Η φετινή είναι η τρίτη σεζόν για τον Λιβάι Γκαρσία στην ΑΕΚ. Η τρίτη από τις πέντε συνολικά που προβλέπεται από το συμβόλαιό του με την Ένωση, το οποίο υπεγράφη το καλοκαίρι του 2020. Δύο χρόνια έκτοτε, ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά αν θα έρθει αυτή η στιγμή που στην ομάδα περίμεναν όταν τον αποκτούσαν: να κάνει τη διαφορά με συνέχεια και συνέπεια.

Ελαφρυντικά υπάρχουν. Οι δύο πρώτες σεζόν του στην ομάδα δύσκολα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες από τη στιγμή που άλλαζε τους προπονητές σαν τα πουκάμισα. Ο Γκαρσία ξεκίνησε με τον Μάσιμο Καρέρα κι εν συνεχεία συνεργάστηκε με τους Μανόλο Χιμένεθ, Βλάνταν Μιλόγεβιτς, Αργύρη Γιαννίκη και Σωκράτη Οφρυδόπουλο. Ο Ματίας Αλμέιδα είναι ο έκτος σε διάστημα δύο ετών. Μαζί και εκείνος που έχει βαλθεί να του αλλάξει θέση!

Μια στροφή εδώ για να εξηγήσουμε κάτι σημαντικό. Ο Αργεντινός, είναι προπονητής ο οποίος συζητά με τους ποδοσφαιριστές του προτού λάβει αποφάσεις για εκείνους. Το έκανε με τον Άμραμπατ, εξηγώντας ότι προοδευτικά, θα τον αξιοποιήσει ως game changer, κάτι που όντως διαπιστώνουμε στα τελευταία παιχνίδια.

Ο Μαροκινός έβαλε -ως αλλαγή- το τέρμα που σφράγισε τη νίκη επί του ΠΑΣ και έδωσε δύο έτοιμα γκολ σε Αραούχο και Γκαρσία στη Λεωφόρο, ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν από τους δύο προαναφερθέντες. Είναι ένας ρόλος που τον αποδέχτηκε μέσα από κουβέντα με τον κόουτς.

Επιστροφή στο θέμα μας. Το ίδιο ακριβώς έπραξε ο Αλμέιδα και με τον Γκαρσία. Έχοντας παρακολουθήσει τα δύο τελευταία παιχνίδια των playoffs και τα τρία γκολ που σημείωσε ο Λιβάι κόντρα σε Άρη και Ολυμπιακό αγωνιζόμενος στην κορυφή της επίθεσης, θεώρησε ότι αυτός ο ρόλος του ταιριάζει καλύτερα.

Συζήτησε λοιπόν μαζί του και διαπίστωσε ότι και ο ποδοσφαιριστής ήταν σύμφωνος. Άρα, αυτό που συμβαίνει δε συνιστά κάποια ξεροκεφαλιά του Αργεντινού, αλλά κάτι που γίνεται επειδή και ο Γκαρσία το θέλει.

Στα άκρα έχει ιδέες αλλά και μεγάλα ελλείμματα

Φάνηκε ξεκάθαρα στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, κάτι το οποίο και σε αντίστοιχα ματς είχαμε διαπιστώσει κατά την περασμένη διετία. Στις οδηγίες προπονητή που απαιτούν υψηλό βαθμό τακτικής προσήλωσης και στο ανασταλτικό κομμάτι, ο Γκαρσία δυσκολεύεται να ανταποκριθεί επαρκώς.

Επιθετικά, πάλι, αν η ομάδα δεν βρει τον τρόπο για να τον αξιοποιήσει σε ανοιχτό γήπεδο, 'πνίγεται' απέναντι σε κλειστές άμυνες. Και η αλήθεια είναι ότι όσο καιρό βρίσκεται στην Ελλάδα, η ΑΕΚ ουδέποτε είχε ένα σχέδιο για να τον εκμεταλλευτεί, ούτε επίσης το έχει αποκτήσει ακόμα.

Γύρω από τον Γκαρσία, έχει δημιουργηθεί μια στρεβλή εικόνα, από την ανάγκη της ομάδας να βρει τα ηγετικά πρόσωπα που θα στηρίξουν προσπάθεια πρωταθλητισμού. Ο 25χρονος επιθετικός από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο δεν είναι τέτοιος.

Σε ένα υγιές σύνολο, με σωστά κατανεμημένους ρόλους και ορθή λειτουργία, ναι, θα είναι ικανός να δώσει σημαντικές λύσεις γιατί έχει αθλητικά στοιχεία που είναι δυσεύρετα και καλή τεχνική κατάρτιση. Δεν είναι όμως ο παίκτης που στην ΑΕΚ θεωρούσαν ότι μετά από 1-2 σεζόν, θα πωληθεί στα 15 εκατ. ευρώ.

Γι' αυτό ίσως να ήταν βιαστική η επιλογή να μην παραχωρηθεί στα 7 εκατ. ευρώ που πρότεινε η Τράμπζονσπορ, έστω κι αν βάσει του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του -το 40% επί του ποσού πώλησης άνω των 2,4 εκατ. ευρώ που έδωσε τη ΑΕΚ για να πάρει το 60% των δικαιωμάτων του, θα πάει στη Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ- για το ταμείο της Ένωσης θα αντιστοιχούσε ένα ποσό στα 5 εκατ. ευρώ. Κερδισμένη θα ήταν και πάλι η ομάδα, με ένα γερό κομπόδεμα για να αναζητήσει κάτι πιο καλό, πιο ταιριαστό στα θέλω της.

Επιλογές είναι αυτές και σε βάθος χρόνου κρίνονται. Στην παρούσα φάση, ο Γκαρσία δουλεύει στα (σχεδόν) 25 του για να γίνει φορ περιοχής και τούτο δεν είναι κάτι που συμβαίνει εις βάρος των προθέσεών του. Ίσα, ίσα... Το αν θα βγουν ο παίκτης και η ΑΕΚ κερδισμένοι από αυτή την ιστορία, θα το συζητήσουμε κατά το τέλος της χρονιάς. Στην παρούσα φάση, ένας ποδοσφαιριστής που διχάζει στο συσχετισμό στοιχείων και απόδοσης, προσπαθεί να ανταποκριθεί σε κάτι καινούργιο.