πήρε 5 πανελλήνια μετάλλια (δίσκος, μήκος, σφαίρα, ακόντιο, 200μ.) και βοήθησε τα μέγιστα ώστε το γυναικείο τμήμα στίβου να κατακτήσει το Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου και ανωμάλου δρόμου.

1950

Γιάννης Παλαμιώτης: Ο σπουδαίος τριπλουνίστας του Παναθηναϊκού Γιάννης Παλαμιώτης από την Καρδίτσα κέρδισε τα βλέμματα όλων το 1950 τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Πιο συγκεκριμένα αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο αγώνισμα του στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε στη Δράμα με 14,40μ. Παράλληλα κατάφερε και στάθηκε σε υψηλό επίπεδο και στο εξωτερικό καθώς συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Παρισίου που πήρε την τιμητική 14η θέση για την εποχή του.

Οδυσσέας Τσούτσος: Τον Νοέμβριο του 1950 ο Οδυσσέας Τσούτσος, επιστήθιος φίλος του αδικοχαμένου Μίμη Πιερράκου είναι αυτός που κρατάει τα οστά του τυλιγμένα με τη σημαία του ΠΑΟ μαζί με τον Τάκη Τριανταφύλλη, και γίνεται κανονική ταφή στην Αθήνα καθώς βρέθηκε το σημείο που είχε ταφεί κατά την διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου. Μαζί με τον Αντώνη Βρεττό έθαψαν τον άλλοτε «πράσινο» συμπαίκτη τους και του έριξαν χώμα από το γήπεδο της Λεωφόρου!

Μίνα Χαλκιαδάκη: Η Μίνα Χαλκιδάκη ήταν η αθλήτρια που προσέφερε τα μέγιστα στον Παναθηναϊκό το 1950 καθώς ξεχώρισε από το τμήμα στίβου. Πιο συγκεκριμένα ήταν η αθλήτρια που πήρε το υψηλότερο πλασάρισμα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια παίρνοντας την Τρίτη θέση. Ο χρόνος της ήταν 6.33.3 και αναμφίβολα βοήθησε πολύ ώστε να βαφτεί «πράσινο» το πρωτάθλημα γυναικών στο συγκεκριμένο αγώνισμα στη συνολική βαθμολογία

1951

Στέφανος Πετράκης: Το 1951 ο σπρίντερ του Παναθηναϊκού από το Κουκάκι Στέφανος Πετράκης έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Συλλόγου. Ο «πράσινος» πρωταθλητής κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. ενώ παράλληλα στην ίδια διοργάνωση πήρε το ασημένιο μετάλλιο με την ομάδα 4Χ100 και ήταν 6ος στα 200μ. Παράλληλα ήταν πρωταθλητής Ελλάδας στα 100μ. και στην ομάδα 4Χ100μ.

Νικόλαος Πλαστήρας: Ο σπουδαίος πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας αναδείχτηκε επίσημα « μεγάλος ευεργέτης» του Παναθηναϊκού στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 καθώς έπαιξε τον δικό του σημαντικό ρόλο στην ανάπλαση της Λεωφόρου εκείνη την εποχή. Ο «μαύρος καβαλάρης» βοήθησε ώστε να έρθει το δάνειο από την Κτηματική τράπεζα σε συνεργασία πάντα με τον πρόεδρο του Συλλόγου και παράλληλα διευθυντή του πολιτικού του γραφείου Ιωάννη Μοάτσου.

Τζένη Λάβδα: Εξαιρετική ήταν και πάλι η πολυαθλήτρια του «τριφυλλιού» Τζένη Λάβδα που ήταν και πάλι η κορυφαία αυτή τη φορά για το 1951. Η «πράσινη» αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στη δισκοβολία με επίδοση 25.85μ. και αναμφίβολα ήταν το πρόσωπο των αγώνων για το «τριφύλλι».

1952

Γιάννης Παπαντωνίου: Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Γιάννης Παπαντωνίου ήταν ένα από τα μεγάλα ονόματα του «τριφυλλιού» και το 1952 έκανε μια πολύ δυνατή χρονιά. Ήταν βασικός στην Εθνική ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ καθώς νίκησε στον τελικό το Βέλγιο με 3-2.Η διοργάνωση έγινε στην Ελλάδα και από πλευράς Παναθηναϊκού στη συγκεκριμένη σημαντική επιτυχία ήταν και ο Λάκης Πετρόπουλος. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη τη χρονιά ο «δάσκαλος» είχε βοηθήσει τα μέγιστα ώστε να κατακτήσει ο ΠΑΟ το πρωτάθλημα Αθηνών.

Νίκος Βαμβακάς: Ο Νίκος Βαμβακάς είναι ο μποξέρ του ΠΑΟ από τη Δραπετσώνα που απεβίωσε στο ρινγκ με το «τριφύλλι» στο στήθος σε διεθνές ματς κόντρα σε Σέρβο αντίπαλο του στις 28 Αυγούστου 1952. Ο Παναθηναϊκός διοργάνωσε πυγμαχικούς αγώνες με αντίπαλους τους πυγμάχους της Παρτιζάν για να καλλιεργήσει το άθλημα και να ενισχύσει τις ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις. Ο Νίκος Βαμβακάς αγωνίστηκε απέναντι στο Γιουγκοσλάβο πρωταθλητή Πάβλιτς.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα υπερτερούσε απέναντι στο τεχνικά ανώτερο αντίπαλό του, όμως στο 2ο λεπτό του 3ου και τελευταίου γύρου δέχθηκε ισχυρά χτυπήματα με συνέπεια να βρεθεί σε ημιαναίσθητη κατάσταση. Υπέστη σοβαρή εγκεφαλική διάσειση, δεν διακομίστηκε εγκαίρως στο νοσοκομείο και εξέπνευσε νοσηλευόμενος την επόμενη ημέρα.

Βασιλική Λαμπρινού: Μεγάλη πρωταγωνίστρια για τις γυναίκες του Παναθηναϊκού το 1952 ήταν η Β.Λαμπρινού που έδωσε πολύτιμους βαθμούς ώστε να κατακτήσει το «τριφύλλι» το πρωτάθλημα στην OPEN κολύμβησης.

Η «πράσινη» αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στα 400μ. ελεύθερο ενώ παράλληλα κατέκτησε την Τρίτη θέση στα 100μ. ελεύθερο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η Λαμπρινού ήταν πρωταθλήτρια εκείνη τη χρονιά και στις νεανίδες-κορασίδες.

1953

Λεωνίδας Κόρμαλης: Μια ακόμα τεράστια μορφή του Παναθηναϊκού στίβου ήταν ο Λεωνίδας Κόρμαλης που έγραψε τη δική του ιστορία στον Σύλλογο.

Το 1953 ήταν μια από τις χρονιές που ξεχώρισε και είναι χαρακτηριστικό ότι αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης με τις ομάδας 4Χ100 και 4Χ400 της Εθνικής ομάδας. Παράλληλα την ίδια χρονιά διακρίθηκε και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ καθώς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με την ομάδα 4Χ400 και το χάλκινο μετάλλιο με την ομάδα 4Χ100.

Λάκης Πετρόπουλος: Ο Λάκης Πετρόπουλος είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου που χάραξε τη δική του πορεία στο εγχώριο φουτμπόλ και στον Παναθηναϊκό ιδιαίτερα, τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής.

Ξεχωριστή πάντως ήταν η πράξη του το 1953 που έγινε μάλιστα και…θέμα της ταινίας «Οι ήρωες της Κυριακής». Σε αγώνα της Εθνικής ομάδας κόντρα στην Τουρκία στάθηκε αλληλέγγυος και δίπλα στον Ανδρέα Μουράτη του Ολυμπιακού, όπως και ο Νεμπίδης σε συμπλοκές με τους αντιπάλους. Μάλιστα τιμωρήθηκαν και δεν έπαιξαν σε καθοριστικό αγώνα του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ για το ελληνικό πρωτάθλημα. Επιπλέον το 1953 πήρε και το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ.

Νίκη Σούση: Το 1953 ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα Open ανδρών-γυναικών στην κολύμβηση και η Νίκη Σούση ήταν μεγάλη πρωταγωνίστρια από πλευράς γυναικών. Κατέκτησε την πρώτη θέση στα 100μ. ύπτιο σπάζοντας μάλιστα και το πανελλήνιο ρεκόρ με χρόνο 1:33.8 . Παράλληλα συμμετείχε ενεργά και στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Κέντρου ανδρών-γυναικών.

1954

Γιάννης Καμπαδέλλης: Μαγική χρονιά ήταν το 1954 για τον αθλητή της ομάδας στίβου του Παναθηναϊκού Γιάννη Καμπαδέλλη που ξεχώρισε και σε διεθνές επίπεδο. Ο «τριφυλλοφόρος» αθλητής κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο σ το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ στα 400μ. εμπόδια ενώ παράλληλα πήρε το χάλκινο μετάλλιο στα 110μ. εμπόδια.Επιπλέον ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στα 400μ. εμπόδια.

Λάκης Σοφιανός: Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές Παναθηναϊκές φιγούρες ήταν ο ποδοσφαιριστής Λάκης Σοφιανός από τη Γούβα. Επρόκειτο για μια ανήσυχη προσωπικότητα που πολλές φορές είχε και παραβατική συμπεριφορά με αποτέλεσμα να βρεθεί αρκετές φορές πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Ο Παναθηναϊκός του εξασφάλισε συχνά πυκνά κάποιες άδειες για να παίζει και πολλές φορές φόρεσε την πράσινη φανέλα με τα «βραχιολάκια» ενώ όταν δεν κατάφερε σε ένα ματς να βγει να παίξει το 1954 σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έκλαιγε γοερά στο κελί του κρατώντας την εμφάνιση με το τριφύλλι.

Νίκη Σούση: Μια μορφή που δεσπόζει και το 1954 ήταν η κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Νίκη Σούση η οποία κατάφερε και βοήθησε και πάλι σημαντικά ώστε να κατακτήσει ο Σύλλογος το Πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Open ανδρών-γυναικών. Η Σούση κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο αγώνισμα της τα 100μ. ύπτιο και έδωσε και πάλι πολύτιμους βαθμούς στον ΠΑΟ και ήταν και πάλι βασικό στέλεχος στο πρωτάθλημα Κέντρου που πήρε ο Σύλλογος.

1955

Ρήγας Ευσταθιάδης: Χρυσή χρονιά ήταν το 1955 για τον σπουδαίο επικοντιστή Ρήγα Ευσταθιάδη που ήταν ένας από τους αθλητές που ξεχώρισαν με τις εμφανίσεις του. Ο Ευσταθιάδης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες με επίδοση 4,10 μέτρα κρατώντας ψηλά την πράσινη σημαία ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ΣΙΣΜ .

Κωνσταντίνος Παπαναστασίου: Ο Σύλλογος Μεγάλος έγινε τεράστιος στην πάροδο των χρόνων με τις πράξεις και τις ενέργειες των μελών του αλλά και των διοικήσεων του. Μια τέτοια αξιοσημείωτη ενέργεια έκανε το «τριφύλλι» το 1955 καθώς έστειλε επιστολή στη βασίλισσα της Αγγλίας προκειμένου να δοθεί χάρη και να μην εκτελεστεί ο Κύπριος Μιχαλάκης Καραολής. Η επιστολή φέρεται να ήταν πρωτοβουλία του τότε γενικού γραμματέα του Παναθηναϊκού Κώστα Παπαναστασίου και την συνυπέγραφε μαζί με τον πρόεδρο Ιωάννη Μοάτσο.

Βούλα Ρεγκούκου: Το 1955 ήταν η χρονιά της Βούλας Ρεγκούκου για τον γυναικείο αθλητισμό του Παναθηναϊκού καθώς η «πράσινη» αθλήτρια ήταν το πρόσωπο των πανελληνίων αγώνων στίβου.

Πιο σγκεκριμένα η Ρεγκούκου κατέκτησε τα χρυσά μετάλλια στα 100μ. (13,4) και στα 200μ. (27,6) και τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω της.

1956

Γιάννης Καμπαδέλλης: Ένας εξαιρετικός σπρίντερ του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του ΄50 ήταν ο Γιάννης Καμπαδέλλης ο οποίος το 1956 έκανε μια σπουδαία χρονιά. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μελβούρνης όπου κατέκτησε την 12η θέση στα 400μ. εμπόδια φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά ενώ παράλληλα ήταν 21ος στα 400μ. εμπόδια με 14.9. Ακόμα εκείνη τη χρονιά πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ στα 110μ. εμπόδια. Πρώτος ήταν και στους Πανιώνιους αγώνες στα 110μ. εμπόδια και στα 400μ. εμπόδια

Κώστας Ανδρίτσος: Μια ακόμα σημαντική Παναθηναϊκή προσωπικότητα με μια ιστορία με τραγικό τέλος αλλά άμεσα συνυφασμένη με τον Σύλλογο ήταν αυτή του Κώστα Ανδρίτσου.

Επρόκειτο για έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή του Συλλόγου που μεσουρανούσε την δεκαετία του ΄30 ωστόσο αποφάσισε να φύγει από τη ζωή το 1956 για προσωπικούς λόγους.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση πάντως είναι η τελευταία του επιθυμία που ήταν να αφήσει μια σημαία του Παναθηναϊκού από την Belle Epoque του Συλλόγου στον Τάκη Τριανταφύλλη και να την προσέχει «σαν τα μάτια του» όπως του είχε πει χαρακτηριστικά.

Νέλλη Ποριαζή: Η αθλήτρια που έκλεψε τις εντυπώσεις το 1956 στον Παναθηναϊκό είναι η κολυμβήτρια Νέλλη Ποριαζή από την Καλαμάτα που συμμετείχε ενεργά στην κατάκτηση του πανελληνίου πρωταθλήματος Open του «τριφυλλιού». Η «πράσινη» αθλήτρια πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. πρόσθιο και την ίδια χρονιά μάλιστα έκανε και πανελλήνιο ρεκόρ.

1957

Χαρίλαος Τσεπαπαδάκης: Το 1957 ήταν μια φοβερή χρονιά για τον σκοπευτή του Παναθηναϊκού Χαρίλαο Τσεπαπαδάκη καθώς ήταν το μεγάλο όνομα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ. Εκείνη τη χρονιά λοιπόν κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο πιστόλι ακριβείας, τρία αργυρά και ένα χάλκινο στη διοργάνωση που είχε τεράστια αίγλη.

Γιώργος Λιαμής: Σε μια φοβερή πράξη …παναθηναϊκής αυταπάρνησης προχώρησε ο μπασκετμπολίστας της ομάδας Γιώργος Λιαμής. Ο «πράσινος» αθλητής παρακολουθούσε τον ποδοσφαιρικό αγώνα Παναθηναϊκού-Απόλλωνα στο γήπεδο της Λεωφόρου και σε κάποια στιγμή αντιλήφθηκε οπαδούς του Απόλλωνα που πήγαν να κατεβάσουν τη σημαία του «τριφυλλιού».

