Το απόγεμα της 28ης Ιουνίου ο Νταμιάν Λε Ταλέκ έλυσε το εν ισχύ (ως το καλοκαίρι του 2022) συμβόλαιό του με τη Μονπελιέ. Είχε 97 συμμετοχές, 5 γκολ και 2 ασίστ, με συνέπεια η αποδέσμευσή του να μην βγάζει νόημα. "Για προσωπικούς λόγους", ειπώθηκε στην ενημέρωση του δημοφιλέστερου κλαμπ της Οξιτανίας. Υποτίθεται ότι θα υπέγραφε σε ρωσική ομάδα κάνοντας το χατίρι της συζύγου του, η οποία κατάγεται από τη χώρα. Δεν είχε διαρρεύσει ποιος θα ήταν ο νέος ποδοσφαιρικός προορισμός του. Πριν βγει το πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη ο 31χρονος Γάλλος από το Πουασί, στα βόρεια της επικράτειας, είχε ήδη συμφωνήσει να ενταχθεί στην ΑΕΚ για τα επόμενα τρία χρόνια (2+1).

Έκρινε, εξ αρχής ή εκ των υστέρων, ότι η επιλογή αυτή ήταν η πλέον ευεργετική πριν από το τελευταίο στάδιο της πορείας του. Από τη μία θα έβρισκε ξανά τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στον Ερυθρό Αστέρα. Από την άλλη μείωνε την απόσταση από τη... δεύτερη πατρίδα του και ικανοποιούσε εν μέρει την επιθυμία της εντυπωσιακά μελαχρινής Κριστίνα. Τον Νταμιάν Λε Ταλέκ τον ένοιαζαν πάνω απ' οτιδήποτε άλλο οι συνθήκες δουλειάς και η ατομική αξιοποίησή του παρά το μέρος, οι εγκαταστάσεις, τα χρήματα και ο ρόλος του. Συνέβη πολλάκις στα 25 χρόνια της ενασχόλησής του με το ποδόσφαιρο.

Από τη Χάβρη στη Ρεν μέσω της Τσέλσι

Ήταν 5 ετών όταν, το 1995, εντασσόταν στις φημισμένες -για την αξιοποίηση και ανάδειξη ταλαντούχων παιδιών- ακαδημίες της Χάβρης. "Το πάθος μου για το ποδόσφαιρο προήλθε από τα μεγαλύτερα παιδιά που έπαιζαν στη γειτονιά". Ένα πάθος που ζούσε μέσα του, ζωντάνεψε και βγήκε πολύ γρήγορα στην επιφάνεια. Θα 'ταν παράδοξο ν' ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο με δυο αδέρφια (Κριστόφ, Αντονί) στον ίδιο χώρο και ξάδερφο τον Φλοράν Σιναμά-Πονγκόλ. Ήταν κώδικας γραμμένος στο DNA του και επικράτησε γρήγορα κάθε άλλης κλίσης του.

Η Χάβρη τον "στέγασε" για μια 10ετία, καθώς στα 15 του εντάχθηκε στη Ρεν. "Επιθυμούσα μια αλλαγή αέρα. Η Ρεν με ήθελε και δεν δίστασα". Θα μπορούσε να φύγει εκτός συνόρων. Ήταν ένας ψηλόλιγνος επιθετικός, τον οποίο οι ανιχνευτές ταλέντων είχαν εντοπίσει και ξεχωρίσει από καιρό. Τα ρεπορτάζ της εποχής έκαναν λόγο για έντονο ενδιαφέρον της Ρεάλ Μαδρίτης. Πιο προχωρημένο ήταν μακράν της Τσέλσι. "Όλα ήταν έτοιμα. Ήμουν ήδη στο Λονδίνο, αλλά εξαιτίας ενός σκανδάλου ο πρόεδρος μου τηλεφώνησε και μου εξήγησε ότι ήταν αδύνατο να με αφήσει".

