Το πρώτο clásico της φετινής σεζόν διεξάγεται το Σάββατο (26/10, 7 ώρα Ελλάδας) στο «Καμπ Νόου» και το Sport24.gr σάς παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο, κλειστό «κλαμπ».

Σε αυτό ανήκουν οι παίκτες (μόλις 32) που στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου αγωνίστηκαν τόσο στη Ρεάλ όσο και στη Μπαρτσελόνα.

Η μέρα της πρώτης μεγάλης αναμέτρησης για τη φετινή περίοδο ανάμεσα στους δυο «μεγάλους» του ισπανικού ποδοσφαίρου πλησιάζει. Το Σάββατο (26/10) στις 7 ώρα Ελλάδας, η Μπαρτσελόνα υποδέχεται τη Ρεάλ Μαδρίτης στο «Καμπ Νόου», στο 167ο clásico της Πριμέρα Ντιβισιόν. Οι «μπλαουγκράνα» θέλουν τη νίκη για να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τη διαφορά τους από τους «μερένγκες» και να αποκτήσουν σημαντικό πλεονέκτημα στην κούρσα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η ομάδα του Αντσελότι από τη μεριά της, θέλει να φύγει τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας, έτσι ώστε να μείνει κοντά στη Μπαρτσελόνα, αλλά και στην Ατλέτικο. Το γόητρο και η αντιπαλότητα είναι παράγοντες που για μια ακόμα φορά θα παίξουν τον ρόλο τους σε ένα παιχνίδι γεμάτο από ιδιαιτερότητες. Είναι η πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια και 17 (!) συνεχόμενα clásicos που στον πάγκο της Ρεάλ δεν θα βρίσκεται ο Μουρίνιο, κάτι που αναμένεται να εκτονώσει αρκετά το ηλεκτρισμένο κλίμα των τελευταίων συναντήσεων.

Περιμένοντας τη σέντρα του μεγάλου παιχνιδιού, το Sport24.gr ξεσκόνισε το αρχείο του και σας παρουσιάζει τους 32 ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα και των δυο συλλόγων. Από το 1902 και τον Αλφόνσο Αλμπένιθ που έγινε ο πρώτος παίκτης που αγωνίστηκε στους «αιώνιους» του ισπανικού ποδοσφαίρου, μέχρι τον «δικό» μας Χαβιέρ Σαβιόλα, που είναι ο τελευταίος μέχρι σήμερα που επιχείρησε τη «διαδρομή» Βαρκελώνη-Μαδρίτη (το 2007), η λίστα απαρτίζεται από γνωστά και άγνωστα ονόματα.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που «αλλαξοπίστησαν», δεν υπήρξαν αντιδράσεις, αλλά, όπως είναι φυσικό, έχουμε και κάποιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών (αποκλειστικά στις τελευταίες δεκαετίες) που είτε «σταυρώθηκαν» στο όνομα της τεράστιας αντιπαλότητας ανάμεσα στους δυο συλλόγους, είτε προκάλεσαν οι ίδιοι την πρώην κερκίδα. Κάποιοι από αυτούς άλλαξαν απευθείας στρατόπεδο, ενώ για κάποιους άλλους μεσολάβησαν ενδιάμεσοι σταθμοί πριν την τελική αλλαγή. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άγραφη συμφωνία στο υψηλότερο επίπεδο, ώστε οι μεν να μην «ενοχλούν» τους παίκτες των δε και αντίστροφα.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς στη συνέχεια, από τη λίστα των 32 βγαίνουν κάποια στατιστικά συμπεράσματα. Ας δούμε ποια είναι αυτά:

- 20 παίκτες συνολικά από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης.

- 12 παίκτες συνολικά από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μπαρτσελόνα.

- 16 παίκτες απευθείας από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης.

- 3 παίκτες απευθείας από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μπαρτσελόνα.

- 19 Ισπανοί παίκτες από τους συνολικά 32.

- 13 ξένοι παίκτες από τους συνολικά 32.

