Πρώτος κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού: "Ο σκοπός ήταν ένα οπαδικό επεισόδιο, να επιβληθούμε"

Το πρωί της Τρίτης (25/4) ξεκίνησαν στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης οι απολογίες των 12 κατηγορούμενων, οπαδών του ΠΑΟΚ, για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, με τον πρώτο από τους κατηγορούμενους να ολοκληρώνει την απολογία του.

Η σειρά των απολογιών ξεκίνησε με τον πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος ήταν εκείνος που οδηγούσε το πρώτο αυτοκίνητο και ο πρώτος που συνελήφθη.

Θυμίζουμε ότι λίγες ημέρες αργότερα αποφάσισε να κατονομάσει κι άλλα άτομα, τα οποία είτε συνελήφθησαν είτε παραδόθηκαν έπειτα και από την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης.

Στην απολογία του υποστήριξε ότι ο σκοπός της επίθεσης ήταν η "πρόκληση οπαδικού επεισοδίου και το να επιβληθούν".

Στις 15:16 το δικαστήριο διέκοψε για την Πέμπτη (27/4). Η διαδικασία θα συνεχιστεί με ερωτήσεις των ενόρκων και την απολογία του δεύτερου κατηγορουμένου

Αναλυτικά η απολογία του:

"Θα πω τα γεγονότα από την αρχή, προσπαθώντας να μη στεναχωρήσω τους ανθρώπους. Θέλω να ζητήσω μια συγγνώμη για τη συμμετοχή μου, που κόστισε τη ζωή του Άλκη και τον τραυματισμό του Άγγελου και του Δημήτρη. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Να μην είχα εμπλακεί ποτέ σε ομάδες και συνδέσμου, αλλά είναι αργά".

Π: "Τι σχέση έχετε με τον ΠΑΟΚ και τον σύνδεσμο της Θύρας 4;"

Κ: "Πήγαινα να δω ματς, ήμουν μέλος στον Σύνδεσμο".

Π: "Βρέθηκαν τα κλειδιά του Συνδέσμου στην κατοχή σας".

Κ: "Τα κλειδιά τα είχα επειδή πήγα στο Παλατάκι και πήρα τα λάβαρα μαζί μου από εκεί. Συζήτησα με κάποια άλλα παιδιά να πάμε να δούμε το ματς. Ο Σύνδεσμος ήταν ανοιχτός, πήραμε τις σημαίες και πήγαμε στο Παλατάκι. Τα κλειδιά τα πήρα ώστε αν ήταν κλειστός ο Σύνδεσμος να τον ανοίξω. Πρώτη φορά τα πήρα τα κλειδιά.

Πήγαμε στο Παλατάκι, είδαμε τον αγώνα και γυρίσαμε κατά τις 11. Αφήσαμε τα πανιά, πήγα να φάω κάτι. Είχε κόσμο ο Σύνδεσμος, περίπου 10 άτομα. Από τους κατηγορούμενους ήμουν εγώ, με τον δεύτερο, ο τέταρτος, ο τρίτος, ο δέκατος, και ο εντέκατος. Υπήρχε η συζήτηση ότι έγινε κάτι στο Ωραιόκαστρο, ήρθαν κάποια παιδιά, αγόρασαν μια μπλούζα και μας το είπαν. Μιλούσαμε για να πάμε προς τα εκεί, για να κάνουμε ένα οπαδικό επεισόδιο". (Του γίνονται συστάσεις για τη φωνή, μιλά πολύ χαμηλά).

Π: "Είναι κάτι συνηθισμένο;".

Κ: "Όχι, έτσι μας ήρθε εκείνη τη στιγμή".

Π: "Πρώτη φορά έπεσε τέτοια ιδέα;".

Κ: "Όχι, εγώ δεν ήμουν σε άλλα".

Π: "Τι σημαίνει οπαδικό επεισόδιο;".

Κ: "Είναι να κυνηγήσουμε, να χτυπήσουμε κάποιον, όχι να γίνει αυτό που έγινε".

Π: "Ποιοι συμφώνησαν να γίνει;".

Κ: "Όλοι. Μπήκαμε στα αμάξια μας, κάναμε έναν γύρο. Όλους τους γνώριζα, εκτός από τον δωδέκατο. Είχαμε σκοπό ένα επεισόδιο, ψάχναμε οπαδούς του Άρη".

