Η Fiorentina θα μετάσχει φέτος για 79η φορά στην ιστορία της, στη Serie A. Είναι η ίδια ομάδα με εκείνη που διεγράφη από τα αρχεία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, σαν σήμερα (1/8) το 2002. Είχε "πληρώσει" τη μεγαλομανία ενός ανθρώπου που ήθελε τα πάρα πολλά και έχασε τα πάντα. Σωτήρας βρέθηκε, αλλά αν διαβάσεις την ιστορία των "μοβ" θα διαπιστώσεις ότι δεν ξέρει πώς να ζει χωρίς προβλήματα.

O Luigi Ridolfi Vay da Verrazzano ήταν μέλος οικογένειας ευγενών της Φλωρεντίας και η προσφορά του στο έθνος, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο του έδωσε δύο παράσημα ανδρείας. Ακολούθως, έγινε μέλος του φασιστικού κόμματος Partito Nazionale Fascista, πετρελαιοπαραγωγός και επένδυσε στη μουσική και τα σπορ. Κατ' αρχάς, ίδρυσε την Associazione Calcio Fiorentina το 1926 (ένωσε την Club Sportivo Firenze με την P.g. Libertas). Επί των ημερών του, η ομάδα πήρε δυο πρωταθλήματα στη Serie B και ένα κύπελλο Ιταλίας. Έως το 1928, φορούσαν ερυθρόλευκα -από το έμβλημα της πόλης. Άπαξ και έβαλαν τα μοβ, δεν τα ξαναέβγαλαν. Έκτοτε βέβαια, έγιναν γνωστοί και ως "La viola" (η μοβ ομάδα). Πώς όμως, επέλεξαν ένα τέτοιο χρώμα; Από ανάγκη. Από ένα λάθος του ανθρώπου που έπλυνε τις εμφανίσεις στον ποταμό.

Ο Luigi Ridolfi φρόντισε και για τα άλλα σπορ, ιδρύοντας την ASSI Giglio Rosso. Μετά (1933) εμπνεύστηκε το Maggio Musicale Fiorentino, ετήσιο φεστιβάλ όπερας, συναυλιών, μπαλέτου και θεάτρου. Για να το "δέσει", έφτιαξε με δικά του χρήματα το Stadio Giovanni Berta.

Ενεπλάκη στη δημιουργία του Automobile Club d'Italia (ιδρύθηκε με στόχο να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα των οδηγών -το λες και οδική βοήθεια πια), έγινε πρόεδρος της ιταλικής ομοσπονδίας στίβου από το 1926 έως το 1942, οπότε κάθισε στον προεδρικό θώκο της ιταλικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου -έως τον Ιούνιο του 1943. Πήρε θέσεις στην IAFF και την Ολυμπιακή Επιτροπή. Το 1999 δημιουργήθηκε στην πόλη του στάδιο, με το όνομα του, ενώ Luigi Ridolfi λέγεται και το αεροδρόμιο της πόλης.

Εκείνος πέθανε στις 31/3 του 1958. Πρόλαβε να δει την κατάκτηση του πρώτου scudetto, το 1956 με 12 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Milan, αλλά και το "παιδί" του να γίνεται η πρώτη ομάδα που εκπροσώπησε τη χώρα, σε τελικό European Cup (το τρόπαιο το σήκωσε η Real του Alfedo di Stéfano). Οι "μοβ" είδαν άλλους να σηκώνουν την κούπα για άλλες τρεις -διαδοχικές- χρονιές και το 1961 ήλθε η σειρά τους, όταν κατέκτησαν το πρώτο Cup Winners' Cup.

Θα σε τρέξω λίγο, για να φτάσω στο 1980 και την πώληση της ομάδας στον Flavio Pontello -γόνο πλούσιας οικογενείας κατασκευαστών κτιρίων. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αλλάξει τον ύμνο και το λογότυπο της ομάδας. Οι φαν διαμαρτυρήθηκαν εντόνως και για να τους ηρεμήσει, άρχισε να υπογράφει συμβόλαια με κορυφαίου επιπέδου παίκτες. Ο τίτλος χάθηκε στην τελευταία αγωνιστική, οπότε ο αρχηγός και η ψυχή της ομάδας Giancarlo Antognoni ήταν εκτός με τραυματισμό. Η Juve πάτησε στην κορυφή της Ιταλίας.

