Η παράδοση των τελευταίων μηνών συνεχίστηκε. Ακόμα ένας ποδοσφαιριστής εκτός μάχης, ο Τάνκοβιτς εν προκειμένω, λίγα 24ωρα πριν από ένα κρίσιμο ματς (17.15, με τον Αστέρα Τρίπολης, NOVASPORTS 2), ως είθισται να συμβαίνει από τότε που ο Μανόλο Χιμένεθ πάτησε την αφετηρία της τέταρτης θητείας του στην ΑΕΚ.

Και ποιος του το αναγνώρισε; Ποιος αλήθεια βλέπει πίσω από το δέντρο των κακών αποτελεσμάτων, το δάσος της κακοδιαχείρισης του υλικού από την προηγούμενη κατάσταση, τη διοίκηση, τους ίδιους τους παίκτες και τέλος πάντων, τις τεράστιες ευθύνες όλων σε σχέση με την ελάχιστη του ιδίου ο οποίος στο φινάλε ως «κασκαντέρ» επέστρεψε και πάλι; Μήπως και σώσει ό,τι σώζεται...

Ο Ισπανός τεχνικός δίνει ένα άνισο αγώνα εδώ και μήνες με προσβλητικές εναντίον του γραμμές να έχουν υιοθετηθεί, μείωση και αποδόμηση της προσπάθειας και τη δουλειάς του, γενικότερα είναι αντιμέτωπος με μια πασιφανή ευκολία να αναδεικνύεται εκείνος ως ο απόλυτος υπεύθυνος για αυτό που η ΑΕΚ βιώνει σήμερα, σε αγωνιστικό επίπεδο. Όσο για την αδηφάγα «προπονητολογία», δεν συνιστά ευθύνη του Τύπου, αλλά μια κατάσταση που ισχύει και πρέπει να αναδεικνύεται. Οι Λουτσέσκου, Μιλόγεβιτς, Μπουλούτ και κάποιοι απλησίαστοι Ισπανοί οι οποίοι δεν θα έρθουν ποτέ στην ΑΕΚ, δεν συνιστούν αποκυήματα φαντασίας, αλλά δεδομένες σκέψεις, κινήσεις και συζητήσεις ανθρώπων της ομάδας.

Πέρα από τα διαπιστωμένα και καταγεγραμμένα προπονητικά λάθη του, ο Χιμένεθ δεν έπαψε στιγμή να προσπαθεί για την ομάδα, να δείχνει την αγάπη του και την πίστη του προς αυτήν, να πλημμυρίζει ως άνθρωπος από αφοσίωση για την ΑΕΚ και την ιδέα της. Οποιοσδήποτε εισέλθει στη θέση του και αναλογιστεί πόσο δύσκολο είναι να κρατήσει όρθια αυτά τα αποδυτήρια με τα τόσα προβλήματα λόγω διαδοχικών απωλειών και τραυματισμών, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι η ομάδα βρίσκεται σε επαφές με άλλους προπονητές, θα του αναγνωρίσει ότι το προσπαθεί με ηρωισμό, ξέροντας ότι στο τέλος θα θυσιαστεί. Κυνηγώντας το ανέφικτο!

ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΙ ΜΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Είναι αλήθεια ότι υπήρξε ένα πολύ δύσκολο διάστημα, μετά από διαδοχικές ήττες και κακή εικόνα της ομάδας, στη διάρκεια του οποίου ο Ισπανός έχασε σημαντικό κομμάτι των αποδυτηρίων με τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του, υπέπεσε σε τακτικά λάθη, όμως αυτή η ισοπέδωση δεν του αρμόζει. Σε ένα ποδόσφαιρο κανονικότητας, η ΑΕΚ όχι απλώς θα έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει στους παίκτες ότι θα μείνει μέχρι το καλοκαίρι -όπως άλλωστε έπραξε ο Δημήτρης Μελισσανίδης- αλλά και ότι θα είναι αυτός που θα «χτίσει» την ομάδα της επόμενης σεζόν.

Στον Χιμένεθ αξίζουν η εμπιστοσύνη και η ευκαιρία μιας νέας δικής του προσπάθειάς, την έχει κερδίσει με το σπαθί του στη μοναδική σεζόν που ο νυν διοικητικός ηγέτης της ομάδας του έδωσε τη δυνατότητα να δουλέψει καλοκαίρι, οικοδομώντας κάτι όπως ο ίδιος το σκεφτόταν και με ποδοσφαιριστές που στην συντριπτική τους πλειοψηφία του άρεσαν και ήταν ικανοποιημένος που τους είχε στο πλευρό του.

Ωστόσο συμβαίνει το αντίθετο. Ο Ισπανός επιχειρεί για τους εναπομείναντες στόχους της ΑΕΚ με το κεφάλι του στη λαιμητόμο, προσπαθώντας να λειτουργήσει με καθαρό μυαλό και να σκεφτεί ορθολογικά ενώ στα αφτιά του ηχούν οι καμπάνες πως τον έχουν τελειώσει, ό,τι κι αν συμβεί στη συνέχεια. Δεν είναι όμως ρίψασπις, ούτε φυγόμαχος. Άλλος στη θέση του και με τέτοια κατάσταση διαμορφωμένη εναντίον του, θα σκεφτόταν σοβαρά να παραιτηθεί.

Όχι ο Χιμένεθ, όχι στην ΑΕΚ. Θα το παλέψει έως το τέλος για να αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά. Ή, ποιος ξέρει, αν καταφέρει το ανέλπιστο, να πείσει ότι δικαιούται μιας αληθινής δεύτερης ευκαιρίας και όχι το να μαζεύει επί μονίμου βάσεως τις ''ακαθαρσίες'' των άλλων.

Photo credits: Eurokinissi