Από το 1930 μέχρι και σήμερα έχουν διεξαχθεί συνολικά 19 Παγκόσμια Κύπελλα, ενώ το φετινό καλοκαίρι τα γήπεδα της Βραζιλίας θα φιλοξενήσουν την 20η διοργάνωση. Τα 19 τρόπαια έχουν σηκώσει 19 διαφορετικοί αρχηγοί.

Το Sport24.gr "ζεσταίνεται" ενόψει του επικείμενου Μουντιάλ στην "Χώρα του Καφέ", σας παρουσιάζει τους 19 αρχηγούς που ύψωσαν το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο παρελθόν και αναρωτιέται: ποιος ήταν ο κορυφαίος;

Εσείς ποιος πιστεύετε πως ήταν ο αρχηγός που ενέπνευσε περισσότερο από κάθε άλλον τους συμπαίκτες του; Για πάμε...

Ουρουγουάη (1930): Χοσέ Νασάτσι

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930 ήταν η παρθενική διεξαγωγή της διοργάνωσης. Πραγματοποιήθηκε στην Ουρουγουάη από τις 13 έως τις 30 Ιουλίου με την συμμετοχή 13 ομάδων συνολικά (7 από την Νότια Αμερική, 4 από την Ευρώπη και 2 από την Βόρεια Αμερική).

Γαλλία, Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Μεξικό, Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία, Βολιβία, Περού, Ουρουγουάη και Παραγουάη ήταν οι ομάδες που αγωνίστηκαν για το Παγκόσμιο Κύπελλο και στον τελικό (Μοντεβιδέο, 93000 θεατές) η Ουρουγουάη επικράτησε με σκορ 4-2 της Αργεντινής, κατακτώντας το πρώτο Μουντιάλ με τον Χοσέ Νασάτσι να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο.

Ιταλία (1934): Τζανπιέρο Κόμπι

Το Μουντιάλ του 1934 διεξήχθη στη Ιταλία και για πρώτη φορά υπήρξε προκριματική φάση με παρουσία 32 ομάδων. Στα τελικά της διοργάνωσης συμμετείχαν 16 ομάδες, απόντος της Ουρουγουάης, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το γεγονός πως πολλές ευρωπαϊκές ομάδες δεν είχαν ταξιδέψει στην Ν. Αμερική στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1930.

Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ, Βραζιλία, Αυστρία, Γαλλία, Ουγγαρία, Αίγυπτος, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Ολλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία και Αργεντινή αποτέλεσαν τις 16 ομάδες του τουρνουά. Παγκόσμια Πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Ιταλία, μετά το 2-1 επί της Τσεχοσλοβακίας στην παράταση του τελικού (Ρώμη, 50.000 θεατές). Ο Τζανπιέρο Κόμπι έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που κατακτούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως αρχηγός.

Ιταλία (1938): Τζουζέπε Μεάτσα

Η FIFA αποφάσισε πως το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938 έπρεπε να διεξαχθεί στην Γαλλία προς τιμής του Ζιλ Ριμέ (πρωτεργάτης στην δημιουργία της διοργάνωσης). Οι ομάδες της Λατινικής Αμερικής υποστήριζαν πως ήταν η σειρά να διεξαχθεί το Μουντιάλ στην δική τους ήπειρο, έτσι Ουρουγουάη και Αργεντινή αποσύρθηκαν. Τους ακολούθησε η Ιαπωνία, όπως και η Ισπανία εξαιτίας του εμφυλίου.

Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία, Νορβηγία, Βραζιλία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ολλανδία, Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (Ινδονησία) Γερμανία, Ελβετία, Ουγγαρία, Σουηδία, Αυστρία, Κούβα και Ρουμανία ήταν οι 16 ομάδες της τελικής φάσης. Στον τελικό η Ιταλία επικράτησε με 4-2 της Ουγγαρίας και κατέκτησε για δεύτερη φορά το Μουντιάλ.

Ηγέτης και αρχηγός της "Σκουάντρα Ατζούρα" ήταν ο Τζουζέπε Μεάτσα (το όνομα δόθηκε στο γήπεδο του Μιλάνου που μοιράζονται Ίντερ και Μίλαν), ο οποίος ένα χρόνο αργότερα ολοκλήρωσε την διεθνή καριέρα του, μετρώντας 33 γκολ σε 53 εμφανίσεις.