Τα επόμενα χρόνια ήταν μια του ύψους, μια του βάθους, με χαρακτηριστικό το 1990, οπότε έδιναν μάχη να αποφύγουν τον υποβιβασμό έως την αυλαία της σεζόν που... τους βρήκε στον τελικό του UEFA Cup -και απέναντι ήταν η Juventus που πάλι πήρε το τρόπαιο. Ανήμερα της κατάκτησης, πήρε και τον Roberto Baggio από τη Viola, γιατί ο Pontello είχε λέει οικονομικά προβλήματα και πουλούσε ό,τι διέθετε, μήπως και σώσει την κατάσταση. Ο κόσμος διαδήλωνε στους δρόμους της πόλης, για να τον αναγκάσει να φύγει. Τα κατάφερε.

Οι tifosi είχαν γίνει έξαλλοι και από το γεγονός ότι η διοίκηση είχε επιτρέψει ο δεύτερος τελικός να διεξαχθεί στο Avellino, λόγω τιμωρίας του γηπέδου της Fiorentina. Σε πόλη δηλαδή, στην οποία κυριαρχούσαν οι φαν της Juventus. Μετά ήλθε και η πώληση του Baggio (όχι, δεν ήταν... παρηγοριά στον άρρωστο ότι το ποσό της πώλησης ήταν ρεκόρ για τα τότε δεδομένα -10 εκατ. ευρώ) και η υπομονή εξαντλήθηκε.

Τότε ήταν που παρουσιάστηκε ως σωτήρας ο Mario Cecchi Gori, παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών (στη λίστα του είναι και το Mediterraneo που κέρδισε το Όσκαρ ξένης ταινίας, αλλά και το "Il Postino"). Για αρχή, θέλησε να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια σταθερή πορεία. Κάλεσε τους Brian Laudrup, Stefan Effenberg, Francesco Baiano και Gabriel Batistuta να υλοποιήσουν αυτόν τον στόχο. Ο σύλλογος τερμάτισε στην 12η θέση το 1991 και το 1992. Δεν απειλήθηκε με υποβιβασμό, ούτε όμως, έφτασε στο σημείο έστω να διεκδικεί κάτι.

Μετά τον τρίτο χρόνο, το αφεντικό αποχαιρέτησε το μάταιο τούτο κόσμο. Ανέλαβε ο γιος του, Vittorio, με τον πατέρα του να λέει στον φίλο του, Sivlio Berlusconi πριν πεθάνει " σε παρακαλώ να τον προσέχεις. Είναι αθώος και παρορμητικός". Ο Vittorio Cecchi Gori αδιαφορώντας για το πώς είχε ξεκινήσει η χρονιά (καλά), απέλυσε τον προπονητή Luigi Radice, έπειτα από διαφωνία που είχαν μετά το 0-1 από την Atalanta. Προσέλαβε τον Aldo Agroppi και το αποτέλεσμα ήταν το χειρότερο δυνατό: ο υποβιβασμός στη Serie B για ένα γκολ. Η Fiorentina είχε σκοράρει μόλις 15 γκολ σε 21 αγώνες.

Ο Vittorio δεν μπορούσε να ξεπλύνει την ντροπή. Απέλυσε τον Agroppi και φώναξε τον Claudio Ranieri να καθίσει στην πρώτη καρέκλα του πάγκου (1993-94). Ο Ranieri, ο οποίος είχε "ανεβάσει" την Cagliari από τη Serie C1 στη Serie A, ουσιαστικά ανέλαβε την οικοδόμηση ενός ρόστερ που θα έλυνε τα βασικά προβλήματα. Η Fiorentina κυριάρχησε στη δεύτερη κατηγορία (είχε 5 ήττες σε 38 ματς, έβαλε 53 γκολ και δέχθηκε μόλις 19), με πρώτο σκόρερ τον Batistuta. Τον γνωστό πια και ως Batigol, με το ύψους 3 μέτρων άγαλμα του να κοσμεί την είσοδο του γηπέδου και να 'χει στηθεί πριν αποσυρθεί ο Αργεντινός από την ενεργό δράση.

