Στις 21 του περασμένου Απριλίου, ο Σέρχιο Αραούχο υποβλήθηκε σε επεμβατική διαδικασία στο γόνατό του, συγκεκριμένα στον έσω μηνίσκο και στον κομμένο οπίσθιο χιαστό του. Η αρχική πρόβλεψη έκανε λόγο για απουσία έως και 5 μηνών από την ενεργό δράση.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, συνυπολογίζοντας και το διάστημα που θα χρειαζόταν για να αποκτήσει τον μίνιμουμ αγωνιστικό ρυθμό, η επιστροφή του στα γήπεδα υπολογιζόταν κατά τα τέλη του Σεπτέμβρη με τις αρχές του Οκτώβρη. Εκείνος, άρρηκτα δεμένος με ιατρικές υπερβάσεις, έστελνε εξ αρχής το μήνυμα ότι θα επιστρέψει νωρίτερα. Οι ιατροί, πάντοτε -και σωστά- επιφυλακτικοί μπροστά σε σοβαρά περιστατικά, δεν συμμερίζονταν και τόσο την αισιοδοξία του.

Εξυπακούεται ότι ο αρχηγός της ΑΕΚ, δεν θα έκανε του κεφαλιού του σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για την καριέρα του, στα 31 του πλέον και με την πιθανότητα η απροσεξία και η βιασύνη να βάλουν σε κίνδυνο την καριέρα του συνολικά. Ωστόσο, ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο, πάτησε χορτάρι. Όχι για να κάνει την πρώτη προπόνησή του και να δει που βρίσκεται -αυτό είχε συμβεί κάπου 10 ημέρες νωρίτερα- αλλά για να γυρίσει το έργο σε ένα κομβικό σημείο της πρώτης κρίσιμης αναμέτρησης στη σεζόν.

Η πρόκριση έχει τη σφραγίδα του σε μόλις 29 λεπτά

Στο 40% του πραγματικού εαυτού του και της αγωνιστικής ετοιμότητας που θα πρέπει να έχει προκειμένου να διεκδικήσει εκ νέου θέση βασικού, ο Αραούχο έγινε ο αφανής ήρωας της πρόκρισης, καθώς τη δόξα ''έκλεψε'' ο Ντομαγκόι Βίντα, ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, εκείνος που πέτυχε το buzzer beater της πρόκρισης. Όμως τίποτα απ' όλα αυτά θα είχαν συμβεί, αν ο Αργεντινός απουσίαζε, αυτό έδειξε η ιστορία και των δύο αγώνων.

Στην Κροατία, πρόλαβε σε εννέα λεπτά, να δημιουργήσει τις συνθήκες για το γκολ του Γαλανόπουλου, παίζοντας καταπληκτικά χωρίς και με τη μπάλα, μέχρι να τη μεταφέρει στον Πισάρο που έδωσε την τελική ασίστ. Στη ρεβάνς, εκεί που το μαύρο πέπλο είχε σκεπάσει την OPAP ARENA, ο Αραούχο έδωσε αρχικά το φιλί της ζωής ισοφαρίζοντας και ακολούθως έστειλε τη μπάλα στο χέρι του Λιούμπισιτς για να έρθει το πέναλτι που οδήγησε στην πρόκριση.

Σε λιγότερο από 30 λεπτά, ο ποδοσφαιριστής που -κατά δική του ομολογία- έχει ακόμα να διανύσει το 60% του δρόμου που απαιτείται, έκανε όσα μικρά και μεγάλα έπρεπε να συμβούν προκειμένου η ΑΕΚ να πάει στους δύο αγώνες με την Αντβέρπ στους οποίους θα κριθεί η επιστροφή της ή όχι στους ομίλους του Champions League. Ο ίδιος, αρνείται να φανταστεί τον εαυτό του μακριά από αυτούς.

Η αναφορά στον Τσούμπερ και η αρχηγική ευθύνη

Η ταπεινότητα του Αραούχο, η αφοσίωσή του στην ΑΕΚ η οποία και τον ώθησε να ξεπεράσει τον εαυτό του για να βρεθεί στο τιμόνι της και να ηγηθεί ως βέρος αρχηγός από το ξεκίνημα της σεζόν, ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο από τον τρόπο με τον οποίο μίλησε για τον Στίβεν Τσούμπερ.

Κάποιος άλλος, έχοντας κοπιάσει τόσο πολύ για να επιστρέψει, έχοντας θυσιάσει ακόμα και τη μία μέρα παραπάνω με το παιδί του το καλοκαίρι προκειμένου να λιώσει στα γυμναστήρια και τις αποθεραπείες για να μειώσει το χρόνο της επιστροφής, ίσως να κόμπαζε λίγο περισσότερο για όσα κατάφερε σε διάστημα μικρότερο της μισής ώρας σε αγώνες απαιτητικούς για ποδοσφαιριστές που βρίσκονται ακόμα και στο 100%, όχι τόσο μακριά από αυτά.

Ο Αραούχο είναι πάνω από όλα, ηγέτης και συμπαίκτης. Η ΑΕΚ είναι πιο ψηλά από όλους και ο πρώτος που πρέπει να το θυμίζει σε όλους και να το εδραιώνει στα αποδυτήρια μιας ομάδας, είναι ο αρχηγός. Ο Αργεντινός εξελίσσεται σε εμβληματική φιγούρα, ως ένας από τους σπουδαιότερους στην ιστορία της ομάδας όχι μόνο για την αξία του και όσα πετυχαίνει στο γήπεδο, αλλά και για τα μηνύματα που περνά μέσα και έξω απ' αυτά.