Ουρουγουάη (1950): Ομπντούλιο Βαρέλα

Μουντιάλ - ορόσημο αυτό που διεξήχθη το 1950 στην Βραζιλία. Ήταν η μόνη διοργάνωση που ο νικητής δεν καθορίστηκε μετά από την διαδικασία ενός μονού τελικού. Οι πρώτοι των 4 ομίλων σχημάτισαν έναν τελικό όμιλο, όπου θα έπαιζαν μεταξύ τους και η ομάδα που θα συγκέντρωνε περισσότερους βαθμούς θα κατακτούσε το τρόπαιο.

Στο τελευταίο παιχνίδι λοιπόν (γι' αυτό και έχει χαρακτηριστεί ως τελικός) του ομίλου, η Βραζιλία αντιμετώπισε την Ουρουγουάη στο νεότευκτο "Μαρακανά" (174.000 χωρητικότητα, 203.850 θεατές είδαν το ματς!) και ακόμη και με ισοπαλία κατακτούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όμως οι Ουρουγουανοί επιβλήθηκαν με 2-1 των "καριόκας", σημειώνοντας μια τεράστια έκπληξη, ίσως την μεγαλύτερη στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων!

Αρχηγός της Ουρουγουάης ήταν ο Ομπντούλιο Βαρέλα, ο οποίος μόλις ο τεχνικός της ομάδας Χουάν Λόπες αποχώρησε από τα αποδυτήρια δίνοντας τις τελευταίες οδηγίες πριν την έναρξη του τελικού, έπιασε τους συμπαίκτες του τονίζοντας τα εξής:

" Ο Χουανσίτο είναι καλός άνθρωπος, αλλά είναι λάθος. Εάν παίξουμε αμυντικά κόντρα στη Βραζιλία, θα έχουμε την ίδια μοίρα με την Ισπανία και τη Σουηδία. Παιδιά, όσοι είναι απ’ έξω δεν παίζουν... Ας αρχίσει η γιορτή". Και μάλλον δικαιώθηκε υψώνοντας το τρόπαιο στον ουρανό του Ρίο.

Για την ιστορία, Σκωτία, Τουρκία και Ινδία αποχώρησαν από το τουρνουά και εξαιτίας της οικονομικής εξαθλίωσης που υπήρχε από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, στην τελική έφθασαν μόλις 13 ομάδες. Η κάτοχος του τροπαίου Ιταλία, η οικοδέσποινα Βραζιλία και οι Ουρουγουάη, Χιλή, Βολιβία, Παραγουάη, Αγγλία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό και ΗΠΑ.

Γερμανία (1954): Φριτς Βάλτερ

Από τις 16 Ιουνίου έως και τις 4 Ιουλίου διεξήχθη η 5η διοργάνωση, γνωστή και ως το "θαύμα της Βέρνης" (έγινε και ταινία το 2003), στην Ελβετία. Ήταν το πρώτο Μουντιάλ (το πιο παραγωγικό της ιστορίας με 5,38 γκολ ανά παιχνίδι!) που μεταδόθηκε ζωντανά από το πανευρωπαϊκό δίκτυο "Eurovision".

Συμμετείχαν οι Αγγλία, Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχοσλοβακία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σκωτία, Δ. Γερμανία, Τουρκία, Γιουγκοσλαβία, Ελβετία, Μεξικό, Ουρουγουάη, Βραζιλία και Νότια Κορέα.

Στον τελικό οι Γερμανοί βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 0-2 μόλις στο 8', κόντρα στην τότε πανίσχυρη Ουγγαρία του Φέρεντς Πούσκας. Ωστόσο στο 18' είχαν ισοφαρίσει σε 2-2 και με γκολ του Ραν στο 84' πήραν το ματς και το τρόπαιο.

