ΑΕΚ: Οι έξι παίκτες που αναγεννήθηκαν στην Ένωση του Αλμέιδα
Μέσα από την τακτική και ατομική προσέγγισή τους, ο Ματίας Αλμέιδα καταφέρνει να παίρνει σημαντικές υπηρεσίες από παίκτες της ΑΕΚ που ήταν υπό αμφισβήτηση ή και δυσμένεια. Το SPORT24 εξηγεί.
Ρόλοι, ποδοσφαιρικό σχέδιο, ξεκάθαρες αρμοδιότητες. Βασικά απαιτούμενα για κάθε ποδοσφαιριστή προκειμένου να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του και να μακιγιάρει τις όποιες αδυναμίες του.
Μαζί κι ένα τρίπτυχο αιτιών για το οποίο παίκτες της ομάδας σε παλαιότερες σεζόν είδαν τις καριέρες τους να "μιζεριάζουν" μέσα από την ΑΕΚ, που απέτυχαν ενώ είχαν αρετές οι οποίες έμειναν παντελώς ανεκμετάλλευτες, αποχωρώντας γρήγορα. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Στο παρόν, η προσέγγιση του Ματίας Αλμέιδα και η έμπνευση του πλάνου που θα έδινε συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα, έχει βοηθήσει ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να ανεβάσουν την απόδοσή τους και να σβήσουν την αμφιβολία για το αν θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι ή όχι στο σύνολο. Είναι αρκετές οι περιπτώσεις εκείνες που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Στο δεξί άκρο της άμυνας, ύστερα από ένα μουδιασμένο ξεκίνημα, ο Λάζαρος Ρότα πραγματοποιεί εμφανίσεις που τον διατηρούν στο βασικό σχήμα, ενώ παρείχαν με ασφάλεια τον απαιτούμενο χρόνο, ώστε ο Τζιμπρίλ Σιντιμπέ να προετοιμαστεί όπως έπρεπε, δίχως βιασύνη και πίεση που ενδεχομένως θα ανάγκαζε τον Αλμέιδα να το, χρησιμοποιήσει νωρίτερα από όταν θα έπρεπε. Δουλεύει πολύ στις προπονήσεις, βελτιώνει τις αδυναμίες του και είναι παίκτης που εδραιώνεται πλέον στο ρόστερ.
Στο αντίστοιχο αριστερό, ο Μίλαν Μοχαμάντι κέρδισε σταδιακά την εμπιστοσύνη του Αλμέιδα. Έγινε πιο σταθερός, πιο προσεκτικός σε σχέση με τον παίκτη που ήταν πέρυσι, δηλαδή ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο μέσα στο ίδιο παιχνίδι.
Ασφαλώς και η ΑΕΚ χρειάζεται αριστερά έναν παίκτη σαν τον Σιντιμπέ που σε λίγο καιρό θα είναι ο βασικός δεξιά. Αλλά έως τότε, ο Ιρανός ίσως αποδειχθεί ένα στοίχημα το οποίο τελικά δεν χάθηκε.
Στο κέντρο της άμυνας, ο Γιώργος Τζαβέλλας ανταποκρίθηκε επαρκώς, με πολύ καλύτερες παρουσίες σε σχέση με πέρυσι, στο διάστημα που ο Αρόλντ Μουκουντί προσπαθούσε να καλύψει το χαμένο έδαφος και να πείσει τον Αλμέιδα μέσα από τις προπονήσεις.
Έμεινε εκτός 11αδας λόγω του (αυτο)τραυματισμού του στο χέρι, ούτως ή άλλως όμως, ο Καμερουνέζος θα γινόταν αργά ή γρήγορα βασικός. Σημασία έχει ότι ο διεθνής στόπερ βοήθησε όταν έπρεπε και αποτελεί μια καλή εναλλακτική λύση.
Η ανατροπή, η πειθώ και η αποκάλυψη
Στη μεσαία γραμμή, ο Νταμιάν Σιμάνσκι δεν πτοήθηκε από την απόκτηση του Γιόνσον, ενός καθαρού '6αριου' που δικαίως επιβραβεύτηκε με κολακευτικά σχόλια για τις πρώτες εμφανίσεις του.
Όταν όμως ο Δανός τραυματίστηκε, ο Πολωνός δεν ήταν απλά έτοιμος για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου, αλλά και ικανός να κρατήσει τον πρώην παίκτη της Κάντιθ στον πάγκο! Βρέθηκε, επιτέλους, ο προπονητής που τον σταθεροποίησε στη θέση που του ταιριάζει περισσότερο.
Στο δεξί φτερό της επίθεσης, ο Νόρντιν Άμραμπατ αρχικώς αποδέχθηκε και στη συνέχεια εξοικειώθηκε με το ρόλο του ποδοσφαιριστή που θα έρχεται από τον πάγκο για να προσφέρει επιπλέον ενέργεια και λύσεις σε παιχνίδια που απαιτείται μια αλλαγή σκηνικού.
Σε όλα τα ματς έδωσε πάσες που είτε έγιναν γκολ, είτε θα έπρεπε να γίνουν, ενώ πέτυχε και δύο τέρματα. Σημαντικότερο όλων, δε, είναι το γεγονός πως βρήκε έστω και μέσα από αυτή τη διαδικασία, το ρόλο του στην ομάδα, μαζί και τη χαρά του παιχνιδιού.
Στην επίθεση, ο Λιβάι Γκαρσία αποτελεί την αποκάλυψη της φετινής ΑΕΚ. Σκόρερ 5 τερμάτων ήδη, ένας παίκτης που τελικά αποδεικνύεται ότι και ο ίδιος δεν ήξερε τι ακριβώς είναι και που πρέπει να παίζει ώστε να αποδίδει βάσει των σπουδαίων τεχνικών ικανοτήτων και αθλητικών προσόντων του. Μια μικρή 'επανάσταση' με θαυμαστά αποτελέσματα.
Θα μπορούσε κάποιος να αναφερθεί επίσης στη χρησιμότητα του Χατζισαφί σε διάφορους ρόλους αν και αυτό είχε επίσης διαπιστωθεί πέρυσι. Ή την ενεργοποίηση του Αθανασιάδη που επέστρεψε στην ΑΕΚ γεμάτος αυτοπεποίθηση.
Ακόμα και στο ρόλο του Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος κάνει πράγματα στο γήπεδο τα οποία εκτιμώνται απεριόριστα από κάθε προπονητή κι ας μην έχει συχνή επαφή με τα δίχτυα.
Ο Αλμέιδα κατάφερε μέσα από την ομαδικότητα και το στυλ παιχνιδιού που καθιέρωσε, να δείξει σε παίκτες που είχαν ζητήματα, τον τρόπο ώστε να γίνουν χρήσιμοι και να νιώσουν σίγουροι για τους εαυτούς τους. Σπουδαίο γεγονός για την πρόοδο της ομάδας.