Ο Λιαμής τους εμπόδισε και ο Σύλλογος του έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα «δια την στάσιν του υπερσαπίσαντος την σημαία του Ομίλου»

Έλσα Γιγάντε: Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα στην κατηγορία Open ανδρών-γυναικών στην κολύμβηση και η κολυμβήτρια Έλσα Γιγάντε έδωσε την πολύτιμη βοήθεια της.

Η συγκεκριμένη αθλήτρια κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. πεταλούδα ενώ παράλληλα ήταν 4η στα 1500μ. ελεύθερο, 4η στα 100μ. ύπτιο και 5η στα 400μ. ελεύθερο.

1958

Νίκος Γεωργόπουλος: Ο σπουδαίος σπρίντερ του ΠΑΟ Νίκος Γεωργόπουλος έκανε μια ονειρεμένη χρονιά το 1958 και κατάφερε και κατέκτησε την 8η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στα 200μ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα ενώ την ίδια χρονιά έσπασε το Πανελλήνιο ρεκόρ στα 200μ. με 22,4.

Μουζάκης-Οικονομίδης: Το 1958 ο Γιώργος Οικονομίδης και ο Γιώργος Μουζάκης συνέθεσαν τον τωρινό ύμνο του ΠΑΟ « Σύλλογος Μεγάλος..» , και αφού είχαν παρακολουθήσει ένα νικηφόρο αγώνα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Πρώτος ερμηνευτής του ύμνου ήταν ο Λέανδρος Παπαθανασίου και άπαντες άφησαν από εκείνη τη χρονιά μια απίστευτη μουσική Παναθηναϊκή κληρονομιά που συντροφεύει τον Σύλλογο μέχρι σήμερα.

Λένα Ράλλη Βούλτσου: Το 1958 δεσπόζει στα παναθηναϊκά αθλητικά δρώμενα η παρουσία της αθλήτριας πινγκ πονγκ Λένας Ράλλη Βούλτσου. Επρόκειτο για την καλύτερη ίσως αθλήτρια στην εποχή της και εκείνη την σεζόν αγωνίστηκε με το «τριφύλλι» και κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα στο απλό αποδεικνύοντας την ανωτερότητα της έναντι των υπολοίπων αντιπάλων της. Στον τελικό νίκησε με 3-1 την αξιόμαχη Λουκία Σκριβάνου.

1959

Νίκος Γεωργόπουλος: Στον «σφαιράτο» Νίκο Γεωργόπουλο ανήκει και η χρονιά του 1959 καθώς πέτυχε σπουδαία επιτεύγματα. Ο σπρίντερ του ΠΑΟ αναδείχτηκε χρυσός Μεσογειονίκης με την ομάδα 4Χ400μ. ενώ παράλληλα ήταν ασημένιος Μεσογειονίκης στα 4Χ100μ. Επιπλέον τον ίδιο χρόνο ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στα 200μ. και στα 4Χ100μ. ενώ ακόμα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. στην Πανεπιστημιάδα στο Τορίνο. Στην Ελλάδα ήταν πρωταθλητής στα 100μ., στα 200μ. καθώς και με την ομάδα 4Χ100 του «τριφυλλιού».

Πάρης Τσαφαντάκης: Ένα σπουδαίο επίτευγμα πέτυχε ο ποδηλάτης του Παναθηναϊκού Πάρης Τσαφαντάκης στον Γύρο της Αιγύπτου που έγινε το 1959.

Ο «πράσινος» αθλητής έτρεξε για περίπου 100 χιλιόμετρα με διάσειση και τερμάτισε στην 5η θέση του απαιτητικού αγώνα 1700 χιλιομέτρων που αγωνίστηκαν 80 ποδηλάτες για 14 ημέρες.

Ο Τσαφαντάκης συνέχισε τον αγώνα του με δεμένο κεφάλι ενώ ο έφορος του τμήματος Νίκος Παπαδόπουλος του είπε «Ένας αθλητής μπορεί να μην τερματίζει πρώτος όμως οφείλει να τερματίσει. Μας έκανες περήφανους »

Λένα Ράλλη Βούλτσου: Το 1959 και πάλι η σπουδαία αθλήτρια πινγκ πονγκ του ΠΑΟ έδειξε τα διαπιστευτήρια της και κατάφερε και έπαιξε σε υψηλό επίπεδο πανηγυρίζοντας την πρωτιά στο τουρνουά «Μαντζάρογλου». Αναμφίβολα η Βούλτσου υπήρξε μια κεντρική μορφή για τον γυναικείο αθλητισμό του «τριφυλλιού» από τα μέσα και έπειτα της δεκαετίας του ΄50.

1960

Λεωνίδας Κόρμαλης: Μια μεγάλη μορφή του 1960 για τον Παναθηναϊκό ήταν ο σπρίντερ Λεωνίδας Κόρμαλης που έδωσε μεγάλους αγώνες εκείνη τη χρονιά. Αρχικά ήταν μέλος της ομάδας 4Χ100μ. (ουσιαστικά του ΠΑΟ μαζί με Κομητούδη-Γεωργόπουλο-Λώλο) που κατέκτησε την τιμητική ένατη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης με χρόνο 41.7. Παράλληλα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την ομάδα 4Χ4ΟΟμ. (Μυλωνόπουλο και Ταντή από πλευράς ΠΑΟ) στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ. Επιπλέον ήταν στην ομάδα 4Χ100μ. του ΠΑΟ που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας ενώ ήταν ακόμα δεύτερος στα 200μ,

Νέλλη Ποριαζή: Εξαιρετική παρουσία είχε και το 1960 η κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Νέλλη Ποριαζή που πάλεψε για το καλύτερο δυνατό και κέρδισε και πάλι τις εντυπώσεις. Πιο συγκεκριμένα η «πράσινη» κατάφερε και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα και χάρισε στον ΠΑΟ μια ακόμα σημαντική πρωτιά.

Ιωάννης Μοάτσος: Από τους προέδρους που πέρασαν και άφησαν σπουδαία έργα στον Σύλλογο ήταν ο Ιωάννης Μοάτσος που είχε τα ηνία από το 1952 ως το 1961. Το 1960 είδε να μορφοποιούνται τα μακροχρόνια σχέδια του και έτσι η Λεωφόρος Αλεξάνδρας απέκτησε τα δύο πέταλα και παράλληλα το πρώτο κλειστό γυμναστήριο στην Ελλάδα, αφήνοντας μοναδική παρακαταθήκη στον Σύλλογο.

1961

Δημήτρης Μιχαήλ: Το 1961 είναι μια κομβική χρονιά για την ελληνική πυγμαχία αλλά και για τον Σύλλογο καθώς ο μποξέρ του «τριφυλλιού» Δημήτρης Μιχαήλ αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης στην κατηγορία των 67 κιλών. Κατάφερε σε έναν συγκλονιστικό τελικό στο Βουκουρέστι και νίκησε τον Ρουμάνο Γκρεγκόρε και έτσι έγινε ο πρώτος έλληνας πυγμάχος με την συγκεκριμένη διάκριση.

Ανδρέας Παπαεμμανουήλ: Ο θρυλικός ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» Ανδρέας Παπαεμμανουήλ και άλλοι συμπαίκτες του από τον Παναθηναϊκό κατάφεραν και έσωσαν τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού 7 ετών στις Σπέτσες. Ο θρυλικός «Παπακανόνης» είχε πολύ στενή σχέση με τη θάλασσα μέχρι και μεγάλη ηλικία και το 1961 κατά την διάρκεια ενός θερινού μπάνιου του κατάφερε και κράτησε στη ζωή ένα κορίτσι που πάλευε με τα κύματα.

Ελιάνα Λούη: Εξαιρετική χρονιά έκανε το 1961 η κολυμβήτρια του Παναθηναϊκού Ελιάνα Λούη που κέρδισε τις εντυπώσεις. Αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 200μ. πρόσθιο ενώ παράλληλα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 400μ. ελεύθερο και ήταν 4η στα 100μ. ύπτιο και 7η στα 100μ. πεταλούδα. Η Λούη ήταν πρώτη στα 200μ. πρόσθιο και στο πρωτάθλημα Κέντρου ενώ στην ίδια διοργάνωση πήρε το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. ύπτιο.

1962

Αριστειδης Καμάρας: Ο Αριστείδης Καμάρας είναι ένας ποδοσφαιριστής που πραγματικά έχει γράψει ιστορία με τα χρώματα του Παναθηναϊκού αλλά και στο εγχώριο ποδόσφαιρο. Το 1962 μάλιστα οδήγησε την Εθνική ομάδα στην κατάκτηση του παγκοσμίου Κυπέλλου ΣΙΣΜ με συμμετοχές και σπουδαία απόδοση σε όλα τα ματς. Παράλληλα εκείνη τη χρονιά ήταν ενεργό στέλεχος του «τριφυλλιού» που κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα.

Δημήτρης Μοσχονάς: Το 1962 στον κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας πρωταθλητής Ελλάδας αναδείχτηκε ο δρομέας του Παναθηναϊκού Δημήτρης Μοσχονάς ,ωστόσο με ασυνήθιστο τρόπο.

Ο «πράσινος» σπουδαίος αθλητής έτρεξε όλη τη διαδρομή ξυπόλητος επηρεασμένος από τη σχολή των δρομέων από την Αιθιοποιία και αναμφίβολα τα σχόλια ήταν διθυραμβικά από τον Τύπο της εποχής «Ο ηρωικός άθλος του νικητού του μαραθωνίου. Ούτε η βροχή ούτε και το χαλάζι λύγισαν την πίστη του Μοσχονά. Ο νεαρός νικητής που μετέσχεν διά τρίτην φοράν του αγώνος διέτρεξε όλην την διαδρομήν... ξυπόλητος!»...

Πέπη Γεωργιάδου: Φοβερή χρονιά ήταν το 1963 για την κολυμβήτρια του Παναθηναϊκού Πέπη Γεωργιάδου που διακρίθηκε και ασφαλώς ξεχώρισε. Συγκεκριμένα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. πρόσθιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα και παράλληλα πήρε το χρυσό μετάλλιο με την ομάδα 4Χ100 μικτή ομαδική. Ακόμα πήρε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. πεταλούδα ενώ με την ομάδα της μικτής ομαδικής πήραν το χρυσό μετάλλιο και στο χειμερινό πρωτάθλημα αλλά και στο Πρωτάθλημα Κέντρου.

1963

Νίκος Ρεγκούκος: Μια ακόμα διαλεχτή Παναθηναϊκή μορφή στον στίβο του «τριφυλλιού» ήταν ο Νίκος Ρεγκούκος που ξεχώρισε το 1963.

Εκεί την σεζόν ο «πράσινος αθλητής αναδείχτηκε αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ και κατάφερε και αναδείχτηκε ασημένιος Μεσογειονίκης στα 400μ. ενώ ήταν και χάλκινος Μεσογειονίκης με την ομάδα 4Χ400. Επιπλέον ο Ρεγκούκος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 400μ. και στα 4Χ400 στους Βαλκανικούς αγώνες.

Οικογένεια Μαλακατέ: Η Οικογένεια Μαλακατέ είναι μια από τις πλέον διαχρονικές στον Παναθηναϊκό με παρουσία δεκαετιών στα διοικητικά του Συλλόγου από τη δεκαετία του ΄20. Το 1963 η συγκεκριμένη οικογένεια προχώρησε σε μια ακόμα κίνηση με «πράσινο« φόντο καθώς δημιούργησε την ομάδα Τριφυλλιακό Αμπελοκήπων.

Έδρα της ομάδας ήταν το κλειστό της Λεωφόρου και τα γραφεία του σωματείου βρίσκονταν εντός του γηπέδου.

Πέπη Γεωργιάδου: Το 1963 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πάλι ως χρονιά της Πέπης Γεωργιάδου καθώς σημείωσε συνολικά τρία πανελλήνια ρεκόρ στα 200μ. πρόσθιο και στα 4Χ100 μικτή ομαδική.

Επιπλέον πήρε το χρυσό μετάλλιο στο πρωτάθλημα στα 200μ. πρόσθιο και στα 4Χ100 μικτή ομαδική ενώ παράλληλα πήρε και το ασημένιο μετάλλιο στα 100μ. πεταλούδα.

1964

Τάκης Λουκανίδης: Ναι μεν ο Χρήστος Παπανικολάλου ήταν 11ος στους Ολυμπιακούς αγώνες και η 4Χ100 του ΠΑΟ Τρίτη στα Βαλκάνια ωστόσο ο Τάκης Λουκανίδης ήταν ο ποδοσφαιριστής που συμμετείχε και στους 30 αγώνες του θρυλικότερου πρωταθλήματος του Παναθηναϊκού , του περίφημου αήττητου του 1964.

Ο άσος από τη Δράμα πέτυχε και 7 γκολ σε αυτή την ξέφρενη απίστευτη κούρσα γράφοντας ιστορία καθώς θεωρείται μέχρι σήμερα το πιο δύσκολο από όλα τα αήττητα πρωταθλήματα, το οποίο τραγούδησε μέχρι και ο Νίκος Ξυλούρης! Ο Παναθηναϊκός μάζεψε τους περισσότερους βαθμούς (83) με σύστημα βαθμολόγησης 3-2-1 και 16 ομάδες έχοντας 24 νίκες που είναι και πάλι οι περισσότερες σε πρωτάθλημα 16 ομάδων.

Ζαχαρίας Πιτυχούτης: Μια από τις πιο Παναθηναϊκές στιγμές που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη όλων είναι ο γύρος του θριάμβου στο Στάδιο Καραϊσκάκη με τη λήξη του πρωταθλήματος του 1964. Στον αγώνα που βρέθηκαν οι περισσότεροι «πράσινοι» φίλαθλοι ως φιλοξενούμενοι (περίπου 11.000) σε ματς με τον Ολυμπιακό, ο Ζαχαρίας Πιτυχούτης πήρε την ένδοξη σημαία του Παναθηναϊκού και έγινε ο παντοτινός σημαιοφόρος μας της κάνοντας τον γύρο της νίκης στο φαληρικό Στάδιο.

Τζένη Σωτηρίου: Το 1964 έλαμψε για πρώτη φορά το άστρο της κολυμβήτριας Τζένης Σωτηρίου που τράβηξε τα βλέμματα του φίλαθλου κοινού.

Σε διεθνές επίπεδο κατέκτησε την 12η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νεανίδων στα 200μ. ελεύθερο και την 16η θέση στα 400μ. ελεύθερο αρχίζοντας να φέρνει διακρίσεις και για τον γυναικείο αθλητισμό του Συλλόγου στο εξωτερικό. Παράλληλα στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ήταν πρώτη στα 100μ. πεταλούδα, στα 400μ. μικτή, στα 100μ. ελεύθερο και στα 400μ. ελεύθερο καθώς και με την ομάδα 4Χ100.