Ήταν ένας τελικός όπου η Γερμανία ήταν ο "Δαυίδ" και η Ουγγαρία ο "Γολιάθ". Οι "Μαγικοί Μαγυάροι" ήταν ο φόβος και ο τρόμος της εποχής, ενώ στον αντίποδα υπήρχε μία Δυτική Γερμανία που απαρτιζόταν από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, αφού ακόμα το ποδόσφαιρο στη χώρα βρισκόταν σε κατάσταση ανάρρωσης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Υπάρχει και η σχετική ίντριγκα που συνοδεύει εκείνο τον τελικό. Στο 2-2, ο γκολκίπερ της Ουγγαρίας έκανε έξοδο για να μλποκάρει την μπάλα στο κόρνερ του αρχηγού Φριτς Βάλτερ, αλλά ο Χανς Σάφερ τον παρεμπόδισε κι έτσι ο αμαρκάριστος Ραν ισοφάρισε. Στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Κότσις (πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 11 γκολ) ανατράπηκε αντικανονικά μέσα στην περιοχή, αλλά δεν υποδείχθηκε πέναλτι.

Ο Γερμανός ιστορικός Γκουίντο Κνοπ ισχυρίστηκε σε ντοκιμαντέρ του "ZDF" το 2004, πως οι παίκτες της Δυτικής Γερμανίας είχαν κάνει ενέσεις με βιταμίνη C στο ημίχρονο, χρησιμοποιώντας βελόνες από έναν Σοβιετικό αθλίατρο.

Βραζιλία (1958): Χιλντεράλντο Λουίζ Μπελίνι

Στην Σουηδία διεξήχθη το 6ο Μουντιάλ της ιστορίας (8 με 29 Ιουνίου), και συμμετείχαν οι Αγγλία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Γαλλία, Ουγγαρία, Βόρειος Ιρλανδία, Σκωτία, ΕΣΣΔ, Δυτική Γερμανία, Σουηδία, Ουαλία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη.

Στον τελικό έφθασαν οι διοργανωτές κόντρα στην Βραζιλία του 17χρονου, τότε άγνωστου ακόμη, Πελέ. Το τελικό 5-2 υπέρ των Λατινοαμερικάνων στην Σόλνα, έδωσε την ευκαιρία στον δεξιό μπακ και αρχηγό της ομάδας Χιλντεράλντο Λουίζ Μπελίνι να σηκώσει πρώτος το βαρύτιμο τρόπαιο του Μουντιάλ. Με την Βραζιλία να παραμένει η μοναδική χώρα που έχει πετύχει κάτι τέτοιο μακριά από την ήπειρο της.

Βραζιλία (1962): Μάουρο Ράμος

Στην Χιλή (30 Μαΐου με 17 Ιουνίου) πραγματοποιήθηκε η τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1962, όπου την συμμετοχή τους εξασφάλισαν οι Αγγλία, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ισπανία, Σουηδία, ΕΣΣΔ, Δυτική Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Ουρουγουάη και Κολομβία.

Με αρχηγό τον αμυντικό Μάουρο Σάντος και χωρίς τον τραυματία Πελέ, η Βραζιλία κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το τρόπαιο νικώντας στον τελικό την Τσεχοσλοβακία με 3-1.

Αγγλία (1966): Μπόμπι Μουρ

Ο τότε πρόεδρος της FIFA σερ Στάνλεϊ Ράους προετοίμασε το έδαφος για την διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966 στην Αγγλία, προσφέροντας σκανδαλώδη βοήθεια στην χώρα του, καθώς βρέθηκε σε έναν ιδιαίτερα εύκολο όμιλο δίνοντας όλα τα παιχνίδια στο "Γουέμπλεϊ"!

Βόρεια Κορέα, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη, Χιλή, Βουλγαρία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Δ. Γερμανία και φυσικά Αγγλία, ήταν οι 16 ομάδες που εξασφάλισαν την συμμετοχή τους στην τελική φάση του Μουντιάλ.

Ο τελικός εκείνης της διοργάνωσης πέρασε στην ιστορία. Μπροστά σε 100.000 θεατές στο "Γουέμπλεϊ", η Δυτική Γερμανία προηγήθηκε στο σκορ αλλά η Αγγλία γύρισε το ματς και το 2-1 παρέμενε μέχρι και λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Ήταν όμως γραφτό να υπάρξει για πρώτη φορά παράταση σε τελικό, καθώς η Δ. Γερμανία έφερε στα ίσα τον τελικό δευτερόλεπτα πριν ολοκληρωθεί το 90λεπτο.