Τον επόμενο χρόνο θα κλωτσούσε τις ίδιες μπάλες με το είδωλό του Νικολά Ανελκά (που υπέγραψε το 2008). Δεν έμελλε να συμβεί. Αντ' αυτού έγινε συμπαίκτης με τον (νυν "ερυθρόλευκο") Γιαν Εμβιλά, ως άλλο ένα "πουλέν" του (πρώην αθλητικού διευθυντή του Παναθηναϊκού) Πιέρ Ντρεοσί! Η οικογένειά του προτίμησε την ασφάλεια του ενός οργανωμένου κέντρου εκπαίδευσης, όταν επανεμφανίστηκαν άλλοι μνηστήρες. "Απορρίψαμε τις υπόλοιπες προτάσεις γιατί ήμουν πολύ νέος. Είναι πρώιμο για ένα παιδί στα 15 του να παίζει στην Αγγλία και προτιμήσαμε να συνεχίσω στη Γαλλία".

Ο εγκλωβισμός και η απελευθέρωση που δεν του έδωσε ο Κλοπ

Ως ποδοσφαιριστής της Ρεν έγινε μέλος όλων των μικρών εθνικών: από την Κ16 ως την Κ19. Πήρε και κύπελλο νεολαίας. Παραδόξως όμως ποτέ την πολυπόθητη ευκαιρία να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα. Είχε αρχίσει προπονήσεις μέχρι που ο Γκι Λακόμπ "έστειλε εμένα και τον Γιαν (Εμβιλά) πίσω στους εφεδρικούς". Αφού δεν έβγαζε άκρη με τον προπονητή του, έψαξε τρόπο να φύγει. "Ήμουν τέσσερα χρόνια σε μια κατάσταση που δεν μου άρεσε πολύ και γι' αυτό ήθελα να δοκιμάσω την τύχη μου αλλού", ομολογούσε αργότερα. Υποστήριξε μάλιστα ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης τον οδήγησε σε σκοτεινά μονοπάτια. "Είχα πολλά προβλήματα εκεί και επειδή δεν μου έδωσαν την ευκαιρία, έπρεπε να κοιτάξω κάτι άλλο". Ήταν χαμηλών τόνων παιδί, δεν εξέφραζε τα παράπονά του, κλεινόταν στον εαυτό του και "κατάπινε" πολλά.

Η Βαλένθια είχε κλείσει τη συμφωνία της απόκτησής του, αλλά η διοικητική αφερεγγυότητα που προέκυψε ξαφνικά έγινε η τρύπα που έψαχνε η Ντόρτμουντ για να τρυπώσει και να τον αρπάξει. Θα προτιμούσε να καταλήξει στην Παρί Σεν Ζερμέν, "την ομάδα της καρδιάς μου", αλλά δεν είπε 'όχι' στην πρόκληση μιας ομάδας που γνώριζε να αναβαθμίζει το status νεαρών ποδοσφαιριστών. Ήταν πια 19 ετών και δεν φοβόταν να κάνει το επόμενο βήμα. Περισσότερο έπαιξε στη δεύτερη ομάδα. Είχε ν' ανταγωνιστεί στην επίθεση τον Λούκας Μπάριος και τον Νέλσον Βαλντές, άρα ισχυρό ανταγωνισμό. Τον δεύτερο τον αντικατέστησε σε παιχνίδι με την Μπόχουμ, κάνοντας το ντεμπούτο του στην Bundesliga.

Μετά από 2,5 χρόνια υπό τον Γιούργκεν Κλοπ είχε παίξει σε μόλις 8 παιχνίδια, χωρίς να βρει δίχτυα και προτίμησε να αποχωρήσει, διότι έπρεπε "να παίζω για να διατηρώ τη θέση μου στην Ελπίδων της Γαλλίας". Πίστευε ότι δεν φτάνουν τα 14 γκολ σε 43 συμμετοχές με τους εφεδρικούς. Δεν τον συγκράτησε το γεγονός ότι η Ναντ έπαιζε στη Ligue 2 και από τον Γενάρη του 2012 εγγράφηκε στα μητρώα της. "Προπονητής ήταν ο Λαντρί Σοβέν που με γνώριζε από την εποχή μου στη Ρεν" και αυτό του αρκούσε για ν' απαντήσει καταφατικά στην πρόταση συνεργασίας. Μόνο που ο Γάλλος τεχνικός απολύθηκε και έκτοτε "είχα ελάχιστη τύχη".

Χαφ από ανάγκη...

