Ο Forg1ven δεν είναι ο τυπικός esports αθλητής που έχεις στο μυαλό σου
Όποιος ασχολείται με τα esports στη χώρα μας δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να μην ξέρει τον Κωνσταντίνο Ναπολέων Τζωρτζίου. Κυρίες και Κύριοι. O Forg1ven.
Για όποιον όμως τώρα μπαίνει στο χώρο αυτό, σας παρουσιάζουμε την πιο ''στεγνή'' και έξω από τα δόντια συνέντευξη. Ενός παίχτη που ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι σε κανέναν, ενός παίχτη που διαμόρφωσε την ιστορία ενός ολόκληρου παιχνιδιού σε επαγγελματικό επίπεδο, ενός παίχτη που ρίσκαρε, δούλεψε σκληρά και πέτυχε, σε μια σκηνή που πετυχαίνουν λίγοι.
Με τον Κωνσταντίνο είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ στο παρελθόν μαζί του στο μακρινό 2012, όταν ήμουν ιδιοκτήτης μιας ερασιτεχνικής ομάδας League of Legends στην Ελλάδα. Από τότε φαινόταν το άστρο του και ότι το όνομα Forg1ven θα μείνει στην ιστορία του ηλεκτρονικού επαγγελματικού αθλητισμού.
Με το που συνομίλησα με τον Κωνσταντίνο για την διεκπεραίωση της συνέντευξης δεν δίστασε ούτε λεπτό για να πραγματοποιηθεί.
Μια ωραία μέρα στο Περιστέρι λοιπόν, εγώ και ο Forg1ven θυμηθήκαμε τα παλιά, μιλήσαμε για το τι αντίκτυπο έχει αφήσει ο ίδιος στην esports σκηνή αλλά και το πως βλέπει τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία. Μια γωνία που κρίθηκε από πολλούς, αλλά στο τέλος απέδειξε ότι ήτανε η σωστή.
Το LoL αυτή τη στιγμή είναι το κυρίαρχο esports στο κόσμο και δύσκολα φεύγει από αυτή τη θέση. Όταν ήσουν επαγγελματίας παίχτης Counter strike είδες ότι το League of Legends θα γίνει αυτό το οποίο είναι σήμερα και ακολούθησες τα ανάλογα βήματα;
"Η πεποίθηση μου είναι ότι κανένας που ασχολούταν με το League of Legends δεν περίμενε ότι θα γίνει το νούμερο ένα παιχνίδι κατευθείαν. Εδώ η εταιρεία που το δημιούργησε σύμφωνα με αυτήν, δεν είχε ιδέα ότι είχε κάτι τόσο πιθανά μεγάλο στα χέρια τους.
Απλά το League of Legends κυκλοφόρησε στο καλύτερο δυνατό χρόνο, χωρίς κάποιο άλλο ανταγωνιστικό τίτλο απέναντι όπως επίσης έπαιζε και σε υπολογιστές χαμηλότατων τεχνικών δυνατοτήτων. Ήταν ένα πραγματικά φοβερό timing.''
Ποιες ήτανε οι πρώτες σου εντυπώσεις από τον Competitive κόσμο στην Ελλάδα το μακρινό 2012 2013;
''Πάντα έχει την ομορφιά του να είσαι ακριβώς μέσα στο ξεκίνημα της κοινότητας του παιχνιδιού σε μια χώρα. Μέχρι να έρθει και το competitive κομμάτι του παιχνιδιού στην Ελλάδα, σε όλα τα net-cafe για παράδειγμα 49 στους 50 παίζανε League of Legends με φοβερό ζήλο.
Όταν άρχισε σιγά σιγά να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για αυτό (τουρνουά, έπαθλα, πιθανότητα συμμετοχής μέσω προκριματικών και για πρωταθλήματα εκτός εσωτερικού, φήμη κ. α.) όλοι μα όλοι προσπάθησαν στην αρχή να καταφέρουν να εισέλθουν στο πρώτο κομμάτι.
Για παράδειγμα, στο 1ο πραγματικά μεγάλο τουρνουά League of Legends στην Ελλάδα το 2012 (Riot Greek Launch Event) σε συνεργασία με την εταιρεία του παιχνιδιού, είχε 299 ομάδες στα προκριματικά μεσώ ίντερνετ. Αυτό είναι 1. 495 παίκτες χωρίς να υπολογίζουμε τους εφεδρικούς.
