Μία από τις μεγαλύτερες μαζί και ενοχλητικές -εκτός από προσβλητικές- αναλήθειες που έχουν ακουστεί κι εν πολλοίς παγιωθεί στο μυαλό αρκετών φίλων της ΑΕΚ, είναι η ύπαρξη κλίκας εντός των αποδυτηρίων, με την έννοια της αρνητικής συμπεριφοράς εναντίον της ίδιας της ομάδας. Αυτή η σαχλαμάρα που κάνει εδώ και 2-3 χρόνια το γύρο του διαδικτύου με σκοπό να επωμισθούν το βάρος για όλα τα δεινά της ΑΕΚ συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές, αρχίζει σιγά-σιγά να καταρρίπτεται καθώς οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν κατηγορηθεί, είτε δεν παίζουν πλέον με την πρώτη ομάδα είτε ο ρόλος τους έχει περιοριστεί ή επανεξετάζεται από αγώνα σε αγώνα.

Ένας από αυτούς είναι ο Μιχάλης Μπακάκης ο διεθνής δεξιός μπακ ο οποίος μάλιστα, μετά από κάποια έντονη κρίση εντός της ομάδας, είχε πει πέρυσι ότι ''αν είμαι εγώ το πρόβλημα τότε να φύγω στο τέλος της σεζόν''. Το να μην αρέσει σε κάποιους το πώς παίζουν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές είναι απόλυτα θεμιτό και δεκτό. Επί προσωπικού για παράδειγμα θα σημειώσω ότι επί μονίμου βάσεως έλεγα ότι θα ήθελα να δω στην ΑΕΚ να αγωνίζονται καλύτεροι ποδοσφαιριστές, μία προσπάθεια που άρχισε να συμβαίνει το περασμένο καλοκαίρι.

Αυτό όμως είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να υπαινίσσεσαι ή να υποστηρίζεις ότι υπάρχει μία κακή παρέα η οποία λειτουργεί εις βάρος των υπολοίπων, επειδή έως πέυρσι είχε το προνόμιο να παίζει περισσότερο. Είναι διαφορετικό το να πιστεύεις ότι κάποιος παίκτης έχει χαμηλό ταβάνι για το επίπεδο της ΑΕΚ από το να υπονοείς ότι δουλεύει δόλια εις βάρος της.

Η διδαχή για το καθήκον και το επαγγελματικό χρέος

Η συμπεριφορά του Μιχάλη Μπακάκη από την ημέρα της περιθωριοποίησης του σε τρίτο ρόλο για τη θέση του δεξιού μπακ, δεν είναι απλώς άκρως επαγγελματική αλλά και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Ζήτησε από μόνος του να πάρει ματς με την ΑΕΚ Β' και δεν το έκανε απλά για να συντηρεί τον εαυτό του σε μία καλή κατάσταση ενόψει του ερχόμενου Ιανουαρίου όταν και λογικά θα ψάξει τη φυγή του, αλλά τιμώντας τη φανέλα που φορά ασχέτως αν αυτή είναι της δεύτερης ομάδας.

Δεν εμφανίστηκε ανάμεσα σε παιδιά που περιμένουν πως και πως να πάρουν χρόνο συμμετοχής για να τα παραμερίσει με τουπέ, τουναντίον έγινε ένα μαζί τους και τα βοηθάει να γίνουν καλύτεροι ποδοσφαιριστές. Τους δείχνει το δρόμο και παραδίδει δωρεάν μαθήματα νοοτροπίας για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι απέναντι στην ομάδα που σου έδωσε τη δυνατότητα να γίνεις γνωστός και να φτάσεις μέχρι και την Εθνική, ακόμα και όταν έρχεται η στιγμή που εκείνη σε χαμηλώνει στην ιεραρχία και οι δυο σας τραβάτε το δρόμο προς το χωρισμό.

Η εξαιρετική εμφάνιση του διεθνούς μπακ στη νίκη της ΑΕΚ Β' επί της αντίστοιχης του Παναθηναϊκού, δεν συνεπάγεται ότι θα αλλάξει και τη μοίρα του ενόψει των υποχρεώσεων της πρώτης ομάδας. Ωστόσο δεδομένα προσμετράται ως ένα γεγονός που έχει καταπλήξει όλους στην ομάδα. Στο ποδόσφαιρο ποτέ μη λες ποτέ. Ο Μπακάκης κοιτάζει και καταφέρνει να είναι αυτός που πρέπει και στέλνει στον προπονητή του το μήνυμα ότι όποτε τον χρειαστεί θα είναι εκεί, έτοιμος και δουλεμένος σωστά για να βοηθήσει.

Αν το δει κάποιος μακροπρόθεσμα, ο 30χρονος αμυντικός αυτό τον καιρό ετοιμάζεται για τον επόμενο εργοδότη του καθώς είναι απόλυτα λογικό το να θεωρεί ότι μπορεί ακόμα να προσφέρει στο υψηλό επίπεδο και όχι σε αυτό που αναγκάζεται να παίζει τώρα ώστε να έχει ρυθμό. Δύσκολα μπορεί να υπάρξει ανατροπή δεδομένων και να βρεθεί μπροστά από τους Μισελέν και Ρότα, όμως στο ποδόσφαιρο υπάρχουν τραυματισμοί, τιμωρίες και η κακή φόρμα. Άρα όσο βρίσκεται στην ΑΕΚ έχει και το δικαίωμα να προσπαθεί για το καλύτερο που μπορεί να βρει για τον εαυτό του. Και δίχως να υπάρχει κανένας φόβος φυσικά για κλίκα στην ΑΕΚ Β' όπου ήδη οι μικρότεροι τον λατρεύουν.