Ο Άρης πέρασε από το "Σπύρος Λούης", νίκησε 2-0 την ΑΕΚ και προσπέρασε ξανά την Ένωση στη βαθμολογία. Για την ομάδα του Χιμένεθ ήταν η δεύτερη συνεχόμενη ήττα στο γήπεδό της, αφού την 19η αγωνιστική ο ΠΑΣ ήταν αυτός που έφυγε με το διπλό και με το ίδιο σκορ, 0-2.

Η ΑΕΚ ζει τη μέρα της μαρμότας, ακριβώς όπως το συζητήσαμε και στον Ζοσιμάρ πριν από δύο εβδομάδες. Τα είπαμε στο μικρόφωνο, πάμε να τα δούμε και γραπτώς.

ΒΑΘΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Η επιστροφή Χιμένεθ είχε το προβλεπόμενο άμεσο αποτέλεσμα: η ΑΕΚ έγινε ακόμα πιο συντηρητική από ότι ήδη ήταν με τον Καρέρα, έδωσε ακόμα μεγαλύτερο βάρος στο να αμύνεται μαζικά.

Η βαθιά συντήρηση έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό από κόσμο και Τύπο, γιατί "η ΑΕΚ με Χιμένεθ κρατάει ξανά το μηδέν στην άμυνα". Σε πρώτη ανάγνωση, οι αντιδράσεις ήταν δικαιολογημένες: πάντα είναι ευχάριστο να βλέπεις βελτίωση σε ένα προβληματικό τομέα παιχνιδιού.

ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Όμως, ούτε βελτίωση υπήρξε, ούτε ενθουσιασμός έπρεπε να υπάρχει. Στα πρώτα ματς μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, η ΑΕΚ έπαιξε εντός έδρας με τον Παναιτωλικό και τη Λαμία.

Δύο από τις πιο ακίνδυνες επιθετικά ομάδες του πρωταθλήματος, ομάδες που δεν έχουν τρόπους να επιτεθούν.

Πριν παίξει με την ΑΕΚ, ο Παναιτωλικός είχε μόλις 0.38 xGoals Υπέρ, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος της Λαμίας ήταν 0.62. Απέναντι σ'αυτές της ομάδες δεν λέει απολύτως τίποτα το μηδέν στην άμυνα.

Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμυνθείς μαζικά, αφού δεν έχουν τρόπους να σε απειλήσουν.

Κι όμως, ο Χιμένεθ επέλεξε αυτόν τον δρόμο. Απέναντι στον Παναιτωλικό προηγήθηκε στο 41' και στο 2ο ημίχρονο έπαιξε άμυνα και έκανε εντός έδρας μόνο τρία σουτ. Στη Λαμία ο Ανσαριφάρντ το έβαλε στο 9' και η ΑΕΚ συνέχισε με τον ίδιο τρόπο μέχρι το φινάλε, για το "πολίτιμο 0-1".

Ακολούθησε το ντέρμπι με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Η ΑΕΚ προφανώς και συνέχισε στον ίδιο δρόμο, απέναντι σε μια ομάδα που έχει μεγάλη δυσκολία στη δημιουργία και την απειλή.

ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 0-0;

ΑΕΚ και Άρης προφανώς και δεν κατάφεραν να απειλήσουν, αφού το μέλημα και των δύο ομάδων ήταν η άμυνα. Το 0-0 το "χάλασε" το φάουλ του Γκαρσία που έκανε το 0-1.

Η ΑΕΚ πήρε τρεις σερί νίκες με 1-0, η άμυνα του Χιμένεθ χειροκροτήθηκε, χωρίς να δοθεί σημασία στη δυναμική των αντιπάλων. Είναι κατόρθωμα το μηδέν απέναντι σε Λαμία και Παναιτωλικό; Είναι συνταγή επιτυχίας να παίζεις για το 0-0 απέναντι στον Άρη;

Είναι κατόρθωμα να μη φας γκολ από τον Άρη που απέναντι σε Λαμία, Βόλο, ΠΑΣ, Παναθηναϊκό, Απόλλωνα και Αστέρα σκόραρε από το open play μόνο σε ένα ματς;

ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αυτός ήταν ο μήνας του μέλιτος για την ΑΕΚ και την άμυνα. Ακολούθησαν τα παιχνίδια με Ατρόμητο, ΠΑΟΚ, ΠΑΣ, ΟΦΗ και Άρη. Η Ένωση κράτησε το μηδέν μόνο απέναντι στον ΟΦΗ και συνολικά δέχθηκε επτά γκολ. Εννιά αν προσθέσει κανείς και τα δύο που έφαγε από τον Απόλλωνα στη ρεβάνς του Κυπέλλου.

Γιατί; Γιατί η Ένωση αντιμετώπισε καλύτερους αντιπάλους. Και γιατί στην ουσία η άμυνά της δεν βελτιώθηκε ποτέ, παρότι κράτησε το μηδέν σε τρία σερί ματς.

ΕΤΣΙ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Δεν βελτιώνεται η άμυνά σου όταν απλώς αποφασίζεις να αμυνθείς μαζικά, όταν τραβάς όλες τις γραμμές προς τα πίσω, ειδικά όταν το κάνεις απέναντι σε αντιπάλους με ελάχιστη επιθετική απειλή.

Πραγματική αμυντική βελτίωση έχεις όταν δεν απειλείσαι ενώ παίζεις για να κερδίσεις. Όχι όταν αποφασίζεις να μην παίξεις.

Μπορείς να το κάνεις για 2-3 ματς, αλλά αυτό δεν γίνεται να κρατήσει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να παίξεις. Οι χώροι θα μεγαλώσουν, θα απειληθείς.