Ανάλογα μεγάλο νούμερο δεν έχει ξαναπροκύψει τουλάχιστον από ότι μπορώ να θυμηθώ. Ήταν κάτι το εξωπραγματικό να βλέπεις ένα παιχνίδι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να έχει μια τέτοια κοινωνική έκρηξη.''
Ο πρώτος Έλληνας παίχτης ο οποίος κατάφερε να φύγει στο εξωτερικό και να διαπρέψει. Αισθάνεσαι περήφανος γι' αυτό το τίτλο ακόμα και σήμερα;
''Θα έλεγα πως τη στιγμή που αντελήφθην ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση με ελληνική πεντάδα να καταφέρω το οτιδήποτε, αναγκαστικά ή μη η λύση της ομάδας από το εξωτερικό ήταν μονόδρομος. Ε
υτυχώς έτυχε να βρω την καλύτερη διαθέσιμη ομάδα την τότε στιγμή, όποτε κατάφερα μέσα από προκριματικά των προκριματικών ώ προκριματικά να κερδίσουμε θέση στο χειμερινό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2014.
Δε θα έλεγα ότι είμαι περήφανος για αυτό, αλλά ικανοποιημένος που άδραξα την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε, όπως επίσης που είχα την ικανότητα και την πεποίθηση να καταφέρω κάτι που για πάρα πολλούς ήταν και είναι ένα άπιαστο όνειρο και επιπλέον σε πρωταγωνιστικό ρόλο.''
Το 2015 στέφθηκες ΜVP του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος League of Legends. Από την καταξίωση στην Ελλάδα στην καταξίωση σε όλη την Ευρώπη. Θεωρείς ότι όλη αυτή η επιτυχία πήγαζε από το άπειρο ταλέντο το οποίο είχες και την έφεση στα esports ή είναι ένα αμάλγαμα ταλέντου και αφοσίωσης;
''Σίγουρα σε όλα τα αθλήματα για να επιτυχείς, χρειάζεσαι μια βάση να μπορείς να πατάς και να χρησιμοποιείς, μέσα σε αυτό περιλαμβάνεται και το ταλέντο για το εκάστοτε άθλημα (η ικανότητα).
Για να μπορέσεις να σταθεροποιηθείς και να κυνηγήσεις το παραπάνω, πέρα δηλαδή από την εκάστοτε είσοδο στην επαγγελματική σκηνή, χρειάζονται και αλλά πράγματα πέρα από την ικανότητα, όπως η αφοσίωση, η αποφασιστικότητα, μια ακλόνητη αλλά ρεαλιστική πεποίθηση ότι στο τέλος θα τα καταφέρεις, πειθαρχία στο να μη ξεφεύγεις πάρα πολύ από τις υποχρεώσεις της δουλειάς σου και πολλά αλλά πράγματα.
Όσον αφορά την δίκια μου περίπτωση, έτυχε και προέκυψε στο Split αλλά και προηγουμένως να κατέχω γνώση και ικανότητα στο παιχνίδι πολύ μπροστά από όλους τους υπόλοιπους ανταγωνιστές μου, απλά η μεγάλη διαφορά ήταν ότι εκείνη την χρόνιά ήταν η πρώτη μου πραγματικά πολύ καλή ομάδα, σε σύγκριση με την προηγούμενη, οπότε ότι επίδραση είχα στο παιχνίδι, ήταν μετέπειτα x2.''
Πόσο αντίκτυπο είχε στην καριέρα σου, αλλά και στην ζωή σου γενικότερα η στιγμή που έπρεπε να αφήσεις πίσω τα πάντα για να μπεις στον Ελληνικό στρατό;
''Προφανώς και είχε μια Α' επίπτωση όσον αφορά στην χρονική περίοδο που ήρθε αρχικά η ώρα μου να υπηρετήσω (το 2016 αρχικά, αλλά υπηρέτησα το 2018) αλλά και μετέπειτα, δεδομένου ότι έχει δύο πρωταθλήματα ευρωπαϊκά κάθε χρόνο και άσχετα αν η θητεία τότε ήταν 9μηνης διάρκειας, αυτό σήμαινε πρακτικά ότι τουλάχιστον 1+Χ χρόνο θα ήσουν εκτός πρωταθλήματος, προπονήσεων, δράσης, τριβής με το παιχνίδι και τον κόσμο του.