Ας περάσουμε όμως να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι 32 που δεν «φοβήθηκαν» να κάνουν το τολμηρό βήμα, ξεκινώντας αντίστροφα, από τους πιο πρόσφατους και καταλήγοντας στους πιο παλιούς, που έτσι κι αλλιώς, στην πλειοψηφία τους, δεν είναι γνωστοί. Σε παρένθεση αναφέρονται οι σύλλογοι (όπου υπάρχουν), που αποτέλεσαν «γέφυρα» πριν την τελική κατάληξη στον «αιώνιο» αντίπαλο.

32. ΧΑΒΙΕΡ ΣΑΒΙΟΛΑ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (2007)

Ο παίκτης του Ολυμπιακού είναι ο 32ος και τελευταίος μέχρι σήμερα παίκτης που αγωνίστηκε τόσο στη Μπαρτσελόνα, όσο και στη Ρεάλ. Ο Σαβιόλα αποκτήθηκε από τους «μπλαουγκράνα» το 2001 και έμεινε στη Βαρκελώνη έξι χρόνια παίζοντας ως δανεικός σε διάφορες ομάδες. Το καλοκαίρι του 2007 δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό του και αποδέχτηκε την πρόταση της Ρεάλ, στην οποία έμεινε μια διετία. Η μετακίνησή του δεν προκάλεσε αντιδράσεις.

31. ΣΑΜΟΥΕΛ ΕΤΟ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Μαγιόρκα) στη Μπαρτσελόνα (2004)

Ο Σαμουέλ Ετό ξεκίνησε ουσιαστικά την καριέρα του στις ακαδημίες της Ρεάλ (1997) και δόθηκε δανεικός κατά σειρά στις Λεγανές, Εσπανιόλ και Μαγιόρκα. Έπαιξε σε μόλις 3 επίσημα ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία τον πούλησε το καλοκαίρι του 2000 στη Μαγιόρκα, όπου για τέσσερα χρόνια πραγματοποίησε μεγάλες εμφανίσεις με αποτέλεσμα το 2004 να μετακινηθεί στη Βαρκελώνη, παρά την προσπάθεια της Ρεάλ να τον αγοράσει και πάλι για να τον ξαναδώσει δανεικό! Ο Ετό έμεινε μια πενταετία στην Καταλονία, σκόραρε κατ’ επανάληψη απέναντι στη Ρεάλ και έγινε κόκκινο πανί για τους φίλους της «βασίλισσας» μετά το περίφημο «Madrid cabrón saluda al campeón» που φώναξε στον εορτασμό της ομάδας του για την κατάκτηση του τίτλου της σεζόν 2004/05.

30. ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Από τη Μπαρτσελόνα (Ίντερ) στη Ρεάλ Μαδρίτης (2002)

Το «φαινόμενο» αγωνίστηκε μόλις μια σεζόν στη Μπαρτσελόνα (1996/97) και πρόλαβε να αναδειχτεί πρώτος σκόρερ στη Λίγκα, ενώ κατέκτησε κατά σειρά το ισπανικό Σούπερ Καπ, το Κύπελλο Κυπελλούχων και το ισπανικό Κύπελλο. Το καλοκαίρι του 1997 έπεσε θύμα των αδηφάγων μάνατζερ που τον εκπροσωπούσαν και μετακινήθηκε στην Ίντερ όπου ταλαιπωρήθηκε για αρκετά χρόνια από σοβαρούς τραυματισμούς. Το 2002 ο Φλορεντίνο Πέρεθ τον έφερε στη Ρεάλ των «γκαλάκτικος» και εκεί ο Ρονάλντο αγωνίστηκε για μια πενταετία, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα (2002/03), ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο (2002) και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ (2003). Η παρουσία του στη Ρεάλ δεν προκάλεσε αντιδράσεις στην κερκίδα του «Καμπ Νόου», αφού είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την αναχώρησή του από τον καταλανικό σύλλογο.