Η ομάδα επέστρεψε στην ελίτ, εμφανίστηκαν στην πόλη ο Rui Costa (από τη Benfica) και ο πρωταθλητής κόσμου, με τη Βραζιλία Márcio Santos -πουλήθηκε ένα χρόνο μετά-, ήλθε πρώτα η 10η θέση στο πρωτάθλημα, μετά η 3η, η κατάκτηση του Coppa Italia ('96), για να γίνει η πρώτη μη πρωταθλήτρια που πήρε το Supercoppa Italia (μετά το 2-1 επί της Milan, στον τελικό). Ο Ranieri είχε βάλει στο επίκεντρο του 4-3-3 τον Batistuta και εκείνος έγινε ο πρώτος σκόρερ της SerieA, με 26 γκολ.

Το καταστροφικό έργο του Cecchi Gori είχε αρχίσει

Μετά την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου, υπήρχε θα έλεγες, ένας άκρατος ενθουσιασμός που στηριζόταν στο γεγονός ότι η ομάδα έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο, είχε ηγέτη και όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μια ενδιαφέρουσα εικόνα. Μόνο που ο ιδιοκτήτης του συλλόγου είχε αρχίσει το... καταστροφικό του έργο από την παράλληλη δραστηριότητα του.

Όταν κληρονόμησε την εταιρία παραγωγής του πατέρα του, έθεσε ως στόχο ζωής να την αναπτύξει. Το 1995 επιχείρησε να σπάσει το δίπολο της ιταλικής τηλεόρασης (RAI και Fininvest). Διέθεσε εκατομμύρια για την αγορά της Telemontecarlo και της Videomusic -εγχώρια έκδοση του MTV. Απέτυχε στο να πάρει τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Serie A, τα νούμερα τηλεθέασης ήταν πιο χαμηλά από ποτέ και το κέρδος έγινε άγνωστη έννοια. Εν αντιθέσει με τις απώλειες.

Το καλοκαίρι του 1996, ο Ranieri έφυγε για τη Valencia, για να προσληφθεί ο Alberto Malesani. Η θητεία του διήρκεσε μόλις μια σεζόν. Τον αντικατέστησε ο Giovanni Trapattoni (από την Bayern Munich), ο οποίος έδειξε το δρόμο για την πρώτη διεκδίκηση του τίτλου... με αξιώσεις, την τρίτη θέση και την πρόκριση στο Champions League. Μαζί με τις νίκες επί της Arsenal -στο παλιό Wembley- και επί της Manchester United, στο Stadio Artemio Franchi, λίγους μήνες πριν οι Άγγλοι σηκώσουν το τρόπαιο στη χρονιά του ιστορικού treble. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, γιατί το βράδυ της 23ης Νοεμβρίου του 1999 (ημέρα του ματς με τη Man United), η πόλη ήταν σε έκσταση.

Αυτό που δεν ήξεραν οι κάτοικοι της ήταν πως ο Cecchi Gori "αποχαιρέτησε" 80 εκατ. ευρώ την ημέρα στην έκδοση του διαζυγίου του με την τραγουδίστρια/ηθοποιό/παραγωγό Rita Rusic. Γεγονός που σήμαινε πως πια υπήρχε πολύ σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Ούτε ο Trapattoni μακροημέρευσε στον πάγκο της ομάδας -έφυγε για να αναλάβει την εθνική Ιταλίας. Τον αντικατέστησε ο Fatih Terim, αλλά το κυριότερο είναι πως πουλήθηκε η Batistuta στη Roma, ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα την ακόλουθη χρονιά. Ο Τerim παραιτήθηκε, ο Roberto Mancini κάλυψε το κενό και τα Coppa Italia έγιναν έξι. Τόσα έχουν μείνει από τότε.

Τον Ιούνιο 2001 έγινε γνωστό πως τα οικονομικά είναι σε κακό χάλι. Δεν υπήρχε σεντ να πληρωθούν οι παίκτες και το χρέος είχε φτάσει στα 48 εκατ. ευρώ. Ο σύλλογος μπήκε σε καθεστώς ειδικής εποπτείας, αναγκάστηκε να πουλήσει όλη τη βασική 11αδα και μοιραία υποβιβάστηκε ένα χρόνο μετά. Η πτώχευση δεν ήταν προοπτική (οι αθλητές εταιρίες δεν είχαν αυτό το δικαίωμα -έχουν άλλο... σαν και αυτό), με τους διοικούντες να ενημερώνουν πως δεν μπορούν να παίξουν στη Serie B τη σεζόν 2002-03, να προχωρούν στη ρευστοποίηση των πάντων μήπως και βρουν τα 22 εκατ. ευρώ που θα τους κρατούσαν "ζωντανούς", απέτυχαν και "σβήστηκαν" από τον ποδοσφαιρικό χάρτη. Έτσι απλά.