Θαρρώ όμως, ότι στο τέλος της ημέρας, από τη στιγμή που δεν υπάρχει μια νομική πρόβλεψη για αυτό το ζήτημα σε συνάρτηση με την επαγγελματική ιδιότητα αυτή, οπού δεν αναγνωρίζεται στην χώρα μας, είναι μια διαδικασία που όλοι θα κληθούμε να περάσουμε και όσον αφορά εμένα προσωπικά, δεν είμαι διαφορετικός, ούτε πρέπει να ισχύουν χαριστικοί κανόνες για μένα από ότι για όλον τον κόσμο που έχει υπηρετήσει αυτά τα χρόνια, ουδέποτε στη μέχρι τώρα πορείας της ζωής μου έχω κατευθυνθεί σε ανήθικες επιλογές και πρακτικές.
Στα ίδια σχολεία, στην ίδια χώρα, στα ίδια εδάφη μεγαλώσαμε όλοι. Οι κανόνες πρέπει να ισχύουν για όλους, να τους τηρούμε και να τους σεβόμαστε. Ισονομία.''
Όλοι πιστεύουν ότι το να είσαι ένας esports παίχτης δεν απαιτεί θυσίες και υποχρεώσεις. Όλοι όμως ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι. Κατά την άποψη σου πόσα πράγματα πρέπει να θυσιάσει ένας παίχτης στον σωματικό ψυχολογικό αλλά και υλικό τομέα ώστε να φτάσει στην κορυφή;
''Το γεγονός ότι ένας επαγγελματίας παίκτης σε αυτό τον τομέα χρησιμοποιεί ένα πληκτρολόγιο, ένα ποντίκι και ένα ακουστικό, δεν τον κάνει λιγότερο άνθρωπο.
Πόσο μάλλον στις περιπτώσεις αυτές, οπού λόγω ότι τυγχάνει να γίνεσαι δημόσιο πρόσωπο, δεδομένου ότι για παράδειγμα σε κάθε ήπειρο υπάρχουν μόνο 50 επαγγελματίες παίκτες στο εκάστοτε μεγαλύτερο πρωτάθλημα (Ευρώπης, Αμερικής, Κορέας κ. α.) καθημερινά βάλλεσαι και στοχεύεσαι από διάφορο κόσμο οπού αρκετοί από αυτούς ξεσπάνε στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως επίσης αρκετοί εποφθαλμιούν την θέση σου είτε δε θα σε κάνουν κέφι για τους πιο αστείους ή τραγικούς λόγους.
Όταν μπαίνεις στην διαδικασία να επιτυχείς αυτόν τον στόχο, προφανώς αναγκαστικά πρέπει να παραμερίσεις αρκετά πράγματα, όπως εκπαίδευση (άλλοι αρκετοί επαγγελματίες παίκτες δεν έχουν τελειώσει Λύκειο), πραγματικές κοινωνικές συναναστροφές, εμπόδια από τον στενό τους οικογενειακό τους κύκλο, κοινωνικές διακρίσεις από ανθρώπους που δεν έχουν γνώση του αντικειμένου, όπως επίσης εκτίθενται σε αρκετά επιζήμιες και κακοποιητικές ψυχολογικές, λεκτικές και μη συμπεριφορές, είτε μέσα στο παιχνίδι, είτε εκτός.
Δυστυχώς όλα αυτά μαζεμένα καλείτε ο εκάστοτε παίκτης να τα αντιμετωπίσει και να ξέρει ότι μπορεί να τα υπερνικήσει όλα αυτά.''
Το 2016 κατάφερες να κάνεις το αδιανόητο. Να πρωταγωνιστήσεις και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα με πολλούς παίχτες παγκόσμιας κλάσης να δηλώνουν ότι θέλουν να σε αντιμετωπίσουν στο τελικό. Πιστεύεις ότι αυτό ήτανε το peak στην καριέρα σου ή θεωρείς για εσένα κάτι διαφορετικό;
''Πολλοί θαρρούν ότι την μεγαλύτερη περίοδο της δεκαετίας που μας πέρασε, έτυχε να ήμουν ο καλύτερος ατομικά παίκτης στην Δύση και σε διαφορετικά αλλά τακτά χρονικά διαστήματα, ο καλύτερος στην θέση μου στον κόσμο αλλά και όχι μόνο στην θέση που έπαιζα.
Το θέμα είναι ότι το League of Legends, έχει λίγα τουρνουά διεθνούς ανταγωνισμού, όπως επίσης έχει δομή πρωταθλημάτων και όχι κυπέλλων, άρα ενώ βλέπεις συνέχεια ματς κάθε βδομάδα, δεν μπορείς να πεις με ασφάλεια τίποτα για κανέναν δεδομένου ότι βλέπεις ελάχιστα το 'όλοι εναντίον όλων διεθνώς.