29. ΑΛΦΟΝΣΟ ΠΕΡΕΘ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Μπέτις) στη Μπαρτσελόνα (2000)

Ο Αλφόνσο ξεκίνησε την καριέρα του στις μικρές ομάδες της Ρεάλ και έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα, στην οποία έμεινε μια τετραετία (1991-95). Την τελευταία του σεζόν στους «μερένγκες» (1994/95) αγωνίστηκε δανεικός στη Μπέτις και το καλοκαίρι του 1995, προς μεγάλη του απογοήτευση, η Ρεάλ τον πούλησε στην ομάδα του Λορένθο Σέρα Φερέρ, όπου πραγματοποίησε τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του. Το 2000 αποκτήθηκε από τη Μπαρτσελόνα και το 2002 επέστρεψε στη Μπέτις για να κλείσει την καριέρα του. Η αλλαγή στρατοπέδου δεν προκάλεσε την παραμικρή αντίδραση, αφού ο «Αλφονσίτο» είχε πλέον συνδεθεί με τους Ανδαλουσιάνους.

28. ΑΛΜΠΕΡΤ ΘΕΛΑΔΕΣ

Από τη Μπαρτσελόνα (Θέλτα) στη Ρεάλ Μαδρίτης (2000)

Ακόμα μια μετακίνηση η οποία πέρασε τελείως «απαρατήρητη». Ο Άλμπερτ Θελάδες, δημιούργημα της «Μασία» και μέλος της «Quinta del Mini», αγωνίστηκε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα από το 1995 μέχρι το 1999. Στη συνέχεια έπαιξε για μια σεζόν στη Θέλτα (1999/2000) και αμέσως μετά αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου έμεινε μέχρι και το 2005.

27. ΛΟΥΙΣ ΦΙΓΚΟ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (2000)

Ο Φίγκο είναι η πιο «αμαρτωλή» ιστορία στις αλλαγές στρατοπέδων ανάμεσα στους «αιώνιους» του ισπανικού ποδοσφαίρου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η περίπτωσή του είναι πραγματικά μοναδική στα χρονικά. Ο Πορτογάλος αποκτήθηκε το 1995 από την Μπαρτσελόνα, έκανε μεγάλη καριέρα με τους «μπλαουγκράνα», έγινε αρχηγός τους και αγαπήθηκε από την κερκίδα. Το 2000 ο Φλορεντίνο Πέρεθ στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας, υποσχέθηκε ότι αν γινόταν πρόεδρος της Ρεάλ, θα έφερνε στην ομάδα τον άσσο της Μπαρτσελόνα. Ο Φίγκο, με τη μεσολάβηση ενός μάνατζερ, είχε υπογράψει ένα προσύμφωνο, με το οποίο δεσμευόταν να αλλάξει στρατόπεδο αν κέρδιζε ο Πέρεθ.

Ο Πορτογάλος είχε δηλώσει αργότερα, πως είχε βάλει την υπογραφή του, όντας σίγουρος ότι ο Πέρεθ – που ήταν πράγματι αουτσάιντερ στις εκλογές – δεν θα νικούσε. Οι «μερένγκες» όμως τσίμπησαν το «τυράκι» του Φλορεντίνο, τον έβγαλαν πανηγυρικά πρόεδρο και ο Φίγκο βρέθηκε από το Καμπ Νόου στο Μπερναμπέου. Η συνέχεια είναι γνωστή. Στην επιστροφή του στη Βαρκελώνη, ο πρώην αγαπημένος της κερκίδας άκουσε τα σχολιανά του και έκτοτε αποτέλεσε μόνιμο στόχο για την «προδοσία» του. Τρία χρόνια μετά την μετακίνησή του, δέχτηκε μια γουρνοκεφαλή από την εξέδρα, ενώ προσπαθούσε να εκτελέσει ένα κόρνερ!

26. ΝΤΑΝΙ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΑΡΑ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Μαγιόρκα) στη Μπαρτσελόνα (1999)

Ο δεύτερος «δικός μας» στη λίστα των 32 είναι ο Ντάνι Γκαρθία, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του στις ακαδημίες της Ρεάλ και έπαιξε στην πρώτη ομάδα από το 1994 μέχρι και το 1998, έχοντας όμως ελάχιστες συμμετοχές. Στη συνέχεια αγωνίστηκε μια σεζόν (1998/99) στη Μαγιόρκα και το καλοκαίρι του 1999 αποκτήθηκε από τη Μπαρτσελόνα, όπου παρέμεινε 4 χρόνια (1999-2003). Φυσικά ούτε στην περίπτωσή του υπήρξε η παραμικρή αντίδραση.