"Δεν είναι κοκαΐνη, αλλά σαφράν"

O Cecchi Gori κατέστρεψε και τον εαυτό του. Όταν αποκαλύφθηκε το τεράστιο πρόβλημα της ομάδας, έγινε αντικείμενο αστυνομικής έρευνας για "ξέπλυμα χρήματος", την οποία είχε διατάξει η εισαγγελία της Ρώμης. Στις 5/7 του 2001, έγινε έφοδος της αστυνομίας στην υπερπολυτελή έπαυλη του και τον εντόπισαν παρέα με τη σύντροφο του, το μοντέλο Valeria Marini στο κρυφό δωμάτιο που είχε φτιάξει πίσω από έναν τοίχο από καθρέπτη. Δίπλα του είχε ποσότητα κοκαΐνης. Το σχόλιο που έκανε ήταν "δεν είναι κοκαΐνη, αλλά σαφράν", όπως έγραψε το thesefootballtimes.co.

Οι αρχές βρήκαν και διπλά βιβλία και όταν ολοκληρώθηκε η έρευνα, οι κατηγορίες που αντιμετώπισε ο Vittorio ήταν της υπεξαίρεσης και της δόλιας χρεοκοπίας της Fiorentina, κίνηση στην οποία είχε προβεί δυο μήνες νωρίτερα. Το 2006 κρίθηκε ένοχος από το δικαστήριο, για υπεξαίρεση 30 εκατ. ευρώ από τα χρήματα του συλλόγου, για να τα διαθέσει στην εταιρία του, Finmavi. Πίσω στο 2002, μετά τη ρευστοποίηση, τον Αύγουστο δημιουργήθηκε η Associazione Calcio Fiorentina Florentia Viola -εν συντομία Florentia Viola. Όχι που νόμισες ότι μόνο εδώ γίνονται αυτά.

Ξεκίνησε από τη Serie C2 (την τέταρτη κατηγορία της χώρας), με τον Αngelo Di Livio να είναι ο μόνος που έχει απομείνει στο ρόστερ και με ιδιοκτήτη τον Diego Della Valle, ιδιοκτήτη και εκτελεστικού διευθυντή της εταιρίας δερμάτινων ειδών Tod's, αν έχεις υπ' όψιν σου. Ένα χρόνο μετά, αγόρασε τα δικαιώματα του παλαιού ονόματος της ομάδας, του παλαιού σήματος και της πρώτης εμφάνισης. Ο Di Livio μαζί με τον Christian Rigano (των 30 γκολ) ηγήθηκαν της ανόδου στη Serie B, τη χρονιά που η ιταλική ομοσπονδία είχε αποφασίσει να αυξήσει τις ομάδες της από 20 σε 24, για να δώσει ένα τέλος στο "Caso Catania".

Κοντολογίς, η Catania είχε υποστηρίξει πως η Siena είχε χρησιμοποιήσει παράνομα παίκτη στο παιχνίδι τους, που έληξε 1-1 και έστειλε την καταγγέλλουσα στην πιο κάτω κατηγορία. Με νίκη θα έμενε εκεί που ήταν. Οι επιτροπές αναγνώρισαν πως είχε δίκιο, τη γύρισαν στη Serie B, πριν τη ρίξουν στη Serie C2 ξανά, μετά την έφεση. Τον Αύγουστο λοιπόν, βρέθηκε η χρυσή τομή. Όχι, δεν έμειναν όλοι ευχαριστημένοι, εξ ου και καθυστέρησε η εκκίνηση της σεζόν. Έμειναν ωστόσο, αυτοί που... μετρούσαν. Πάμε πίσω στη Fiorentina.

Τη σεζόν 2003-04 ήλθε η έκτη θέση στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία, πριν έλθει η άνοδος μέσω των play-offs και της νίκης επί της Perugia, στον τελικό. Η μεγάλη επιστροφή είχε ολοκληρωθεί. Τότε ετέθη ως ζητούμενο η δημιουργία ομάδας που... θα έμενε εκεί και κάθε χρόνο θα ήταν καλύτερη. Η παραμονή της σεζόν 2004-05 κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική, με τον Della Valle να αναθέτει στον Pantaleo Corvino τη θέση του αθλητικού διευθυντή.