Το 2016 που συμμετείχα στο παγκόσμιο τουρνουά, έτυχε να έχω καταλυτική επίδραση στο να φτάσει η ομάδα μου μέχρι τα ημιτελικά του παγκοσμίου κυπέλλου με εξαιρετικές ατομικές επιδόσεις είτε σε στατιστικά είτε σε επίδραση στα παιχνίδια, εξού και αρκετοί ανταγωνιστές τότε μιλούσαν καθ' αυτό τον τρόπο, γιατί αυτό έβλεπαν, αυτό διαπιστώνανε και αυτό δήλωναν.
Θα έλεγα ότι το 2016 φάνηκε επίσημα το 'peak' μου, αλλά σε μια πιο συνολική εικόνα και στα χρόνια πριν το 2016 σε επίσημα ματς, είχα την απόλυτη κυριαρχία έναντι όλων.''
Πρόσφατα ο Εdward ανέφερε ότι είσαι ο πιο συμπαθητικός αλλά και '' τρελός'' παίχτης που έχει γνωρίσει ποτέ. Πώς ήτανε ο καιρός στον οποίο έπαιξες σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες Gambit Gaming;
''Ήταν ένα πείραμα που φαινομενικά άξιζε δεδομένου ότι ήταν μια καλή ομάδα με ιστορικό όνομα και με ρεαλιστικές πιθανότητες να συμμετείχε στο παγκόσμιο του 2015 όπως επίσης και να καταφέρναμε ένα κάλο αποτέλεσμα στο καλοκαιρινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 15'.
Δυστυχώς έπεσα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία δεδομένου ότι η Gambit μήνες αργότερα πούλησε την θέση της σε άλλο οργανισμό λόγω ερευνάς από το FBI, στον ιδιοκτήτη της ομάδας, όπως επίσης ταυτόχρονα και την καθοδική πορεία του οργανισμού τότε.''
Δε προλάβαμε να κολλήσουμε ως ομάδα και όταν έγινε αυτό προς το τέλος, δεχτήκαμε (όπως και πολλές άλλες φορές 'έτυχε' να συμβεί στην σταδιοδρομία μου στις ομάδες που ήμουν) παρεμβάσεις από εξωγενείς παράγοντες για να μην επιτύχουμε.
Όπως και να έχει όμως ήταν μια τίμια εμπειρία δεδομένου ότι πάντα ήθελα να παίξω και με τον Edward (που συνδεόμασταν με μια προσωπική φιλία και αλληλοσεβασμό χρόνια) και με τον Diamondprox, παίκτες θρύλους στο παιχνίδι.''
Πριν από λίγες μέρες μου είχες αποκαλύψει ότι αφότου δέχθηκες την πρόταση που είχες από τη Gambit, ήρθε μία ήμερα μετά στο μέιλ σου πρόταση από την Counter Logic Gaming του ΝΑ. Θα το σκεφτόσουν το μεγάλο βήμα της Αμερικής σαν παίχτης τότε αλλά και σήμερα ως content creator/ streamer;
''Το να διαγωνιστώ στην ήπειρο της Αμερικής αποτελούσε τον μεγάλο μου στόχο και γενικότερα κάτι που ήθελα πάρα πολύ να κάνω, αμέσως μετά κιόλας από το χειμερινό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2014.
Αφότου δεν τελεσφόρησε η μεταγραφή μου στην Team Curse το 2014, έλαβα ζωηρό ενδιαφέρον για μεταγραφή στην Counter Logic Gaming το καλοκαίρι του 2015, δυστυχώς όμως αυτό προέκυψε μία ήμερα μετά την υπογραφή του συμβολαίου μου με τους Gambit Gaming και δύο ημέρες πριν κλείσει το σύστημα μεταγραφών και επίσημα.
Δεν υπήρχε ρεαλιστική δυνατότητα ούτε να αποζημιωθεί η Gambit, ούτε να προλάβουμε όλα τα διαδικαστικά έγγραφα για κάτι τέτοιο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (VISA κ. α.), οχλήσεις γενικότερα δέχτηκα και σε μετέπειτα χρονιές, όπως το 2017, το 2018 και το 2020, όμως ποτέ κάτι δεν προχώρησε ώστε να πω ότι ήμουν κοντά σε κάποιον οργανισμό.
Θαρρώ ότι θα μου ταίριαζε πάρα πολύ συνολικά η όλη εμπειρία και η διαφορά περιβάλλοντός και η διαφορετική αντιμετώπιση που λαμβάνουν οι μεγάλες προσωπικότητες εκεί σε σύγκριση με την αδιανόητα τοξική κουλτούρα της Ευρώπης, όμως δυστυχώς για εμένα ποτέ δεν μετουσιώθηκε σε κάτι ουσίας.
