Από τη σεζόν της επιστροφής (2015-16) στη μεγάλη κατηγορία, η ΑΕΚ παρουσιάζει πολύ σημαντικό έλλειμμα στη μεσαία γραμμή της. Κενό το οποίο σπανίως έβρισκε τον τρόπο να καλύψει και το οποίο αφορούσε κυρίως στη δημιουργία και εκτέλεση. Είναι σαφέστατα η ομάδα από το γκρουπ των ισχυρών που δεν έχει καταφέρει στο διάστημα αυτής της επταετίας, να βρει έναν κεντρικό χαφ με υψηλή παραγωγικότητα στην τελική πάσα και στο σκοράρισμα. Και οι επιλογές που κατά καιρούς έκανε, αποδείχτηκαν πολύ χαμηλού επιπέδου γι αυτό στο οποίο προσδοκούσε.

Ακόμα και η πιο πετυχημένη προσθήκη αυτών των ετών, ο κεντρικός χαφ Γιάκομπ Γιόχανσον, είχε ταβάνι στον συγκεκριμένο τομέα. Τα 10 γκολ και οι 8 ασίστ στα 127 επίσημα ματς με την ΑΕΚ, δεν είναι δα και νούμερα που σαγηνεύουν. Μάλιστα, τη σεζόν (2017-18) που η Ένωση στέφθηκε πρωταθλήτρια και έφτασε έως τον τελικό του Κυπέλλου πραγματοποιώντας παράλληλα αήττητη πορεία στο Europa League, ο Σουηδός ποδοσφαιριστής ήταν ανενεργός λόγω επέμβασης στο γόνατο.

Το οξύμωρο εκείνης της ιστορικής για την ΑΕΚ σεζόν ήταν ότι κατάφερε να αντεπεξέλθει σε μεγάλες προκλήσεις με μεσαία γραμμή που δεν διέθετε δημιουργική και εκτελεστική επάρκεια. Έβγαλε τη σεζόν με τέσσερις χαφ, τον Γαλανόπουλο, τον Σιμόες, τον Αϊντάρεβιτς και τον Κονέ οι οποίοι συνολικά προσέφεραν στην ομάδα μόλις 5 γκολ και 4 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις! Δηλαδή σε 120 ματς και των τεσσάρων, πήρε τα παραπάνω νούμερα. Α ναι, είχε συμμετάσχει για λίγο και ο απίθανος Μοράν...

Ο Μπαρμπόσα δεν έχει επίσης αυτό το προφίλ

Εδώ και περίπου δύο μήνες, οι δύο υπεύθυνοι για το μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας, οι διευθυντές Γιάννης Παπαδημητρίου και Παναγιώτης Κονέ, έχουν εστιάσει την προσοχή τους στον Βραζιλιάνο μέσο της Νις, Ντανίλο Μπαρμπόσα. Ποδοσφαιριστή για τον οποίο η γαλλική ομάδα δαπάνησε 10 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2018, όταν τον αγόρασε από την πορτογαλική Μπράγκα σε ηλικία 22 ετών. Μόλις είχε ολοκληρώσει την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του με 31 αγώνες, 4 γκολ και 4 ασίστ.

Ο διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες της Βραζιλίας μέσος, είναι ωστόσο ένα καθαρόαιμο "6αρι". Στην ΑΕΚ πιστεύουν ότι με εκείνον παρόντα, πολλά από τα προβλήματα της μεσαίας γραμμής θα λύνονταν καθώς πρόκειται για παίκτη με υψηλή τεχνική κατάρτιση και ικανότητα στο "στήσιμο" των επιθέσεων μπροστά από τη γραμμή άμυνας. Δεν είναι όμως 'box to box' μέσος και αυτό απεδείχθη μετέπειτα. Απέτυχε στη Νις -η οποία θέλει να τον ξεφορτωθεί- και είχε ένα ικανοποιητικό πέρασμα από την Παλμέιρας (22 ματς, 1 γκολ και 2 ασίστ), παίζοντας παράλληλα και ως στόπερ.

Είναι πολύ πιθανό η κλάση του να είναι αρκετή ώστε στην Ελλάδα να προσφέρει περισσότερες υπηρεσίες στη δημιουργία και στο σκοράρισμα, όμως είναι επίσης ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για μέσο που έχει ως προτεραιότητα του το γκολ και τις ασίστ. Δεν είναι δηλαδή περίπτωση Μαντί Καμαρά ή Κούρτιτς, αλλά μια βελτιωμένη έκδοση του Σιμόες, στους χώρους που ο υπαρχηγός της ομάδας κινείται. Αναμφίβολα η Ένωση χρειάζεται παίκτη και εκεί, καθώς ο Πορτογάλος μεγάλωσε και ο Λε Ταλέκ δεν είναι αυτό που νόμιζε. Ο Μπαρμπόσα όμως, δεν είναι "8αρι".

Οι τόσες και τόσες αποτυχημένες προσθήκες

Στο πέρασμα αυτών των ετών, η ΑΕΚ έπεσε έξω με διάφορες περιπτώσεις παικτών, γι αυτό και έχει τη σημασία της η εξήγηση που επισήμως δίνεται και σύμφωνα με την οποία ''για να αποκτηθεί παίκτης τον Ιανουάριο, θα πρέπει να είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε''. Άλλωστε στις περιπτώσεις που έγιναν... εκπτώσεις και αποκτήθηκαν παίκτες-λαχεία, αποδείχθηκε ότι αυτή η τακτική όχι απλώς δεν βοήθησε την ομάδα, αλλά την κράτησε βουτηγμένη σε έναν παραλογισμό ανάδειξης παικτών σε κάτι περισσότερο από αυτό που πραγματικά ήταν.

Δυστυχώς, τα παραδείγματα είναι αρκετά. Ο Αστρίτ Αϊντάρεβιτς ήλθε στην ΑΕΚ με την πεποίθηση -εκπεφρασμένη από τον τότε τεχνικό διευθυντή Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς- ότι πρόκειται για υψηλής ποιότητας μέσο. Με 3 γκολ και 3 ασίστ σε 51 επίσημα ματς, ουδέποτε έπεισε ότι ήταν τέτοιος. Χειρότερη ακόμα ήταν η επιλογή του Ισπανού Έρικ Μοράν, ο οποίος έπαιξε σε 19 ματς προσφέροντας ένα τέρμα και μία τελική πάσα που έγινε γκολ. Σκέτη απογοήτευση ήταν και ο Βραζιλιάνος Σαλντάνια Άλεφ με τα δύο τέρματα και μηδέν τελικές σε 36 ματς.

Ακολούθησε ο Νέναντ Κρστίτσιτς που είχε μεν ποιότητα, ουδέποτε όμως απέκτησε την απαιτούμενη χημεία με την ομάδα και αποχώρησε με τον πενιχρό απολογισμό των 5 τερμάτων και 3 ασίστ σε 94 εμφανίσεις. Για τον Τσίκο Ζεράλδες και τον Νταβίντ Σιμάο, δεν αξίζει να γραφτεί τίποτα περισσότερο από τα ονόματά τους.

Ο Σιμάνσκι προσφέρει πολλά σε ενέργεια και τρεξίματα, παίζει με τρομερή ένταση, όμως στην παραγωγή προσφέρει λίγα, ενώ ο Σάκχοφ ήταν πέρυσι άτυχος και φέτος περιορίζεται σε ρόλο αλλαγής χρήσιμων υπηρεσιών, στα τελειώματα των αγώνων. Κοινώς, σημείο αναφοράς δεν προκύπτει και η ΑΕΚ έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη από ένα καλό "6αρι" που επίσης χρειάζεται.