Π: "Αν δεν συμφωνούσαν όλοι αυτοί, θα πηγαίνατε;".

Κ: "Μπορεί δε ξέρω, τώρα υποθετικά. Μπήκα μπροστά, γιατί μένω Ανατολικά και ξέρω τους δρόμους (περιγράφει τη διαδρομή που ακολούθησαν). Θέλαμε να αποφύγουμε την Παπαναστασίου, είναι πολύ κεντρικός δρόμος. Θέλαμε να κάνουμε τον γύρο, να έχει λιγότερη κίνηση. Ψάχναμε απλά οπαδούς του Άρη, όχι κάτι συγκεκριμένο".

Π: "Πήρατε κάποια αντικείμενα;".

Κ: "Αυτό ήταν επιλογή του καθενός".

Π: "Το δρεπάνι;".

Κ: "Δεν ξέρω, δεν ήταν στον Σύνδεσμο".

Π: "Το κινητό γιατί δεν το πήρατε;".

Κ: "Το άφησα να φορτίζει εκεί. Κατεβήκαμε την οδό Πλαστήρα, πηγαίναμε αργά γιατί ψάχναμε παρέες. Θυμάμαι να περνάμε το φανάρι και να βλέπουμε την παρέα, φαινόντουσαν τα κεφάλια τους. Βάλαμε αλάρμ, κατεβήκαμε από το αμάξι. Σταματάω εγώ, σταματάει πιο πίσω και το άλλο και το Polo έστριψε. Από το πίσω αμάξι δεν κατέβηκε κανείς στην αρχή. Μετά κατέβηκαν και έπειτα βγήκαν και οι τρεις από το Polo, που ήταν μέσα στο στενό (οδός Γαζή)".

Π: "Έχετε ορατότητα; Βλέπετε τι γίνεται;".

Κ: "Ήμουν στο αμάξι, άκουσα ότι ρώτησε ο δεύτερος, δεν είμαι σίγουρος "τι ομάδα είστε;", και απαντάνε "Αρειανάρα ρε…". Εκείνη τη στιγμή βγήκα από το αμάξι, είδα ότι δεν είχα βάλει χειρόφρενο γύρισα πίσω. Έκατσα λίγο στο αμάξι, βγήκε ο Νίκος Τσ. (φίλος Άλκη) και έτρεξε στην Πλαστήρα προς την Παπαναστασίου. Πήγα μέχρι τη μέση του δρόμου, έκανα μια κίνηση προς τα εκεί, αλλά δεν τον κυνήγησα. Είχε φύγει πιο πριν και άλλος ένας, τον κυνήγησε ο 4ος μέχρι τη γωνία στην Παπαναστασίου. Μετά είδα κάποια άτομα να ανεβαίνουν προς τα πάνω, προσπαθούσα να διακρίνω, άκουγα φωνές, αλλά δεν καταλάβαινα. Είχα κοκαλώσει, άκουγα τις φωνές".

Π: "Για τα άτομα προς τα πάνω;".

Κ: "Για όλα είχα κοκαλώσει".

Π: "Τι φωνές;".

Κ: "Φωνές, να μαλώνουν. Δεν είχα οπτική επαφή, ήμουν προς τα κάτω".

Π: "Στην απολογία σας λέτε παραπάνω για άτομα που έκαναν. Μην έρχεστε και μας λέτε σήμερα δεν είδα τίποτε. Δεν τα επιβεβαιώνετε σήμερα;".

Κ: "Για το δρεπάνι π.χ.; Ε ναι το είχε ο 10ος. Είδα τη σκηνή με το δρεπάνι στην αρχή με ένα άτομο να κάνει την κίνηση".

Π: "Πόσα άτομα ήταν πάνω εκεί;".

Κ: "5-6 άτομα".

Π: "Τι άλλο είδατε; Είδατε τον 10ο με το δρεπάνι να χτυπάει κάποιον; Το στυλιάρι;".

Κ: "Ναι το είδα και το στυλιάρι".

Π: "Είχατε καταθέσει να χτυπά. Πώς βρέθηκε ο Άλκης κάτω από τα σκαλιά;".

Κ: "Δεν ξέρω".

