ΑΕΚ: Η απώλεια του Βίντα είναι το πιο σύνθετο πρόβλημα που έχει αντιμετωπίσει έως σήμερα ο Αλμέιδα

Στο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δύο εβδομάδων πριν από τη διακοπή του πρωταθλήματος ώστε να εισέλθουμε σε ρυθμούς Μουντιάλ, η ΑΕΚ πληγώνεται από την πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη απώλεια ποδοσφαιριστή.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό έχει μάθει να ζει και να πορεύεται με αναποδιές λόγω μυϊκών προβλημάτων, όμως η απουσία του Ντομαγκόι Βίντα έχει πολύ πιο σύνθετη από το να βρεθεί απλώς ο αντικαταστάτης του στο αρχικό σχήμα.

Η προσωπικότητα και το ηγετικό προφίλ του Κροάτη αμυντικού, δύσκολα αντικαθίστανται από τις υπάρχουσες εναλλακτικές επιλογές. Η εμπειρία, η ηρεμία στο παιχνίδι του, η ικανότητα να καθοδηγεί την άμυνα αλλά και να 'διαβάζει' τον αντίπαλο, ξεπερνούν τις αγωνιστικές δυσκολίες που ούτως ή άλλως προκύπτουν.

Φεύγει από την άμυνα ένας καθοδηγητής, η παρουσία του οποίου μπολιάζει με ασφάλεια στους υπόλοιπους και αφαιρεί μεγάλη ποσότητα άγχους από τις σκέψεις τους. Όταν είναι εκεί, όλοι νιώθουν καλύτερα.

Δεν θα είναι όμως για τα επόμενα ματς, ίσως και για τα τρία έως το φινάλε του πρώτου γύρου. Με τελευταίο αυτό στο «Γ. Καραϊσκάκης» κόντρα στον Ολυμπιακό για το οποίο θα δώσει μάχη με το χρόνο μήπως και το προλάβει.

Το ζήτημα πλέον για τον Αλμέιδα είναι διπλό: αφενός να εμπνεύσει τον αντικαταστάτη του ώστε να εμφανιστεί στους αγωνιστικούς χώρους σαν να ήταν εκείνος ο βασικός έως σήμερα κι αφετέρου να γίνει το σωστό πάντρεμα στο κέντρο της άμυνας.

Η πρώτη φορά αυτής της δύσκολης συνθήκης

Στο πέρασμα των 10 πρώτων αγωνιστικών, ο Αργεντινός είδε ένα σωρό παίκτες να τίθενται νοκ-άουτ λόγω μυϊκών προβλημάτων, άλλων λιγότερο κι άλλων περισσότερο σοβαρών: Τσούμπερ (δις), Γκατσίνοβιτς, Γιόνσον, Άμραμπατ, Μοχαμάντι, Χατζισαφί, Φαν Βέερτ. Μαζί και ο Τζαβέλλας που (αυτο)τραυματίστηκε στο Αγρίνιο.

Η ΑΕΚ όχι απλώς δεν 'κώλωσε' αλλά βρήκε λύσεις μέσα από τις δυσκολίες που απέδωσαν καλύτερα του αναμενόμενου κι ενώ παράλληλα ο προπονητής ήταν σε διαδικασία αναζήτησης της βασικής φόρμουλας. Το νικηφόρο 6 στα 6 των τελευταίων αγώνων επιτεύχθηκε μέσα από απώλειες και καλύπτοντας αυτές, επινοήθηκε η ενδεκάδα των επιτυχιών.

Ωστόσο καμία απώλεια δεν ήταν τόσο περίπλοκη όσο αυτή του Βίντα. Το ταίριασμά του με τον Μουκουντί ήταν εντυπωσιακό παρόλο που κλήθηκαν να αποκτήσουν χημεία αναπάντεχα, μέσα από δύσκολα παιχνίδια κι ενώ ο Τζαβέλλας τα πήγαινε καλά με τον Κροάτη μέχρι να τραυματιστεί στο χέρι.

Τώρα, όμως, δημιουργείται μια άλλη απαίτηση που θέλει πολλή σκέψη. Ο Μουκουντί δεν έχει παίξει λεπτό με τον διεθνή στόπερ και μόλις 6' με παρτενέρ τον Μήτογλου, αυτά στο τέλος του αγώνα με τον ΠΑΟΚ.

Ο Καμερουνέζος είναι πλέον το κλειδί

Ο πρώην σέντερ μπακ της Σεντ Ετιέν έχει βολευτεί καλά ως αριστερός στόπερ, αποδίδει εξαιρετικά, δείχνει ιδανική προσαρμοστικότητα στο ρόλο.

Για να παίξει με τον Τζαβέλλα θα πρέπει να μετατεθεί δεξιά, κάτι που συνεπάγεται ότι επί της ουσίας θα έχουμε δύο και όχι μία αλλαγές στους στόπερ. Θα ψάχνουν τη συνεννόηση μεταξύ τους ενόσω ο Μουκουντί (ταυτόχρονα) θα προσπαθεί να προσαρμοστεί ως δεξιός στόπερ. Διπλή η δυσκολία λοιπόν.

Η χρησιμοποίηση του Μήτογλου μοιάζει πιο λογική. Σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας έπαιζε δεξιά, άρα για εκεί τον προόριζε εξ αρχής ο Αλμέιδα. Θα είναι ένα πολύ ψηλό κεντρικό αμυντικό δίδυμο αλλά ο πρώην στόπερ του Βόλου δεν υστερεί σε ταχύτητα από τον Βίντα. Στερείται βέβαια εμπειρίας σε σχέση με τον Τζαβέλλα, αλλά έχει πίσω του και δύο γεμάτες σεζόν.

Η τρίτη επιλογή, θα είναι η επαναχρησιμοποίηση διάταξης με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, δίχως να χρειαστεί η αφαίρεση από το παιχνίδι κάποιου χαφ ή μεσοεπιθετικού. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρησιμοποίηση του Ρότα σε θέση δεξιού στόπερ, ή του Σιντιμπέ ως αριστερού με τον Τζαβέλλα να παίρνει θέση στο κέντρο της τριάδας και τον Μουκουντί να πηγαίνει δεξιά.

Θα είναι όμως μια περίπλοκη αλχημεία που ίσως δημιουργήσει προβλήματα παρά θα δώσει τη λύση στο μείζον πρόβλημα που ο προπονητής έχει πλέον μπροστά του.