Η φάση που άλλαξε τη ροή του αγώνα στο Καραϊσκάκης έγινε λίγο πριν από το τέλος του ημιχρόνου. Αν δεν είχε μειώσει ο Ολυμπιακός σε εκείνο το σημείο, ίσως η επιστροφή των ερυθρολεύκων να μην είχε γίνει ποτέ...Και για να έρθει το γκολ του Ποντένσε, χρειάστηξε επιθετικό σπιρτάδα και αμυντικά λάθη.

Το ημίχρονο οδεύει προς το τέλος του, ο Ολυμπιακός έχει την κατοχή με το σκορ στο 0-2. Ο Σεμέδο έχει την μπάλα και μπροστά του υπάρχει μια αλλαγή. Μετά την τελευταία επίθεση της Τότεναμ, ο Κέιν είναι αυτός που έχει βρεθεί να καλύπτει την αριστερά πλευρά της μεσαίας γραμμής στο 4-4-2, ενώ ψηλά μένουν Άλι και Λούκας.

Ο Σεμεδο σημαδεύει τον Ποντένσε που έχει ανοίξει στη γραμμή για να υποδεχθεί την μπάλα. Προσέξτε την απόσταση που έχουν οι δύο γραμμές της Τότεναμ, που δείχνει να περιμένει το σφύριγμα της λήξης.

Ο Ποντένσε φέρνει την μπάλα μπροστά του και ψηλά στο γήπεδο ο Ολυμπιακός έχει Μασούρα, Γκερέρο και Βαλμπουενά. Ο Κέιν συνεχίζει το χαλαρό τζόκινγκ, δεν έχει καμία διάθεση να τον κλείσει, να πάει πάνω του, να ντουμπλάρει το μαρκάρισμά του.

Ο Άγγλος παρακολουθεί από απόσταση κι έτσι ο Πορτογάλος αντιλαμβάνεται την κατάσταση και εφορμά. Στην ουσία η ραθυμία του Κέιν και το θάρρος του Ποντένσε δίνουν στον Ολυμπιακό την ευκαιρία να παίξει 4vs4: η δική του επιθετική τετράδα απέναντι στους τέσσερις της άμυνας της Τότεναμ.

Ο Ποντένσε δίνει στον Βαλμπουενά και πάτάει γκάζι. Ο Ντέιβις είναι δεδομένο πως δεν μπορεί να τον ακολουθήσει, το θέμα είναι να μην προλάβει να εμπλακεί στη φάση ούτε ο Ντομπελέ. Ο Πορτογάλος πασάρει άμεσα και φεύγει στον χώρο, δεν πιάνεται και τώρα μιλάει η κλάση του Βαλμπουενά.

Ο Γάλλος πρέπει να είναι άμεσος και στον πόντο. Και κάνει αυτό ακριβώς. Μια επαφή κοντρόλ, δεύτερη επαφή μπαλιά τρύπα. Άψογη εκτέλεση της πάσας, άψογο και το τελείωμα του Πορτογάλου.

Θα ήταν αμαρτία να μη βρει δίχτυα αυτό που έφτιαξαν οι δύο σταρ του Ολυμπιακού. Τόσο για το επιθετικό τους θάρρος, όσο για την άρτια εκτέλεση του σχεδίου τους. Χάρις σε αυτούς, ο Ολυμπιακός δεν πήγε στα αποδυτήρια με το άδικο 0-2, αλλά με ένα γκολ που το εδωσε το δικαίωμα να πιστεύει πως θα παρει αυτό που αξίζει από το ματς, έστω την ισοπαλία.