Π: "Τι είχαν αυτοί που ήταν στο αμάξι;"

Κ: "Ο 2ος είχε μαχαίρι. Ο τέταρτος είχε έναν πυρσό. Ο τρίτος ένα σφυρί, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Το σφυρί ήταν σίγουρα στο αυτοκίνητο, τα άλλα μπορεί να τα είχαν πάνω τους. Το είχε αφήσει στο πατάκι. Για τον πυρσό μού το είχε πει ο ίδιος, αφού φύγαμε.

Π: "Είχατε πει και άλλα".

Κ: "Προσπαθούσα να δικαιολογήσω πολλά, έκανα λάθος. Ο 9ος δε φαινόταν να κρατάει κάτι. Είδα ένα κράνος από το τρίτο αμάξι".

Π: "Ακούτε βρισιές, κραυγές δεν ακούτε;"

Κ: "Ναι, τα πάντα. Είχα κοκαλώσει για λίγα δευτερόλεπτα και φώναξα να φύγουμε: "Ελάτε, ελάτε".

Π: "Γιατί κοκαλώσατε, γι’ αυτό πήγατε".

Κ: "Έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Πρώτος ήρθε στο αμάξι ο 3ος, μετά ο 4ος και τελευταίος ο 2ος. Έκανα μια μανούβρα κι έφυγα. Πέρασα με κόκκινο, γιατί είχε πολλά άτομα και έστριψα δεξιά. Πάρκαρα στα σύνορα Χαριλάου με Τούμπα σε ένα στενό. Το άφησα μήπως μας σταματούσαν στον δρόμο, είχε εμπλακεί σε αυτό, δε μπορούσα να κινούμαι με αυτό".

Π: "Ο 2ος σάς είπε ότι είχε ένα μαχαίρι. Τι το έκανε;".

Κ: "Δεν το συζητήσαμε. Από τη δικογραφία ξέρω ότι το πέταξε. Γενικά δεν είχαμε καταλάβει ότι είχε γίνει κάτι τέτοιο. Δεν το περίμενα ποτέ".

Π: "Όταν επιτίθενται τόσα άτομα τι θα πει δεν το περίμενα; Αν δείτε πέντε άτομα πάνω σας τι θα γίνει; Τι περιμένατε;".

Κ: "Ο σκοπός ήταν ένα οπαδικό επεισόδιο. Να επιβληθούμε. Βιαιοπραγία, άλλα μέχρι ένα σημείο".

Π: "Ποιο είναι το σημείο;".

Κ: "Το δικό μου; Όχι αυτό που έγινε. Δεν πήγαμε να σκοτώσουμε εκείνη τη μέρα, με τίποτα".

Π: "Είχατε ραντεβού;".

Κ: "Όχι. Τα παιδιά (τα θύματα) δεν τα ξέρω".

Κ: "Με είπε ο 10ος ότι με έπεσε το δρεπάνι".

Π: "Γιατί το είπε; Το πήρε από τον Σύνδεσμο;".

Κ: "Δεν ξέρω. Υπήρχε μια κατάσταση ότι "τους πήραμε", ότι επιβληθήκαμε, αλλά δεν είχαμε καταλάβει τι είχε γίνει.

Π: "Τα αίματα τα είδατε;".

Κ: "Όχι, ούτε οι άλλοι. Μετά που γυρίσαμε μού είπε ο 2ος ότι είχε χτυπήσει στο κεφάλι κι ότι κόπηκε με το μαχαίρι του".

Κ: "Δε γίνεται να ξέρεις ότι έχει γίνει κάτι τέτοιο και να πανηγυρίζεις. Στη δουλειά άνοιξα το κινητό και είδα την είδηση. Είχα κοκαλώσει, ήμουν περίεργα, δε μίλησα με κανέναν. Τελείωσα τη δουλειά μου, πήγα σπίτι να το πω στους γονείς μου ότι εμπλέκομαι. Μόλις έκανα τον κύκλο να παρκάρω στο σπίτι με έπιασαν.

Π: "Δώσατε τα ονόματα για το ποιοι συμμετείχαν".

Κ: "Ναι, δυο, τρεις μέρες μετά, συμβουλεύτηκα τον δικηγόρο μου".

Π: "Όσον αφορά για το αν είχατε κάτι πάνω σας".

Κ: "Ξέρω, ξέρω. Το είπαν άλλοι. Εγώ το αρνούμαι".

Π: "Γιατί να πει κάτι τέτοιο;".

Κ: "Δεν ξέρω".

