Από τότε μεσολάβησαν πολλά (άσχημα) στην συλλογική καριέρα του "Πιντουρίκιο": το σκάνδαλο calciopoli το καλοκαίρι του ίδιου έτους που είχε ως αποτέλεσμα τον οδυνηρό υποβιβασμό της "γηραιάς κυρίας" στη Serie B και την ταυτόχρονη αφαίρεση των τίτλων της πρωταθλήτριας που είχε κατακτήσει το 2005 και το 2006 (ο πρώτος έμεινε "ορφανός" ενώ ο δεύτερος κατέληξε στα χέρια της Ίντερ), και η απουσία από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για μία διετία, με την σχέση του όμως με την "Γιούβε" αντί να εξασθενεί να σφυρηλατείται.
Το καλοκαίρι της μεγάλης... φυγής για αρκετά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ομάδας (Ιμπραΐμοβιτς, Βιεϊρά, Τζαμπρότα, Τουράμ, Καναβάρο, Έμερσον) βρήκε την "σημαία" να εξακολουθεί να κυματίζει στον ιστό της, με τον ίδιο να συμβάλλει μάλιστα με την ηγετική του παρουσία ώστε να παραμείνουν κάτοικοι Τορίνου οι "παλιές καραβάνες" Μπουφόν, Τρεζεγκέ και Νέντβεντ για να επαναφέρουν το σύλλογο στη θέση που του αρμόζει και όχι στα άγνωστα μέρη της δεύτερης κατηγορίας...

"Θα είμαι ο αρχηγός της ομάδας στη Serie B και πιστεύω ότι οι παίκτες πρέπει να "κολλήσουν" με την ομάδα. Το αξίζει αυτό η οικογένεια Ανιέλι, οι φίλαθλοί μας και οι νέοι ιδιοκτήτες", τόνιζε χαρακτηριστικά εκείνη την εποχή και η επιβράβευση για αυτόν ήρθε πολύ σύντομα.

Η ομάδας της καρδιάς του κέρδισε τη σεζόν 2006-07 το εισιτήριο της ανόδου, με εκείνον να έχει καθοριστική παρουσία, μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις υπέγραψε το καλοκαίρι του 2007 νέο συμβόλαιο συνεργασίας με τους "μπιανκονέρι", ενώ τον τελευταίο 1,5 χρόνο φαίνεται πως διανύει τη δεύτερη ποδοσφαιρική νιότη του!

Αυτό όμως που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση στο παγκόσμιο φίλαθλο κοινό είναι πως το ημερολογιακό έτος 2008 είναι μακράν το καλύτερο για τον "Πιντουρίκιο" όσον αφορά στην παραγωγή τερμάτων, γεγονός που του δίνει κάθε δικαίωμα να δηλώνει πως θα προσπαθήσει να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο μέχρι να πατήσει τα 40. Και τι δεν έχει κάνει ο Ντελ Πιέρο τους τελευταίους 12 μήνες...

Η αρχή έγινε στις 6 Απριλίου όταν και σκαρφάλωσε στην κορυφή του πίνακα των παικτών της Γιουβέντους με τις περισσότερες συμμετοχές, αφήνοντας στη δεύτερη θέση έναν από τους "θρύλους" του υπεραιωνόβιου ιταλικού συλλόγου, τον Γκαετάνο Σιρέα.

Το τελευταίο σαββατοκύριακο της αγωνιστικής σεζόν 2007-08 σκόραρε δις στο "Λουτζι Φεράρις" στο ισόπαλο 3-3 με τη Σαμπντόρια και κατέκτησε έτσι τον τίτλο του πρώτου "κανονιέρη" στη Serie A για πρώτη φορά στην ένδοξη ποδοσφαιρική του διαδρομή, αφήνοντας πίσω του τον συμπαίκτη του Νταβίντ Τρεζεγκέ (20 γκολ) και τον Μάρκο Μποριέλο (19 τέρματα).