Μοιραία, το καλοκαίρι του 2012 βρέθηκε σ' ένα νέο σταυροδρόμι. Του προτάθηκε να παίξει στην ουκρανική Χόβερλα. Ήταν νεοφώτιστη κι έψαχνε παίκτη για το '9'. "Ήταν η μόνη πρόταση που είχα και πήγα για να δω τις εγκαταστάσεις. Έμοιαζαν με μικρού ερασιτεχνικού κλαμπ στη Γαλλία". Αρχικά έκανε πίσω, δεν τον κάλυπτε το πρότζεκτ. Όταν κατάλαβε ότι ο Μισέλ ντε Ζακαριάν δεν τον υπολογίζει στη Ναντ και τον έστειλε να κάνει γύρους, μάζεψε τα πράγματά του και έφυγε για το Ούζχοροντ, μια επαρχιακή πόλη 100.000 κατοίκων στα σύνορα με τη Σλοβακία. Πρώτα βέβαια "είχα μιλήσει με τον Νταβίντ Οντόνκορ που ήξερα από την Ντόρτμουντ". Ήθελε να συγκεντρώσει πληροφορίες για το 'ποιόν' μιας ομάδας δίχως... παρελθόν. Ο "σύνδεσμος" τον διαβεβαίωσε για την οργάνωση και την αξιοπιστία του κλαμπ. Μέχρι, βέβαια, που ο Λε Ταλέκ αναγκάστηκε να προσφύγει στη FIFA για τα δεδουλευμένα, όπως και η πλειονότητα των ξένων. Προτού ακόμη ξεσπάσει η βαθιά κρίση του 2014 στην Κριμαία. Μονάχα μια φορά πάντως "ακούσαμε θορύβους που έμοιαζαν με πυροβολισμούς".

Στις δύο σεζόν που έμεινε στην Ουκρανία είχε εμφανιστεί σε 44 αγώνες. Πήγε ως σέντερ φορ και είχε σκοράρει 7 φορές ως τη ημέρα που "ο προπονητής ήρθε και με ρώτησε αν μπορούσα να παίξω στο κέντρο του γηπέδου, γιατί υπήρχε ανάγκη". Του απάντησε ότι "δεν υπήρχε πρόβλημα, αφού μ' ενδιέφερε απλώς να παίζω". Η εμφάνισή του, όσο έμεινε στο γήπεδο, χαρακτηρίστηκε από συνέπεια και από το επόμενο ματς "ήμουν ο μόνιμος παίκτης μπροστά από την άμυνα". Βόλευε το ύψος και οι σωστές τοποθετήσεις του. Η πορεία του θα έπαιρνε μια νέα τροχιά, αλλά δεν έχασε τον δρόμο του. Τουναντίον. Ως χαφ του άξονα μάλιστα συμφώνησε να αγωνιστεί στη ρωσική Μορντόβια. Μια άλλη νεοφώτιστη ομάδα από το Σαράνσκ, 630 χλμ. από την πρωτεύουσα Μόσχα, που από το 2013 έγινε γνωστή διότι ο Γάλλος ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ έγινε δημότης της!

"Ένας από τους προπονητές μου στην Ουκρανία γνώριζε την κατάστασή μου και ήθελε να με βοηθήσει με τις επαφές του στη Ρωσία. Ήξερε τον Γιούρι Σέμιν και κανόνισε ένα δοκιμαστικό". Ύστερα από 3 ημέρες ο Γάλλος είχε υπογράψει συμβόλαιο για δύο χρόνια. Από την πρώτη φορά άρχισε να μετρά 90λεπτα. Το ένα μετά το άλλο. Έφτασε τα 36 στις συνολικά 46 συμμετοχές του. Στις υπόλοιπες 10 ήταν στην αρχική ενδεκάδα και αντικαταστάθηκε στη ροή του αγώνα για λόγους τακτικής. Η παρουσία αρκετών Γαλλόφωνων παικτών στο πρωτάθλημα τον είχε βοηθήσει πολύ στην προσαρμογή του. Όπως και η καρμική γνωριμία με τη μετέπειτα σύζυγό του (παντρεύτηκαν τον Δεκέμβριο του 2016). Είχε παράπονο μόνο από τον Ματιέ Βαλμπουενά, με τον οποίο δεν είχε καμία επαφή. Ταυτίστηκε με τη Ρωσία σε βαθμό που κίνησε τις διαδικασίες έκδοσης διαβατηρίου και εξασφάλισης υπηκοότητας. Προκειμένου, εφόσον κληθεί, να γίνει μέλος της Εθνικής Ρωσίας. Από τον Οκτώβριο του 2020 ήταν στη διάθεση του Στάνισλαβ Τσερτσέσοφ. Περίμενε πρόσκληση, αλλά δεν ήρθε.