Π: "Τα βίντεο τα είδατε. Βλέπετε την κίνηση όταν πάει να μπει στο αμάξι ο 4ος;".

Κ: "Ναι, ότι βάζει κάτι μέσα στην τσέπη. Τον πυρσό λογικά".

Π: "Ο 3ος κρατάει κάτι;".

Κ: "Όχι, όταν βγήκε από το αμάξι μου τον είδα να βγαίνει με γυμνά χέρια".

Η Πρόεδρος αναζήτησε φωτογραφίες για να δει ο κατηγορούμενος, αν ο 3ος κρατά κάτι στο χέρι του ή όχι. Ο κατηγορούμενος είδε τη φωτογραφία, συγκεντρώθηκαν κι οι συνήγοροι από πάνω του. Οι συνήγοροι της υπεράσπισης είδαν τη φωτογραφία που αποτελεί καρέ από βίντεο.

Κ: "Δε βλέπω κάτι".

Εισαγγελέας: "Να ξεκινήσουμε για την επίσκεψή σας στο Παλατάκι. Τι ώρα ήταν ο αγώνας;".

Κ: "Νωρίς, πήγα με τον δεύτερο".

Ε: "Δε βρέθηκε τίποτε στο κινητό σας πέρα από αυτά τα δυο μηνύματα".

Κ: "Δεν διέγραψα τίποτε. Πότε να προλάβω να τα διαγράψω, με έπιασαν κατευθείαν. Εγώ το πρωί το κατάλαβα".

Ε: "Τι φορούσατε;"

Κ: "Ένα Adidas με ρίγες και ένα North Face".

Ε: "Φορούσατε σκούφο και κουκούλα. Είστε σε έναν κλειστό χώρο. Στα δικά μας τα βίντεο τι φοράτε;".

Κ: "Νομίζω είχα σκουφί".

Ε: "Ο 4ος είχε πει ότι ήταν επιλογή σας να μείνετε στο αυτοκίνητο. Αυτά όλα αν τα συνδυάσουμε σε τι συμπέρασμα οδηγούμαστε; Ήταν απόφασή σας εξαρχής να μη συμμετέχετε;".

Κ: "Όχι, απλώς δεν πήγα".

Ε: "Επειδή σας ρώτησαν για το δρεπάνι. Κάποιος είπε ότι κι εσείς είχατε δρεπάνι. Αυτό είναι τυχαίο;".

Κ: "Δεν μπορώ να ξέρω γιατί το είπε ο δεύτερος".

Ε: "Ο φίλος σας το είπε. Δεν καταλαβαίνω πως πήρατε την απόφαση. Πως διαμοιράστηκε αυτή η πληροφορία; Ποιος είπε τι;".

Κ: "Η απόφαση είναι κοινή".

Ε: "Στο Polo πώς ξέρατε πού μπήκε ο καθένας;".

Κ: "Από τους καθρέφτες".

Ε: "Είπατε ότι τους είδατε γιατί είχε φως. Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι είχε σκοτάδι;".

Κ: "Σκοτάδι είχε το στενό, η πολυκατοικία είχε φως".

Ε: "Στην απολογία έχετε κάνει μια εξαιρετική περιγραφή της κατάστασης. Δεν σταματούσαν, με κλωτσιές και μαχαίρι".

Κ: "Δεν μπορώ να ξέρω ποιος έκανε τι από αυτά".

Ε: "Άλλο τι είδατε; Ας μετρήσουμε, λέτε 5-6. Είχε πάει ο τρίτος, ο τέταρτος και;".

Κ: "Οι υπόλοιπο από το Clio".

Ε: "Από τον καθρέπτη βλέπετε το Polo;".

Κ: "Ναι να στρίβει".

Ε: "Τι σκεφτήκατε;".

Κ: "Δεν κατάλαβα, απόρησα".

Ε: "Θα κάνουμε μια διακοπή και θα σας δείξουμε μετά τα βίντεο".

Στις 12:30 το δικαστήριο διέκοψε για μισή ώρα και στις 13:27 η διαδικασία συνεχίστηκε.

Ε: "Σας ρωτούσα όταν διακόψαμε για το Polo, θέλετε να δούμε τα βίντεο;".

Κ: "Να τα βάλουμε".

Ε: "Ας συνεχίσω τον συλλογισμό μου και θα μου πείτε. Είπαν κι οι τρεις ότι τους κάνατε νόημα, πώς το εξηγείτε;".