Και τότε όχι μόνο θα δεχθείς γκολ, αλλά θα βρεθείς αντιμέτωπος και με μια άλλη πραγματικότητα: δεν μπορείς να απειλήσεις και να σκοράρεις. Η στροφή στη βαθιά συντήρηση σε κάνει ακίνδυνο επιθετικά.

Δεν μπορεί μια ομάδα που αποφάσισε να παίξει φουλ άμυνα με Παναιτωλικό, Λαμία και Άρη να ξέρει και πως να επιτεθεί. Ή το ένα δουλεύεις ή το άλλο.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΗΔΕΝ

Η ΑΕΚ επέλεξε την άμυνα. Και όταν ήρθαν οι αγώνες που έπρεπε να παίξει και να σκοράρει, ήρθε η ώρα του άλλου μηδέν. Αυτού στην επίθεση.

Ρίξτε μια ματιά στις τελικές και τα expected goals της ΑΕΚ στην εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΣ. Θυμίζουμε ότι όσο πιο μεγάλοι είναι οι κύκλοι, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευκαιρία μιας ομάδας.

Αυτή είναι η εικόνα της επιθετικής απόγνωσης. Η ΑΕΚ έκανε 17 τελικές γιατί ήταν πίσω στο σκορ, αλλά στην πραγματικά καλή στιγμή είναι μόνο μία, μια κεφαλιά του Ολιβέιρα.

Και πάμε να δούμε τι έγινε με τον Άρη. Ας ξεκινήσουμε όμως με το ματς τη Θεσσαλονίκης, το διπλό της Ένωσης.

Αυτό ήταν το μεγάλο διπλό. Η αμυντική προσέγγιση του Χιμένεθ σε συνδυασμό με το επιθετικό ζήτημα του Άρη έφτιαξαν ένα ματς στο οποίο δεν έγινε τίποτα, εκτός φυσικά από το νικητήριο φάουλ του Γκαρσία.

Αν δέχεσαι ως σημαντική αυτήν την πλευρά του νομίσματος, τότε θα πρέπει να είσαι έτοιμος για την άλλη. Ιδού τι έγινε στο "Σπύρος Λούης".

Αυτή είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Δέχεσαι γκολ από στημένη φάση και μετά δεν έχεις τίποτα. Δεν έχεις άμυνα, γιατί είσαι πίσω στο σκορ, δεν μπορείς να αμυνθείς μαζικά, οπότε ο Άρης είναι αυτός που έχεις τις καλύτερες ευκαιρίες για το επόμενο γκολ.

Και ταυτόχρονα δεν έχεις επίθεση, γιατί που να βρεις χρόνο να μάθεις να παίζεις με την μπάλα όταν το μέλημά σου είναι η άμυνα.

Ο ΑΡΗΣ ΑΞΙΖΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟ

Χωρίς να δεχθεί ευκαιρία έφυγε ο Άρης από το γήπεδο. Η ομάδα του Μάντζιου δεν είναι ΠΑΣ, οπότε η ΑΕΚ δεν μπορούσε καν να κάνει αυτό που έκανε με τα Γιάννενα, να εκτελεί από παντού με 17 τελικές μπας και μπει. Η Ένωση έμεινε στις μόλις οκτώ τελικές και στο πενιχρό 0.58 xG.

Ο Άρης άξιζε το διπλό στην Αθήνα πολύ περισσότερο από την ΑΕΚ στη Θεσσαλονίκη. Το δίκαιο στο "Βικελίδης" θα ήταν το 0-0, αυτό για το οποίο έπαιξε ο Χιμένεθ. Ο Άρης χθες έπαιξε για να κερδίσει και έπαιξε για να σκοράρει και μετά το 0-1.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΡΟΦΗ

Κάποιος κυνικός θα πει "οκ, δεν πειράζει, νίκη στη Θεσσαλονίκη, ήττα στην Αθήνα, μικρό το κακό, έτσι πάνε αυτά". Δεν θα έχει άδικο αν το κοιτάξει βάσει αποτελεσμάτων.

Υπάρχει όμως και η εικόνα στο χορτάρι, ο τρόπος που παίζει η ΑΕΚ. Κερδίζει κάτι με μία ακόμη στροφή στο δόγμα Χιμένεθ "αμυνόμαστε μαζικά και στην επίθεση θα δούμε";

ΟΥΤΕ ΑΜΥΝΑ ΟΥΤΕ ΕΠΙΘΕΣΗ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ φέτος ήταν στο τέρμα, το αναλύσαμε διεξοδικά με τον Τσιντώντα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν είχε και αμυντικά ζητήματα, με ορατό το έλλειμμα ποιότητας στην αμυντική της γραμμή.

Η Ένωση θα μπορούσε να συνεχίζει να παίζει, να προσπαθεί να βελτιωθεί επιθετικά, να γίνει καλύτερη με την μπάλα στα πόδια, γνωρίζοντας βέβαια πως τα αμυντικά της θεμέλια δεν είναι και τα ιδανικά.

Αντ'αυτού έφερε πίσω τον Χιμένεθ, που βαφτίζει "αμυντική βελτίωση" το να παίζουν και οι έντεκα παίκτες πίσω από την μπάλα.

Το αποτέλεσμα είναι πως η ΑΕΚ όταν πρέπει να παίξει εξακολουθεί να μην έχει αμυντική ασφάλεια και πλέον δεν έχει καν την όποια επιθετική λειτουργία είχε επί Καρέρα.

Photo Credits: Eurokinissi