Όσο ο Ίλια Ίβιτς θα είναι (ας ελπίσουμε για έτη πολλά) ο επικεφαλής του αγωνιστικού σχεδιασμού της ΑΕΚ, το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται αυτή να αναλωθεί σε διαδικασία απόκτησης ποδοσφαιριστών οι οποίοι δεν θα διαθέτουν επακριβώς τα στοιχεία που της χρειάζονται, όσο ποιοτικοί κι αν είναι.

Ειδικότερα, για τη θέση του εξτρέμ που θα ενταχθεί στο ρόστερ (και όλα δείχνουν ότι θα είναι ένας, καθώς πιθανότατα θα παραμείνουν σε αυτό οι Αλμπάνης και Βέρντε, ενώ στα άκρα πλέον χρησιμοποιείται και ο Λιβάγια), δεν θα γίνει η παραμικρή «έκπτωση» στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ο ποδοσφαιριστής που θα αποκτηθεί, διότι ο σκοπός θα είναι ένας:

Αυτός που θα προστεθεί στη διάθεση του Μάσιμο Καρέρα, να είναι πολύ κοντά (αν όχι ακριβώς) σε αυτό που θέλει ο προπονητής, ώστε να εξυπηρετηθούν σωστά τα αγωνιστικά σχέδιά του και όχι κάποιος στο... περίπου. Η ΑΕΚ έχει «χορτάσει» τα τελευταία χρόνια από προσθήκες παικτών που, ξέχωρα από την ποιότητά τους, διαθέτουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που απαιτούνται, λόγω του κακού «διάβασματος» των αναγκών του ρόστερ της αλλά και των στοιχείων που ήδη υπήρχαν σε αυτό.

Είναι λοιπόν μεγάλη η επιθυμία του Μάσιμο Καρέρα για έναν ποδοσφαιριστή πτέρυγας που θα ειδικεύεται στο να «ξεκλειδώνει» τις κλειστές άμυνες, αυτόν δηλαδή που σήμερα η ομάδα δεν διαθέτει. Διότι κακά τα ψέματα, ο Βέρντε θέλει ανοιχτό γήπεδο για να παρουσιάσει στοιχεία του παιχνιδιού του τα οποία η Ένωση μπορεί να αξιοποιήσει, ο Αλμπάνης εξελισσόταν σε αξιόπιστη λύση όμως κλασικός παίκτης γραμμής δεν είναι, ενώ ο Λιβάγια περισσότερο «καταναγκάζεται» παίζοντας αριστερά, όσο κι αν προσπαθεί να είναι χρήσιμος και τακτικά σωστός. Καθαρός παίκτης πτέρυγας που να κάνει τη διαφορά, δεν προκύπτει στο έμψυχο δυναμικό της ΑΕΚ.

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΗΣ

Μένει ακόμα μία σεζόν μέχρι την είσοδο της ΑΕΚ στην «Αγια Σοφιά». Τούτο συνεπάγεται ότι είναι απαιτητό να δημιουργηθεί ένας κορμός παικτών υψηλής ποιότητας, με ορίζοντα τριετίας. Όσοι προστεθούν σε αυτόν, θα πρέπει να είναι ποδοσφαιριστές σε ηλικία που θα αφήνει περιθώρια για μεταπώληση και με στοιχεία εφάμιλλα της συγκυρίας. Αυτοί που θα παίξουν για πρώτη φορά στο νέο γήπεδο, θα πρέπει να είναι αντάξιοι της ξεχωριστής ιστορικής σελίδας.

Για τη θέση λοιπόν του εξτρέμ, ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ίλια Ίβιτς, σαφώς σε συνεννόηση με τον Ιταλό κόουτς Μάσιμο Καρέρα, αναζητά έναν παίκτη πτέρυγας ο οποίος να είναι πολύ γρήγορος, καλός στο ένας με έναν, να πηγαίνει πάνω στον αντίπαλο αμυντικό, να ανοίγει κλειστές άμυνες, να χαρακτηρίζεται από διαπιστωμένη ικανότητα στο να δημιουργήσει για τον εαυτό του και την ομάδα καταστάσεις για γκολ (και) μέσα από ατομικές ενέργειες.

Να είναι δηλαδή ικανός εκτελεστής, όμως περισσότερο διεμβολιστής - δημιουργός. Επίσης, η «Ενωση» βρίσκεται σε αναζήτηση ενός παίκτη πτέρυγας με δυνατότητα να παίζει και στις δύο πλευρές, όχι μόνο σε μία, όπως εν προκειμένω ο Ολλανδός Μπράιαν Λίνσεν που της προτάθηκε, ο οποίος κινείται αυστηρά στην αριστερή πτέρυγα και συγκλίνει για να πατήσει περιοχή και να ψάξει το γκολ, παρά για να δημιουργήσει ή να ανοίξει χώρους.

Γενικότερα, η στρατηγική της ΑΕΚ έχει αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με το παρελθόν, λειτουργεί πολύ πιο στοχευμένα και συγκεκριμένα στις αναζητήσεις της και δεν κινείται στα τυφλά για να πάρει απλά παίκτες που είναι καλοί, ασχέτως με το αν πληρούν τις απαιτούμενες βάσει των αναγκών της προϋποθέσεις.

Ό Ίβιτς «χτενίζει» την αγορά αναζητώντας ποδοσφαιριστές που πραγματικά της χρειάζονται, ψάχνει στο εξωτερικά αυτά που πραγματικά της λείπουν και όχι παίκτες που ναι μεν διαθέτουν ποιότητα, όμως απέχουν από τη φιλοσοφία και τη στρατηγική του προπονητή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

ΑΕΚ: Γιατί δεν "παίζει" ο Λίνσεν