ΑΕΚ: Ο Στάνκοβιτς έπρεπε πρώτα να νικήσει τις σκέψεις του και μετά τη θέση του βασικού

Το ομολογούσαν όλοι όσοι παρακολούθησαν δια ζώσης τη θερινή προετοιμασία της ΑΕΚ στην Ολλανδία, ότι τέτοια απόδοση, δίψα και αποφασιστικότητα από τερματοφύλακα είχαν χρόνια να διαπιστώσουν. Αναφέρομαι περισσότερο στους παλαιότερους εντός ομάδας αλλά και στους έμπειρους ρεπόρτερ που έχουν φάει τις προετοιμασίες με το κουτάλι.

Ουδείς ασφαλώς μπήκε σε διαδικασία σύγκρισης της δουλειάς και της διάθεσης που έδειξε ο Στάνκοβιτς σε σχέση με τον Αθανασιάδη, απλώς σε όλους έκανε εντύπωση το πόσο πατριωτικά το είχε πάρει ο Αυστριακός, προκειμένου να κερδίσει ξανά τη θέση του κάτω από τα γκολπόστ.

Δεν είναι και τόσο απλό όταν μπροστά σου βρίσκεται ένας τερματοφύλακας ο οποίος έχει αναδειχθεί δύο συνεχόμενες φορές πρωταθλητής. Μία με την Σερίφ Τιρασπόλ στη Μολδαβία και πέρυσι με την ΑΕΚ. Αποκτά τρομερή αυτοπεποίθηση και δύσκολα μπορεί να χάσει τη θέση του, αυτή είναι μία σκέψη που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε ανταγωνιστή του. Και δεδομένα ο Στάνκοβιτς είχε πέρυσι χαλάσει για ένα διάστημα το μυαλό του, όταν από συγκυρίες έχασε τη θέση του βασικού και μετά είδε τον Έλληνα γκολκίπερ να μένει σε αυτή έως το τέλος, στα παιχνίδια του πρωταθλήματος.

Από τις σκέψεις να αποχωρήσει από την Ένωση, τις οποίες ο ίδιος ομολόγησε κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην Αυστρία ότι είχε πέρυσι, μέχρι να πεισμώσει ώστε να ψάξει τη δικαίωσή του και την επιστροφή του στο αρχικό σχήμα, έπρεπε να διανύσει έναν δρόμο. Όταν κατά τη διάρκεια της σεζόν που πέρασε και περίπου στα μισά αυτής, συμβιβάστηκε πλέον με την κατάσταση και συνέχισε να δουλεύει δίχως να ''λερώνει'' το μυαλό του με ιδέες φυγής, ο Στάνκοβιτς άρχισε να αντιμετωπίζει το θεσμό του Κυπέλλου ως τη δική του διοργάνωση. Και ήταν εκ των πρωταγωνιστών για την κατάκτησή του, ειδικότερα με την παρουσία του στον τελικό.

Η εκκίνηση από την ίδια αφετηρία

Στην εκκίνηση της προετοιμασίας είχε πλέον απομακρύνει κάθε μαύρο σύννεφο από τη σκέψη του και είχε επικεντρωθεί στο ποσό θα κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του Αλμέιδα. Όχι βέβαια ότι ο Αργεντινός δεν του την έδειχνε εμπράκτως, απλώς με τον Αθανασιάδη εκμεταλλεύεται την ευκαιρία, δεν ήταν και τόσο απλό να αλλάξει εκ νέου τερματοφύλακα.

Αυτό όμως που προπονητής κατέστησε σαφές και στους δύο -όπως και προς όλους τους ποδοσφαιριστές γενικά- με τη συμπεριφορά και τις συζητήσεις που είχε μαζί τους, ήταν ότι άπαντες στην ομάδα ξεκινούν από την ίδια αφετηρία ενόψει της επόμενης χρονιάς. Ο Στάνκοβιτς το κράτησε αυτό και μέσα από την παρουσία του στην Ολλανδία κέρδισε το δικαίωμα να είναι βασικός στα πρώτα επίσημα παιχνίδια της σεζόν.

Ήταν και καταλυτικός όμως... Με τις αποκρούσεις του τόσο όταν η Ντινάμο βρέθηκε μπροστά στο σκορ με 1-0 όσο και μετά την ισοφάριση της ΑΕΚ απέναντι στις μαζικές επιθέσεις των Κροατών, ο Αυστριακός συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον πολύτιμων της αναμέτρησης στο Ζάγκρεμπ. Ήταν ένα τεστ εν όψει της συνέχειας κι εκείνος το πέρασε με (σχεδόν) άριστα. Αυτό δεδομένα θα τον κρατήσει στο αρχικό σχήμα και στη ρεβάνς του ερχόμενου Σαββάτου.

Τούτο πάντως δεν συνεπάγεται ότι το αποτέλεσμα του εγχώριου ανταγωνισμού μεταξύ των δύο γκολκίπερ της Ένωσης έχει καθοριστεί. Η περυσινή σεζόν του Αθανασιάδη είχε πολλές καλές στιγμές και μερικές που είχαν ομολογουμένως ψεγάδι, όμως σε γενικές γραμμές άπαντες στην ομάδα ήταν ικανοποιημένοι από εκείνον, το ίδιο και ο προπονητής. Ο Αλμέιδα στήριξε αυτόν τον υγιή ανταγωνισμό και δεν εισηγήθηκε τελικά την απόκτηση άλλου τερματοφύλακα.

Ο Στάνκοβιτς έχει αυτή τη στιγμή το προβάδισμα αλλά η περυσινή ιστορία μας έδειξε ότι οι ανατροπές είναι μέσα στο παιχνίδι. Το καλό για την ΑΕΚ σε κάθε περίπτωση, είναι ότι εκεί που είχε έναν τερματοφύλακα ικανοποιημένο κι έναν άλλον που σκεφτόταν αν θα πρέπει το μέλλον του να είναι στην ομάδα, τώρα έχει δύο που νιώθουν απόλυτα ευτυχείς σε αυτήν. Ο καλύτερος θα παίζει.