Το τέλος της regular season της Stoiximan Super League, βρίσκει την ΑΕΚ σε μια θέση που δεν είναι αυτή που θα ήθελε, κατά πολλούς ούτε αυτή που αντικατοπτρίζει τη συγκομιδή που θα έπρεπε να έχει σε βαθμούς.
Έχουν υπάρξει εις βάρος της σοβαρά διαιτητικά λάθη που της στέρησαν πόντους, υπάρχει και η δική της αφέλεια να “καθαρίσει” παιχνίδια που τα είχε φέρει εκεί που ήθελε ή να πάρει έστω την ισοπαλία σε αγώνες που έκανε δώρα ανέλπιστα σε υποδεέστερους αντιπάλους, καταφέρνοντας να ηττηθεί.
Το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο η Ένωση φάνηκε να είναι σημαντικά υποδεέστερη από τον αντίπαλό της, ήταν αυτό στο “Γ. Καραϊσκάκης” και η βαριά ήττα με 1-4.
Ακόμα και στο 0-1 υπέρ του Ολυμπιακού στη Νέα Φιλαδέλφεια, θα μπορούσε να είχε καταφέρει την ισοπαλία και τακτικά, το αντιμετώπισε πιο ορθολογικά ώστε να πάρει κάτι από αυτό, ασχέτως αν το στερήθηκε στο 90’.
Αναμφίβολα, η εικόνα της είναι υποδεέστερη από εκείνη του προπέρυσινου πια νταμπλ, ακόμα και από την αμέσως προηγούμενη σεζόν, μολαταύτα είναι αυτή που βρίσκεται πιο κοντά στον πρωτοπόρο Ολυμπιακό και έχει το προβάδισμα να τερματίσει δεύτερη.
Και παρόλο που δεν θα πρόκειται για τίτλο, σίγουρα αυτή η κατάκτηση θα είναι πολύ σημαντική για το ευρωπαϊκό μέλλον της.
Μια στάση εδώ λοιπόν, να ηρεμήσουν στην ΑΕΚ και να μετρήσουν σωστά τι ακριβώς διακυβεύεται. Η δεύτερη θέση είναι ο ασφαλής δρόμος για να υπάρχει ευρωπαϊκή συνέχεια πέραν των αγώνων του καλοκαιριού, όμως υπάρχουν κι άλλα ζητήματα τα οποία πρέπει απαραιτήτως να δρομολογηθούν.
Θα έπρεπε ήδη να υπάρχουν λίστες
Αυτές οι τρεις εβδομάδες που -λογικά- θα μεσολαβήσουν έως το επόμενο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, δεν πρέπει να περάσουν ανεκμετάλλευτες και ξοδεμένες μέσα στη ραστώνη της αναμονής για να κυλήσει ξανά η μπάλα στο χορτάρι.
Η ΑΕΚ φωνάζει από μακριά ότι έχει ανάγκη από στελέχωση, αλλαγή πλάνου και εφαρμογή νέου ποδοσφαιρικού σχεδίου. Αν αφήσει τον χρόνο να ‘’τρέχει’’ δίχως να ενεργήσει, πάλι το θα το βρει μπροστά της και με τρόπο ιδιαιτέρως επίπονο.
Έως τότε λοιπόν, μέχρι να δούμε ξανά την ΑΕΚ σε δράση, θα πρέπει καταρτίζονται λίστες με ποδοσφαιριστές που θα έρθουν και σχέδιο ‘’απόδρασης’’ απ’ όσους δεν πρέπει να συνεχίσουν.
Ο ρόλος του Χαβιέρ Ριμπάλτα παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, μοιάζει να είναι ελάχιστα παρεμβατικός και ενεργός ενώ, βάσει ρόλου και θέσης, θα έπρεπε να κινεί τα νήματα για να αλλάξουν πολλά.
Σχεδόν στα μισά του Μαρτίου και η ΑΕΚ παραμένει γυμνή στο θέμα του scouting, δεν έχει κάνει το παραμικρό βήμα προς τα εμπρός και μοιάζει να πορεύεται με αυτόματο πιλότο.
Καμία τομή, καμία αλλαγή φιλοσοφίας, στην πιάτσα δεν ακούγεται κιχ διότι, απλούστατα, δεν κινείται φύλλο κι ενώ βάσει συζητήσεων εντός των τειχών, καλείται να προχωρήσει σε extreme makeover.
Πότε θα γίνουν όλα αυτά, ποιοι θα τρέξουν την επόμενη (ποδοσφαιρική) ημέρα και με ποιο τρόπο, πώς θα καταφέρει η ΑΕΚ να διαφοροποιήσει δραστικά το υπερήλικο ρόστερ της, πόσο μέσα σε αυτή τη διαδικασία θα είναι ο Ματίας Αλμέιδα ο οποίος από πέρυσι τέτοιο καιρό μιλούσε για χαμήλωμα του μέσου όρου ηλικίας του ρόστερ, για να δούμε τελικά το ανάποδο;
Απαντήσεις δεν υπάρχουν διότι δεν έχουν δοθεί ακόμα. Μα ο χρόνος τρέχει, δεν είναι άπλετος και οι αντίπαλοι που ήδη ενισχύθηκαν και μάλιστα σημαντικά τον Ιανουάριο ενώ η ΑΕΚ σταδιακά πετύχαινε να αποδυναμώνεται, έχουν αποκτήσει προβάδισμα και κορμό.
Μην κοιτάτε μόνο τα αποτελέσματα, οι προσθήκες που έκαναν και καλές είναι και από επιπλέον αναζητήσεις του καλοκαιριού τους απάλλαξαν.
Η ΑΕΚ τι ακριβώς θέλει; Τον τρόπο για να αποχωρήσουν τουλάχιστον 7-8 παίκτες και να έρθουν τόσοι και περισσότεροι, νεότεροι, διψασμένοι, αθλητικοί και ταλαντούχοι.
Αν αυτή είναι μια κατάσταση να την αφήνουν για τον Μάιο και τον Ιούνιο, εμείς θα πάμε πάσο. Όμως εκείνοι θα τα βρουν μπαστούνια.
