Στην εκδήλωση βραβεύτηκαν κατά σειρά ο εμπνευστής του ύμνου της ομάδας Βασίλης Μποέμης, ο παλιός αθλητής και προπονητής της πυγμαχίας Μιχάλης Μπογδάνος, ο κολυμβητής και πρωταθλητής της ομάδας, Άρης Γρηγοράδης, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Αλέκος Αλεξιάδης και ο «θρύλος» του ελληνικού μπάσκετ και του Άρη, Νίκος Γκάλης.
Από τους παρεβρισκόμενους πήρε το λόγο ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Λάμπρος Σκόρδας, που τόνισε μεταξύ των άλλων πως: «Ο Άρης ανήκει σε όλους μας, σε αυτούς που τον έκαναν να πιστέψουν στο όραμα για ένα καλύτερο μέλλον», ενώ στη συνέχεια ο πρόεδρος της ΚΑΕ Άρης, Θανάσης Τζεβελέκης, έκανε λόγο για νέα γήπεδα τονίζοντας: «Απαιτούμε νέο γήπεδο μπάσκετ και νέο γήπεδο ποδοσφαίρου, για να μπορέσουν τα δύο τμήματα να λειτουργήσουν σε ευρωπαϊκά πρότυπα».

Εντύπωση προκάλεσαν οι ατάκες του Νομάρχη Παναγώτη Ψωμιάδη: «Συγνώμη για αυτά που δεν κάναμε για τον Άρη. Γεννήθηκα και θα πεθάνω Αρειανός».

Από τους βραβευθέντες ο Βασίλης Μποέμης τόνισε: «Το λιγότερο που έχω κάνει είναι ο ύμνος που έχω εμπνευστεί. Ο Άρης από δω και πέρα πρέπει να έχει μόνο νίκη και θα έχει νίκες», ενώ ο Μιχάλης Μπογδάνος ευχαρίστησε το σύλλογο για τη βράβευσή του. Όσο για τον Άρη Γρηγοριάδη, το βραβείο του παρέλαβε ο πατέρας του, αφού ο Έλληνας κολυμβητής βρίσκεται στην Αυστραλία για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου όπου συμμετέχει.

Στη συνέχεια ο Αλέκος Αλεξιάδης συγκίνησε με τα λόγια του: «Τιμήθηκα εν ζωή και θα πάρω αυτές τις αναμνήσεις και στην άλλη μου ζωή».

Τελευταίος που γνώρισε την αποθέωση ήταν ο μεγάλος Νίκος Γκάλης ο οποίος δήλωσε: «Είναι τιμή μου να με τιμάει ο σύλλογος με αυτό τον τρόπο. Συγκινούμαι πολύ γιατί θυμάμαι όλες τις παλιές στιγμές που ζήσαμε όλοι μαζί», για να πάρει αμέσως μετά το λόγο ο Γιάννης Ιωαννίδης και να πει για τον «Νικ»: «Είναι θρύλος! Κανείς δεν πρόκειται να τον ξεπεράσει ποτέ! Είναι θρύλος κι αυτό τα λέει όλα»!

Η ανακοίνωση της ΠΑΕ

«Χρόνια πολλά Άρη μου. Χρόνια πολλά Θεέ του Πολέμου. Αναπαύσου, είμαστε εμείς εδώ…». Με τον τρόπο αυτό ξεκινούσε η σχετική ανακοίνωση της ΠΑΕ Άρης την χθεσινή μέρα που συνέχιζε ως εξής: «Η καρδιά του Άρη χτυπάει σήμερα εδώ που το παρελθόν συναντά το παρόν και δίνει ώθηση στο μέλλον ενός συλλόγου που συμπληρώνει 93 χρόνια ζωής.

93 ολόκληρα χρόνια ζωής. Ήταν σαν σήμερα, ο εορτασμός της 25η Μαρτίου το 1914. Συμβολική η επιλογή της ημερομηνίας για την ίδρυση ενός συλλόγου. Μέρα εθνικής παλιγγενεσίας, μέρα χριστιανοσύνης. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι αυτός ο ιστορικός σύλλογος ιδρύθηκε μόλις δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Καρδιές με ακατάσβεστο πάθος, μυαλά που δεν αιχμαλωτίζονταν, νιάτα με αίμα που έβραζε. Μια χούφτα 17άρηδες ήταν αυτοί που συγκεντρώθηκαν για να ενώσουν τα όνειρά τους και να δημιουργήσουν αυτό που δεν είχε η Θεσσαλονίκη. Αυτό που τους έλειπε και που τους έτρωγε σαν σαράκι. Μια παρέα από την Καμάρα, από την Αγία Τριάδα, μια παρέα που σημάδεψε μια ολόκληρη πόλη κι έφτιαξαν τον Άρη.

Τον Θεό του πολέμου. Τον έντυσαν στα δοξασμένα χρώματα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το κίτρινο και το μαύρο. Και του υποσχέθηκαν απόλυτη αφοσίωση. Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν του Άρη.

Ο Άρης δεν είναι απλά ένας σύλλογος, είναι τρόπος ζωής. Ο Άρης είναι πάνω απ’ όλα και απ’ όλους. Από κείνη τη στιγμή και μετά κάθε βήμα του Άρη, ήταν και μία προσφορά στον ελληνικό αθλητισμό. Αφού καθιερώθηκε στη συνείδηση των φιλάθλων όλης της χώρας, κατάφερε να ανοίξει τα φτερά του και να κάνει γνωστό το όνομα και το όραμά του σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Στο πέρασμα των χρόνων υπάρχουν «επαναστάσεις» αθλητικές που σβήνουν και ατονούν. Στην προκειμένη περίπτωση η διάρκεια είναι ένα στοιχείο που καταδεικνύει την δυναμική του Άρη, όπως και οι δεκάδες του τίτλοι.

Α Ρ Η Σ. Τέσσερα γράμματα που κλείνουν μέσα τους ένα ασίγαστο πάθος για διεκδίκηση, για μάχη, για νίκη και επιτυχία. Η πορεία στον χρόνο δεν ήταν αγόγγυστη. Υπήρξαν κακουχίες, ατυχίες και διοικητικές καταστάσεις που αποτέλεσαν τροχοπέδη. Αλλά τα δύσκολα πέρασαν.

Και όπως το 1914, ο Άρης έχει επιστρέψει στα χέρια των δικών του ανθρώπων…».