Στο 101' έγινε η φάση που έγραψε ιστορία. Σουτ του Τζεφ Χαρστ, η μπάλα στο δοκάρι και το έδαφος. Πέρασε ή δεν πέρασε την γραμμή; Ο επόπτης Μπαχράμοφ (Σοβιετικός) είπε "ναι", ο Χαρστ πέτυχε ένα ακόμη γκολ (έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει χατ-τρικ σε τελικό Μουντιάλ) και το τελικό 4-2 έφερε την Βασίλισσα Ελισάβετ να παραδίδει το Κύπελλο στα χέρια του Μπόμπι Μουρ.

Βραζιλία (1970): Κάρλος Αλμπέρτο

Το πρώτο Μουντιάλ που μεταδόθηκε από την τηλεόραση έγχρωμο και με ήχο ήταν αυτό του 1970 στο Μεξικό. Μαρόκο, Ισραήλ, Ελ Σαλβαδόρ, Μεξικό, Περού, Βραζιλία, Ουρουγουάη, Αγγλία, Ρουμανία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ιταλία, Σουηδία, ΕΣΣΔ και Δ. Γερμανία έλαβαν μέρος στην τελική φάση.

Στις 21/6/1970 στο στάδιο "Αζτέκα" της Πόλης του Μεξικού, η Βραζιλία των Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Ριβελίνο και Πελέ, κατά πολλούς η καλύτερη Εθνική ομάδα που έχει εμφανιστεί ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο, επικράτησε με σκορ 4-1 της Ιταλίας στον τελικό και ο Κάρλος Αλμπέρτο σήκωσε πρώτος το 3ο τρόπαιο της χώρας στην ιστορία των Μουντιάλ.

Στο 86ο λεπτό εκείνης της αναμέτρησης σημειώθηκε το κορυφαίο ίσως τέρμα στην ιστορία του θεσμού, αφού ο συνδυασμός οκτώ Βραζιλιάνων και η τελευταία πάσα του Πελέ στον Κάρλος Αλμπέρτο, έδωσε την ευκαιρία στον αρχηγό να χριστεί σκόρερ, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ.

Γερμανία (1974): Φραντς Μπεκενμπάουερ

Η 10η διοργάνωση διεξήχθη από τις 13 Ιουνίου έως τις 7 Ιουλίου του 1974, στην Δυτική Γερμανία. Το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ είχε αποσυρθεί και την θέση του πήρε ένα καινούργιο, το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA.

Ζαίρ, Αυστραλία, Αϊτή, Ουρουγουάη, Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή, Δ. Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία, Ιταλία, Ανατολική Γερμανία, Πολωνία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία και Σκωτία ήταν οι 16 ομάδες της τελικής φάσης.

Στον τελικό της διοργάνωσης αναμετρήθηκαν η Ολλανδία με την Δ. Γερμανία. Περίπου 80000 θεατές είχαν κατακλύσει το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, όταν είδαν τους "οράνιε" να κάνουν την σέντρα, να αλλάζουν 14 πάσες δίχως κανείς Δυτικογερμανός να ακουμπάει την μπάλα και τον Νέεσκενς να εκτελεί εύστοχα το πέναλτι (πρώτο στην ιστορία ενός τελικού Μουντιάλ) που κέρδισε ο Κρόιφ από τον Χένες.

Ο Μπράιτνερ ισοφάρισε από τα 11 βήματα επίσης και ο Μίλερ με μια πιρουέτα έβαλε μπροστά στο σκορ τα "πάντσερ". Μπεκενμπάουερ και Μάγερ σταμάτησαν τους Ολλανδούς στην επανάληψη και ο "Κάιζερ" πήρε το καινούργιο τρόπαιο στα χέρια του, πανηγυρίζοντας μαζί με τους συμπαίκτες του την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Αργεντινή (1978): Ντανιέλ Πασαρέλα

Στην Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα την Αργεντινή πραγματοποιήθηκε η τελική φάση (1-25 Ιουνίου) του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1978, όπου συμμετείχαν οι εξής 16 Εθνικές ομάδές: Τυνησία, Ιράν, Μεξικό, Περού, Βραζιλία, Αργεντινή, Δ. Γερμανία, Πολωνία, Ιταλία, Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία, Σουηδία, Σκωτία, Ισπανία, Ουγγαρία.