1965

Τάκης Οικονομόπουλος: Ο σπουδαίος Τάκης Οικονομόπουλος έκανε ένα φοβερό ρεκόρ που μένει μέχρι σήμερα ακατάρριπτο στην Ελλάδα στην Α΄Εθνική Κατηγορία. Το «πουλί» κατάφερε και διατήρησε ανέπαφη την εστία του για 1163 λεπτά , μια επίδοση που είναι η 33η στον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την σεζόν και χάρη σε αυτό το κατόρθωμα του Οικονομόπουλου ο ΠΑΟ είχε την καλύτερη άμυνα σε ένα γύρο, δεχόμενος μόλις 2 γκολ

Διονύσης Λιάρος: Ένας ακόμα υποστηρικτής του ΠΑΟ, ο Διονύσης Λιάρος έφυγε από τη ζωή παρακολουθώντας την αγαπημένη του ομάδα το 1965. Ο «πράσινος» οπαδός …λύγισε μετά το δεύτερο γκολ του ΠΑΟ επί του Εθνικού σε αγώνα στη Λεωφόρο και έφυγε από τη ζωή σε αγώνα του «τριφυλλιού». Ο τέως διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας ήταν τακτικός θαμώνας της Λεωφόρου και παρακολουθούσε τους αγώνες από την εξέδρα της οδού Τσόχα από τα χρόνια που αυτή είχε πρωτοκατασκευαστεί.

Χαρά Μπαχαρίου: Το γυναικείο κολυμβητικό τμήμα συνέχισε να παράγει σπουδαίες αθλήτριες και το 1965 ήταν η σειρά της Χαράς Μπαχαρίου. Η «πράσινη» αθλήτρια αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 100μ. ύπτιο και παράλληλα ήταν μέλος της ομάδας 4Χ100 ελεύθερο που κατέκτησε επίσης το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα κολύμβησης.

1966

Χρήστος Παπανικολάου: Το 1966 ήταν η πρώτη χρονιά που ο Χρήστος Παπανικολάου πέταξε στους αιθέρες πετυχαίνοντας μια σπουδαία επιτυχία καθώς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο άλμα επί κοντώ που έγινε στη Βουδαπέστη με 5,05μ. Παράλληλα ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στο αγώνισμα του και φυσιολογικά αναδείχτηκε και αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ.

Θύρα 13: Αν ο Παναθηναϊκός είναι το σώματα, τότε η Θύρα 13 θα είναι πάντα η καρδιά του Συλλόγου και το 1966 έλαβε σάρκα και οστά το ενδοξότερο οπαδικό κίνημα.

Η πρώτη εκδρομή της Θύρας 13 βάφτηκε με αίμα όταν ένα πούλμαν που μετέφερε τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στη Βέροια, για τον αγώνα με την ομώνυμη ομάδα, συγκρούστηκε έξω από την Κατερίνη με οδοστρωτήρα. Το δυστύχημα κόστισε τη ζωή στους Γιώργο Κόσκορο και Δημήτρη Σαραντάκο. Την ίδια χρονιά το μέλος της Θύρας 13 Κώστας Τριμπάλης έχασε τη ζωή του βλέποντας τον αγώνα ΠΑΟ-Εθνικής Ουγγαρίας.

Μαρία Βελισσαροπούλου: Το 1966 η αθλήτρια που έκανε συλλογή χρυσών μεταλλίων ήταν η Μαρία Βελισσαροπούλου στο θαλάσσιο σκι κρατώντας ψηλά την πράσινη σημαία. Η αθλήτρια του ΠΑΟ κατέκτησε τρία χρυσά Πανελλήνια μετάλλια στα άλματα και στο σλάλομ σε μια αξέχαστη χρονιά για την ίδια και το τμήμα .

1967

Χρήστος Παπανικολάου: Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά… Παπανικολάου καθώς και το 1967 ήταν ο κορυφαίος αθλητής όχι μόνο του Παναθηναϊκού αλλά του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα. Κατάφερε και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες της Τύνιδας ενώ παράλληλα έσπασε το Πανελλήνιο ρεκόρ στο δέκαθλο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα δείχνοντας πόσο τεράστιος πολυαθλητής ήταν και φυσικά ήταν πρωταθλητής Ελλάδας και στο άλμα επί κοντώ. Την ίδια χρονιά ο Παπανικολάου κλήθηκε και στη Μικτή Ευρώπης σ αγώνες κόντρα στη Μικτή Αμερικής.

Αδερφοί Κασιδόκωστα: Ένα μοναδικό ρεκόρ κατείχαν τα αδέρφια Κασιδόκωστα καθώς και τα επτά αδέρφια ήταν ενεργά μέλη της ομάδας πόλο του «τριφυλλιού» το 1967. Πιο συγκεκριμένα οι Γιώργος, Κώστας, Γρηγόρης, Γιάννης, Μιχάλης, Δημήτρης και Παντελής αγωνίζονταν με τα αγαπημένα πράσινα χρώματα τους και αναμφίβολα πρόκειται για …Πανελλήνιο ρεκόρ ενώ την προηγούμενη χρονιά είχαν αγωνιστεί όλα μαζί σε αγώνα πόλο κόντρα στην ΑΕΚ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1967 ο Πάρης Κασιδόκωστας πήρε την Τρίτη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα θαλασσίου σκι στις φιγούρες.

Μαίρη Λομβάρδου: Το 1967 ήταν η σειρά της κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Μαίρης Λομβάρδου να …ταράξει τα νερά και το κατάφερε στους Μεσογειακούς αγώνες της Τύνιδας. Κατέλαβε την τιμητική Πέμπτη θέση στα 100μ. ελεύθερο και παράλληλα εκείνη τη χρονιά ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας, στα 200μ. ελεύθερο, στα 900μ. ελεύθερο και στα 200μ. πεταλούδα.

1968

Χρήστος Παπανικολάου: Αθλητής της χρονιάς στην Ελλάδα ήταν και το 1968 ο Χρήστος Παπανικολάου ο οποίος αναδείχτηκε 4ος Ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ στο Μεξικό με 5,35μ. Μάλιστα σε αυτό τον αγώνα σημείωσε Ολυμπιακό και Πανευρωπαϊκό ρεκόρ παράλληλα. Επίσης την ίδια χρονιά αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης ενώ κατέκτησε και το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ.

Γιώργος Τρικαλιώτης: Ο Μπόμπι Φίσερ ήταν ο κορυφαίος σκακιστής όλων των εποχών και το 1968 βρέθηκε στην Αθήνα για σειρά αγώνων. Ο σκακιστής του Παναθηναϊκού Γιώργος Τρικαλιώτης ήταν αυτός που του έμεινε… αξέχαστος καθώς ήταν ο μοναδικός που κατάφερε και του απέσπασε ισοπαλία. Αναμφίβολα είναι ένα από τα καλύτερα αποτελέσματα όλων των εποχών στο ελληνικό σκάκι με «πράσινο» άρωμα.

Τζένη Σωτηρίου: Εξαιρετική χρονιά πραγματοποίησε το 1968 και πάλι η Τζένη Σωτηρίου καθώς κατέκτησε και πάλι τρία χρυσά μετάλλια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 100μ. και στα 200μ. (πανελλήνιο ρεκόρ) πεταλούδα καθώς και στα 800μ. ελεύθερο. Επιπλέον ήταν πρώτη και στο εαρινό πρωτάθλημα κέντρου στα 400μ. ελεύθερο.

1969

Γιώργος Κολοκυθάς: Μια σπουδαία χρονιά ήταν το 1969 για τον πολύ σημαντικό μπασκετμπολίστα του Παναθηναϊκού Γιώργο Κολοκυθά. Ο «πράσινος» αθλητής ήταν πρώτος σκόρερ του Ευρωμπάσκετ εκείνης της χρονιάς ενώ παράλληλα ήταν πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα , το οποίο και κατέκτησε με τον Παναθηναϊκό. Το 1969 βρέθηκε και στη Μικτή Ευρώπης ενώ το «τριφύλλι» έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπέλλούχων.

Κώστας Μποσταντζόγλου: O Κώστας Μποσταντζόγλου, στις 28/07/1969, σε μία θερινή ημερίδα των 1.500μ. ελευθέρως, κατάφερε κάτι που μάλλον κανένας άλλος κολυμβητής δεν το έχει επιχειρήσει μέχρι σήμερα. Κολύμπησε 1.500μ. πεταλούδα αντί ελεύθερο, σε συνεχόμενο μάλιστα ρυθμό. Ο χρόνος που σημείωσε ήταν 25:05:09.

Μαίρη Λομβάρδου: Η πρώτη μεγάλη πράσινη διεθνής σημαντική διάκριση με μετάλλιο για τον γυναικείο αθλητισμό του Παναθηναϊκού ήρθε το 1969. Η ταχύτατη κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Μαίρη Λομβάρδου κατάφερε και κατέκτησε για πρώτη φορά το ασημένιο μετάλλιο σε Βαλκανικούς αγώνες στα 400μ. ελεύθερο ενώ στην ίδια διοργάνωση ήταν 4η στα 100μ. ελεύθερο, 4η με την ομάδα 4Χ100 ελεύθερο, 4η στην ομάδα 4Χ100 μικτή, 6η στα 200μ. μικτή και 7η στα 100μ. πεταλούδα.

1970

Χρήστος Παπανικολάου:Ο μεγαλύτερος αθλητής στίβου στην ιστορία του Παναθηναϊκού είναι ο επικοντιστής Χρήστος Παπανικολάου. Το 1970 ήταν η χρονιά του καθώς σημείωσε Παγκόσμιο ρεκόρ στο Στάδιο Καραϊσκάκη κάνοντας το όνομα του γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Ανακηρύχθηκε από την παγκόσμια ομοσπονδία αθλητισμού 4ος αθλητής στον κόσμο, ενώ επιπλέον ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης, ασημένιος στην Πανεπιστημιάδα και 4ος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Φέρεντς Πούσκας: Στις 2 Ιουνίου 1970 ο θρυλικός Φέρεντς Πούσκας έρχεται στην Αθήνα για να αναλάβει και να αλλάξει την μοίρα του ποδοσφαιρικού Panathinaikos. Πριν οδηγήσει την ομάδα ανάμεσα στις δύο κορυφαίες της Ευρώπης περίπου τρεις μήνες μετά τον ερχομό του πήγε τον ΠΑΟ στη Μαδρίτη για φιλικό με τη Ρεάλ μπροστά σε 100.000 φιλάθλους όπου άπαντες φώναζαν ρυθμικά το όνομα του! Τεράστια καταξίωση για τον ίδιο αλλά και για τον Σύλλογο.

Μαίρη Λομβάρδου: Το 1970 και πάλι η κολυμβήτρια Μαίρη Λομβάρδου εκπροσώπησε τις γυναίκες του ΠΑΟ σε διεθνή μετάλλια καθώς κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την ομάδα 4Χ100 μικτή. Σε εγχώριο επίπεδο η Λομβάρδου ήταν πρωταθλήτρια στα 800μ. ελεύθερο, στα 400μ. μικτής και στα 4Χ100 ελεύθερο.

1971

Μίμης Δομάζος:Το 1971 ήταν μια άκρως ποδοσφαιρική χρονιά και σίγουρα όλη η ομάδα του Γουέμπλεϊ αξίζει να βρίσκεται στην θέση του βραβείου της χρονιάς.

Ο Μίμης Δομάζος ήταν ο αρχηγός και «στρατηγός» της πιο επιτυχημένης ποδοσφαιρικής ομάδας του Συλλόγου όλων των εποχών με συμμετοχή στους τελικούς Πρωταθλητριών και Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Μάλιστα εκείνη τη χρονιά ο ΠΑΟ μάζεψε στην Ελλάδα 93 βαθμούς , τους περισσότερους στο σύστημα με 18 ομάδες (3-2-1). Ο Δομάζος αποτελεί μέχρι σήμερα τον πρώτο σε συμμετοχές με τη φανέλα του «τριφυλλιού» και είναι ένα στατιστικό που μιλάει από μόνο του για την αγωνιστική του αξία και προσφορά στον Σύλλογο.

Γιάννης Τομαράς: Ο μεγάλος άτυχος του 1971, ο Γιάννης Τομαράς, παρότι συμμετείχε στην κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα του «τριφυλλιού» εντούτοις δεν κατάφερε να το χαρεί. Στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου στο Στάδιο Καραϊσκάκη κόντρα στη Νασιονάλ δέχτηκε ένα «δολοφονικό» τάκλιν από τον Μοράλες με αποτέλεσμα να σπάσει το πόδι του. Έπειτα από αυτό το χτύπημα ο Τομαράς δεν κατόρθωσε ουσιαστικά να επανέλθει στο αγωνιστικό επίπεδο που ήταν νωρίτερα, καθώς ήταν και διεθνής με την Εθνική ομάδα.

Μάρθα Μπερή: Συνέχεια στις διεθνείς πράσινες επιτυχίες στις γυναίκες έδωσε η κολυμβήτρια του ΠΑΟ Μάρθα Μπερή. Η «πράσινη» αθλήτρια ήταν μέλος της ομάδας που πήρε το χάλκινο μετάλλιο στην ομάδα 4Χ100 στους Μεσογειακούς αγώνες ενώ στην ίδια διοργάνωση ήταν 5η στα 400μ. μικτή, 6η στα 200μ. μικτή και 6η στα 400μ. ελεύθερο. Ακόμα ήταν 4η στους Βαλκανικούς στα 400μ. μικτή και 5η στα 200μ. μικτή. Στην Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στα 400μ. ελεύθερο, στα 800μ. ελεύθερο και στα 400μ. μικτή.

1972

Χρήστος Ιακώβου: Φοβερή χρονιά έκανε το 1972 ο αρσιβαρίστας του Παναθηναϊκού Χρήστος Ιακώβου ο οποίος κέρδισε το παράσημο του αθλητή της χρονιάς. Ο Κωνσταντινουπολίτης Άτλαντας ήταν δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ενώ παράλληλα ήταν 5ος Ολυμπιονίκης στην κατηγορία των 82,5 κιλών καθώς σήκωσε 490 κιλά.

Αντώνης Αντωνιάδης: Η μοναδική χρονιά που βραβεύτηκε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού με ασημένιο παπούτσι ήταν το 1972 όταν ο Αντώνης Αντωνιάδης το κατέκτησε χάρη στα 39 γκολ που πέτυχε. Μάλιστα διεκδίκησε ακόμα και το χρυσό μετάλλιο και έμεινε μόλις ένα γκολ πίσω από τον Γερμανό Μίλερ αγγίζοντας ακόμα και το χρυσό παπούτσι. Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε και στη Μικτή Ευρώπης.

Ντάντα Δαλιάνη: Εξαιρετική χρονιά ήταν το 1972 για την κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Ντάντα Δαλιάνη που ξεχώρισε σε διεθνές επίπεδο.

Η «πράσινη» αθλήτρια κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες γυναικών με την ομάδα 4Χ100 ενώ παράλληλα ήταν 4η στα 100μ. ελεύθερο. Στους Βαλκανικούς αγώνες νεανίδων η Δαλιάνη εντυπωσίασε καθώς πήρε τα χρυσά μετάλλια στα 100μ. ελεύθερο, στα 4Χ100μ. ελεύθερο και στα 4Χ100 μικτή.