Εκείνος έδωσε τον πάγκο στον Cesare Prandelli και αυτός ζήτησε και πήρε τους Luca Toni και Sébastien Frey, μεταξύ άλλων. Η 4η θέση και το εισιτήριο για τον προκριματικό γύρο του Champions League έδειχνε πως κάτι έχει γίνει σωστά. Ο Toni σκόραρε 31 γκολ σε 38 ματς και έγινε ο πρώτος που πέρασε τα 30, μετά τον Antonio Valentin Angelillo, το 1959. Πήρε το "χρυσό παπούτσι". Η χαρά δεν κράτησε πολύ, γιατί αποκαλύφθηκε η εμπλοκή της Fiorentina σε στημένους αγώνες και της αφαιρέθηκαν 12 βαθμοί.

"Περίπατο" πήγε και το Champions League, όπως και 15 βαθμοί από τη σεζόν 2006-07, οπότε παρ' όλα αυτά κέρδισαν μια θέση στο UEFA Cup. Ο Toni πήγε στην Bayern Munich, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη Viola να μπει δυναμικά στη σεζόν 2007-08 και να γίνει εκ των διεκδικητών του Scudetto. Στο δεύτερο μισό παρουσίασε μια πτώση στην ενέργεια και αρκέστηκε στην πρόκριση στο Champions League. Είχε προλάβει να φτάσει και στα ημιτελικά του UEFA Cup, πριν της κόψει το δρόμο η Rangers στα πέναλτι.

Την αγωνιστική περίοδο 2009-10 έζησαν το δράμα που τους προκάλεσε ο Tom Henning Øvrebø, όταν επικύρωσε γκολ της Bayern που ήταν offside. Αυτό που επέστρεψε στους Βαυαρούς να προχωρήσουν στην Ευρώπη -πήραν φόρα και έφτασαν στον τελικό- και άφησαν εκτός τη Fiorentina. Είχαν ξεκινήσει με πέντε νίκες και υπό νορμάλ συνθήκες θα ήταν στην κορυφή του ομίλου. Έχασαν την πρόκριση από τους ομίλους στο goal average και ένεκα αυτής της... αστοχίας ψηφίστηκε ομόφωνα χρήση της τεχνολογίας σε ανάλογες φάσεις. Είχαν φτάσει και έως τα ημιτελικά του Coppa Italia, αλλά δεν κατάφεραν να "πιάσουν" θέση για την Ευρώπη, μέσω της εθνικής λίγκας.

Στις 24/9 του 2009 ο ιδιοκτήτης ενημέρωσε πως αποχωρεί και άφησε στο... πόδι του τον Mario Cognini -αντιπρόεδρο του ΔΣ- έως ότου βρεθεί διάδοχος κατάσταση. Δεν βρέθηκε και πήρε τη θέση ο αδελφός του Della Valle και συνιδιοκτήτης του σωματείου, Andrea. Τον Ιούνιο του 2010 είχε έλθει η ώρα του Pradelli να φύγει. Είχε γίνει ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου. Και αυτός έφυγε με προορισμό την εθνική Ιταλίας. Επελέγη για αντικαταστάτης του ο Siniša Mihajlović. Το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν 2010-11 η ομάδα ήταν στην τελευταία θέση της κατάταξης, πριν... κάνει σπριντ στις τελευταίες αγωνιστικές και τερματίσει 9η.

Ο Σέρβος προπονητής απολύθηκε τον Νοέμβριο του 2011, μετά την ήττα από την Chievo. Ο Delio Rossi παρουσιάστηκε, αντ' αυτού και αν κάτι δεν άλλαξε ήταν η μάχη για την επιβίωση στην κατηγορία. Μετά το 0-5 από τη Juventus, στις αρχές του 2012, απολύθηκε και ο Corvino. Το ένστικτο της επιβίωσης ήταν που προφανώς λειτούργησε και πάλι και με μη αναμενόμενες εκτός έδρας νίκες (χαρακτηριστικές ήταν αυτές επί της Roma και της Milan) η Fiorentina κρατήθηκε και πάλι στη SerieA.

Το στιγμιότυπο είναι από παιχνίδι με την Novara, τον Απρίλιο του 2012, οπότε ο Rossi αντικατέστησε τον Adem Ljajic στο 30ο λεπτό (το σκορ ήταν 0-2, το αποτέλεσμα ήταν 2-2) και εκείνος τον χειροκρότησε ειρωνικά μπροστά του. Όταν ο Σέρβος κάθισε στον πάγκο, ο προπονητής έτρεξε προς το μέρος του και άρχισε να τον χαστουκίζει, πριν τον απομακρύνουν οι συνεργάτες του. Ο πρόεδρος της ομάδα ανακοίνωσε ακολούθως, την απόλυση του Rossi ("τίποτα δεν δικαιολογεί αυτό που έκανε"), ο οποίος τιμωρήθηκε από τη λίγκα για τρεις μήνες και με πρόστιμο 15.000 ευρώ.

H οικογένεια Della Valle αποφάσισε κάπου εκεί να μπει στον κόπο της επένδυσης, για να αλλάξει άρδην την εικόνα. Έκανε 17 μεταγραφές (δυο ήταν οι Matias Fernandez και David Pizarro) και όρισε τον Vincenzo Montella για προπονητή. Το καλοκαίρι ήταν στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας και στο Europa League της σεζόν 2013-14. Στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη, είχε "χάσει" τον αγαπημένο του κοινού, Stevan Jovetić (πήγε στη Manchester City, για 30 εκατ. ευρώ), πούλησε τον Ljajic στη Roma και τον Alessio Cerci στο Torino.

Με αυτά τα λεφτά, πήρε -μεταξύ άλλων- τους Mario Gómez, Josip Iličić και Ante Rebić και βρέθηκε στην κορυφή του ομίλου, στο Europa League πριν αποκλειστεί στους "16" από τη Juventus, στην παράταση. Ξανά. Πήγαν στον τελικό του Coppa Italia και είδαν τη Napoli να βγάζει φωτογραφίες στο τέλος και έμειναν στην πρώτη τετράδα της λίγκας.

Τον Ιανουάριο του 2015 πούλησαν τον Juan Cuadrado που είχε γίνει σταρ μαζί τους, στην Chelsea για 30 εκατ. ευρώ και πήραν τον Mohamed Salah ως δανεικό. Αυτός ήταν η αποκάλυψη του δεύτερου μισού, τη σεζόν 2014-15, οπότε οι Ιταλοί έφτασαν στα ημιτελικά του Europa League (αυτή τη φορά τους άφησε εκτός η Sevilla... που μετά πήρε και τον τίτλο) και κλασικά στη Serie A "έπιασαν" την τέταρτη θέση. Δεν τα λες και άσχημα όλα αυτά. Αλλά αν είσαι μαθημένος στο πρόβλημα, όταν δεν έχεις κάποιο να αντιμετωπίσεις, το δημιουργείς.

Στις 8 Ιουνίου του 2015 απολύθηκε ο Montella, γιατί είχε ενημερώσει μεν πως θέλει να σκεφτεί τις προοπτικές του (είχε συμβόλαιο έως το 2016 με τους "μοβ"), αλλά... τον πήρε το χρόνο του, με τα αφεντικά να τον ειδοποιούν στις 4/6 ότι δεν μπορούν να περιμένουν άλλο και εκείνον να μην συγκινείται. Στην ανακοίνωση της απόλυσης, διαβάσαμε και ότι " θα περιμέναμε μια πιο καθαρή, λιγότερο διφορούμενη τοποθέτηση του κόουτς. Περιμέναμε να δείξει σεβασμό στη φανέλα, στους φιλάθλους και την ομάδα που του έχει δώσει τόσα". Ο Montella πήγε κατ' αρχάς στη Sampdoria και από φέτος θα τον βλέπετε στη Milan (υπέγραψε διετές συμβόλαιο, για 2.3 εκατ. δολ. το χρόνο).

Η Fiorentina προσέλαβε τον Paulo Sousa για την 78η συμμετοχή της στην κορυφαία λίγκα της γείτονας. Στην πρώτη χρονιά, μετά το 2011-12 που δεν ήταν ο Montella στον πάγκο, η ομάδα τερμάτισε στην 5η θέση, αφού προηγουμένως είχε βρεθεί και στην κορυφή. Στο Coppa Italia αποκλείστηκε στους "16" από τη νεοφώτιστη Carpi, ενώ στην τρίτη διαδοχική χρονιά στο Europa League έφτασε έως τους "32", όπου της έκοψε το δρόμο η Tottenham. Φέτος θα κάνει τέσσερις συναπτές τις παρουσίες στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, συλλογικού επιπέδου. Αν θες να δεις τι έχει κάνει σε κινήσεις, αυτό το καλοκαίρι, δεν έχεις παρά να κάνεις click εδώ .