Όσο αφορά σήμερα, βεβαίως θα με ενδιέφερε πολύ να συμμετέχω ακόμα είτε σα παίκτης είτε σα content creator/streamer, απλά σε σύγκριση με το παρελθόν η λίγκα έχει απείρως πιο δύσκολα προσβάσιμη (όχι παικτικά, παρασκηνιακά κυρίως), δεν βλέπω όμως κάποιο ρεαλιστικό σενάριο αυτή τη στιγμή. Ποτέ μη λες ποτέ.''
Πώς βλέπεις το παιχνίδι τώρα μέσα από τα μάτια ενός caster; Είναι διαφορετικό να το βλέπεις σαν σχολιαστής και διαφορετικό να το βλέπεις ως παίχτης;
''Όταν δεν διαγωνίζεσαι στο παιχνίδι εκείνη τη στιγμή, βλέπεις πολλά πράγματα παραπάνω που εκείνη τη στιγμή στην δυσκολία και την ζέση του παιχνιδιού, μπορεί να μη παρατηρήσεις. Σαν σχολιαστής έχεις την ευθύνη να μεταδίδεις όσο πιο ακριβοδίκαια γίνεται το παιχνίδι που περιγράφεις όπως επίσης να είσαι όσο πιο σωστός στην ουσία της μετάδοσης του.
Επίσης, πρέπει να παραμερίζεις προσωπικές προτιμήσεις ή δυσαρέσκειες και να κάνεις τη έρευνα σου σαν σχολιαστής και όχι σαν παίκτης. Και τέλος, καλό είναι να κρατάς το κοινό που σε ακούει και σε παρακολουθεί ζωντανό και 'κολλημένο' στην οθόνη του, δηλαδή να αυξάνεις το ενδιαφέρον του θεατή.
Ως παίκτης το μόνο που σε ενδιαφέρει και παίζεις είναι να φτάσεις στην νίκη και να κανείς έρευνα όσο άφορα τους αντιπάλους σου, χοντρικά τίποτα άλλο.''
Σε ποια ομάδα ένιωσες τόσο βολικά ώστε να την πεις οικογένεια και με ποιον παίχτη/ παίχτες κρατάς ακόμα επαφή;
''Ύστερα από τις αρχικές μου εμπειρίες σε επαγγελματικές μου ομάδες, ελληνικές και εξωτερικού, σε όλες μου τις ομάδες πάντα κρατούσα αποστάσεις από τους παίκτες αλλά και τους οργανισμούς, δεδομένου ότι αρκετοί με απογοήτευαν σε ανθρώπινο επίπεδο (είτε χαρακτήρα, είτε ήθους, είτε ανατροφής) αλλά και σε επαγγελματικό.
Δηλαδή είχα καθαρά τυπικές επαγγελματικές σχέσεις με τους περισσότερους που έτυχε να συνυπάρξω σε μια ομάδα. Προφανώς βέβαια υπάρχουν οι εξαιρέσεις μέχρι και σήμερα, ενίοτε ανάλογα την καθημερινότητα διατηρώ επαφές με τον Edward (συμπαίκτη μου στην Gambit), τον Chris Kalargiro (Manager στην H2K), τον Unlimited (συμπαίκτη μου στους Copenhagen Wolves). Ελπίζω να είναι καλά οπού είναι και ξέρουν ότι έχουν την φιλία μου και την εκτίμηση μου διαχρονικά.''
Πιστεύεις η δυναμική του Competitive και η παραγωγή προσωπικοτήτων έχει πέσει συγκριτικά με τα χρόνια τα οποία αγωνιζόσουν εσύ;
''Τα τελευταία χρόνια γενικά σε πολλά πράγματα στην ζωή υπάρχει μια προσπάθεια να εδραιωθεί μια κουλτούρα του ουδέτερου, τι εννοώ με αυτό: Οι παίκτες και προσωπικότητες που λένε αυτό που σκέφτονται και επίσης δεν προσέχουν τον λόγο τους ώστε να μην παρερμηνευτεί με δόλο αρνητικά, βάλλονται συνεχώς από διάφορο κόσμο όπου στο τέλος της ημέρας αυτό σημαίνει ότι τους προκαλεί ζημία στις πιθανές ομάδες τους.
Άρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο οπού οι παίκτες και οι οργανώσεις δεν εμπλέκονται καθόλου σε κανένα ζήτημα ούτε καν με την ομάδα τους, απλά παίζουν και πάνε σπίτι τους, δεν έχουν κάποια επαφή με τον οποιονδήποτε, αποφεύγουν τους fan τους, αποφεύγουν τα social media, αν μιλάνε, πάντα φροντίζουν ο λόγος τους να είναι απολύτως ουδέτερος, φιλικός για τους πάντες χωρίς να εκθέτουν ή να προσβάλλουν τον οποιονδήποτε, δεν εκφράζουν την πλήρη γνώμη τους, δηλαδή είναι ένα πλήρως αποστειρωμένο, χωρίς ενδιαφέρον, με συνεχόμενο ξύλινο λόγο, καθαρά public relations friendly.
Ποιος θέλει στο τέλος της ημέρας να αντιμετωπίσει μια ορδή από ιντερνετικά τρόλλ πίσω από απροσωπία και ανωνυμία, οπού μπορεί να σου καταφέρει και ζημιά πέρα από την 'φήμη' σου μέχρι και να σου κόψει θέση από ομάδα?
Όσο αφορά το επίπεδο των παιχνιδιών, τα τελευταία χρόνια ένας συνδυασμός της πορείας που έχει επιλέξει η εταιρεία του παιχνιδιού να κατεβάσει τις απαιτήσεις και τα standard αυτού, όπως επίσης με την ανανέωση των παικτών (αποχώρησαν οι περισσότεροι παλαιοί παίκτες και εισήλθαν καινούριοι) οπού αυτό σημαίνει ότι δεν είναι το ίδιο ικανοί, ούτε με ανάλογη εμπειρία παικτική, ούτε με ανάλογη εμπειρία ζωής και καθημερινότητας και διαχείρισης προβλημάτων, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον χαμηλότατων ατομικών απαιτήσεων και χαμηλότατου ανταγωνισμού και αυτό δεν είναι όμορφο στο μάτι για κανέναν, προφανώς όταν συγκρίνουν με κάποια κοντινά χρόνια πριν.''
Πόσο δύσκολο είναι στην Ελλάδα να πραγματοποιήσεις μια πορεία ώστε να φτάσεις στο σημείο να σε δουν στο εξωτερικό;
''Πλέον σε σύγκριση με το άμεσο παρελθόν είναι σαφώς πιο διαχειρίσιμο και κατ΄επέκταση αρκετά χαμηλότερης δυσκολίας να επιχειρήσεις και να επιτύχεις να γίνεις επαγγελματίας παίκτης. Μέχρι πριν κάποια χρόνια, υπήρχε μόνο το ανώτατο πρωτάθλημα (ΕU LCS) κάθε ηπείρου, η ατομική κλίμακα κατάταξης παικτών (SoloQ) και το ημί-επαγγελματικό Κύπελλο (Challenger Series).
Μετέπειτα, για να μπορούν αρκετοί και να έχουν μια έστω δουλειά ή part-time εισόδημα, δημιουργήθηκαν τα εθνικά πρωταθλήματα, οπού για παράδειγμα αρκετές χώρες πλέον έχουν το δικό τους εθνικό πρωτάθλημα League of Legends, από την Γερμανία και την Ελλάδα ως την Ιταλία, την Πολωνία και την Ολλανδία.
Αυτό ενώ σημαίνει ότι πλέον αρκετά περισσότεροι παίκτες έχουν να λαμβάνουν κάποιο εισόδημα που διαφορετικά πιθανώς ποτέ δε θα μπορούσανε, προκάλεσε μεγάλη ζημία σε όλα τα επίπεδα σε αλλά θέματα, όπως στον ανταγωνισμό και το επίπεδο της ατομικής κλίμακας κατάταξης, τον καθησυχασμό των παικτών σε ένα Α' επίπεδο αλλά μέχρι εκεί (placeholder players) κ. α.
Δηλαδή για να δώσω ένα παράδειγμα, παλαιότερα για να γινόσουν επαγγελματίας παίκτης έπρεπε να φτάσεις παρά πολύ ψηλά σε υψηλότατου ανταγωνισμού παιχνίδια ατομικής κατάταξης, έτσι ώστε να σε εντοπίσουν ομάδες και να σε εντάξουν στο δυναμικό τους.