25. ΛΟΥΙΣ ΕΝΡΙΚΕ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μπαρτσελόνα (1996)

Ο Λουίς Ενρίκε ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ του Χιχόν και το 1991 αποκτήθηκε από τη Ρεάλ, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1996. Στο ξεκίνημά του με τους «μερένγκες» δυσκολεύτηκε αρκετά, όντας αναγκασμένος να παίζει σε θέσεις άγνωστες σε αυτόν, όμως το «ξέσπασμά» του ήρθε τη σεζόν 1994/95, όπου πρωταγωνίστησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, σκοράροντας μάλιστα και ένα τέρμα στο 5-0 επί της Μπαρτσελόνα. Η επόμενη χρονιά δεν στάθηκε το ίδιο επιτυχημένη και ο Λουίς Ενρίκε έγινε ένας από τους «αγαπημένους» στόχους της κερκίδας.

Στο τέλος της σεζόν, η Ρεάλ δεν τον ανανέωσε και έφυγε από τη Μαδρίτη ως αποτυχημένος. Η μετακίνησή του στη Μπαρτσελόνα σήμανε το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για τον ίδιο. Αγωνίστηκε εκεί μια οκταετία (1996-2004), έγινε από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας και φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια να θυμίζει με το ταμπεραμέντο του στους φίλους της Ρεάλ το λάθος που έκαναν να τον αφήσουν να φύγει, σκοράροντας μάλιστα αρκετές φορές εναντίον της παλιάς του ομάδας, τέρματα που πάντοτε πανηγύριζε έξαλλα.

24. ΜΙΚΕΛ ΣΟΛΕΡ

Από τη Μπαρτσελόνα (Σεβίγια) στη Ρεάλ Μαδρίτης (1995)

Ο Μικέλ Σολέρ υπήρξε μια τελείως ιδιαίτερη περίπτωση στα χρονικά του ισπανικού ποδοσφαίρου. Όχι μόνο αγωνίστηκε στους δυο «αιώνιους», Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αλλά έπαιξε μπάλα και στους αντίστοιχους τοπικούς «αιώνιους» των δυο, δηλαδή την Εσπανιόλ και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν προκάλεσε αντιδράσεις στην εξέδρα, αφού ήταν πάντοτε χαμηλών τόνων και συμπαθής σε όλους τους Ισπανούς φίλαθλους.

23. ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΡΟΣΙΝΕΤΣΚΙ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Οβιέδο) στη Μπαρτσελόνα (1995)

Ο Κροάτης Ρόμπερτ Προσινέτσκι αποκτήθηκε από τη Ρεάλ το 1991 και αγωνίστηκε 3 χρόνια στη Μαδρίτη. Οι πολλοί τραυματισμοί που τον ταλαιπώρησαν, δεν τον άφησαν να δείξει την αξία του και το καλοκαίρι του 1994 μετακινήθηκε στο Οβιέδο, όπου έπαιξε μια σεζόν (1994/95). Αμέσως μετά υπέγραψε στη Μπαρτσελόνα, όπου επίσης δεν έπεισε και έτσι ένα χρόνο αργότερα, έφυγε από τους Καταλανούς και συνέχισε την καριέρα του στη Σεβίγια. Η αλλαγή «στρατοπέδου» δεν προκάλεσε σε κανέναν ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

22. ΜΙΚΑΕΛ ΛΑΟΥΝΤΡΟΥΠ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1994)

Ο Μίκαελ Λάουντρουπ αποκτήθηκε το 1989 από τη Μπαρτσελόνα και υπήρξε ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές (μαζί με τους Κούμαν και Στόιτσκοφ) της Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ. Κέρδισε τα πάντα με τους «μπλαουγκράνα», όμως ο ερχομός το 1993 του Ρομάριο στους Καταλανούς, τον έθεσε στο περιθώριο, αφού ο κανονισμός επέτρεπε μόνο σε 3 ξένους να αγωνίζονται στο γήπεδο. Οι φήμες για επιδείνωση των σχέσεών του με τον Κρόιφ επαληθεύτηκαν, όταν έμεινε εκτός αποστολής από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1994.