Οι διοργανωτές με τους Ολλανδούς αναμετρήθηκαν στον τελικό του "Μονουμεντάλ". Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας. Η Αργεντινή βρήκε δύο τέρματα στον έξτρα χρόνο και με συνολικό σκορ 3-1 πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο πρώτος σήκωσε ο αρχηγός Ντανιέλ Πασαρέλα.

Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχει η περιβόητη ίντριγκα στην δεύτερη φάση των ομίλων και συγκεκριμένα στην τελευταία αγωνιστική, όπου η "αλμπισελέστε" ήθελε νίκη με 4 γκολ παραπάνω από την Βραζιλία.

Η "σελεσάο" επικράτησε με 3-1 της Πολωνίας και η Αργεντινή με... 6-0 του Περού (των Κουμπίγιας, Ομπλίτας, Κεσάδα και Τσουμπίτας), με την φημολογία της εποχής να βλέπει περίεργες ιστορίες πίσω από το αποτέλεσμα.

Ιταλία (1982): Ντίνο Τζοφ

Το Μουντιάλ του 1982 έλαβε χώρα στην Ισπανία από τις 13 Ιουνίου μέχρι και τις 11 Ιουλίου. Ήταν η πρώτη φορά που η τελική φάση διεξήχθη με 24 ομάδες. Αλγερία, Καμερούν, Κουβέιτ, Νέα Ζηλανδία, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Περού, Χιλή, Βραζιλία, Αργεντινή, Δ. Γερμανία, Αυστραλία, Βέλγιο, Γαλλία, ΕΣΣΔ, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία, Ιταλία, Σκωτία, Ισπανία, Βόρεια Ιρλανδία και Πολωνία έλαβαν μέρος.

Ο τελικός στις 11 Ιουλίου του 1982 ήταν ανάμεσα σε Ιταλία και Δ. Γερμανία. Η "Σκουάντρα Ατζούρα" θριάμβευσε στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" με σκορ 3-1 και ο γκολκίπερ Ντίνο Τζοφ σε ηλικία 40 ετών, 4 μηνών και 13 ημερών, σήκωνε ως αρχηγός το τρίτο τρόπαιο για την Ιταλία.

Αργεντινή (1986): Ντιέγκο Μαραντόνα

Από τις 31 Μαΐου έως τις 29 Ιουνίου το Μεξικό φιλοξένησε την 13η διοργάνωση. Ήταν η πρώτη χώρα που διοργάνωσε για δεύτερη φορά Μουντιάλ.

Μάλιστα 8 μήνες πριν το τουρνουά, τον Σεπτέμβρη του 1985, το Μεξικό χτυπήθηκε με μανία από τον εγκέλαδο ύψους 8,1 ρίχτερ με απολογισμό 20000 νεκρούς! Ωστόσο τα στάδια άντεξαν και το Παγκόσμιο Κύπελλο διεξήχθη κανονικά...

Αλγερία, Μαρόκο, Νότια Κορέα, Ιράκ, Μεξικό, Καναδάς, Ιταλία, Πολωνία, Αγγλία, Βόρεια Ιρλανδία, Πορτογαλία, Δ. Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Δανία, ΕΣΣΔ, Ισπανία, Βέλγιο, Σκωτία, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Βραζιλία και Αργεντινή έδωσαν το παρών.

Τον τελικό της διοργάνωσης φιλοξένησε στις 29/6/1986 το Στάδιο "Αζτέκα" (114.600 θεατές). Μετά από μια συγκλονιστική μάχη, η Αργεντινή επικράτησε της Δ. Γερμανίας με σκορ 3-2. Τα "πάντσερ" είχαν επιστρέψει από το 2-0 αλλά στο 83' μια μαγική πάσα του αρχηγού Ντιέγκο Μαραντόνα στον Μπουρουσάγα, επέτρεψε στον τελευταίο να πετύχει το νικητήριο γκολ.

Ωστόσο αυτό το Μουντιάλ πέρασε στην ιστορία για δύο φάσεις που συνέβησαν στο ίδιο ματς και είχαν τον ίδιο πρωταγωνιστή: τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Στην αναμέτρηση με την Αγγλία, ο θαυματουργός κοντός πέτυχε ένα τρομερό γκολ στο 54', καθώς πέρασε κατά σειρά τους Χοτζ, Πίτερ Μπίρντσλι, Πίτερ Ρέιντ, Τέρι Μπούτσερ και Τέρι Φένγουϊκ, πριν αποφύγει και τον Σίλτον για να κάνει το 2-0.

Ήταν το "γκολ του αιώνα", όπως ψηφίστηκε στην ιστοσελίδα της FIFA το 2002.

Τρία λεπτά νωρίτερα, ο Μαραντόνα με την βοήθεια του χεριού του είχε νικήσει στον αέρα τον κατά Πίτερ Σίλτον, ανοίγοντας το σκορ για την "αλμπισελέστε"! Οι διαμαρτυρίες των Άγγλων παικτών και του πάγκου των "λιονταριών" στον Τυνήσιο διαιτητή Αλί Μπιν Νασέρ απεδείχθησαν άσκοπες...

"Λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα, λίγο με το χέρι του Θεού", τόνισε ο πρωταγωνιστής μετά το τέλος του αγώνα, όταν ρωτήθηκε για τον τρόπο που σκόραρε. Όσον για τον ρέφερι του ματς; Του έμεινε η ρετσινιά:

"Το όνομά μου είναι Αλί Μπιν Νασέρ, αλλά όλοι με λένε Μπιν Νασέρ Μαραντόνα. Λέω ότι το όνομά μου είναι Αλί, αλλά όλοι με αγνοούν. Είναι μέρος της ιστορίας μου, της καριέρας μου. Ακόμα και στις διαλέξεις που δίνω στην αφρικανική συνομοσπονδία με αποκαλούν έτσι".

"Είναι μισός άγγελος, μισός διάβολος", έγραψε η γαλλική "Equipe" για τον Αργεντινό σούπερ σταρ που συνέδεσε το όνομά του όσο κανείς άλλος τόσο άρρηκτα με την κατάκτηση ενός Μουντιάλ.

Γερμανία (1990): Λόταρ Ματέους

H 14η διοργάνωση διεξήχθη στην Ιταλία το 1990, από τις 8 Ιουνίου έως τις 8 Ιουλίου. Η Ιταλία έγινε η δεύτερη χώρα που φιλοξένησε για δεύτερη φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, μετά το Μεξικό. Καμερούν, Αίγυπτος, Νότια Κορέα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κόστα Ρίκα, ΗΠΑ, Ρουμανία, Σουηδία, Αυστρία, Αγγλία, ΕΣΣΔ, Ολλανδία, Δ. Γερμανία, Σκωτία, Γιουγκοσλαβία, Ισπανία, Ιρλανδία, Βέλγιο, Τσεχία, Ιταλία, Ουρουγουάη, Κολομβία, Βραζιλία, Αργεντινή, ήταν οι Εθνικές ομάδες που συμμετείχαν.

Στις 8 Ιουλίου του 1990 πραγματοποιήθηκε ο τελικός στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης, ανάμεσα στην Γερμανία και την Αργεντινή. Οι Δυτικογερμανοί πήραν εκδίκηση για την ήττα 4 χρόνια νωρίτερα και με πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Αντρέας Μπρέμε στο 85ο λεπτό, κέρδισαν με 1-0 κατακτώντας το τρόπαιο.

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έγινε ο δεύτερος προπονητής που είχε κατακτήσει το τρόπαιο και ως παίκτης (πρώτος ο Μάριο Ζαγκάλο), ενώ αρχηγός των Γερμανών στο τρίο τους τρόπαιο ήταν ο Λόταρ Ματέους.

Βραζιλία (1994): Κάρλος Ντούνγκα

Από τις 17 Ιουνίου έως και τις 17 Ιουλίου του 1994, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής φιλοξένησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Καμερούν, Νιγηρία, Μαρόκο, Νότια Κορέα, Σαουδική Αραβία, Μεξικό, ΗΠΑ, Ιταλία, Ελβετία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία, Ιρλανδία, Ρουμανία, Βέλγιο, Γερμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Ρωσία, Σουηδία, Αργεντινή, Βραζιλία, Βολιβία και Κολομβία, πήραν μέρος στο τουρνουά.

Στις 17/7/94, στο "Rose Bowl" της Πασαντένα, Ιταλία και Βραζιλία συγκρούστηκαν στον τελικό της διοργάνωσης για το τρόπαιο. Το 0-0 σφράγισε τις προσπάθειες των δύο ομάδων στα 120 λεπτά και στην διαδικασία των πέναλτι θα κρινόταν ο νικητής.

Οι Βραζιλιάνοι ήταν πιο ψύχραιμοι και ο Κάρλος Ντούνγκα σήκωσε ψηλά το τέταρτο τρόπαιο Μουντιάλ που κατέκτησε η "σελεσάο", το οποίο και όλοι αφιέρωσαν στον συμπατριώτη τους Αϊρτον Σένα, ο οποίος είχε χάσει τη ζωή του σε δυστύχημα κατά τη διάρκεια γκραν πρι 2,5 μήνες νωρίτερα.

Γαλλία (1998): Ντιντιέ Ντεσάν

Στην Γαλλία έλαβε χώρα το 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο, από τις 10 Ιουνίου έως και τις 12 Ιουλίου του 1998. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά μετά το 1938 που οι Γάλλοι ανέλαβαν την διεξαγωγή ενός Μουντιάλ.

Καμερούν, Μαρόκο, Νιγηρία, Νότια Αφρική, Τυνησία, Ιαπωνία, Ιράν, Νότια Κορέα, Σαουδική Αραβία, ΗΠΑ, Μεξικό, Τζαμάικα, Αγγλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γερμανία, Γαλλία, Γιουγκοσλαβία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Νορβηγία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σκωτία, Αργεντινή, Βραζιλία, Κολομβία, Παραγουάη, Χιλή, ήταν οι 32 ομάδες που συμμετείχαν στο τουρνουά.

Το "Stade de France" φιλοξένησε τον τελικό, όπου έδωσαν και πάλι το παρών οι Βραζιλιάνοι. Μόνο που οι οικοδεσπότες δεν τους άφησαν περιθώρια αντίδρασης και το 3-0 έφερε στην Γαλλία την πρώτη κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου, με τον αρχηγό Ντιντιέ Ντεσάν (ο Λοράν Μπλαν ήταν τιμωρημένος και δεν αγωνίστηκε) να υψώνει πρώτος το βαρύτιμο τρόπαιο.

Βραζιλία (2002): Μάρκος Εβανγκελίστα ντε Μοράες (aka Καφού)

Το Μουντιάλ του 2002 διεξήχθη στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία από τις 31 Μαΐου ως τις 30 Ιουνίου. Όπως είχε αποφασιστεί από την FIFA τον Μάιο του 1996 στην Ζυρίχη, για πρώτη φορά στην ιστορία το Παγκόσμιο Κύπελλο οργανώθηκε από δύο χώρες.

Καμερούν, Νιγηρία, Σενεγάλη, Νότια Αφρική, Τυνησία, Ιαπωνία, Κίνα, Σαουδική Αραβία, Κόστα Ρίκα, Μεξικό, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Ιρλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Βέλγιο, Κροατία, Δανία, Ρωσία, Σλοβενία, Σουηδία, Τουρκία, Αργεντινή, Βραζιλία, Ισημερινός, Παραγουάη, Ουρουγουάη, πήραν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Σε μια διοργάνωση όπου οι Νοτιοκορεάτες έτυχαν σκανδαλώδους εύνοιας από την διαιτησία (με θύματα βασικά την Ιταλία και την Ισπανία), στον τελικό αναμετρήθηκαν η Γερμανία με την Βραζιλία.

Στις 30/6/02 στην Γιοκοχάμα, η "σελεσάο" με δύο τέρματα του Ρονάλντο επικράτησε με 2-0 των Γερμανών και ο αρχηγός Καφού παρέλαβε πρώτος το 5ο τρόπαιο που κατέκτησε η Βραζιλία στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.

Ιταλία (2006): Φάμπιο Καναβάρο

Από τις 9 Ιουνίου έως και τις 9 Ιουλίου του 2006, το Παγκόσμιο Κύπελλο πραγματοποιήθηκε στην Γερμανία.

