Σύμφωνοι, πάνω από όλα και όλους σε ένα ποδοσφαιρικό τμήμα (πρέπει να) είναι ο προπονητής και βασικό ζητούμενο το πως θα εξυπηρετηθεί και υποστηριχθεί το τακτικό σχέδιό του. Σε αυτόν τον άξονα κινείται η ΑΕΚ φέτος και αφήνει όλο τον χώρο στον Ματίας Αλμέιδα προκειμένου να παρουσιάσει επί χόρτου τις σκέψεις του, ακόμα κι αν αυτές έρχονται κάποιες φορές σε σύγκρουση με κάποιες έως σήμερα επικρατούσες απόψεις και παγιωμένες καταστάσεις.

Η περίπτωση του Λιβάι Γκαρσία είναι τέτοιο παράδειγμα. Μια επένδυση 2,6 εκατ. ευρώ πριν από δύο καλοκαίρια, όταν η ΑΕΚ έδωσε αυτό το ποσό προκειμένου να καρπωθεί το 60% των δικαιωμάτων του ποδοσφαιριστή. Με το σκεπτικό ασφαλώς ότι αποκτά έναν παίκτη που θα της κάνει τη διαφορά στα άκρα της επίθεσης, όπου αγωνιζόταν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Έως και φέτος που τα πράγματα αλλάζουν...

Ο 24χρονος εξτρέμ από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο έμεινε στον πάγκο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, κόντρα στη Λαμία. Κάπως οξύμωρο ως γεγονός καθώς αρχικώς υπήρχε η πεποίθηση ότι η παρουσία του Αργεντινού στον πάγκο της Ένωσης, θα τον βοηθούσε να απελευθερωθεί αγωνιστικά, να βρει περισσότερους χώρους και να γίνει γίνει μέλος μιας τακτικής προσέγγισης που θα τον καθιστούσε πιο αποτελεσματικό εν συγκρίσει με τις δύο πρώτες σεζόν του στην ΑΕΚ.

Ωστόσο στη διάταξη που ο Αλμέιδα έχει κατασταλάξει -και από τη λειτουργία της οποίας έμεινε, κατ' ομολογία του, απόλυτα ικανοποιημένος μετά το πρώτο επίσημο ματς- ο Γκαρσία δεν έχει βασικό ρόλο. Κι αν κάποια στιγμή βρεθεί γι' αυτόν, δεν θα έχει σχέση με εκείνους που αναλάμβανε τις περασμένες δύο σεζόν, στα άκρα της επίθεσης.

Για να ενεργοποιηθεί με τρόπο ουσιώδη στο πλάνο του Αργεντινού, ο Λιβάι θα πρέπει να αλλάξει συνήθειες καθώς για εκείνον υπάρχει χώρος σε τρεις θέσεις που επί της ουσίας, ακόμα μαθαίνει.

Ναι ως φορ, αλλά και για εκεί ως "ρεζέρβα"

Η πιο δύσκολη αποστολή είναι να ανταποκριθεί ως 'μπακ-χαφ', στο ρόλο δηλαδή που είδαμε στο παιχνίδι της Λαμίας, τον Νόρντιν Άμραμπατ. Δεν έπεισε ωστόσο τον Αλμέιδα ότι έχει την τακτική επάρκεια που απαιτείται για να τον εμπιστευτεί στη θέση αυτή και τούτη είναι ένα συμπέρασμα στο μυαλό του προπονητή που δύσκολα πλέον θα αλλάξει. Εκτός αν παραστεί κάποια ανάγκη και ουδείς εκ των Άμραμπατ, Γκασίνοβιτς ή Ρότα, είναι διαθέσιμοι.

Κάπως έτσι, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι σε τούτη τη φάση της σεζόν, στο ξεκίνημά της, ο Γκαρσία υπολογίζεται από τον Αλμέιδα ως δεύτερος επιθετικός ή ως κυνηγός κορυφής.

Ωστόσο ο προπονητής δείχνει ξεκάθαρη προτίμηση στο δίδυμο Μάνταλου - Αραούχο, κάτι που σημαίνει ότι για να μπει ο Λιβάι στην ενδεκάδα, θα πρέπει να βγει από αυτήν ένας εκ των δύο προαναφερθέντων.

Δύσκολο να συμβεί άμεσα, από τη στιγμή που ο Αργεντινός δηλώνει ικανοποιημένος από όσα είδε στην πρεμιέρα. Η κατάσταση, δε, θα γίνει ακόμα πιο περίπλοκη, αν η ΑΕΚ αποκτήσει περιφερειακό επιθετικό με συνέπεια τούτου ο Γκαρσία να υπολογίζεται μόνον ως "μπακ-απ" του Αραούχο.

Ευνοϊκή για τον Γκαρσία θα ήταν η αλλαγή διάταξης, ώστε σε ένα 4-3-3 ή 4-2-3-1 να πάρει το ρόλο που γνωρίζει στα άκρα της επίθεσης. Ωστόσο αυτό πλέον μοιάζει να είναι το εναλλακτικό σχέδιο, το οποίο δεν έχει δουλευτεί καθόλου στη διάρκεια της προετοιμασίας, όσο κι αν προπονητής λέει ότι υπάρχει η επαρκής γνώση για τη λειτουργία του. Στη θεωρία ναι, στην πράξη όμως όχι.

Συμπερασματικά, ο Λιβάι πρέπει να δουλέψει πολύ και να υπερκεράσει εμπόδια που δεν έχει ξανασυναντήσει στην καριέρα του. Αποκτήθηκε με το σκεπτικό να εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή της ομάδας με σημαντικές ελπίδες μεταπώλησης, όμως χάνει έδαφος και καλείται να προσαρμοστεί σε νέα αγωνιστικά δεδομένα.

Διότι όσο κι αν λέμε ότι είναι ικανός και για την κορυφή της επίθεσης, αυτή δεν είναι η φυσική θέση του, ούτε αποκτήθηκε από την ομάδα με το σκεπτικό να εξελιχθεί σε ρεζέρβα και μάλιστα σε ρόλο που δεν είναι ο κανονικός για εκείνον.