Κ: "Ίσως έκαναν λάθος".

Ε: "Μήπως είχατε πει να πάτε πρώτα οι τρεις και μετά οι άλλοι;".

Κ: "Δεν υπήρχε συνεννόηση".

Ε: "Ο 10ος όταν χτύπησε δεν ήταν μέσα εκεί;".

Κ: "Θυμάμαι ότι το άλλο άτομο που χτύπησε ήταν πιο ψηλά".

Ε: "Οι υπόλοιποι; Αν είδατε το δρεπάνι, τις κινήσεις με τα μαχαίρια δεν τις είδατε;".

Κ: "Είδα κινήσεις, αλλά αν ήταν μαχαίρι δε μπορούσα να ξέρω. Μετά προκύπτει ότι υπήρχαν. Ξέφυγε η κατάσταση, δεν το περίμενα".

Ε: "Μετά τι έγινε;"

Κ: "Φώναξα πάμε πάμε".

Ε: "Ποιοι ήταν εκεί που επέστρεφαν;".

Κ: "Είναι οι 4 που γυρνάνε, ο 3ος, ο 2ος και τα δυο άτομα από πίσω (το πίσω αμάξι, το Clio).

Ε: "Τους άλλους από το Polo;".

Κ: "Δεν τους πρόσεξα. Υπήρχαν 3-4 άτομα που…".

Ε: "Είπατε κοκάλωσα 5-6 φορές, κάτι είδατε που σας σόκαρε".

Κ: "Ξέφυγε η κατάσταση, είδα και τους άλλους να έρχονται από κάτω".

Ε: "Τον Άλκη που ήταν κάτω δεν τον είδατε;".

Κ: "Όχι δεν τον είδα".

Ε: "Σε εκείνο το σημείο που ανεβαίνουν από κάτω, βλέπετε αυτούς τους 4 που μου είπατε να είναι στο σημείο;".

Κ: "Ναι".

Ε: "Μήπως έχετε μόνο εσείς κλειδιά από τον Σύνδεσμο;".

Κ: "Όχι".

Ε: "Μήπως έχετε και εσείς κλειδιά;".

Κ: "Όχι".

Ε: "Μήπως έχετε κλειδιά, μόνο, για τον Σύνδεσμο;".

Κ: "Όχι, όχι".

Ε: "Θα γυρίσω πίσω, ποιος ήταν ο σκοπός; Χρησιμοποιήσατε και ένα ρήμα "να επιβληθούμε".

Κ: "Σίγουρα όχι σκοτώνοντας πάντως. Σε καμία περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο. Σε καμία περίπτωση".

Ε: "Είπατε ο καθένας ξέρει τι πρέπει να έχει μαζί του, σημαίνει ότι όλοι κουβαλάνε κάτι".

Κ: "Εννοώ ότι παίρνει ο καθένας αυτό που θέλει".

Ε: "Είπατε δεν τον ξέρετε τον 12ο. Όταν φεύγατε μάθατε ότι θα χρησιμοποιηθεί το αμάξι του;".

Κ: "Αποφασίστηκε εκείνη την ώρα. Έχουμε τρία αμάξια και πάμε".

Ε: "Με τον 9ο μιλάτε;".

Κ: "Ναι".

Ε: "Δε σας πήρε να σας πει που το έμαθε ότι ένα παιδί πέθανε".

Κ: "Όχι".

Ε: "Δηλαδή πότε το μάθατε;".

Κ: "Στη δουλειά. Πίστευα ότι δεν είχε γίνει κάτι τόσο σοβαρό".

Ε: "Ναι, άλλα έχετε δει ένα κόψιμο με μαχαίρι, ένα δρεπάνι. Ε όλα αυτά δε σας πήγε το μυαλό να ψάξετε να δείτε τι έγινε; Δεν είπατε να πάρετε ένα τηλέφωνο να πείτε "ρε τι κάνατε εκεί;".

Κ: "Όχι, ήθελα απλά να πάω σπίτι μου, να το πω στους γονείς μου".

Ε: "Τελικά τους το είπατε;".

Κ: "Δεν πρόλαβα. Τους είπα μετά ότι ήμουν εκεί, αλλά δεν έχω ακουμπήσει κανέναν".

Ε: "Και όταν πήγατε στην αστυνομία και είπατε ότι δεν ήμουν εκεί και δεν αναγνωρίζω το αμάξι μου;".

Κ: "Ναι, αλλά μετά σε μια ώρα τους το είπα. Με έπιασε ο αστυνομικός και τους είπα προφορικά ότι συμμετείχα".

Ε: "Ο δεύτερος λέει ότι πήρατε τηλέφωνο κάποιους να πάνε εκεί να δουν και σας πήραν τηλέφωνο. Από μόνος του το είπε;".

Κ: "Δεν ξέρω γιατί, δε συνέβη".

Ε: "Είπε ότι κάνετε κουμάντο στις μικρές ηλικίες".

Κ: "Δεν υπάρχει κανείς που κάνει κουμάντο".

Ε: "Κοιτάξτε, εγώ πηγαίνω στο γήπεδο, ευτυχώς εδώ και χρόνια, όχι σαν φίλαθλος. Και βλέπω και 14χρονα να κρατάνε πυρσούς και ξέρω και τι είναι και ποιοι είναι. Υπάρχουν τρεις που λένε ότι πήγατε στο σημείο".

Κ: "Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν πάτησα".

Ε: "Θα ρωτήσω κάτι σημαντικό. Ακούσατε την απάντηση στο τι ομάδα είσαι. Τη στιγμή που κάθεστε και είστε 5-6 μέτρα μακριά και βρίσκονται δίπλα στο τοιχάκι τα 4 άτομα, τις κραυγές του Άλκη τις ακούσατε;".

Κ: "Άκουγα ναι".

Ε: "Αυτήν την κραυγή πόνου και την παρατεταμένη και σε συνδυασμό με τα όπλα, εσάς το μυαλό σας που πήγε;".

Κ: "Γι' αυτό σας είπα ότι είχα κοκαλώσει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ξέφυγε".

Ε: "Θέλω με τη λογική να σκεφτείτε, πάνε 12 άτομα, πώς μπορεί να καταλήξει;".

Κ: "Ναι, αλλά έτσι είναι τα οπαδικά επεισόδια".

Επικράτησε για λίγο ένταση στο δικαστήριο. Δικηγόρος που δεν είναι διορισμένος διέκοψε, ο συνήγορος της υποστήριξης τού έκανε συστάσεις να μην παρεμβαίνει και οι συνήγοροι υπεράσπισης φώναζαν να μη διακόπτει.

Ε: "Ξεκινάτε, λέτε θα πάτε να δώσετε κλωτσιές και θα φύγετε;".

Κ: "Δυστυχώς έτσι νόμιζα. Αλλά ξέφυγε".

Ε: "Ξέφυγε…Είπατε ότι μπήκαν στο αμάξι οι κατηγορούμενοι και ήταν ευχαριστημένοι".

Κ: "Οπαδικά".

Ε: "Γιατί είπε ένας ότι τους πήραμε, αλλά λέει και αυτός ότι δεν ήταν εκεί. Ο τέταρτος είναι ο τελευταίος που έρχεται δε σας είπαν για το αίμα που υπήρχε;".

Κ: "Όχι".

Κ: "Έχουν γίνει σκηνικά πολλά και από τις δυο πλευρές. Έτσι είναι τα οπαδικά, γίνεται κάτι, μετά υπάρχουν αντίποινα, αλλά όχι…".

Ε: "(συμπληρώνει τη φράση) Σκοτώνω".

Κ: "Ναι. Δυστυχώς έτσι πάει μια από τη μια πλευρά, μια από την άλλη. Λυπάμαι".

Ε: "Ναι, άλλα ο 10ος είχε δεχθεί βαριά χτυπήματα, κόντεψε να χάσει το μάτι του από άλλο γεγονός. Αυτά είναι σοβαρά επεισόδια. Άρα μήπως όταν πάμε να πάρουμε και εμείς το αίμα μας πίσω, δηλαδή οι Αρειανοί με ματσέτες, θα πάμε με μαχαίρια για να μην πω πάλι το δρεπάνι. Μαθαίνετε ότι έχει γίνει επίθεση στο Ωραιόκαστρο με ματσέτες και σπαθιά. Άρα, ξέρετε ότι αν εμείς πάμε στους Αρειανούς μπορεί να κρύβουν κι ένα σπαθί. Δηλαδή εσείς θα πάτε με τα χέρια σας; Μήπως το ένα συνδέεται με το άλλο και πάμε να είμαστε ίσα;".

Κ: "Μπορεί. Το οργανωμένο που λέτε, ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει, δυστυχώς. Ξεφεύγει, όπως ξέφυγε".

Ε: "Εσείς που διαβάσατε τη δικογραφία, έχετε δει πόσες αντιφάσεις υπάρχουν μεταξύ σας; Αυτό οφείλετε σε λάθος; Έχω κάνει εβδομήντα σχεδιαγράμματα και πάλι δε βγάζω άκρη".

Κ: "Για εμένα ήταν πολύ δύσκολο, παρερμήνευα πράγματα, ήμουν σε σοκ. Δεν ήταν κάτι φυσιολογικό".

Ε: "Ένας που κινδυνεύει η ζωή του;".

Κ: "Και αυτός".

Ε: "Εσάς κινδυνεύει απλά η ελευθερία σας".

Κ: "Δεν είναι αυτό, έχει φύγει και ένα νέο παιδί".

Ε: "Πείτε μου γιατί έγιναν αυτά τα λάθη στις καταθέσεις;".

Κ: "Ειλικρινά το λέω, δε γίνεται να κρύβει ο ένας τον άλλο".

Ε: "Θα μπορούσατε να είστε φίλοι, γιατί ήσασταν συνομήλικοι. Δεν λέτε, πραγματικά έχω μετανιώσει, θα σας πω τι έγινε".

Κ: "Ήθελα να συμβουλευτώ τον δικηγόρο μου, ήταν πρώτη φορά. Ήταν πολύ δύσκολο (παύση και ησυχία στην αίθουσα). Μπήκα μέσα στα κρατητήρια, τι να σκεφτώ και τι να…".

Ε: "Αυτό που χτυπούσε με το ξύλο;".

Κ: "Το έβλεπα να χτυπάει".

Ε: "Βλέπετε ένα κοντάρι, πού κατευθύνεται;".

Κ: "Πάνω στα θύματα. Φαίνεται τα χέρια…".

Ε: "Του Καμπανού εννοείται".

Κ: "Όχι".

Ε: "Μου κάνει εντύπωση πώς γίνεται και δεν είδατε τον Άγγελο (φίλος Άλκη).

Ε: "Σε ποια κατηγορία βάζετε τον εαυτό σας; Οπαδός, φίλαθλος;".

Κ: "Οπαδός".

Ε: "Πώς κάνετε τη διάκριση, τι διαφορά έχει ο οπαδός από τον οργανωμένο;".

Κ: "Το ίδιο είναι".

Ε: "Τότε γιατί υπάρχει η διαβάθμιση φίλαθλος, οπαδός και οργανωμένος;".

Κ: "Οργανωμένος δεν είναι να πας σε ένα γήπεδο, μπορεί να είναι για να πας μια εκδρομή".

Ε: "Κλείνει ο Σύνδεσμος το βράδυ".

Κ: "Ναι".

Ε: "Υπάρχουν κι άλλα κλειδιά;".

Κ: "Ναι".

Ε: "Οι άλλοι έχουν από τους κατηγορουμένους;".

Κ: "Όχι".

Ε: "Ποιος προσέχει τον Σύνδεσμο;".

Κ: "Αυτοί που είναι εκεί μέσα. Τι εννοείται προσέχουν;".

Ε: "Τι ήταν πιο δύσκολο να πείτε τα ονόματά τους ή τι κρατούσε ο καθένας;".

Κ: "Τι εννοείτε πιο δύσκολο;".

Ε: "Πώς αποφασίσατε να μιλήσετε;".

Κ: "Μίλησα με τους γονείς μου, ήταν δύσκολο και έπρεπε να γίνει".

Ε: "Άρα, ποια ήταν η δυσκολία;".

Κ: "Μου ήταν δύσκολο, δε μπορώ να το εξηγήσω. Δεν ήμουν καλά, δε μπορούσα να κοιμηθώ, τίποτε. Δεν επικοινωνούσα".

Ε: "Μπορεί να επανέλθω και την Πέμπτη".

Π: "Ήθελα να δώσω το λόγο και στους ενόρκους. Θα διακόψουμε για την Πέμπτη στις 10:30. Για τον μήνα Μάιο έχουμε 8, 11, 12, 25, 26, 29, 30".