Μετά και την αποχώρηση του Κώστα Γαλανόπουλου, η διαχείριση του οποίου σηκώνει πολλή συζήτηση για το εάν και κατά πόσο θα μπορούσε αυτή να είχε γίνει διαφορετικά ώστε να αποτελεί ένα χρήσιμο γρανάζι για το rotation της ομάδας και όχι να περνά το χρόνο του βλέποντας τους άλλους να παίζουν, η ΑΕΚ έγινε ακόμα πιο φτωχή στο εγχώριο στοιχείο.
Εξακολουθεί να έχει δύο εν ενεργεία διεθνείς στα πρόσωπα των Πέτρου Μάνταλου και Λάζαρου Ρότα, ωστόσο ο πρώτος μπαίνει στα 35 του τον ερχόμενο Αύγουστο και μαζί στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του (ίσως και της καριέρας του με τα κιτρινόμαυρα;), ενώ στη θέση του δεύτερου έχει διαπιστωθεί η ανάγκη για έναν παίκτη υψηλότερου επιπέδου.
Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη σεζόν ο Ρότα ενδέχεται να οπισθοχωρήσει στην ιεραρχία ή ακόμα και να πωληθεί εφόσον ο ίδιος και η ομάδα συναποφασίσουν ότι έκλεισε ο κύκλος μετά από τέσσερα χρόνια κοινής πορείας. Είναι και αυτό άλλωστε, κάτι που συζητιέται.
Ο Σίμος Μήτογλου αναγνωρίζεται αυτή την περίοδο ως η πιο ελκυστική περίπτωση Έλληνα που η ΑΕΚ μπορεί και πρέπει να στηριχθεί περισσότερο στο παρόν και στο μέλλον, γι’ αυτό άλλωστε έχει γίνει η προεργασία για την επέκταση του συμβολαίου του το οποίο εκπνέει το καλοκαίρι του 2026.
Από εκεί και πέρα, στο ρόστερ της πρώτης ομάδας συγκαταλέγονται ο Σταύρος Πήλιος που δεν κατάφερε να πείσει τον Ματίας Αλμέιδα ότι μπορεί να στηρίζεται σε εκείνον χωρίς δεύτερες σκέψεις -γι αυτό άλλωστε και ‘”βαπτίστηκε” αριστερός μπακ-χαφ ο Γκατσίνοβιτς- και ο Σωτήρης Τσιλούλης που αντιμετωπίζεται ως λύση ανάγκης μετά την “αποψίλωση” του ρόστερ των χειμώνα δίχως να υπάρξει η παραμικρή ενίσχυση.
Οι Έλληνες του εξωτερικού, η ευρωπαϊκή λίστα και η εγχώρια αγορά
Με τα προαναφερθέντα δεδομένα, μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι για την επόμενη σεζόν σίγουροι θεωρούνται οι Μήτογλου και Μάνταλος, με αστερίσκο ο Ρότα, ενώ οι Πήλιος και Τσιλούλης έχουν λιγότερες πιθανότητες να συνεχίσουν. Αλλά ίσως εν τέλει καταστεί απαραίτητο να παραμείνουν όλοι, εφόσον η ομάδα δεν καταφέρει να ενισχυθεί με Έλληνες.
Η αναζήτηση ικανών για την ΑΕΚ που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι όντως είναι ενεργοποιημένη, ωστόσο όχι στον βαθμό που παρουσιάζεται. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή του Ταξιάρχη Φούντα που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να απασχολήσει, όμως δεν προκύπτει τίποτα χειροπιαστό ή προχωρημένο.
Ακόμα πιο δύσκολη, ασφαλώς, είναι η προσπάθεια να επαναπατριστούν ποδοσφαιριστές που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, η ΑΕΚ το προσπάθησε πέρυσι με τον Γιαννούλη και παλαιότερα με τον Χατζηδιάκο, όμως εκείνοι δεν ήθελαν να επιστρέψουν.
Ούτε η περίπτωση του Δουβίκα, που ακούγεται δεξιά και αριστερά έχει πιθανότητες να προχωρήσει αν θέλουμε να μιλάμε ρεαλιστικά, ασχέτως με το αν δυσκολεύεται και στην Κόμο μετά το πέρασμά του από τη Θέλτα.
Όσοι αναπαράγουν με ευκολία τέτοια σενάρια, απλώς δεν λαμβάνουν υπόψιν τους τα δημοσιεύματα που παρουσιάζουν την ιταλική ομάδα να τον αγόρασε αντί 14 εκατ. ευρώ τον περασμένο Ιανουάριο! Τι ακριβώς συζητάμε τώρα;
Αντιθέτως, η περίπτωση του Γιώργου Κυριακόπουλου είναι εφικτή καθώς η ΑΕΚ και ο παίκτης έχουν βρει τον κοινό τόπο συνεργασίας τους, εφόσον όμως το καλοκαίρι πιστοποιηθεί και ο τρόπος αγοράς του από τη Μόντσα. Εφικτή μπορεί να είναι και η προσθήκη του Λυκογιάννη που μένει ελεύθερος από την Μπολόνια.
Όσον αφορά στην επόμενη ευρωπαϊκή λίστα στην οποία μπορούν να συμπεριληφθούν έως 17 ξένοι ασχέτως με το αν είναι κοινοτικοί ή μη, αν η ΑΕΚ δεν κινηθεί ουσιαστικά θα αντιμετωπίσει πρόβλημα με τους Associaton Trained και τους Club Trained που μπορεί να είναι έως 4 από κάθε κατηγορία, ώστε να βγει ο τελικός maximum αριθμός των 25.
Συμπερασματικά, είναι απαραίτητη η προσθήκη Ελλήνων αλλά και η εύρεση εκείνων από τις Ακαδημίες που θα μπορέσουν να υποστηρίξουν τη λίστα για να μην αναγκάζεται η ομάδα να περιορίζεται σε 20-21 παίκτες επειδή δεν της βγαίνουν τα κουκιά.