Πλέον, παίζεις σε ένα εθνικό πρωτάθλημα χαμηλότατου ανταγωνισμού και μαζί με μια μέτρια τοποθέτηση στην ατομική κλίμακα, μπορείς να παίρνεις ευκαιρίες να παίξεις κυριολεκτικά σε δέκα και παραπάνω εθνικά διαφορετικά πρωταθλήματα, οπού όμως πέρα από το εισόδημα δεν έχει πρακτικά καμιά επιρροή οπουδήποτε στις περισσότερες περιπτώσεις, δηλαδή ασχολείσαι και βρίσκεις δουλείες αλλά με ταβάνι. Άρα και περιορίζεσαι και μαθαίνεις το παιχνίδι λάθος και ότι γνώση και εμπειρία αποκτάς σε μεγαλύτερο επίπεδο είναι κυριολεκτικά μηδενικής σημασίας.''
Ποιος παίχτης είναι αυτός ο οποίος σε δυσκόλεψε σε σημείο να πεις ότι ναι αυτός είναι στο ίδιο επίπεδο ή και ακόμα παραπάνω;
''Στο παγκόσμιο κύπελλο του 2016 ,πήγαμε με την πεποίθηση ότι ήμασταν το καλύτερο Bot-Lane στον κόσμο όσον αφορά την φόρμα και την απόδοση εκείνο το χρόνο. Πριν παίξω εναντίον του Uzi, θεωρούσα σύμφωνα πάντα με τον ανταγωνισμό που συναντούσα, ότι δεν υπήρχε κάτι παραπάνω να κάνω 'η να μάθω στο παιχνίδι.
Όταν έπαιξα εναντίον του από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι υπάρχει κι άλλη γνώση και άλλη εμπειρία και ακόμα περισσότερη ικανότητα να αποκτήσω. Ήταν ένας πραγματικά εξαίρετος παίκτης με φοβερή επιθετικότητα χωρίς χτυπητές ιδιαίτερα αδυναμίες.
Κατά δήλωση του βέβαια και προς τιμήν του, μετά από κάποιο καιρό που παίζαμε αντίπαλοι, ενώ ήταν φοβερά ανταγωνιστικό το παιχνίδι, βρισκόταν σε καταστάσεις εντός αυτού να παίζει με την πλάτη στο τοίχο και να μην έχει πλεονεκτήματα.''
Εισήγαγες ένα νέο στυλ παιχνιδιού στο League of legends και ομολογουμένως έσπασες το meta με τις ικανότητες και τον τρόπο παιχνιδιού σου. Πόσο σημαντικό ήτανε αυτό για τις ομάδες τις οποίες πήγαινες και πόσο σημαντικό για εσένα και την δική σου πορεία;
''Από πάντα είχα την εξής πεποίθηση και σκεπτικό ότι θα παίζω ήρωες που κολλάνε στα δικά μου προτερήματα, ήρωες που εξυπηρετούν την ικανότητα μου, ήρωες που μπορούν να εμφανίσουν την επιρροή που αποζητώ από το 1ο λεπτό στο επίσημο παιχνίδι. Ποτέ το αντίστροφο ή και το αντίθετο.
Δηλαδή, αν υπάρχουν ήρωες στο παιχνίδι που είναι meta, θα απαντάω σε αυτούς τους ήρωες με διαφορετικούς και άγνωστους ήρωες, άρα δηλαδή θα έφερνα το Meta2 εναντίον του καθιερωμένου στάνταρ Meta1, άρα δυσκόλευα και την στρατηγική των αντιπάλων μου πριν το παιχνίδι, και την προσαρμογή τους μέσα σε αυτό.
Όσο άφορα τον τρόπο του παιχνιδιού, μέχρι να τύχει να εμφανιστώ στο επαγγελματικό επίπεδο, οι παίκτες στον επαγγελματικό μου ρόλο, αντιμετώπιζαν και έπαιζαν εξαρχής το παιχνίδι με απίστευτη και φοβερή παθητικότητα. Όταν αντελήφθην αυτήν την αδυναμία, σε συνάρτηση με την δική μου επιθυμία να κατακτώ ή και να τραυματίζω τον αντίπαλο μου, καθιέρωσα πολύ γρήγορα σαν βάση το κατακτητικό παιχνίδι από το πρώτο λεπτό του παιχνιδιού.
Για να το θέσω λίγο ποδοσφαιρικά για παράδειγμα, για χρόνια όλοι έπαιζαν park-the-bus, μέσω της δικιάς μου παρουσίας, ευθέως στην λωρίδα μου και τυχαία παραπλεύρως στις υπόλοιπες, συντέλεσα σε μέγιστο βαθμό να αρχίσει να καθιερώνεται σαν βάση το επιθετικό παιχνίδι και η απαίτηση να υπάρξει πλουραλισμός, ρευστή κίνηση και μεταβλητότητα (Total Football -> Total League of Legends).