Αγκόλα, Ακτή Ελεφαντοστού, Τσεχία, Γκάνα, Τόγκο, Τρινιδάδ και Τομπάγκο, Ουκρανία, Σερβία και Μαυροβούνιο, Τυνησία, Ιράν, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Σαουδική Αραβία, Κόστα Ρίκα, Μεξικό, ΗΠΑ, Αυστραλία, Κροατία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελβετία, Σουηδία, Ουκρανία, Αργεντινή, Βραζιλία, Ισημερινός, Παραγουάη, ήταν οι ομάδες που έδωσαν το παρών στο τουρνουά.

Στον τελικό που διεξήχθη στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου στις 9 Ιουλίου, Ιταλία και Γαλλία αναμετρήθηκαν με φόντο την κατάκτηση του τροπαίου.

Η "Σκουάντρα Ατζούρα" με τον Γκρόσο να αναλαμβάνει την τελευταία εκτέλεση στην διαδικασία των πέναλτι (1-1 στα 120 λεπτά), αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια για 4η φορά στην ιστορία της.

Σημείο αναφοράς της Ιταλίας, ήταν ο αρχηγός της Φάμπιο Καναβάρο. Αν και κεντρικός αμυντικός, ο "Δον Φάμπιο" έπαιξε τεράστιο ρόλο στην επιτυχία της χώρας του πραγματοποιώντας εκπληκτικές εμφανίσεις, που λίγο αργότερα του χάρισαν και την "Χρυσή μπάλα".

Ισπανία (2010): Ίκερ Κασίγιας

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 διοργανώθηκε στη Νότια Αφρική, από τις 11 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου του έτους. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που μια χώρα της Αφρικανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου διοργάνωσε Μουντιάλ.

Νότια Αφρική, Βραζιλία, Ισπανία, Ολλανδία, Ιταλία, Γερμανία, Αργεντινή, Αγγλία, Αυστραλία, Ιαπωνία, Βόρεια Κορέα, Νότια Κορέα, Ονδούρα, Μεξικό, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Αλγερία, Καμερούν, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα, Νιγηρία, Χιλή, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Δανία, Γαλλία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ελβετία, αποτέλεσαν τις 32 ομάδες της διοργάνωσης.

Στο Soccer City του Γιοχάνεσμπουργκ, περίπου 85.000 θεατές συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν τον τελικό ανάμεσα σε Ισπανία και Ολλανδία στις 11/7/10. Τα 90 λεπτά της κανονικής διάρκειας ολοκληρώθηκαν δίχως να σημειωθεί κάποιο τέρμα και ακολούθησε η παράταση.

Στο 116' ο Αντρές Ινιέστα σκόραρε και η Ισπανία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο Ίκερ Κασίγιας αναδείχθηκε ο καλύτερος γκολκίπερ της διοργάνωσης και ως αρχηγός ήταν αυτός που πρώτος ύψωσε το τρόπαιο του Μουντιάλ.

Ποιος ήταν ο καλύτερος αρχηγός;

Αν προσπαθήσουμε να διαλέξουμε κάποια ονόματα από την λίστα, τότε οι Ντιέγκο Μαραντόνα, Φάμπιο Καναβάρο, Φριτς Βάλτερ και Ομπντούλιο Βαρέλα μοιάζουν να ξεχωρίζουν.

Ο πρώτος ήταν ίσως ο αρχηγός που έπαιξε τόσο καταλυτικό ρόλο σε μια ολόκληρη διοργάνωση και στο τέλος σήκωσε το τρόπαιο. Ο "Δον Φάμπιο" επίσης είχε τεράστια συμβολή στον θρίαμβο της "Σκουάντρα Ατζούρα" και το γεγονός πως ήταν στόπερ δίνει περισσότερη αξία στο επίτευγμα του που επισφραγίστηκε με την "Χρυσή Μπάλα".

Βαρέλα και Βάλτερ οδήγησαν τους συμπαίκτες τους σε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα κόντρα σε Βραζιλία και Ουγγαρία αντίστοιχα.

Τελικά ποιος ήταν ο κορυφαίος αρχηγός; Θυμηθείτε αναλυτικά τα ονόματα και ψηφίστε!