...στόπερ από επιλογή

Ο Ερυθρός Αστέρας δεν εισέβαλε ξαφνικά στη ζωή του. "Προέκυψε από ένα φιλικό που δώσαμε στο Βελιγράδι". Δεν σκόπευε ν' αφήσει ένα περιβάλλον που του είχε ταιριάξει και "με ανθρώπους που ξέρουν πώς παίζω, πώς να με χρησιμοποιούν και με εμπιστεύονται". Άρα σωστά, κατά την κρίση του, σκεφτόταν πως "δεν υπάρχει λόγος να εμπλακώ σε μια νέα περιπέτεια". Μόνο που οι Σέρβοι επέμειναν πάρα πολύ. Τού έδωσαν δε την προοπτική της συμμετοχής στα ευρωπαϊκά κύπελλα και τον Γενάρη του 2016 κατάφεραν να εξασφαλίσουν την υπογραφή του.

Ο Μίοντραγκ Μπόζοβιτς, προπονητής με μακρά θητεία στη Ρωσία (Ντιναμό Μόσχας, Αμκάρ, Ροστόφ, Λοκομοτίβ Μόσχας), τον είχε επιλέξει γιατί ήξερε τι θα του δώσει. Τον άρχισε από το '6', αλλά σταδιακά τον έφερε στο δίδυμο των στόπερ. Άλλη μία μετάβαση στην οποία ο Λε Ταλέκ συναίνεσε δίχως ενστάσεις. Αρκεί να έπαιζε. Και επαιζε πολύ. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς, που πήρε τη σκυτάλη, δεν πείραξε το πετυχημένο πλάνο, απλώς τον μονιμοποίησε στην περιοχή. Ζητούσε απ' αυτόν σιγουριά και οργάνωση από τα μετόπισθεν. Όχι μόνο απομάκρυνση της μπάλας στα τυφλά, αλλά σωστή πρώτη πάσα και βαθιές μπαλιές ακριβείας. Γι’ αυτό τον ήθελε και στην Αλ Αχλί.

Στα 2,5 χρόνια του στο Βελιγράδι ο Λε Ταλέκ υπερέβη τον τριψήφιο αριθμό συμμετοχών (104) και βραβεύτηκε.

Είχε μάλιστα φροντίσει να μην απαρνηθεί το παρελθόν ενός στράικερ με καλή αίσθηση του γκολ, καθώς σκόραρε 7 φορές και έφτιαξε άλλα τόσα τέρματα. Το 1/5 αυτών των παιχνιδιών του ήταν σε προκριματικά ή ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, βγάζοντας ηγετικά στοιχεία στα μετόπισθεν. Δεν είναι τυχαίο πως στη φάση των ομίλων του Europa League για τη σεζόν 2017-18 η ομάδα του Βελιγραδίου προκρίθηκε με 9 βαθμούς και μόλις 2 γκολ παθητικό σε 6 παιχνίδια!

Ο έμπειρος Γάλλος κατέκτησε επίσης 2 πρωταθλήματα, τους πρώτους επαγγελματικούς τίτλους του, προτού η Μονπελιέ τον δελεάσει με επιστροφή στην πιο πιο εκθαμβωτική Ligue 1. Χάρη στα 80.000 που του προσέφερε τον μήνα τον έκανε τον τέταρτο πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή του ρόστερ. Οι συνολικές απολαβές του Λε Ταλέκ άγγιζαν το εκατομμύριο για κάθε χρόνο. Η "εκτόξευση" από τις 50.000 στη Χόβερλα και τiw 160.000 στη Μορντόβια ήρθαν παράλληλα με την ποδοσφαιρική μετατόπισή του. Με τη συνεισφορά του έπεισε ότι τ' άξιζε. Κυρίως κατά την πρώτη διετία ήταν αναντικατάστατος. Επί των ημερών του η Μονπελιέ λίγο έλειψε να παίξει τελικό Κυπέλλου (αποκλεισμός στα πέναλτι από την Παρί Σεν Ζερμέν).

Η ΑΕΚ τού προσφέρει περί τις 800.000, αλλά κυρίως τη δυνατότητα να εμφανιστεί ξανά στο διεθνές επίπεδο. Ως χαφ ή ως στόπερ δεν έχει σημασία για τον Νταμιάν Λε Ταλέκ - δεν είχε ποτέ.