Από πέρυσι ακόμα, προτού τραυματιστεί σοβαρά σε εκείνο το εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης όπου έσπασε το πόδι του, ο Νίκλας Ελίασον είχε αναγνωριστεί ως ένας αυθεντικός εγγυητής του σωστού "σερβιρίσματος".

Είχε ήδη πέντε ασίστ σε εννέα αγώνες πρωταθλήματος πριν από εκείνη την άτυχη στιγμή στην Αρκαδία κι η απώλειά του είχε προκαλέσει προβληματισμό, καθώς ήταν ο πρώτος στις ασίστ σε όλη τη Stoiximan Super League.

Η επιστροφή του ήταν αργή, τελικά βρήκε ακόμα τρεις τελικές πάσες (δύο εκ των οποίων στα palyoffs) είχε όμως εξαιτίας του τραυματισμού, χάσει την ορμή του.

Συν τοις άλλοις και παρά την κατάκτηση του νταμπλ από την ΑΕΚ, η σεζόν ολοκληρώθηκε με μια δόση αμφιβολίας να αιωρείται γύρω από το πρόσωπό του.

Καλές οι οκτώ ασίστ σε 30 αγώνες, όμως ούτε ένα γκολ από εκείνον. Κι όμως, ο λόγος ήταν εμφανής για όσους ήθελαν να το δουν: ο εξαιρετικός Σουηδός εξτρέμ, δεν το προσπαθούσε καν.

Υπήρχαν περιπτώσεις που είχε τη δυνατότητα να απειλήσει, όμως το απέφευγε επιλέγοντας την έξτρα πάσα. Κάποιες φορές μάλιστα σε βαθμό που το παράκανε αδικώντας εν τέλει τη συνολική προσπάθεια αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του.

Βγήκε το εύκολο συμπέρασμα σύμφωνα με το οποίο "ο Ελίασον δεν βλέπει το τέρμα", όμως εδώ υπήρχε ξεκάθαρο ζήτημα αυτοπεποίθησης και καθοδήγησης.

Η δουλειά στις προπονήσεις κι η παρότρυνση του κόουτς

Ο Αλμέιδα τα έβλεπε όλα αυτά, τα διαπίστωνε, όμως μεσούσης της σεζόν κι ενώ προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό, η πίεση δεν ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Ελίασον προκειμένου να προσπαθήσει κάτι επιπλέον για να προστεθεί στο ρεπερτόριό του.

Άλλωστε τότε, η ΑΕΚ κάθε άλλο παρά πρόβλημα στο γκολ είχε. Οι Γκατσίνοβιτς, Αραούχο, Πινέδα Άμραμπατ και Τσούμπερ που ήταν συχνά στην αρχική ενδεκάδα, μέτρησαν συνολικά 42 γκολ!

Από έξι επιπλέον πρόσθεσαν οι Μάνταλος και Φαν Βερτ. Κι όλοι τους πίσω από τον Λιβάι Γκαρσία που έφτασε τα 18. Δεν ήταν τα γκολ του Ελίασον αυτά που έλειπαν από την ΑΕΚ.

Ωστόσο, ο Αλμέιδα στόχευσε σε αυτό κατά τη διάρκεια της θερινής προετοιμασίας. Του ζητούσε να απειλεί περισσότερο, να προσθέσει τις τελικές προσπάθειες στη φαρέτρα του, ώστε να γίνει έτσι περισσότερο απρόβλεπτος για τον αντίπαλο.

Ο Ελίασον το ακολούθησε και να που χρειάστηκε σε μια σεζόν που πολλοί από τους προαναφερθέντες -και συγκεκριμένα οι Πινέδα, Άμραμπατ, Γκατσίνοβιτς, Αραούχο, Μάνταλος και Φαν Βερτ- είναι αρκετά μακριά από την περυσινή συγκομιδή τους στο σκοράρισμα.

Τα πέντε γκολ του Σουηδού δεν είναι ένας τρελός αριθμός, είναι πολύ μεγαλύτερος όμως από το 0 που είχε πέρυσι σε 30 συμμετοχές.

Επιπροσθέτως, είναι ακόμα πιο παραγωγικός στις ασίστ, μετρώντας ήδη 10 κι ενώ υπάρχουν ακόμα εννέα παιχνίδια μπροστά.

Μαζί με τον Βίντα που έχει ήδη πετύχει έξι τέρματα μέσα στη σεζόν, έχουν προσφέρει πολύ μεγάλη βοήθεια στην ομάδα στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού.

Προφανώς κι η ΑΕΚ περιμένει περισσότερα από πολλούς άλλους στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, όμως αν δεν τα βρει, ο Ελίασον έχει πλέον το θάρρος και την εμπιστοσύνη στα πόδια του ώστε να προσπαθεί για να της τα δώσει.