Πέρα από αυτό το επίτευγμα, ο ηγέτης της Γιουβέντους έγινε μόλις ο δεύτερος Ιταλός που κερδίζει δύο διαδοχικές σεζόν τον τίτλο του πρώτου σκόρερ σε δύο διαφορετικά πρωταθλήματα (ήταν πρώτος σκόρερ και στη Serie B την αμέσως προηγούμενη σεζόν), μετά τον Πάολο Ρόσι που το κατάφερε ως παίκτης της Βιτσέντζα τη δεκαετία του '70 ( το 1976-77 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στην δεύτερη κατηγορία με 21 τέρματα και το 1977-78 στην μεγάλη κατηγορία με 24 τέρματα).

Στις 26 Ιουλίου απονεμήθηκε στον Ντελ Πιέρο το βραβείο "Γκαετάνο Σιρέα" (οι δημοσιογράφοι ψηφίζουν σε αυτή την περίπτωση κάθε χρόνο τον παίκτη που αποτέλεσε πρότυπο συμπεριφοράς εντός αλλά και εκτός αγωνιστικού χώρου), ενώ στις 17 Σεπτεμβρίου "σημάδεψε" την επιστροφή των "μπιανκονέρι" στο Τσάμπιονς Λιγκ πετυχαίνοντας στο "Ολίμπικο" το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης απέναντι στη Ζενίτ, με εκπληκτική εκτέλεση φάουλ από απόσταση 38 μέτρων!

Τα κατορθώματά του όμως στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση δεν περιορίστηκαν μόνο εντός των ιταλικών συνόρων αλλά έλαβαν χώρα και στην Ιβηρική χερσόνησο. Συγκεκριμένα, στις 5 Νοεμβρίου ήταν ο άνθρωπος που υποχρέωσε σε... standing ovation το κοινό του "Σαντιάγο Μπερναμπέου" τη στιγμή της αντικατάστασής του καθώς προηγουμένως είχε "φροντίσει" να υπογράψει τον εκτός έδρας θρίαμβο της Γιουβέντους επί της Ρεάλ με δύο απολύτως προσωπικά τέρματα.

Στις 21 Δεκεμβρίου άνοιξε τον δρόμο για της νίκη της ομάδας του (3-1) στο Μπέργκαμο επί της Αταλάντα στον τελευταίο αγώνα της για το 2008, με τον ίδιο να φτάνει τα 20 τέρματα στο πρωτάθλημα (!) μέσα σε αυτή τη χρονιά και να ξεπερνάει όχι μόνο όλους τους άλλους αλλά και τον... ίδιο τον εαυτό του.

Και αυτό γιατί αν στα γκολ του πρωταθλήματος προστεθούν και αυτά που έχει πετύχει για τις υπόλοιπες διοργανώσεις (Κόπα Ιτάλια και Τσάμπιονς Λιγκ) φτάνουμε στον "μαγικό" αριθμό 28, τέσσερα δηλαδή περισσότερα από την καλύτερη μέχρι πρότινος χρονιά στην καριέρα του, το 2002. Με την θεμελιώδη διαφορά πως φέτος διανύει το 34ο έτος της ηλικίας του...

Το τέλος του 2008 βρίσκει λοιπόν τον Ντελ Πιέρο να μετράει 252 γκολ με τη φανέλα της Γιουβέντους (σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε μάλιστα πως τα θυμάται όλα ένα προς ένα), στην έκτη θέση του πίνακα των σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ, στην τέταρτη θέση του πίνακα των σκόρερ στην Εθνική Ιταλίας (μαζί με το Ρομπέρτο Μπάτζο), αλλά και με ένα ακόμα βραβείο.

Αυτό για τον κορυφαίο Ιταλό αθλητή μέσα στο 2008 σε ψηφοφορία που διενήργησε το ιταλικό τηλεοπτικό δίκτυο "Tg1", με τον αρχηγό της Γιουβέντους να συγκεντρώνει... αυτοδυναμία λαμβάνοντας το 58.30% των προτιμήσεων του κοινού και αφήνοντας δεύτερο τον πολλάκις παγκόσμιο πρωταθλητή στο MotoGP, Βαλεντίνο Ρόσι, με ποσοστό 18.68%. Αμφιβάλλει (ακόμα) κανείς πως το 2008 ήταν η χρονιά του Ντελ Πιέρο;