Στο τέλος εκείνης της σεζόν, η Μπαρτσελόνα δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του και ο Δανός κατέληξε στη Ρεάλ, όπου αγωνίστηκε για δυο χρόνια (1994-96). Στην πρώτη του σεζόν κατέκτησε τη Λίγκα και έγινε έτσι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου που έχει κατακτήσει 5 συνεχόμενα πρωταθλήματα με δυο διαφορετικές ομάδες. Επίσης, ο Λάουντρουπ είναι ο μοναδικός που έπαιξε και στα δυο συνεχόμενα 5-0 μεταξύ των «αιωνίων», όντας και τις δυο φορές στη μεριά των νικητών. Το ήθος και ο χαρακτήρας του απέτρεψαν κάθε αντίδραση από τη μεριά των φίλων της Μπαρτσελόνα.

21. ΤΖΟΥΛΕΝ ΛΟΠΕΤΕΓΚΙ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Λογρονιές) στη Μπαρτσελόνα (1994)

Ο Τζούλεν Λοπετέγκι ξεκίνησε την καριέρα του στη Ρεάλ Σοθιεδάδ και αποκτήθηκε το 1985 από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Έπαιξε τρία χρόνια με αρκετή επιτυχία στην Καστίγια (1985-88) και το καλοκαίρι του 1988 πέρασε στην πρώτη ομάδα, όπου και παρέμεινε 3 χρόνια, έχοντας όμως μόλις μια επίσημη συμμετοχή. Το 1991 πήγε στη Λογρονιές, όπου καθιερώθηκε και πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις και το 1994 μετακινήθηκε στη Μπαρτσελόνα, από την οποία είχε αναχωρήσει ο Θουμπιθαρέτα. Έχασε τη θέση του βασικού από τον Κάρλες Μπουσκέτς και με τον ερχομό του Βίτορ Μπαΐα παραγκωνίστηκε τελείως. Το 1997 έφυγε από τους «μπλαουγκράνα», έχοντας αγωνιστεί σε 5 μόνο παιχνίδια.

20. ΓΚΕΟΡΓΚΙ ΧΑΤΖΙ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Μπρέσια) στη Μπαρτσελόνα (1994)

Ο Γκεόργκι Χάτζι στάθηκε εξαιρετικά άτυχος, αφού έπαιξε στους δυο «αιώνιους» στις χειρότερες δυνατές περιόδους. Πρώτα αγωνίστηκε στη Ρεάλ (1990-92) την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας της Dream Team και μετά (αφού μεσολάβησε ένα πέρασμα από την ιταλική Μπρέσια) στη Μπαρτσελόνα (1994-96) την εποχή της απόλυτης παρακμής των «μπλαουγκράνα». Ούτε η δική του μετακίνηση προκάλεσε κάποια αντίδραση.

19. ΝΑΝΤΟ ΜΟΥΝΙΟΘ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1992)

Ο Νάντο έπαιξε στη Μπαρτσελόνα τη διετία 1990-92, κατακτώντας πρωταθλήματα και Κύπελλο Πρωταθλητριών και στη συνέχεια αγωνίστηκε για μια τετραετία (1992-96) στη Ρεάλ με αρκετά πάνω-κάτω στην απόδοσή του.

18. ΛΟΥΙΣ ΜΙΓΙΑ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1990)

Ο Λουίς Μίγια έπαιξε για μια πενταετία (1983-88) στις μικρές ομάδες της Μπαρτσελόνα και στη συνέχεια αγωνίστηκε για δυο χρόνια με την πρώτη ομάδα. Το καλοκαίρι του 1990 οι συζητήσεις για την ανανέωσή του κατέληξαν σε ναυάγιο και ο Μίγια κατέληξε στη Ρεάλ, όπου έμεινε 7 χρόνια. Η σκληρή διαπραγμάτευσή του με τον Νούνιεθ και τον Κρόιφ δεν αποδείχτηκε αρκετή ώστε να προκαλέσει αντιδράσεις στην επιστροφή του στο «Καμπ Νόου» με τη φανέλα των «μερένγκες».