1973

Βαγγέλης Οικονομάκος: Το 1973 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον σπουδαίο μποξέρ του Παναθηναϊκού Βαγγέλη Οικονομάκο. Εκείνη τη χρονιά ο πυγμάχος του ΠΑΟ αναδείχτηκε χρυσός Βαλκανιονίκης στα 71 κιλά ενώ στο παρελθόν ήταν και Μεσογειονίκης στην ίδια κατηγορία ενώ είχε αγγίξει μετάλλιο ακόμα και σε Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Γιώργος Γιαννουλάτος: Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της ομάδας , ο Γιώργος Γιαννουλάτος , έχασε τη ζωή του τον Μάρτιο του 1973 βλέποντας το παιχνίδι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού από την τηλεόραση και η ένταση του ματς σε συνδυασμό με τις αδικίες εις βάρος του «τριφυλλιού» τον έσκασαν.

Ο Γιώργος Γιαννουλάτος έκανε αισθητή τη παρουσία του στα διοικητικά της ομάδας από τις αρχές της δεκαετίας του 20΄ ενώ το 1934 διατέλεσε πρόεδρος.

Χριστίνα Μασιάλα: Ιστορική ήταν η επιτυχία που πέτυχε το 1973 η Ελληνοαμερικανή αθλήτρια του Παναθηναϊκού Χριστίνα Μασιάλα στο ξίφος ασκήσεως.

Η ξιφομάχος που ανήκε στους «πράσινους» κατέκτησε την πρώτη θέση στους παναμερικανικούς αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στη Γουατεμάλα

1974

Δημήτρης Κοσσόβας: Η πρώτη μεγάλη στιγμή για την πάλη του Παναθηναϊκού σε διεθνές επίπεδο ήρθε το 1974 με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Κοσσόβα. Ο «πράσινος» παλαιστής έδωσε τον καλύτερο του εαυτό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ελληνορωμαϊκής πάλης και πήρε την τιμητική έβδομη θέση στην κατηγορία των 52 κιλών.

Γιώργος Μουστάκας: Ο Γιώργος Μουστάκας είναι ένας από τους σπουδαιότερους μπασκετμπολίστες που ανέδειξε το κυπριακό μπάσκετ. Αν και το 1974 συμφώνησε να έρθει στον αγαπημένο του Παναθηναϊκό εντούτοις δεν πρόλαβε καθώς σκοτώθηκε στα γεγονότα της πατρίδας του εκείνης της περιόδου.

Μαρία Λουκά: Η σπουδαία αθλήτρια πινγκ πονγκ του Παναθηναϊκού Μαρία Λουκά είχε μια εξαιρετική χρονιά το 1974 καθώς κατέκτησε την 12η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, την 23η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενώ παράλληλα ήταν δεύτερη στους Βαλκανικούς στο απλό και 3η στο ομαδικό. Στις εγχώριες διοργανώσεις κατέκτησε το πρωτάθλημα σε απλό, διπλό και μικτό και συνολικά το πρωτάθλημα με το «τριφύλλι».

1975

Χρήστος Ιακώβου: Ο Χρήστος Ιακώβου βραβεύτηκε ως αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ και αναμφίβολα ήταν ο κορυφαίος στην Ελλάδα και το 1975.

Σε αυτό το έτος ο σπουδαίος αρσιβαρίστας του ΠΑΟ ήταν χρυσός Μεσογειονίκης ενώ παράλληλα κατέκτησε την 7η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πιστοποιώντας για ακόμα μια φορά την σπουδαία περίοδο φόρμας που διένυε. Την ίδια χρονιά κλήθηκε και στη Μικτή Ευρώπης σε αγώνες κόντρα σε ΗΠΑ και ΕΕΣΔ.

Κώστας Πρίφτης: Ο σπουδαίος αθλητής πινγκ πονγκ του Παναθηναϊκού Κώστας Πρίφτης με εγχώριες αλλά και διεθνείς διακρίσεις έγραψε τη δική του ιστορία στο άθλημα το 1975. Ο «πράσινος» πρωταθλητής μετεγγράφηκε στην ιταλική ομάδα Sant’ Elpidio. Το πινγκ πονγκ στην Ιταλία ήταν σε πολύ πιο προηγμένο επίπεδο από το ελληνικό και η μετεγγραφή του αθλητή ήταν η πρώτη Έλληνα σε ομάδα του εξωτερικού.

Βάσω Καραφύλλη: Το 1975 ήταν μια χρονιά που διακρίθηκε ιδιαίτερα η δισκοβόλος του Συλλόγου Βάσω Καραφύλλη. Ήταν χρυσή Μεσογειονίκης στο άθλημα της ενώ την ίδια χρονιά έσπασε και το Παναθηναϊκό ρεκόρ στα 55 μέτρα και 10 εκατοστά τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Ακόμα πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες ενώ ήταν και πρωταθλήτρια Ελλάδας.

1976

Δημήτρης Κυτέας: Ο επικοντιστής του Παναθηναϊκού Δημήτρης Κυτέας ήταν μια από τις εκλεκτές μορφές στίβου του «τριφυλλιού» και το 1976 άφησε τη στάμπα του. Πιο συγκεκριμένα ο Κυτέας κατέκτησε την 7η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου , ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στο αγώνισμα του ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά ήταν και 21ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ.

Απόστολος Κόντος: Ο Απόστολος Κόντος ήταν ένας παίκτης που ήταν ιδιαίτερα δεμένος με τον Παναθηναϊκό και εκτός από παίκτης της ομάδας ήταν και οπαδός της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κόντος έδινε τα πάντα για τον Σύλλογο και ακόμα σε μία πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής του δεν άφησε τον Σύλλογο εκτεθειμένο.

Συγκεκριμένα το 1976 ο Απόστολος Κόντος έχασε τον πατέρα του και την ίδια ημέρα πήγε και έπαιξε σε αγώνα με τον Ολυμπιακό προκειμένου να βοηθήσει την ομάδα.

Στον ΠΑΟ έπαιζε εκείνη την εποχή και ο αδερφός του Σταύρος ο οποίος τελικά δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το σοκ της απώλειας του πατέρα τους και δεν έπαιξε εκείνη την ημέρα.

Βίλη Τζήβα: Μια κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» που άφησε τη στάμπα της το 1976 σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο ήταν η Βίλη Τζήβα. Συμμετείχε στην ομάδα 4Χ100 ελεύθερο που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες νεανίδων ενώ παράλληλα συμμετείχε και σε τελικούς γυναικών στην ίδια διοργάνωση. Πιο συγκεκριμένα ήταν 7η στα 100μ. πεταλούδα και 8η στα 200μ. πεταλούδα.

1977

Χρήστος Ιακώβου: Την στάμπα του και στο 1977 άφησε ο αρσιβαρίστας του ΠΑΟ Χρήστος Ιακώβου καθώς στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κατέκτησε την έκτη θέση στα 90 κιλά στο αρασέ ενώ παράλληλα ήταν 5ος στην ίδια κατηγορία στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.Επιπλέον ήταν και χρυσός Βαλκανιονίκης σε ζετέ, αρασέ και σύνολο.

Χρήστος Παπανικολάου: Σε μια αξιέπαινη κίνηση προχώρησε ο επικοντιστής Χρήστος Παπανικολάου το 1966 και ενώ είχε σταματήσει την ενεργό δράση περίπου τέσσερα χρόνια.

Συγκεκριμένα μίλησε με τους ανθρώπους του ΠΑΟ και πείστηκε να αγωνιστεί στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα απροπόνητος προκειμένου να δώσει τους απαραίτητους βαθμούς για να πάρει ο Σύλλογος το πρωτάθλημα και έτσι έγινε, καθώς κατέκτησε και πάλι την πρώτη θέση στο άλμα επί κοντώ.

Κατερίνα Γιαννουλάτου: Το 1977 είναι χρονιά της εμβληματικής αρχηγού της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού Κατερίνας Γιαννουλάτου. Οδήγησε τα «φίνα κορίτσια» στην κατάκτηση ενός ακόμα πρωταθλήματος Ελλάδας καθώς και του πρωταθλήματος Κέντρου κρατώντας ψηλά την πράσινη σημαία.

1978

Μανώλης Μπακρυσιώρης: Μια μεγάλη ακόμα προσωπικότητα του Παναθηναϊκού ήταν ο πυγμάχος του Παναθηναϊκού Μανώλης Μπακρυσιώρης . Το 1978 ο «πράσινος» μποξέρ έκανε εξαιρετική εμφάνιση και αναδείχτηκε ο καλύτερος μποξέρ στα Βαλκάνια. Ο Μπακρυσιώρης κατάφερε και στρίμωξε τους αντιπάλους του στα σχοινιά και ήταν ο κορυφαίος στην κατηγορία των 57 κιλών.

Αντώνης Αντωνιάδης: Ο «ψηλός» του Παναθηναϊκού μετά από μια δεκαετία περίπου με την πράσινη φανέλα, το καλοκαίρι του 1978 μετακόμισε στον αιώνιο αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Ο Αντώνης Αντωνιάδης υπέγραψε στον Ολυμπιακό με έναν όρο να μην παίξει κόντρα στον Παναθηναϊκό καθώς δεν μπορούσε να σταθεί απέναντι στη μεγάλη του αγάπη. Πρόκειται για μια πρωτοφανή απαίτηση επαγγελματία παίκτη που έδειχνε την πράσινη ταυτότητα του ακόμα και όταν πέρασε στην απέναντι όχθη.

Μπία Γκύζη: Το 1978 εντάσσεται στο γυναικείο τμήμα βόλεϊ η σπουδαία Μπία Γκύζη και από την πρώτη στιγμή πρωταγωνιστεί και βοηθάει άμεσα τα «φίνα κορίτσια» στην κατάκτηση των εγχώριων τίτλων. Εν συνεχεία η Γκύζη θα γίνει η πρώτη αθλήτρια του ΠΑΟ σε τίτλους στο γυναικείο τμήμα βόλεϊ καθώς συνέλλεξε 16.

1979

Χρήστος και Άρης Καραγιώργος: Οι βαδιστές του Παναθηναϊκού γίνονται κάτοχοι παγκοσμίων ρεκόρ . Ο Χρήστος πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 10.000μ. βάδην (39:32.2) και ο Άρης καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 3.000μ. βάδην (11:31.2). Παράλληλα τα δύο αδέρφια ήταν χρυσοί Βαλκανιονίκες στα 20.000μ. βάδην.

Ηλίας Κελεσίδης: Ο Ηλίας Κελεσίδης ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στην ποδηλασία ωστόσο το 1979 έμεινε στην ιστορία στους Βαλκανικούς της Αθήνας όταν και σταμάτησε για να δώσει νερό στον Τούρκο αθλητή Ερόλ που δεν βρισκόταν σε καλή κατάσταση. Ο αγώνας γινόταν κάτω από αφόρητη ζέστη και περίπου οι μισοί αθλητές δεν τερμάτισαν. Μάλιστα για την συγκεκριμένη του πράξη τιμήθηκε και από την ΟΥΝΕΣΚΟ στέλνοντας το μήνυμα ότι ο αθλητισμός ενώνει.

Βάσω Ρούκλη: Η Βάσω Ρούκλη ήταν αθλήτρια της χρονιάς το 1979 για τον Παναθηναϊκό καθώς είναι η πρώτη γυναίκα σκοπεύτρια που κράτησε ψηλά την πράσινη σημαία.Πιο συγκεκριμένα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας και παράλληλα βοήθησε τα μέγιστα ώστε να κατακτήσει το γυναικείο τμήμα το πρωτάθλημα.

1980

Μιχάλης Γεωργαντής: Το 1980 ήταν μια κομβική χρονιά για τον βολεϊμπολίστα του Παναθηναϊκού Μιχάλη Γεωργαντή καθώς έγινε ο πρώτος έλληνας πετοσφαιριστής που πέρασε τα σύνορα για λογαριασμό της Ελβετικής Σενουά.

Παράλληλα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική στους Βαλκανικούς αγώνες ενώ ο Παναθηναϊκός πήρε τη δεύτερη θέση στο Κύπελλο Κυπελλούχων.

Πέτρος Γκιουράνοβιτς: Μια διαχρονική εμβληματική μορφή του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου ήταν ο Πέτρος Γκιουράνοβτς ο οποίος εντάχθηκε από την δεκαετία του ΄20 στον Παναθηναϊκό και έμεινε για μια ζωή στην ομάδα. Ακόμα και το 1980 σε μεγάλη πλέον ηλικία ήταν δίπλα στο αγαπημένο του «τριφύλλι» και βοηθούσε ποικιλοτρόπως. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος έλεγε ότι ο Γκιουράνοβιτς ήταν η ψυχή του Παναθηναϊκού.

Βασιλική Ματζάκου: Το 1980 είχε και πάλι την τιμητική του το τμήμα σκοποβολής για τις γυναίκες του Παναθηναϊκού καθώς ακόμα μια εκπρόσωπος είχε την καλύτερη παρουσία. Η Βασιλική Ματζάκου κατάφερε και ήταν στην ομάδα που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο ομαδικό στο αεροβόλο πιστόλι.

1981

Διονύσης Λιβέρης: Εξαιρετική χρονιά ήταν το 1981 για τη σκοποβολή του Παναθηναϊκού και είναι χαρακτηριστικό ότι ο σκοπευτής Διονύσης Λιβέρης κατέκτησε την τιμητική 8η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων στο αεροβόλο πιστόλι (ομαδικό). Παράλληλα την ίδια χρονιά κατέκτησε τρία χάλκινα μετάλλια στους Βαλκανικούς αγώνες Νέων, στο πιστόλι ακριβείας, στο αεροβόλο τουφέκι και στο αεροβόλο πιστόλι.

Άρης και Χρήστος Καραγιώργος: Τα «πράσινα» αδέρφια που έγραψαν τεράστια ιστορία στον χώρο του βάδην ξανακάνουν το…θαύμα τους το 1981 και σπάνε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 7 μίλια βάδην. Το εκπληκτικό είναι ότι τα δύο αδέρφια τερματίζουν ταυτόχρονα σε αυτή τη σπουδαία στιγμή της καριέρας τους δείχνοντας τους …πράσινους δεσμούς αίματος που τους διακατέχουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άρης έτρεξε εμπύρετος στον αγώνα.

Βάσω Ρούκλη: Εξαιρετική ήταν και το 1981 η σκοπεύτρια του Παναθηναϊκού Βάσω Ρούκλη που σημάδεψε διάνα σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις. Πιο συγκεκριμένα η Ρούκλη κατέκτησε την 7η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων ενώ παράλληλα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας.

1982

Χρήστος Καραγιώργος: Εξαιρετική χρονιά και το 1982 για τον βαδιστή του Παναθηναϊκού Χρήστο Καραγιώργο που αγωνίστηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα ο Χρήστος Καραγιώργος κατέλαβε την έκτη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στα 20.000μ. βάδην και την ένατη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου.

Νίκος Γκούμας: Ο Νίκος Γκούμας, ο τροβαδούρος της αγάπης του κόσμου για το τριφύλλι που έπαιρνε δύναμη από τα κείμενα του. Στις 3 Νοεμβρίου 1982 έφυγε από τη ζωή η πιο γλυκιά πένα του Παναθηναϊκού , ο ποιητής της ιστορίας του «τριφυλλιού» . Ο δάσκαλος, ο υπέροχος άνθρωπος όπως τον θυμούνται οι παλαιότεροι «πράσινοι» έκλεισε το κύκλο της ζωής του αφήνοντας πλούσια κληρονομιά πίσω του.