Όλοι πρέπει να πιέζουν τον αντίπαλο, να επιτίθονται διαρκώς, να κόβουν μέτρα που ο αντίπαλος μπορεί να κινηθεί, να υπάρχει μια συνεχής και διαρκής αέναη κίνηση, να κάνουν πολλές δουλείες μαζί και παράλληλα, να υπάρχουν ταυτόχρονα στον χάρτη.
Ενώ είναι σχετικά απλό και θέμα προπονήσεων, φαίνεται δύσκολο, όμως όλη αυτή η διαδικασία διδάσκεται, μαθαίνεται και αφομοιώνεται. Τουλάχιστον από τον εκάστοτε που μπορεί αλλά και θέλει να μάθει. ''
Ακολουθούσαν αυτόν τον φουλ επιθετικό τρόπο στο Lane ή υπήρχαν φόρες που δεν μπορούσαν να το υποστηρίξουν;
''Ακόμα και σήμερα, χρόνια μετά, οι περισσότεροι παίκτες και ομάδες, δεν μπορούν να ανταποκριθούν ή να υιοθετήσουν την νοοτροπία και τη συγκεκριμένη ιδέα παιχνιδιού, δεδομένου ότι απαιτεί να είσαι τελειομανής, να έχεις εμφανή ικανότητα, πειθαρχία, την δυνατότητα να επωμίζεσαι ευθύνες, όπως επίσης να παίζεις από την αρχή μέχρι το τέλος με το πόδι στο γκάζι.
Κανείς δε θέλει ευθύνες, ελάχιστοι έχουν την ικανότητα, αρκετοί το προσπάθησαν αλλά το παράτησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μόνο 2 παίκτες στην ιστορία είχαμε ο καθένας το δικό του χαρακτηριστικό παίξιμο για τις τότες εποχές, ο Uzi (κυρίως Player vs Player) και τύχαινε και εγώ (Player vs Environment -> ευθεία μετατροπή πίεσης -> Player vs Player).''
Ποιο είναι το μέλλον τώρα για τον Forg1ven και ποιο το μέλλον για τον Κωνσταντίνο;
''Στον επαγγελματικό αυτό τομέα είναι μια μεγάλη αλήθεια ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε κάποια λογική να κάνεις σχέδια ή πλάνα για το μέλλον δεδομένου ότι είναι μια πάρα πολύ ρευστή αγορά με μεγάλες και συχνότατες καθημερινές μεταβολές. Άρα πηγαίνεις κυριολεκτικά μέρα με την ήμερα σε οτιδήποτε έχει να κάνει με επαγγελματική σχέση.
Διότι διαφορετικά θα βρίσκεσαι προ εκπλήξεως συνεχώς. Όσο άφορα εμένα προσωπικά, όπως ανέφερα και προηγουμένως, η σχέση μου με το παιχνίδι σαν 'θέλω' έχει τελειώσει από το 2015.
Όμως, επειδή αυτή ήταν η επιλογή που έκανα με τα τότε μυαλά και δεδομένα, όπως επίσης θα ήταν κρίμα να χαραμίζω ότι ικανότητα και εμπειρία έχω αφομοιώσει ανά τα χρόνια, θέλω και συνεχίζω να προσφέρω όσο μπορώ αλλά πάντα με προτεραιότητα την υγεία μου.
Έχω την τύχη να έχω την δυνατότητα επιλογής να είμαι είτε επαγγελματίας παίκτης, είτε streamer/content creator, είτε παροχή συμβουλευτικού ρόλου σε μεγάλους οργανισμούς. Άρα πηγαίνω με την καλύτερη δυνατή επιλογή (η την λιγότερο χειρότερη) στην εκάστοτε χρονική περίοδο που καλούμαι να αποφασίσω. Αυτό το χρονικό διάστημα, είναι το streaming.
Σε κάτι μήνες, δεν μπορώ να γνωρίζω με ποια ιδιότητα και αν, θα είμαι παρών. Όταν διαπιστώσω ότι δεν θα έχω την ικανότητα είτε την θέληση για να συνεχίσω, θα αποχωρήσω. Ποτέ δεν θέλησα στη ζωή μου να είμαι επιζήμιος είτε στον άνθρωπο, είτε τον τομέα που απασχολούμαι. Μέχρι τότε, θέλω να πιστεύω ότι έχουμε ακόμα.''
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Forg1ven στα Social που ακολουθούν.
Μείνετε συντονισμένοι στο SPORT24 για την καθημερiνή ενημέρωση σας πάνω στα esports και τo gaming.