17. ΜΠΕΡΝΤ ΣΟΥΣΤΕΡ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1988)

Ο Μπερντ Σούστερ αποκτήθηκε το 1980 από τη Μπαρτσελόνα και παρά το γεγονός ότι ο δύσκολος χαρακτήρας του, τον έφερε αρκετές φορές αντιμέτωπο τόσο με τον πρόεδρο Νούνιεθ, όσο και με τους περισσότερους από τους προπονητές του, αγωνίστηκε οκτώ ολόκληρα χρόνια με τους «μπλαουγκράνα». Η μετακίνησή του το 1988 στη Ρεάλ προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην κερκίδα του «Καμπ Νόου», όμως ο «ξανθός άγγελος» αγωνίστηκε μια διετία με τους «μερένγκες» (1988-90), πριν τους αφήσει για να περάσει στον άλλο μισητό τους αντίπαλο, την Ατλέτικο Μαδρίτης.

16. ΛΟΡΕΝΘΟ ΑΜΑΔΟΡ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Έρκουλες) στη Μπαρτσελόνα (1980)

Ο Λορένθο Αμαδόρ αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα. Έπαιξε πρώτα στη Ρεάλ Μαδρίτης, στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μετά από ένα πέρασμα από την Έρκουλες, κατέληξε στη Μπαρτσελόνα, όπου έμεινε από το 1980 μέχρι το 1986.

15. ΛΙΣΙΕΝ ΜΙΛΕΡ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μπαρτσελόνα (1965)

Ο Γάλλος Λισιέν Μίλερ (γνωστός ως Ντον Λουθιάνο στην Ισπανία) έπαιξε πρώτα στη Ρεάλ (προερχόμενος από τη Σταντ ντε Ρενς) για μια τριετία (1962-65) και αμέσως μετά αγωνίστηκε για μια ακόμα τριετία (1965-68) στη Μπαρτσελόνα. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1978, ανέλαβε προπονητής των «μπλαουγκράνα», χωρίς όμως επιτυχία, με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί λίγους μήνες αργότερα.

14. ΦΕΡΝΑΝΤ ΓΚΙΒΑΕΡΤΣ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1965)

Την ίδια σχεδόν διαδρομή με τον Λισιέν Μίλερ, αλλά αντίστροφα, πραγματοποίησε ο Βέλγος επιθετικός Φερνάντ Γκιβάερτς. Έπαιξε πρώτα στη Μπαρτσελόνα (1962-65) και αμέσως μετά στη Ρεάλ (1965-67). Οι πολλοί τραυματισμοί δεν τον άφησαν να διακριθεί σε καμία από τις δυο ομάδες.

13. ΕΒΑΡΙΣΤΟ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1962)

Ο Εβαρίστο (δεξιά) σκοράρει με κεφαλιά ψαράκι, αφήνοντας τη Ρεάλ Μαδρίτης έξω από το Πρωταθλητριών του 1960-61, διοργάνωση που οι «μερένγκες» είχαν κατακτήσει τα προηγούμενα 5 χρόνια. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός αποκλεισμός στην ιστορία της «βασίλισσας».

Ο Βραζιλιάνος Εβαρίστο αγωνίστηκε πρώτα στη Μπαρτσελόνα (1957-62) και αναγκάστηκε να αλλάξει στρατόπεδο μετά τη διένεξη που είχε με τη διοίκηση των «μπλαουγκράνα», η οποία τον πίεζε να πάρει την ισπανική υπηκοότητα ώστε να μην πιάνει θέση ξένου. Έτσι λοιπόν, το 1962 υπέγραψε στη Ρεάλ, στην οποία έπαιξε 3 χρόνια (1962-65), έχοντας όμως ελάχιστες συμμετοχές.