Λία Μήτση: Το 1982 ήταν η χρονιά που εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό η σπουδαία Ρουμάνα βολεϊμπολίστρια Λία Μήτση. Ήταν μια χρονιά σταθμός για την ίδια καθώς πρωταγωνίστησε και κατέκτησε 6 πρωταθλήματα με τον ΠΑΟ και παράλληλα πήρε την ελληνική υπηκοότητα και είχε 116 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα.

1983

Στέλιος Καζάζης: Μια από τις σημαντικές επιτυχίες για το ελληνικό βόλεϊ ήταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Μεσογειακούς αγώνες το 1983. Ο πετοσφαιριστής του «τριφυλλιού» Στέλιος Καζάζης ήταν παρόντας σε αυτή τη στιγμή και κατάφερε και κράτησε ψηλά τη γαλανόλευκη αλλά και την πράσινη σημαία.

Δημήτρης Ανδρεόπουλος: Το 1983 έκανε το ντεμπούτο του με την πράσινη φανέλα ο 19χρονος τότε Δημήτρης Ανδρεόπουλος που έμελλε να μείνει για περίπου 40 χρόνια με ένα διάστημα περίπου 7 χρόνων. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος υπηρέτησε τον Σύλλογο ως αθλητής και εν συνεχεία ως προπονητής στη γυναικεία και στην ανδρική ομάδα, όντας για μια ζωή πράσινος!

Ράνια Αντωνογιαννάκη: Το 1983 άρχισε να λάμπει για πρώτη φορά το άστρο της κολυμβήτριας Ράνιας Αντωνογιαννάκη στο εξωτερικό. Η «πράσινη» αθλήτρια κατάφερε και κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια στους Βαλκανικούς Νεανίδων στα 200μ. πρόσθιο και στα 4Χ100μ. μικτή. Παράλληλα ήταν 4η στα 200μ. πρόσθιο γυναικών στους Βαλκανικούς.

1984

Γιάννης Μηλιδάκης: Ο Γιάννης Μηλιδάκης είναι από τις πλέον εκλεκτές μορφές της κολύμβησης του Παναθηναϊκού τόσο ως αθλητής όσο και ως προπονητής.

Μια σπουδαία του στιγμή ήταν το 1984 όταν και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων στα 200μ. πρόσθιο, στο Λουξεμβούργο. Στα προκριματικά είχε τον πέμπτο καλύτερο χρόνο και στον τελικό κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο σπάζοντας παράλληλα και το πανελλήνιο ρεκόρ ανδρών με 2.25.20.

Σπύρος Λιβαθηνός: Ο σπουδαίος εκτός έδρας αγώνας του Παναθηναϊκού με την Λίνφιλντ είναι ένας από τους πλέον σκληροτράχηλους στην ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή ιστορία του Συλλόγου. Ο Σπύρος Λιβαθηνός ήταν κάτι παραπάνω από ηρωικός και συγκινητικός στον συγκεκριμένο αγώνα καθώς έπαιξε περίπου 60 λεπτά με σπασμένα πλευρά μόνο και μόνο για να μπορέσει να πάρει την πρόκριση το «τριφύλλι».

Ράνια Αντωνογιαννάκη: Το 1984 η Ράνια Αντωνογιαννάκη και πάλι κέρδισε τις εντυπώσεις στους Βαλκανικούς αγώνες γυναικών αυτή τη φορά καθώς πήρε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. πρόσθιο και το χάλκινο στα 4χ100μικτή ομαδική . Ακόμα ήταν 4η στα 100μ. πρόσθιο ενώ στις νεάνιδες στην ίδια διοργάνωση πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. πρόσθιο, το ασημένιο μετάλλιο στα 100μ. πρόσθο και το χάλκινο μετάλλιο με την ομάδα Χ100. Ακόμα ήταν 18η στο Πανευρωπαϊκό νεανίδων στα 200μ. πρόσθιο και 20η στο Πανευρωπαϊκό νεανίδων στα 100μ. πρόσθιο.

1985

Βέλιμιρ Ζάετς: Εμβληματικός ποδοσφαιριστής με τεράστια προσφορά στον Παναθηναϊκό το 1985 ήταν ο Βέλιμιρ Ζάετς ο οποίος είχε σημαντικότατη συνεισφορά στην πορεία της ομάδας μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ο Κροάτης έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και ήταν από τους βασικούς πυλώνες στη μεγαλύτερη επιτυχία του ποδοσφαιρικού «τριφυλλιού» μετά το Γουέμπλεί.

Χουάν Ραμόν Ρότσα: Σε μια ιστορική κίνηση για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα του 1985 στην Ελλάδα προχώρησε ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ο Αργεντινός αποβλήθηκε στο 71΄ του ντέρμπι των αιωνίων για σκληρό φάουλ και παρά τον κακό χαμό που γινόταν , βρήκε την ψυχραιμία και έδειξε τον άκρως ποδοσφαιρικό χαρακτήρα του. Πήγε στον διαιτητή Βαγγέλη Γιαννακουδάκη και του έδωσε το χέρι του για την απόφαση του σε μια κίνηση που συζητήθηκε από όλους.

Ράνια Αντωνογιαννάκη: Το 1985 ήταν η χρονιά που ολοκλήρωσε τις υψηλές της επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο η Ράνια Αντωνογιαννάκη στον χώρο της κολύμβησης. Στους Βαλκανικούς αγώνες κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ. πρόσθιο ενώ παράλληλα πήρε το χάλκινο μετάλλιο στην 4Χ100μ. μικτή.

1986

Γιάννης Μηλιδάκης: Ο κολυμβητής του «τριφυλλιού» Γιάννης Μηλιδάκης αναδείχτηκε κορυφαίος αθλητής στα Βαλκάνια στο πρόσθιο. Ο μετέπειτα προπονητής του ΠΑΟ κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο τόσο στα 100μ. πρόσθιο όσο και στα 200μ. πρόσθιο και αναμφίβολα δόξασε την κολύμβηση του Συλλόγου και εκτός συνόρων.

Χουάν Ραμόν Ρότσα: Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είναι μια από τις μορφές του Παναθηναϊκού που έγραψαν ιστορία στο ποδοσφαιρικό τμήμα ως έναν από τους ποιοτικότερους παίκτες που φόρεσαν το «τριφύλλι». Ο Αργεντινός δεν έμεινε στη συνεισφορά του μέσα στο γήπεδο αλλά φρόντισε ακόμα και να …τραγουδήσει για τον αγαπημένο του Σύλλογο το 1986 με το πασίγνωστο «ΠΑΟ σε αγαπάω».

Ξένια Ευαγγελινού: Σπουδαία χρονιά ήταν το 1986 για την σκοπεύτρια Ξένια Ευαγγελινού που είχε εμφατική παρουσία σε διεθνείς διοργανώσεις. Πιο συγκεκριμένα η Ευαγγελινού κατέκτησε την τιμητική 12η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νεανίδων ενώ παράλληλα στους βαλκανικούς νεανιδων ήταν πρώτη στην καραμπίνα 3Χ20 και στην καραμπίνα πρηνηδόν στα ατομικά και το χάλκινο στα αντίστοιχα αθλήματα στα ομαδικά.

1987

Λιβέρης Ανδρίτσος: Ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού Λιβέρης Ανδρίτσος έγραψε ιστορία μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του της Εθνικής ομάδας, με την κατάκτηση του πρώτου Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Ο Ανδρίτσος έβαλε τις καθοριστικές βολές στον ημιτελικό με τη Γιουγκοσλαβία και μαζί με τον Ιωάννου έβαλαν την …πράσινη πινελιά τους στο τρόπαιο. Ο ίδιος συμμετείχε και πάλι σε τελικό Eurobasket.

Παύλος Γιαννακόπουλος: Το 1987 ήταν μια ιστορική χρονιά για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό καθώς ανέλαβε τις τύχες του ο τεράστιος παράγοντας Παύλος Γιαννακόπουλος. Ήταν μια στιγμή που άλλαξε ριζικά η τύχη του τμήματος και ο σπουδαίος παράγοντας του «τριφυλλιού» που ήταν στον Σύλλογο από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70. Ο Παύλος μαζί με τα αδέρφια του Θανάση και Κώστα οδήγησε την ομάδα έξι φορές στην κορυφή της Ευρώπης και την έβαλε στο βιβλίο Γκίνες με ρεκόρ συνεχόμενων τίτλων. Επιπλέον το όνομα του έφεραν δύο κλειστά γυμναστήρια, ο ιστορικός «Τάφος» στη Λεωφόρο καθώς το γήπεδο της Λεμεσού.

Λίλα Χατζηρίδου: Η μπασκετμπολίστρια του Παναθηναϊκού Λίλα Χατζηορίδου ήταν η κορυφαία αθλήτρια του Συλλόγου για το 1987. Ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος του «τριφυλλιού» που βγήκε στην Ευρώπη ενώ παράλληλα ήταν βασική στην 4η θέση που κατέλαβε η Εθνική ομάδα στους Βαλκανικούς αγώνες.

1988

Δημήτρης Σαραβάκος: Η ολοκλήρωση του θεσμού του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ με τον τελικό της 17ης Μαΐου 1988 μεταξύ Μπάγερν και Εσπανιόλ, επισφράγισε την πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ της διοργάνωσης για τον Δημήτρη Σαραβάκο. Ο «Μητσάρας» με τα έξι γκολ που σημείωσε όντας μεγάλος πρωταγωνιστής της ομάδας στην εξαιρετική πορεία μέχρι τους «8» βρέθηκε στην κορυφή, προκαλώντας τον διεθνή θαυμασμό, όχι μόνο για τα έξι γκολ αλλά και για τις εξαιρετικές εμφανίσεις του με τη Γιουβέντους, η οποία υποκλίθηκε στην τεράστια κλάση του.

Νίκος Σαργκάνης: Το 1988 ήταν η χρονιά του Νίκου Σαργκάνη και έγινε το πρόσωπο του έτους καθώς έμεινε στην ιστορία για τα όσα είπε και έκανε στον αξέχαστο τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό. Το «φάντομ» ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού κυπέλλου , έπιασε πέναλτι έβαλε το δικό του και έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

Πόπη Γαβαλάκη: Η σπουδαία βαδίστρια του Παναθηναϊκού Πόπη Γαβαλάκη είχε μια σπουδαία χρονιά το 1988 καθώς αναδείχτηκε χρυσή Βαλκανιονίκης στα 10.000μ. βάδην ενώ παράλληλα ήταν 3η στο πρωτάθλημα της Πορτογαλίας, πρωταθλήτρια Ελλάδας σε ανοιχτό και κλειστό στίβο και 42η στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα.

1989

Ντέιβιντ Στεργάκος: Το 1989 ήταν μια χρονιά που ο σημαντικός μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού Ντέιβιντ Στεργάκος άφησε τη σφραγίδα του. Ήταν ένας από τους βασικούς μπασκετμπολίστες της Εθνικής ομάδας που κατάφερε και πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Τάσος Τεντζέρης: Ο σπουδαίος Τάσος Τεντζέρης ήταν εκ των πρωταγωνιστών του βολεϊκού Παναθηναϊκού το 1989 και ήταν μάλιστα από τους αγαπημένους της πράσινης κερκίδας και ήταν και σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων. Εκείνη τη χρονιά ο Τεντζέρης βοήθησε ώστε να φτάσει ο Παναθηναϊκός μέχρι το φάιναλ φορ του Κυπέλλου Κυπελλούχων και να κατακτήσει η ομάδα την τρίτη θέση.

Πόπη Γαβαλάκη: Η κορυφαία βαδίστρια στην Ελλάδα αλλά και στα Βαλκάνια ήταν το 1989 η Πόπη Γαβαλάκη η οποία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη διοργάνωση που έλαβε χώρα στις Σέρρες. Παράλληλα κατέκτησε την τιμητική 15η θέση στην Πανεπιστημιάδα ενώ ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας σε ανοιχτό και κλειστό στίβο.

1990

Γιώργος Ιωαννίδης: Εξαιρετική χρονιά ήταν το 1990 για τον πυγμάχο του Παναθηναϊκού Γιώργο Ιωαννίδη καθώς κατάφερε και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες. Ο «πράσινος» μποξέρ έδειξε την ανωτερότητα του στα Βαλκάνια στην κατηγορία των 75 κιλών και αναμφίβολα επρόκειτο για μια πολύ σημαντική διάκριση.

Στράτος Αποστολάκης: Μια από τι πιο πολυσυζητημένες μεταγραφές ήταν αυτή του Στράτου Αποστολάκη στον Παναθηναϊκό το 1990. Το «τούρμπο» επέλεξε να ντυθεί στα «πράσινα» και δεν τα έβγαλε ποτέ ξανά από πάνω του. Μάλιστα εκτός από ποδοσφαιριστής ήταν και προπονητής στον ΠΑΟ ενώ αργότερα έντυσε και το παιδί του στα παναθηναϊκά χρώματα.

Ξένια Ευαγγελινού: Μια ακόμα αξιοσημείωτη χρονιά ήταν το 1991 για την σκοπεύτρια του «τριφυλλιού» Ξένια Ευαγγελινού που είχε σημαντικές επιτυχίες εκτός συνόρων. Η Ευαγγελινού κατάφερε και κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο κατά την διάρκεια των αγώνων Λατινικών χωρών. Παράλληλα ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας σε καραμπίνα και αεροβόλο τουφέκι.

1991

Παναγιώτης Δρακόπουλος: Εξαιρετική απόδοση είχε ο αρσιβαρίστας του Παναθηναϊκού Παναγιώτης Δρακόπουλος το 1991 στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του στο εξωτερικό. Ο «πράσινος» πρωταθλητής είχε εξαιρετική παρουσία στους Μεσογειακούς αγώνες καθώς κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Παράλληλα την ίδια χρονιά πήρε και την όγδοη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Δημήτρη Σαραβάκος- Στράτος Αποστολάκης: Μια ξεχωριστή τιμή είχαν δύο ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού το 1991 καθώς κλήθηκαν να αγωνιστούν σε έναν πολύ ιδιαίτερο αγώνα. Συγκεκριμένα οι Στράτος Αποστολάκης και Δημήτρης Σαραβάκος κλήθηκαν στη Μικτή Κόσμου από τη FIFA σε ένα φιλικό ματς που έγινε στο Κουβέιτ στη επέτειο ενός χρόνου από την εισβολή των στρατευμάτων του Ιράκ στη χώρα, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα παγκόσμιας ειρήνης. Στο μεταξύ εκείνη τη χρονιά είχε κάνει και τον γύρο του κόσμου το τακουνάκι-γκολ του «μικρού» κόντρα στην ΑΕΚ καθώς και το φανταστικό του γκολ με την Γκέτεμποργκ.

