Ο ομοσπονδιακός προπονητής του ξίφους μονομαχίας, Χάρης Τσολάκης, μας μίλησε για το μέλλον του αθλήματος στη χώρα μας και για τις ελπίδες διάκρισης των αθλητών μας.
- Σε λίγες μέρες ξεκινάει το Πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων νεανίδων και λίγες μέρες αργότερα το Πανελλήνιο των νέων ανδρών και των γυναικών. Ενώ και το καλεντάρι των διεθνών συναντήσεων συνεχίζεται. Ποιές είναι οι προσδοκίες σας από αυτούς τους αγώνες;



"Σαν ομοσπονδιακός προπονητής δεν μπορώ παρά να δω αυτά τα Πανελλήνια πρωταθλήματα σαν τελικά τεστ πριν από κάποιους σημαντικούς αγώνες στο εξωτερικό. Θα παρακολουθήσουμε έξι παιδιά που ανήκουν στην εθνική ομάδα για να δούμε σε τι αγωνιστική κατάσταση βρίσκονται.

Κύριος στόχος μας είναι το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα των "Κάντετ" (έφηβοι-νεάνιδες για τα άλλα σπορ), που θα γίνει στην Μπρατισλάβα περί τα τέλη Μαρτίου. Κι αυτό διότι οι Βαλκανικοί αγώνες δεν αναμένεται να διεξαχθούν από τους Σέρβους τελικά γιατί δείχνουν παντελώς αδιάφοροι για μια ακόμη φορά."

"Ως προς τα υπόλοιπα παιδιά των Πανελληνίων οι σύλλογοι είναι αυτοί που θα πρέπει να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα παιδιά τους, όπως η Φλώρινα, ο Πανελλήνιος και ο Οδυσσέας."







Οι ελπίδες μας



"Συνεπώς εμείς θα αφοσιωθούμε στα λίγα παιδιά που βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο, όπως είναι η Χρήστου και η Μαραγκουδάκη από τις οποίες αναμένουμε στο επερχόμενο Παγκόσμιο κύπελλο στην Πράγα να πάρουν καλύτερη θέση από το προηγούμενο. Και οι δύο είχαν βρεθεί από τις θέσεις 32-64, ενώ τώρα θα επιδιώξουμε να βρεθούν στις θέσεις 16-32 που για τη χώρα μας θα είναι επιτυχία."



- Με την εμπειρία σας θα μπορούσατε να μας πείτε σε τι επίπεδο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η ξιφασκία στη χώρα μας και κατά πόσο είμαστε ανταγωνιστικοί με αθλητές του εξωτερικού;

"Η αλήθεια είναι ότι μετά το 2004, αν εξαιρέσουμε 2-3 παιδιά που συνέχισαν να δουλεύουν και να διατηρούν το καλό αγωνιστικό τους επίπεδο, όπως οι Χρήστου, Μαραγκουδάκη, Μανέτας, οι υπόλοιποι σταμάτησαν, είτε διότι είχαν ως απώτερο σκοπό τη συμμετοχή στην Ολυμπιάδα, είτε γιατί δεν είχαν το κίνητρο και τη θέληση να συνεχίσουν. Αν δηλαδή αυτή τη στιγμή σταματήσουν και οι λίγοι αυτοί καλοί αθλητές που έχουμε, δεν υπάρχουν προς στιγμήν άλλοι που θα μπορούν να τους αντικαταστήσουν και να φανούν ανταγωνιστικοί στο εξωτερικό."



"Στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι μετρημένοι οι αθλητές μας που μπορούν να μπουν στην 16άδα μιας διεθνούς διοργάνωσης. Σε αυτούς θα πρέπει να προσθέσω και τον Μάριο τον Πρβένιο, ο οποίος στην αρχή δεν έπειθε αλλά μέσα από την σκληρή δουλειά του κατάφερε και έφερε καλές θέσεις στο εξωτερικό, όπως η 3η θέση στο Παγκόσμιο των "Κάντετ". Ελπίζω ότι θα συνεχίσει να μπαίνει στην οκτάδα."



- Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται για να αναπτυχθεί το άθλημα;



"Μια συνεργασία ανάμεσα στα σχολεία, ττους συλλόγους και την τοπική αυτοδιοίκηση θα ήταν το ιδανικό. 'Η για παράδειγμα η δημιουργία μιας προεθνικής. Δυστυχώς οι μικρές ομοσπονδίες δεν έχουν την απαραίτητη οικονομική δυνατότητα που θα βοήθαγε στην ανάπτυξη του αθλήματος.

Έτσι κι εμείς είμαστε δυο-τρεις ομοσπονδιακοί προπονητές που με τη βοήθεια ορισμένων περιοχών που αγαπάνε το άθλημα προσπαθούμε να το βοηθήσουμε. Για παράδειγμα η Φλώρινα απσχολεί γύρω στα 120 παιδιά, αριθμός εντυπωσιακός. Υπάρχουν κάποιες περιοχές λοιπόν και κάποιες προσωπικές πρωτοβουλίες που διατηρούν το άθλημα."



"Επίσης μια καλή προσπάθεια έγινε με το "Ακρόπολις" και το "Κουπ Φλώρινας". Ότι διαφημίσαμε ήταν εκεί."