12. ΧΕΣΟΥΣ ΜΑΡΙΑ ΠΕΡΕΔΑ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Σεβίγια) στη Μπαρτσελόνα (1961)

Ο Χεσούς Μαρία Περέδα έπαιξε μόνο μια σεζόν με τη Ρεάλ (1958/59), με την οποία είχε μόλις 2 επίσημες συμμετοχές. Στη συνέχεια πήγε στη Σεβίγια (1959-61) και τελικά κατέληξε στη Μπαρτσελόνα, όπου αγωνίστηκε 8 χρόνια (1961-69).

11. ΧΟΥΣΤΟ ΤΕΧΑΔΑ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1961)

Ο Χούστο Τεχάδα αγωνίστηκε 8 χρόνια με τη Μπαρτσελόνα (1953-61) και υπήρξε ένας από τους 11 παίκτες που πάτησαν πρώτοι το χορτάρι του «Καμπ Νόου» την ημέρα των εγκαινίων του καινούργιου γηπέδου των «μπλαουγκράνα» (24/9/1957). Σε εκείνο το ματς εναντίον της Μικτής ομάδας της Βαρσοβίας, ο Τεχάδα πέτυχε και το δεύτερο γκολ της Μπάρσα. Το 1961 έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ρεάλ, στην οποία έπαιξε δυο χρόνια (1961-63).

10. ΑΛΦΟΝΣΟ ΝΑΒΑΡΟ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1950)

Ο Ναβάρο, όρθιος, τρίτος από αριστερά.

Ο Ισπανός Αλφόνσο Ναβάρο αγωνίστηκε πρώτα στη Μπαρτσελόνα (1946-50) και το 1950 μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου έμεινε δυο χρόνια (1950-52).

9. ΙΛΑΡΙΟ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Βαλένθια) στη Μπαρτσελόνα (1939)

Ο Ιλάριο, όρθιος, δεύτερος από αριστερά. Πρόκειται για την ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης που κέρδισε το Κύπελλο του 1934.

Ο Χουάν Μαρέρο Πέρεθ, πιο γνωστός με το προσωνύμιο «Ιλάριο», αγωνίστηκε πρώτα στη Ρεάλ (1931-36) και στη συνέχεια έπαιξε για 3 χρόνια στη Βαλένθια. Το 1939 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα, στην οποία έμεινε μόνο μια σεζόν (1939-40).

8. ΤΖΟΥΖΕΠ ΣΑΜΙΤΙΕΡ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1933)

Ο Πέπε Σαμιτιέρ, ο θρυλικός «άνθρωπος αστακός», αγωνίστηκε 13 ολόκληρα χρόνια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα (1919-33) και είναι μέχρι σήμερα ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου (επίσημα και φιλικά) με 333 τέρματα, αλλά και ο πρώτος σκόρερ των «μπλαουγκράνα» στον θεσμό του Κυπέλλου με 63 τέρματα. Κατέκτησε 12 πρωταθλήματα Καταλονίας, 5 ισπανικά Κύπελλα και το πρώτο πρωτάθλημα που διεξήχθη την περίοδο 1928/29. Το 1933 λόγω διαφοράς στο οικονομικό με τη διοίκηση της Μπαρτσελόνα, έχασε τη θέση του στην πρώτη ομάδα, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε η Ρεάλ, η οποία τον έπεισε να υπογράψει συμβόλαιο με τους «μερένγκες». Εκεί ο Σαμιτιέρ παρέμεινε 2 σεζόν (1933-34), προσθέτοντας στη συλλογή του ένα ακόμα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο.

7. ΡΙΚΑΡΔΟ ΘΑΜΟΡΑ

Από τη Μπαρτσελόνα (Εσπανιόλ) στη Ρεάλ Μαδρίτης (1930)

Ο Ρικάρδο Θαμόρα, ένας από τους κορυφαίους Ισπανούς τερματοφύλακες όλων των εποχών, μετακινήθηκε το 1919 από την Εσπανιόλ στη Μπαρτσελόνα, στην οποία αγωνίστηκε 3 χρόνια (1919-22). Αποτέλεσε μέλος της εκπληκτικής ομάδας των «μπλαουγκράνα» εκείνης της εποχής, μαζί με τους Σαμιτιέρ, Αλκάνταρα, Σαγκιμπάρμπα και Σεσούμαγκα. Το 1922 επέστρεψε στην Εσπανιόλ και οχτώ χρόνια αργότερα, το 1930, υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ρεάλ. Εκεί έπαιξε 6 χρόνια (1930-36), βοηθώντας τους «μερένγκες» να κερδίσουν το πρώτο τους πρωτάθλημα (1931/32), αλλά και το Κύπελλο στον πρώτο τελικό «αιωνίων» στην ιστορία, το 1936 στο «Μεστάγια».