Ρούλα Πραγκαλούδη: Η σπουδαία βολεϊμπολίστρια του πρωταθλητή Παναθηναϊκού Ρούλα Πραγκαλούδη ήταν εκ των πρωταγωνιστριών του «τριφυλλιού» εντός συνόρων αλλά και της Εθνικής ομάδας εκτός συνόρων. Η «γαλανόλευκη» ομάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες ενώ παράλληλα πλασαρίστηκε στην 8η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

1992

Στόγιαν Βράνκοβιτς: Ο «πύργος» του Παναθηναϊκού Στόγιαν Βράνκοβιτς άφησε τη σφραγίδα του στο 1992 καθώς ντύθηκε στα «πράσινα» και παράλληλα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες με την Εθνική ομάδα της Κροατίας. Για τα επόμενα χρόνια ο «τρελός Δαλματός» έγινε ο αγαπημένος της πράσινης κερκίδας.

Αντώνης Τρίτσης: Το 1992 έφυγε από τη ζωή μια λαμπρή προσωπικότητα του τόπου , ο Αντώνης Τρίτσης με έντονο αθλητικό Παναθηναϊκό παρελθόν ενώ παρέμεινε φίλαθλος της ομάδας για όλη του τη ζωή. Ο Κεφαλονίτης μετέπειτα γνωστός πολιτικός υπήρξε σημαντικός αθλητής του ύψους στον ΠΑΟ με διακρίσεις ενώ εν συνεχεία το όνομα του έγινε γνωστό για την πολιτική του καριέρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το όνομα του φέρουν μέχρι σήμερα πολλά γήπεδα, πάρκα, πλατείες, οδοί κλπ.

Κατερίνα Λεμονίδου: Το 1992 στις γυναίκες έκλεψε την παράσταση στον Παναθηναϊκό η σφαιροβόλος Κατερίνα Λεμονίδου. Η πράσινη πρωταθλήτρια κατέκτησε την τιμητική Τρίτη θέση στους Βαλκανικούς αγώνες νεανίδων ενώ παράλληλα ήταν 10η στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νεανίδων με επίδοση 14,45. Επιπλέον ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας στις νεάνιδες σε ανοιχτό και κλειστό στίβο.

1993

Ηλίας Λουκά: Εξαιρετικός ήταν ο κύπριος σφαιροβόλος του Παναθηναϊκού Ηλίας Λουκά στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εφήβων νεανίδων που έγινε στο Σαν Σεμπαστιάν το 1993.

Ο «πράσινος» πρωταθλητής έστειλε τη σφαίρα στα 18 μέτρα και 48 εκατοστά κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο και αναμφίβολα μια ακόμα μεγάλη στιγμή για τον «πράσινο» στίβο.

Ντράζεν Πέτροβιτς: Ο Θρυλικός μπασκετμπολίστας Ντράζεν Πέτροβιτς έχασε τη ζωή του το 1993 σε τροχαίο δυστύχημα. Ο Κροάτης άσος είχε συμφωνήσει με τον ΠΑΟ και δεν κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο χιλιάδων «αιώνια πιστών» που τον περίμεναν να τον δουν στα πράσινα. Ο Σύλλογος δεν ξεχνά ποτέ τον Ντράζεν και θα τον θεωρεί παντοτινά ένα κομμάτι της ομάδας.

Σοφία Αγγελάκη: Εξαιρετική χρονιά για τη βολεϊμπολίστρια του Παναθηναϊκού Σοφία Αγγελάκη καθώς ήταν από τις βασικές και αναντικατάστατες αθλήτριες στην ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα. Η «πράσινη» αθλήτρια ήταν πολύ καλά και με την Εθνική ομάδα που κατέκτησε την 4η θέση στους Μεσογειακούς αγώνες και την 11η θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

1994

Στόγιαν Βράνκοβιτς: Ένας εξαιρετικός Στόγιαν Βράνκοβιτς έκανε αισθητή την παρουσία του και το 1994 στο παγκόσμιο μπάσκετ και ο Παναθηναϊκός είχε την τιμή να έχει αυτό τον παίκτη στο ρόστερ του. Ο Στόικο ήταν ένας από τους παίκτες που βασίστηκε ο Παναθηναϊκός και πήγε μέχρι το φάιναλ φορ του κυπέλλου Πρωταθλητριών και κατέκτησε την τρίτη θέση. Παράλληλα κατάφερε και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ με την Εθνική Κροατίας.Επιπλέον ιστορικοί είναι οι πανηγυρισμοί με τον κόσμο του ΠΑΟ στο κλειστό των Πατησίων εκείνη τη χρονιά μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο κύπελλο.

Γιάννης Καλιντζάκκης: Ο Γιάννης Καλιντζάκης είναι ένας από τους πλέον εμβληματικούς ποδοσφαιριστές αλλά και μετέπειτα ανθρώπους που δεν έφυγαν ποτέ από την οικογένεια του Παναθηναϊκού.

Το 1994 ο «νίντζα» κλήθηκε και αγωνίστηκε με τη Μικτή ομάδα κόσμου σε ένα φιλικό ματς κόντρα στη Μίλαν. Μάλιστα ο σκληροτράχηλος αμυντικός ήταν βασικός και μάλιστα αγωνίστηκε με το περιβραχιόνιο του αρχηγού και είναι ο μοναδικός Έλληνας παίκτης που το έχει πετύχει.

Μαρία Αργυριου: Εξαιρετική σεζόν ήταν το 1994 για την αθλήτρια της συγχρονισμένης κολύμβησης του Παναθηναϊκού Μαρία Αργυρίου . Η «πράσινη» αναδείχτηκε δεύτερη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ενώ παράλληλα ήταν 4η στο Μεσογειακό πρωτάθλημα και 6η στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

1995

Λεωνίδας Σαμπάνης: Το 1995 ήταν μια σπουδαία χρονιά για τον τεράστιο αρσιβαρίστα του Παναθηναϊκού Λεωνίδα Σαμπάνη. Ο «πράσινος» παγκόσμιος Άτλαντας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στην Καντόνα στο αρασέ με 137,5 κιλά στην κατηγορία των 59 κιλών.

Κώστας Παταβούκας: Μια μαγική στιγμή έζησε ο μπασκετικός Παναθηναϊκός στη Μαδρίτη καθώς πήρε μια …αλλόκοτη νίκη με 66-68 κόντρα στην Ρεάλ και ο άνθρωπος του αγώνα ήταν ο Κώστας Παταβούκας. Οι «πράσινοι» πήραν τάιμ άουτ περίπου ένα λεπτό πριν τη λήξη και …ζύγισαν αν έπρεπε να νικήσουν ή όχι καθώς η πρώτη θέση τους έφερνε αντιμέτωπους με την ισχυρή Μπάκλερ Μπολόνια και η ήττα με την πιο ανίσχυρη Τσιμπόνα. Εκείνη τη στιγμή πήρε τον λόγο ο Παταβούκας «Δεν συζητάμε άλλο, πάμε για τη νίκη. Κάθε μέρα ρε κερδίζουμε τη Ρεάλ μέσα στη Μαδρίτη;» Κι έτσι έγινε…

Νίκη Φλισκανοπούλου: Πολύ καλή ήταν η παρουσία της δισκοβόλου του «τριφυλλιού Νίκης Φλισκανοπούλου το 1995 που κατάφερε και διακρίθηκε εντός και εκτός συνόρων. Πιο συγκεκριμένα κατάφερε και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες ενώ παράλληλα πήρε το χρυσό μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου.

1996

Λεωνίδας Σαμπάνης: Ο Άτλαντας του Παναθηναϊκού Λεωνίδας Σαμπάνης έκανε μια φανταστική ολυμπιακή χρονιά το 1996 καθώς κράτησε ψηλά τη σημαία του «τριφυλλιού» στην Ατλάντα. Αγωνίστηκε στην κατηγορία των 59 κιλών όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο καταρρίπτοντας το ολυμπιακό ρεκόρ ενώ παράλληλα ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ. Επιπλέον την ίδια χρονιά κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Ντομινίκ Γουίλκινς: Το 1996 ίσως ο σπουδαιότερος μπασκετμπολίστας με βάση το βιογραφικό του, ο Ντομινίκ Γουίλκινς μαζί με την υπόλοιπη μπασκετική ομάδα του «τριφυλλιού» έφερε το πρώτο Ευρωπαϊκό από το Παρίσι. Το όνομα του έγινε σύνθημα και ο ίδιος τρελαμένος από τις εκδηλώσεις των οπαδών του Παναθηναϊκού έλεγε πράσινα τραγούδι, φόρεσε το διχτάκι του τελικού και το γιόρτασε.

Σοφία Αγγελακη: Η σπουδαία Σοφία Αγγελάκη ήταν και πάλι η αθλήτρια του Συλλόγου που ξεχώρισε και το 1996 ξεχώρισε και εκτός συνόρων. Συγκεκριμένα η «πράσινη» πρωταθλήτρια πετοσφαίρισης ήταν στα βασικά στελέχη που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Κύπελλο Άνοιξης ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά το «τριφύλλι» ήταν στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων.

1997

Παναγιώτης Στρουμπάκος: Σπουδαία χρονιά ήταν το 1997 για τον δρομέα του Παναθηναϊκού Παναγιώτη Στρουμπάκο που κατάπιε τα χιλιόμετρα. Συγκεκριμένα ήταν χρυσός Βαλκανιονίκης στα 800μ. κλειστού και ανοιχτού στίβου ενώ έσπασε τα Παναθηναϊκά ρεκόρ στα 800μ., στα 1500μ. και στα 4Χ400μ. Επιπλέον ήταν 13ος στα 800μ. στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου.

Κριστόφ Βαζέχα: Το ήθος και οι αρχές του Κριστόφ Βαζέχα είναι γνωστές και μη εξαιρετέες σε όλους από την πρώτη ημέρα που πάτησε τον πόδι του στην Ελλάδα. Ο «Χρηστάρας» ήταν ηγέτης του ΠΑΟ και ακόμα και όταν ο Σύλλογος βαλλόταν εντός αγωνιστικού χώρου έδινε πρώτος το παράδειγμα.

Ο Κριστόφ Βαζέχα πέτυχε το πιο …τρελό γκολ σε ντέρμπι το 1997 με τον Ολυμπιακό με τον ΠΑΟ να αγωνίζεται με 8 παίκτες και τον Πολωνό να κάνει επίθεση κατά μέτωπο …μόνος του και να βρίσκει δίχτυα, κάνοντας πράξη το «μαχητική ψυχή».

Βαλεντίνη Τσομπανάκη: Εξαιρετική σεζόν ήταν το 1997 για την μπασκετμπολίστρια του Παναθηναϊκού Βαλεντίνη Τσπομπανάκη που ύψωσε ψηλά την πράσινη σημαία. Η «πράσινη» αθλήτρια έπαιξε σε υψηλό επίπεδο και ήταν από τα βασικά στελέχη της Εθνικής ομάδας που κατέκτησε την τιμητική τέταρτη θέση στους Μεσογειακούς Αγώνες.

1998

Λεωνίδας Σαμπάνης: Μαγική χρονιά ήταν και το 1998 για τον Λεωνίδα Σαμπάνη ο οποίος αναδείχτηκε και αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ. Στυην κατηγορία των 62 κιλών πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενώ κατέκτησε και το ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο σύνολο. Ακόμα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο ΣΙΣΜ πετυχαίνοντας παράλληλα και παγκόσμιο ρεκόρ.

Φάνης Χριστοδούλου: Ο σπουδαίος Φάνης Χριστοδούλου έκλεισε την καριέρα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στον αγαπημένο του Παναθηναϊκό το 1998. Ο Φάνης μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και ενώ είχε έναν ακόμα χρόνο συμβόλαιο πήγε στη διοίκηση του Συλλόγου ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θέλει να κάτσει… πάνω στο συμβόλαιο του και ότι σταματάει την ενεργό δράση.

Νένα Νικολαϊδου: Σημαδιακή χρονιά το 1998 για το γυναικείο τμήμα μπάσκετ καθώς έκανε την καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία της ιστορίας του φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Ρονκέτι. Η Νένα Νικολαϊδου ήταν ένα βασικό κομμάτι του πράσινου παζλ εκείνη τη χρονιά και παράλληλα κατέκτησε την Πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νεανίδων.

1999

Χρήστος Πολυχρονίου: Μια τεράστια προσωπικότητα του Παναθηναϊκού στον στίβο ήταν ο σφυροβόλος του Συλλόγου Χρήστος Πολυχρονίου. Το 1999 ο πράσινος πρωταθλητής κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα και παράλληλα έσπασε το Παναθηναϊκό ρεκόρ με επίδοση 79.83.

Ντέγιαν Μποντίρογκα: Άφησε τη στάμπα του στο πρωτάθλημα μπάσκετ του 1999 στο ΣΕΦ που παραμένει ιστορικό μέχρι σήμερα καθώς θεωρείται η έναρξη μιας χρυσής εποχής για το «τριφύλλι» .Πέτυχε κρίσιμους πόντους στον τελικό , με τον Ολυμπιακό σε σημεία που η μπάλα έκαιγε και πρωτοστάτησε στα ιστορικά πανηγύρια στο Φάληρο, κρατώντας τη μπάλα και φιλώντας το σήμα του Συλλόγου!

Ζωή Δημοσχάκη: Το 1999 ήταν μια χρονιά που ξεχώρισε στον γυναικείο αθλητισμό του «τριφυλλιού» η Ζωή Δημοσχάκη η οποία σήκωσε ψηλά το πράσινο λάβαρο σε διεθνές επίπεδο. Η κολυμβήτρια του ΠΑΟ πρωταγωνίστησε στους Βαλκανικούς αγώνες και κατόρθωσε να πάρει δύο χρυσά μετάλλια, δύο αργυρά μετάλλια και ένα χάλκινο.

2000

Λεωνίδας Σαμπάνης: Το 2000 ήταν η τελευταία μεγάλη παράσταση του Άτλαντα του Παναθηναϊκού Λεωνίδα Σαμπάνη καθώς έκανε και πάλι αισθητή την παρουσία του σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην κατηγορία των 62 κιλών κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με 317,5 κιλά στους Ολυμπιακούς αγώνες σημειώνοντας μάλιστα παράλληλα και νέο ολυμπιακό ρεκόρ.

Άγγελος Αναστασιάδης: Ο αξιόλογος ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής του Παναθηναϊκού Άγγελος Αναστασιάδης ήταν ο πρωταγωνιστής μια μεγάλης στιγμής το 2000. Στο νικηφόρο ματς του «τριφυλλιού» κόντρα στη Γιουβέντους με 3-1 ο Αναστασιάδης ζήτησε από τους παίκτες του να κατεβάσουν ταχύτητα και να σεβαστούν την «μεγάλη κυρία» όταν έμεινε με εννιά παίκτες.

Άγκι Μπάμπουλη: Αξέχαστη χρονιά ήταν το 2000 για τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού που καταξιώθηκε εντός και εκτός συνόρων. Η Μπάμπουλι ήταν ένα από τα βασικά στελέχη της ομάδας που κατέκτησε το Πρωτάθλημα στην Ελλάδα και παράλληλα έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές του τμήματος των φίνων κοριτσιών.

2001

Κριστόφ Βαζέχα: Ο «Χρηστάρας» το 2001 είχε μια φοβερή διάκριση καθώς τιμήθηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Στατιστικής και Ιστορίας ποδοσφαίρου. Ο στράικερ του «τριφυλλιού» που ήταν εθισμένος με τα αντίπαλα δίχτυα βραβεύτηκε ως ο πρώτος εν ενεργεία σκόρερ στην Ευρώπη εκείνη τη στιγμή και ο τρίτος εν ενεργεία σε ολόκληρο τον κόσμο!Την ίδια χρονιά τον μήνα Σεπτέμβριο ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός ήταν η κορυφαία ομάδα στον κόσμο με βάση τη στατιστική εκείνου του μήνα!

Τάκης Φύσσας: Σε ένα αξέχαστο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο Τάκης Φύσσας είναι εκ των πρωταγωνιστών μέσα στο γήπεδο. Οι «πράσινοι» βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 2-0 ωστόσο βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα και την ποιότητα και ισοφάρισαν σε 2-2. Μορφή του αγώνα ήταν ο Φύσσας που τραυματίστηκε στο κεφάλι , γέμισε αίματα και αρνήθηκε να βγει από το γήπεδο παίζοντας με μπαταρισμένο κεφάλι για μεγάλο χρονικό διάστημα, δείχνοντας αυταπάρνηση και Παναθηναϊκή τρέλα.

Ζωή Δημοσχάκη: Η κολυμβήτρια του Παναθηναϊκού με τη μεγαλύτερη διαχρονική επιτυχία είναι η Ζωή Δημοσχάκη καθώς κατέκτησε χρυσά μετάλλια στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων στα 200μ. και στα 400μ. Το 2001 μάλιστα έκανε και Παναθηναϊκός τα 400μ. ελεύθερο με 4:11:59 γράφοντας ιστορία. Ένα χρυσο κ 2 αργυρα μεσογειακους.

2002

Ντέγιαν Μποντίρογκα: Την υπογραφή του Ντέγιαν Μποντίρογκα φέρει το 2002 με τον Ντέγιαν να κάνει μια μαγική χρονιά καθώς κατέκτησε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Παράλληλα ήταν ο ενορχηστρωτής του «τριφυλλιού» στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας.

Γιώργος Καραγκούνης: Μια σπουδαία στιγμή του Γιώργου Καραγκούνη που τιμά τον ίδιο και τον Σύλλογο αναμφίβολα ήταν ο αγώνας στο Καμπ Νου κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Σε αυτό το ματς ο «τυπάρας» έπαιξε για ένα τέταρτο περίπου από το 30΄ μέχρι το 44΄ με κομμένο χιαστό , σε μια μοναδική περίπτωση αυταπάρνησης στα ποδοσφαιρικά χρονικά.

Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου: Μοναδική χρονιά ήταν για την σφυροβόλο του Παναθηναίκού Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου το 2002 αφού ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας σε γυναίκες και νεάνιδες. Παράλληλα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Μπρούνο Τζάουλι ενώ ήταν και 7η στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα γυναικών.

2003

Αντρέ Νασιμέντο: Τα σάρωσε όλα το 2003 ο Βραζιλιάνος βολεϊμπολίστας του Παναθηναϊκού Αντρέ Νασιμέντο καθώς έκανε μια σπουδαία χρονιά. Πιο συγκεκριμένα κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στο World League, το χρυσό μετάλλιο στο World Cup καθώς και το χάλκινο μετάλλιο στους Παναμερικανικούς αγώνες. Επιπλέον με τον ΠΑΟ ήταν βασικός στην πορεία της ομάδας που πήγε στα προημιτελικά του Cev Cup.

Νίκος Λυμπερόπουλος: Τη δική του Παναθηναϊκή υπογραφή άφησε ο Νίκος Λυμπερόπουλος το 2003 όταν ήρθε ως αντίπαλος αυτή τη φορά στη Λεωφόρο με τη φανέλα της ΑΕΚ. Ο «Λύμπε» έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Παναθηναϊκού και σε ένδειξη σεβασμού προς τον Σύλλογο και τους οπαδούς του Συλλόγου δεν πανηγύρισε το τέρμα, κάτι που έκανε και στο μέλλον όταν σημείωσε πάλι τέρματα εναντίον του Παναθηναϊκού.

Χρυσοπηγή Δεβετζή: Μοναδική χρονιά ήταν το 2003 για την άλτρια του Παναθηναϊκού Χρυσοπηγή Δεβετζή που ήταν αναμφίβολλα η κορυφαία «πράσινη». Είχε την Τρίτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη ενώ πήρε την 8η θέση στο Πανευρωπαϊκό, την 11η θέση στο παγκόσμιο κλειστού , την τέταρτη θέση στη Σούπερ Λιγκ ενώ παράλληλα ήταν χρυσή Βαλκανιονίκης κλειστού στίβου και πρωταθλήτρια Ελλάδας.

2004

Άγγελος Μπασινάς: Ο Άγγελος Μπασινάς ήταν ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του 2004 καθώς ήταν ένας από τους λεβέντες με καρδιά που κατέκτησαν το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Εθνική Ελλάδας, μαζί με τους Σεϊταρίδη, Χαλκιά , Νικοπολίδη, Γκούμα και Παπαδόπουλο.

Επιπλέον ο Μπασινάς έχει κατακτήσει ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα ΣΙΣΜ ενώ συμμετείχε και σε έναν τελικό Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων , ενώ έχει σηκώσει και δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο.

Γιάννης Κυράστας: Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα και ο κόσμος του «τριφυλλιού» τραγουδάει «Αυτή η κούπα θα πάει στα άστρα για τον Γιάννη τον Κυράστα». Λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο ίδιος την πρωταπριλιά του 2004 και ήταν στο νοσοκομείο παραπλεύρως της Λεωφόρου ζήτησε από τη γυναίκα του «Άνοιξε σε παρακαλώ το παράθυρο, θέλω να ακούω την Θύρα 13».

Χρυσοπηγή Δεβετζή: Το 2004 η Χρυσοπηγή Δεβετζή ύψωσε ψηλά την πράσινη σημαία καθώς αναδείχτηκε ασημένια ολυμπιονίκης στο τριπλούν με 15,25μ. ενώ στους προκριματικούς είχε σπάσει το ολυμπιακό ρεκόρ με άλμα στα 15.32 μ. Επιπλέον την ίδια χρονιά κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο τριπλούν.

2005

Δημήτρης Διαμαντίδης: Ο τεράστιος Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής για το 2005 και ήταν ο παίκτης που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του Eurobasket.

Ήταν ο πρώτος στις ασίστ στην διοργάνωση και στην καλύτερα πεντάδα της διοργάνωσης ενώ ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος σε ένα ακόμα νταμπλ του μπασκετικού Παναθηναϊκού ενώ και στην Ευρωλίγκα το «τριφύλλι» έφτασε μέχρι το φάιναλ φορ.

Ρούξι Ντουμιτρέσκου: Μια εμβληματική αθλήτρια του Παναθηναϊκού ήταν η Ρούιξι Ντουμιτρέσκου η οποία το 2005 βραβεύτηκε ως η πολυτιμότερη αθλήτρια του πρωταθλήματος και κατέκτησε το νταμπλ με το «τριφύλλι». Από την πρώτη ημέρα δήλωσε οπαδός της ομάδας και κατάφερε να ζήσει μοναδικές στιγμές στον Σύλλογο και έγινε ένα από τα πλέον αγαπημένα…φίνα κορίτσια!

Δήμητρα Ντόβα: Το 2005 κορυφαία αθλήτρια του Συλλόγου ήταν η Δήμητρα Ντόβα χάρη στην επιτυχία της να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες. Κέρδισε την πρώτη θέση στην κατηγορία των 400 μέτρων στους στην Αλμερία , με χρόνο 52.67 δευτερόλεπτα, νικώντας την Φαρά Ανασαρσίς για τρία εκατοστά του δευτερολέπτου. Παράλληλα η Ντόβα πήρε την 25η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο ίδιο αγώνισμα.

2006

Αμαράλ Ντάντε-Μαρτσελίνιο: Οι Βραζιλιάνοι βολεϊμπολίστες κατέκτησαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα βόλεϊ και το World League όντας ακραίος και πασαδόρος του Παναθηναϊκού ενώ την ίδια χρονιά οι «πράσινοι» μαζί τους πήραν πρωτάθλημα και κατέκτησαν την 3η θέση στο Top Teams Cup. Μάλιστα ο Ντάντε αναδείχτηκε και best spiker του Παγκοσμίου πρωταθλήματος.

Κώστας Τσαρτσαρής: Ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας Κώστας Τσαρτσαρής είχε μια εκπληκτική χρονιά το 2006 καθώς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με την Εθνική στο Μουντομπάσκετ ενώ με τον Παναθηναϊκό πήρε το νταμπλ και ήταν mvp των τελικών. Σχετικά με το «τριφύλλι» ήταν λακωνικός «Αυτή η ομάδα είναι το καμάρι της Παναθηναϊκής οικογένειας και πρέπει να τη στηρίζουμε πάντα! Θα είσαστε πάντα η οικογένειά μου!».

Νέρι Νιανγκουάρα: Το 2006 κορυφαία αθλήτρια του ΠΑΟ ήταν η κολυμβήτρια Νέρι Νιανγκουάρα που έκλεψε τις εντυπώσεις στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη. Η «πράσινη» πρωταθλήτρια προκρίθηκε στον τελικό των 100μ. ελεύθερο με την 2η επίδοση των ημιτελικών). Η Νιανγκουάρα κατόρθωσε να τερματίσει στην τρίτη θέση στον τελικό κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο, με πανελλήνιο ρεκόρ (54.48).

2007

Δημήτρης Διαμαντίδης: Το 2007 ίσως αγωνίστηκε η καλύτερη ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού όλων των εποχών σε μια ονειρική χρονιά με τον Ομπράντοβιτς στο τιμόνι και τον Δημήτρη Διαμαντίδη σε ρόλο οργανωτή. Κατέκτησε την Ευρωλίγκα, το πρωτάθλημα Ελλάδας και το κύπελλο Ελλάδας παράλληλα έδωσε φιλικά ματς με ομάδες του ΝΒΑ στις ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Διαμαντίδης ψηφίστηκε κορυφαίος αθλητής στον ΠΣΑΤ.

Σωτήρης Πανταλέων: Ο Σωτήρης Πανταλέων , ο οποίος ήταν μια από τις σπάνιες περιπτώσεις οπαδού-παίκτη από νεαρή ηλικία και το διατήρησε στην 25χρονη περίπου καριέρα του. Ο Γκυζιώτης αθλητής ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα στις χαρές και στις λύπες και πλέον την υπηρετεί από το πόστο του διευθυντή αγωνιστικού. Το 2007 αμέσως μετά την κατάκτηση του κυπέλλου πήρε το τρόπαιο και το πήγε σε οπαδούς ΑμεΑ του «τριφυλλιού» που βρίσκονταν στο γήπεδο δείχνοντας την έννοια του για όλους και όλες στην πράσινη κερκίδα.

Ανδριάνα Παπαδοπούλου: Η σφυροβόλος του Παναθηναϊκού Ανδριάνα Παπαδοπούλου έκανε σπουδαίες εμφανίσεις το 2007 και κατόρθωσε να κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της. Κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κορασίδων και παράλληλα πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα Νεανίδων.

2008

Άμαραλ Ντάντε: Τεράστια χρονιά ήταν για τον Άμαραλ Ντάντε και το 2008 καθώς ο Βραζιλιάνος άσος κατάφερε και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες. Παράλληλα οι διακρίσεις του δεν σταμάτησαν εκεί καθώς ήταν Best Spiker στο World League.

Φραγκίσκος Αλβέρτης: Μια ακόμα χρυσή χρονιά για τον σπουδαίο Φραγκίσκο Αλβέρτη ήταν το 2008 που βοήθησε τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό να διατηρήσει τα σκήπτρα αν και δεν είχε το μεγάλο χρονικό διάστημα συμμετοχής άλλων χρόνων. Το 2008 έγινε μέλος της λίστας με τις 50 πιο σημαντικές προσωπικότητες της Ευρωλίγκα (50 Greatest Euroleague Contributors) ως ένας από τους 35 πιο σημαντικούς μπασκετμπολίστες που έχουν αγωνιστεί σε αυτή.

Κέλυ Αραούζου: Η κολυμβήτρια του Παναθηναϊκού κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νεανίδων στα 1500 μέτρα και αναμφίβολα με αυτή την επιτυχία ήταν η αθλήτρια της χρονιάς για τον Σύλλογο. Στις 12 Ιουλίου του 2008 έκλεψε την παράσταση στο Μοντερέι με 16.33.88 το οποίο αποτέλεσε και Παναθηναϊκό ρεκόρ.

2009

Αντώνης Φώτσης: Απίστευτη σεζόν ήταν το 2009 για τον Αντώνη Φώτση καθώς ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές της θρυλικής ομάδας του ΠΑΟ που κατέκτησε το τρεμπλ. Παράλληλα πέραν της παρουσίας του στην ομάδα του τριφυλλιού ήταν ενεργό μέλος και της Εθνικής ομάδας που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket.

Θανάσης Γιαννακόπουλος: Ο Παναθηναϊκός σήκωσε το Ευρωπαϊκό στο Βερολίνο ωστόσο εμβληματική ήταν η παρουσία και του σπουδαίου παράγοντα του Συλλόγου, Θανάση Γιαννακόπουλου στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Ο «τυφώνας» δεν άντεξε τις αδικίες που έβλεπε στο παρκέ εις βάρος του «τριφυλλιού» και σε μια…κινηματογραφική κίνηση που έμεινε στην ιστορία μετά το τέλος του ματς, πέταξε χρήματα στα πόδια του ρέφερι που αδικούσε τους «πράσινους». Όπως και να χει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος παρέμεινε διαχρονικά ως ένας εκ των αγαπημένων της πράσινης κερκίδας «Φίλοι μου αγαπημένοι είμαι ο Θανάσης, είμαι ένας από εσάς».

Ελβίρα Ευσταθίου: Τη δική της σφραγίδα άφησε η κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Ελβίρα Ευσταθίου το 2009 καθώς πρωταγωνίστησε και έξω από τα σύνορα. Συγκεκριμένα κατέκτησε την τιμητική 5η και 6η θέση στα αγωνίσματα της στους Μεσογειακούς αγώνες ενώ παράλληλα πήρε την 6η θέση στην Πανεπιστημιάδα.

2010

Τζιμπρίλ Σισέ: Ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Τζιμπρίλ Σισέ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην κατάκτηση του νταμπλ του «τριφυλλιού» το 2010. Ο Γάλλος επιθετικός οδήγησε και πάλι τον ΠΑΟ ώστε να κατακτήσει τα πρωτεία και παράλληλα ήταν ο πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Αξέχαστα θα μείνουν τα πανηγύρια του και τα πάρτι με τον κόσμο της ομάδας εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.

Σωτήρης Νίνης: Ο Σωτήρης Νίνης ξεχώρισε τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και για το ήθος του εκτό αγωνιστικών χώρων. Μια πολύ σημαντική στιγμή πάντως για την καριέρα του ήταν όταν το 2010 έφυγε αυθημερόν για την Κύπρο προκειμένου να γνωρίσει από κοντά και να παίξει με έναν μικρό φίλο του ΠΑΟ, τον Ανδρέα Καραπίτα, λίγο πριν αυτός φύγει από τη ζωή.

Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου: Η σφυροβόλος του Παναθηναϊκού Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου έκανε και πάλι μια σπουδαία χρονιά το 2010 με καλό αποτέλεσμα και εκτός συνόρων. Συγκεκριμένα η δυνατή αθλήτρια του ΠΑΟ συμμεετείχε στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και κατέλαβε την 14η θέση στο απαιτητικό αγώνισμα της.

2011

Μάικ Μπατίστ: Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός κατέκτησε το 6ο Κύπελλο Πρωταθλητριών και έγινε η τρίτη ομάδα σε κατακτήσεις Ευρωπαϊκών τίτλων στην Ευρώπη.Ο Μάικ Μπατίστ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση της Ευρωλίγκα καθώς ήταν ο πρώτος σκόρερ στον τελικό με 18 πόντους. Παράλληλα εκείνη την σεζόν πρωταγωνίστησε στο πρωτάθλημα που πήρε ο ΠΑΟ.

Δημήτρης Διαμαντίδης: Μια ξεχωριστή στιγμή του 2011 ήταν φυσικά στον τελικό της Ευρωλίγκα όταν ο Παναθηναϊκός αναδείχτηκε νικητής και κλήθηκε ο Δημήτρης Διαμαντίδη να σηκώσει την κούπα. Ο 3D δεν το έκανε μόνος του και φώναξε τους Κώστα Τσαρτσαρή και Μάικ Μπατίστ να την σηκώσουν και οι τρεις παρέα δείχνοντας παναθηναϊκό μεγαλείο.

Μπριζίτκα Μόλναρ: Το 2011 ήταν και πάλι η στιγμή της Μπριζίτκα Μόλναρ καθώς ήταν στην ομάδα που κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Παράλληλα κατέκτησε το European League καθώς και το πρωτάθλημα Ελλάδας με το «τριφύλλι».

2012

Χάρης Μαυρίας: Το 2012 ο Χάρης Μαυρίας είχε μια σπουδαία χρονιά με την πράσινη φανέλα αλλά και με την «γαλανόλευκη». Αναλυτικότερα ο άσος του «τριφυλλιού» από τη Ζάκυνθο ήταν βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της Ελλάδας που έφτασε μέχρι τον τελικό του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων. Επιπλέον το 2012 έγινε ο μικρότερος σκόρερ σε ηλικία στα ευρωπαϊκά κύπελλα και ο νεότερος σκόρερ του ΠΑΟ σε ντέρμπι αιωνίων.

Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς: Το 2012 ήταν η χρονιά που σταμάτησε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς από τον Παναθηναϊκό ολοκληρώνοντας μια ονειρεμένη καριέρα στον πράσινο πάγκο. Συνολικά κατέκτησε 5 Ευρωλίγκες και 22 τίτλους σε όλους τους θεσμούς με το αγαπημένο του τριφύλλι. Αναμφίβολα είναι ο πιο πετυχημένος κόουτς του Παναθηναϊκού όλων των εποχών σε όλα τα αθλήματα.

Άννα Μπουρδάκου: Η ξιφομάχος του Παναθηναϊκού Άννα Μπουρδάκου κέρδισε τις εντυπώσεις το 2012 καθώς ξεχώρισε εντός και εκτός συνόρων. Πιο συγκεκριμένα ήταν κυπελλούχος Ελλάδας με τα πράσινα χρώματα ενώ παράλληλα κατέλαβε την τιμητική όγδοη θέση στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο U23.

2013

Γιόνας Μασιούλις: Ο σπουδαίος Λιθουανός μπασκετμπολίστας Γιόνας Μασιούλις άφησε την πράσινη υπογραφή του στο 2013 έχοντας σπουδαία επιτεύγματα. Κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με την Εθνική ομάδα της χώρας του και παράλληλα πήρε το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό στην Ελλάδα.

Νίκος Σαμαράς: Το 2013 έφυγε από τη ζωή ένας θρύλος του ελληνικού βόλεϊ που είχε το πέρασμα του από τον Παναθηναϊκό και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, ο Νίκος Σαμαράς. Ο «αετός» τίμησε τα πράσινα χρώματα και υπήρξε ένας από τους παίκτες που ήταν σημείο αναφοράς για την ομάδα βόλεϊ του ΠΑΟ.

Ανθή Βασιλαντωνάκη: Σπουδαία χρονιά ήταν το 2013 για τη βολεϊμπλίστρια Ανθή Βασιλαντωνάκη που έδειξε από νωρίς σημάδια του ταλέντου της. Εκείνη τη σεζόν κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα, την Πέμπτη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και την 12η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα σε επίπεδο κορασίδων.

2014

Βλαδίμηρος Ματίας: Ο σπουδαίος παλαιστής του Παναθηναϊκού Βλαδίμηρος Ματίας ήταν ο αθλητής που ξεχώρισε στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ο Ματίας ήταν βασικός και χρήσιμος παράγοντας στην κατάκτηση του πρώτου πανελληνίου πρωταθλήματος πάλης του «τριφυλλιού» ωστόσο παράλληλα είχε και φοβερή παρουσία πέραν των ελληνικών συνόρων καθώς κατέκτησε την έβδομη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Κάρλος Ζέκα: Έπειτα από μια σημαντική πρωτοβουλία του αρχηγού της τότε ποδοσφαιρικής ομάδας, Κάρλος Ζέκα οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν να τρώνε μπανάνες, μιμούμενοι τον Ντάνι Άλβες της Μπαρτσελόνα στον οποίο πέταξαν μπανάνα οι οπαδοί της Βιγιαρεάλ σε μία απαράδεκτη με ρατσιστικά κίνητρα ενέργεια. Με αυτό τον τρόπο οι «τριφυλλοφόροι» έστειλαν ένα διεθνές μήνυμα κατά του ρατσισμού.

Ανθή Βασιλαντωνάκη: Η βολεϊμπολίστρια του «τριφυλλιού Ανθή Βασιλαντωνάκη ξεχώρισε και το 2014 όντας βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος του Παναθηναϊκού αλλά και της Εθνικής ομάδας των νεάνιδων. Μάλιστα η «γαλανόλευκη» εκείνη τη χρονιά κατέκτησε την τιμητική τέταρτη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων.

2015

Λαοκράτης Κεσίδης: Ο παλαιστής του Παναθηναϊκού Λαοκράτης Κεσίδης ήταν αυτός που έκλεψε την παράσταση το 2015 για τον Σύλλογο του «τριφυλλιού». Ο πράσινος πρωταθλητής των 98 κιλών κατάκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Μεσογειακό πρωτάθλημα και παράλληλα πήρε την 12η τιμητική θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της ελληνορωμαϊκής πάλης.

Βίκυ Κουβέλη και Δημήτρης Χριστόφορος : Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει και αποτελεί τρόπο ζωής με αθλητική δράση και για τους παλαίμαχους αθλητές.Το 2015 ήταν ένα κομβικό έτος για μια αθλήτρια και έναν αθλητή του Παναθηναϊκού καθώς κατόρθωσαν και ανέβηκαν στην κορυφή στα αγωνίσματα τους στον κόσμο σε επίπεδο Μάστερς-παλαιμάχων.Πιο συγκεκριμένα το χρυσό μετάλλιο πήρε η Βίκυ Κουβέλη στην κολύμβηση και ο Δημήτρης Χριστόφορος στην πάλη.

Ευαγγελία Μερτέκη: Η σπουδαία βολεϊμπολίστρια του Παναθηναϊκού Λίτσα Μερτέκη έγραψε τη δική της ιστορία με την πράσινη φανέλα το 2015 αλλά και με της Εθνικής ομάδας. Η «πράσινη» αθλήτρια οδήγησε τα «φίνα κορίτσια» στους εγχώριους τελικούς ενώ παράλληλα συμμετείχε στο χάλκινο μετάλλιο που πήρε η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Λιγκ.

2016

Νίκος Μόλβαλης: Εξαιρετική χρονιά ήταν το 2016 για τον καταδύτη του Παναθηναϊκού Νίκο Μόλβαλη που ήταν η μεγάλη μορφή του Συλλόγου. Πέραν των εγχώριων σκήπτρων ο Μόλβαλης ήταν 6ος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Νέων στα 10μ. πλατφόρμας ενώ παράλληλα πήρε την 11η θέση στους άνδρες.

Σπύρος Ντόκος: Ο 16χρονος ποδηλάτης του Παναθηναϊκού σκοτώθηκε εν ώρα προπόνησης στην Άμφισσα αφήνοντας φτωχότερη την πράσινη οικογένεια. Πρόκειται για μια στιγμή που κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ στον Σύλλογο καθώς ο νεαρός αθλητής θα μείνει χαραγμένος βαθιά στη μνήμη όλων των τριφυλλοφόρων φιλάθλων.

Μαρία Φωκά: Το 2016 η σκοπεύτρια του Παναθηναϊκού Μαρία Φωκά ήταν το πρόσωπο που ξεχώρισε από πλευράς γυναικών. Η «πράσινη» αθλήτρια σημάδευσε διάνα και κατάφερε και αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας στην καραμπίνα πρηνηδόν ενώ παράλληλα στο ομαδικό ο Παναθηναϊκός πήρε το ασημένιο μετάλλιο

2017

Γρηγόρης Καπετανάκης: Σπουδαία χρονιά ήταν το 2017 για τον νεαρό πολίστα του Παναθηναϊκού που τίμησε το «τριφύλλι» και εκτός συνόρων. Ήταν εκ των βασικών στελεχών της Εθνικής ομάδας Νέων που κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα πόλο και είναι η μεγαλύτερη επιτυχία που έχει πετύχει «πράσινος» αθλητής στο πόλο.

Κυριάκος Ορφανίδης: Το 2017 έφυγε από τη ζωή ο ποδηλάτης του Παναθηναϊκού Κυριάκος Ορφανίδης.Ο άτυχος αθλητής της ομάδας αισθάνθηκε αδιαθεσία σε αγώνα της ομάδας και λίγες ημέρες αργότερα εξέπνευσε. Αναμφίβολα είναι μια μορφή που δεν θα ξεχαστεί ποτέ στο τμήμα ποδηλασίας του Συλλόγου.

Άννα Σαλπιγγίδου: Φοβερή χρονιά ήταν το 2017 για την αρσιβαρίστρια του Συλλόγου Άννα Σαλπιγγίδου που πέτυχε τη μεγαλύτερη επιτυχία γυναίκας στην άρση βαρών στον ΠΑΟ. Συγκεκριμένα κατέκτησε δύο ασημένια μετάλλια και ένα χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κορασίδων που έγινε στην Πρίστινα.

2018

Χρήστος Βολικάκης: Ο Χρήστος Βολικάκης ήταν ο κορυφαίος Έλληνας ποδηλάτης όταν φορούσε τα πράσινα χρώματα το 2018 αναδείχθηκε δεύτερος στη γενική κατάταξη των παγκόσμιων κυπέλλων στους πόντους. Παράλληλα ήταν 2ος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Σκρατς ενώ ήταν δεύτερος και στο Παγκόσμιο κύπελλο στην Αγγλία.

Σπύρος Κλαδούχας: Με τρομερούς πόνους αλλά με δύναμη ψυχής, αγωνίστηκε ο πυγμάχος του Παναθηναϊκού Σπύρος Κλαδούχας, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πυγμαχίας 2017, στα 91 κιλά. Τραυματίστηκε στον δεύτερο αγώνα του πρωταθλήματος, με αποτέλεσμα να σπάσει το δεξί του χέρι. Ο μποξέρ του ΠΑΟ δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε άλλους δύο αγώνες με σπασμένο το δεξί καλό του χέρι.

Νόρα Δράκου: Η πρώτη μεγάλη χρονιά της Δράκου στον Παναθηναϊκό ήταν το 2018 με την κολυμβήτρια από την Πάτρα να κερδίζει τις εντυπώσεις. Αφού κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, μάζεψε τρία χάλκινα μετάλλια στους Μεσογειακούς αγώνες και ταυτόχρονα μια έβδομη και μια δέκατη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

2019

Θοδωρής Ιακωβίδης: Ο αρσιβαρίστας του «τριφυλλιού» Θοδωρής Ιακωβίδης είχε μια σπουδαία χρονιά το 2019 και κατάφερε να σηκώσει το βάρος της ένδοξης φανέλας. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Μεοσγειακό Κύπελλο ενώ παράλληλα πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο κύπελλο και ταυτόχρονα την τιμητική έκτη θέση στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Στέφανος Ααρών: Ο… πάντα παρών οπαδός του Παναθηναϊκού Στέφανος Ααρών έφυγε από τη ζωή το 2019 αφήνοντας φτωχότερη την πράσινη εξέδρα.

Ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν σε όλους τους αγώνες του «τριφυλλιού» με την πράσινη σημαία του να ανεμίζει συνεχώς ενώ κατά καιρούς διετέλεσε και φροντιστής. «Στα όπλα»..η αγαπημένη του ιαχή

Πηνελόπη Νίκα: Η πιο πετυχημένη αθλήτρια του Παναθηναϊκού στο μοντέρνο πένταθλο το 2019, κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Laser run στη Γερμανία και χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα laser run

2020

Πάνος Τριανταφύλλου: Η μεγαλύτερη Παναθηναϊκή επιτυχία για το 2020 (παρότι οι Παραολυμπιακοί έγιναν το 2021 λόγω covid έτσι λογίζονται ως Τόκιο 2020) ανήκει στον αθλητή ξιφασκίας με αμαξίδιο του Συλλόγου Πάνο Τριανταφύλλου που κατάφερε και πήρε το χάλκινο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Τόκιο. Παράλληλα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο κύπελλο.

Νίκος Παππάς: Το καλοκαίρι του 2020 ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς προχώρησε σε μια σπουδαία κίνηση καθώς εντάχθηκε στην ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο του «τριφυλλιού» παρότι δεν ήταν πλέον παίκτης του Παναθηναϊκού. Ο Νίκος Παππάς ήταν από την πρώτη ημέρα δίπλα στο συγκεκριμένο τμήμα προπονήθηκε μαζί του και έκατσε ακόμα και στον πάγκο της ομάδας σε αγώνες ενώ βοήθησε και με άλλους τρόπους το τμήμα.

Νόρα Δρακου: Το 2020 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά με ελάχιστη αγωνιστική δραστηριότητα λόγω του Covid. Παρόλα αυτά η κολυμβήτρια του «τριφυλλιού» Νόρα Δράκου διατηρήθηκε σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και κατόρθωσε και πήρε την τιμητική 5η θέση ενώ είχε και μια 8η θέση στην σπουδαία διεθνή κολυμβητική διοργάνωση ISL.