6. ΒΑΛΤΕΡ ΡΟΖΙΤΣΚΙ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1913)

Ο Πολωνός Βάλτερ Ροζίτσκι αγωνίστηκε πρώτα στη Μπαρτσελόνα (1911-13) και το 1913 μεταπήδησε στη Ρεάλ, όπου έμεινε μέχρι το 1915.

5. ΑΡΣΕΝΙΟ ΚΟΜΑΜΑΛΑ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1911)

Ένας ακόμα παίκτης που έπαιξε πρώτα στη Μπαρτσελόνα και το 1911 μετακινήθηκε στη Ρεάλ, ήταν ο Ισπανός Αρσένιο Κομαμάλα. Αγωνίστηκε στους «μερένγκες» μέχρι το 1913.

4. ΧΟΣΕ ΚΙΡΑΝΤΕ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1906)

Ο Χοσέ Κιράντε θεωρείται – λανθασμένα – ως ο πρώτος παίκτης που αγωνίστηκε στους δυο «αιώνιους» του ισπανικού ποδοσφαίρου. Η αλήθεια είναι πως η περίπτωσή του είναι ξεχωριστή, αφού σε όλη του την καριέρα ανήκε στη Μπαρτσελόνα, στην οποία έπαιξε από το 1901 μέχρι το 1912. Όμως, επειδή ταξίδευε συχνά στη Μαδρίτη, όπου και έμενε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αγωνιζόταν περιστασιακά και με τη Ρεάλ (κάτι που συνέβη κυρίως τη διετία 1906-08)!!!

3. ΤΣΑΡΛΣ ΓΟΥΑΛΑΣ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1906)

Ο Άγγλος Τσαρλς Γουάλας είναι ο πρώτος ξένος παίκτης που αγωνίστηκε στους δύο «αιώνιους» του ισπανικού ποδοσφαίρου. Πρώτα έπαιξε στη Μπαρτσελόνα μαζί με τον αδερφό του, Πέρσιβαλ (1904-06) και κατόπιν πήγε στη Ρεάλ (1906-08).

2. ΛΟΥΘΙΑΝΟ ΛΙΘΑΡΑΓΑ

Από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μπαρτσελόνα (1905)

Ο Λιθαράγα, όρθιος στην πίσω σειρά, πρώτος από αριστερά. Πρόκειται για την ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης που κέρδισε το Κύπελλο του 1905, τον πρώτο επίσημο τίτλο στην ιστορία του συλλόγου.

Πρόκειται για τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ο Λιθαράγα αγωνίστηκε με τους «μερένγκες» από το ξεκίνημα του συλλόγου το 1902. Έμεινε στη Μαδρίτη μια τριετία και το 1905 έφυγε για τη Μπαρτσελόνα, στην οποία αγωνίστηκε μόνο μια σεζόν (1905/06).

1. ΑΛΦΟΝΣΟ ΑΛΜΠΕΝΙΘ

Από τη Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης (1902)

Ο Αλφόνσο Αλμπένιθ υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που έπαιξε και στους δυο συλλόγους. Πρώτα αγωνίστηκε στη Μπαρτσελόνα και στις 23 Μαΐου του 1902 πέρασε στις τάξεις της Ρεάλ, μόλις έναν μήνα μετά την ίδρυσή της.

Πηγές: As, Marca, realmadrid.com, fcbarcelona.com, wiki

Βίντεο: Η επιστροφή του Λουίς Φίγκο στο "Καμπ Νόου"

Βίντεο: Ο Ετό και το "Madrid cabrón saluda al campeón"

Βίντεο: Ο Λουίς Ενρίκε ακούει τα σχολιανά του στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου"