Μέσα από τη χθεσινή ομιλία του Βλάνταν Μιλόγεβιτς προς τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, προκύπτει και μια μεγάλη αλήθεια, η οποία σηκώνει απαραίτητα βαθιά ενδοσκόπηση. "Θα σας προκαλούν συνεχώς, πρέπει να είστε έτοιμοι γι' αυτό", ανέφερε μεταξύ άλλων ο προπονητής. Έχει δίκιο. Δεν είναι θέμα έχθρας προς την Ένωση, ξέχωρα με το ότι οι λυκοφιλίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο είχαν (και θα έχουν) μόνιμα τη δική τους θέση και θα επηρεάζουν καταστάσεις, όπως το πως κάποιες ομάδες αντιμετωπίζουν άλλες και τούμπαλιν. Αυτό όμως, μέσες άκρες, ισχύει για όλους.

Το ζήτημα για την ΑΕΚ είναι πρωτίστως ποδοσφαιρικό. Η ξεχωριστή ποιότητα των παικτών που διαθέτει, θα προκαλέσει και ασχήμιες στους αγωνιστικούς χώρους. Αν παρακολουθήσει κάποιος με ευλάβεια την επίμαχη φάση, πριν από την αποβολή του Λιβάι Γκαρσία, θα παραδεχθεί ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μην εκνευριστείς όταν συνάδελφοι σου συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο. Ένα δυνατό μαρκάρισμα στη φάση, ενίοτε και σκληρό, είναι απολύτως αποδεκτό. Αλλά το να σε τραβούν παρατεταμένα για να σου δώσουν να καταλάβεις ότι εσύ μπορεί να παίζεις μπάλα, όμως εμείς ξέρουμε και κατς αν χρειαστεί ώστε να μην περάσεις, πάει πολύ. Και ακόμα περισσότερο ενοχλεί το να σε προπηλακίζουν μετά για να σε προκαλέσουν ακόμα περισσότερο, να «χτίσουν» πάνω στην αδυναμία του στιγμιαίου θυμού σου.

Εδώ είναι το λάθος του Λιβάι, όπως το κατέδειξε ο ίδιος ο προπονητής κατά την ομιλία του, επισημαίνοντας ωστόσο ότι τον δικαιολογεί. Συντάσσομαι με τον κόουτς, η πρώτη φορά αποτελεί πάντοτε ένα μάθημα για την κάθε επόμενη. Τώρα ο Γκαρσία ξέρει ότι αυτή την αντιμετώπιση θα τη βρει ξανά μπροστά του. Άρα θα πρέπει να είναι διπλά προσεχτικός διότι ένας ρέφερι όπως ο Φωτιάς και ένας VAR όπως ο Σκουλάς, ίσως να είναι παρόντες για να αποφασίσουν ξανά με άδικο τρόπο. Η αυτοσυγκράτηση είναι αρετή, ειδικά όταν είσαι υπέρτερος. Διότι τώρα, έστω κι αν το δίκιο τον πνίγει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: ο Γκαρσία έφυγε από το παιχνίδι πάνω που έδειχνε να έχει ρυθμό και πέραν τούτου, θα αναγκαστεί να χάσει το ματς με τη Λαμία. Ευτυχώς για εκείνον και την ΑΕΚ, θα δώσει το παρών με τον ΠΑΟΚ.

Κανένας φόβος, κανένας πανικός μετά την αποβολή

Θα έρθει η στιγμή σε κάποιο παιχνίδι που κάτι ανάλογο θα βιώσει ο Άμραμπατ, το ίδιο και ο Τσούμπερ. Το αθέμιτο μαρκάρισμα τιμωρείται από τον διαιτητή, όχι από τον παίκτη που το έχει υποστεί. Κι αν ο ρέφερι δεν το έχει δει καλά ή σκοπεύει να εξαντλήσει την αυστηρότητά του, σκύβεις το κεφάλι και φεύγεις από τη φάση, δεν πέφτεις στην παγίδα. Είδαμε μια ανάλογη κατάσταση στο φιλικό παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης. Ο Τζαβέλλας "κατάπιε" την άσχημη αντίδραση του Μπαράλες, όμως ο Βράνιες εκνευρίστηκε από το συμβάν και λίγο αργότερα τον κρατούσαν οι συμπαίκτες του για να μη βγει εκτός ορίων.

Είναι μικρά πράγματα που όμως χρήζουν τεράστιας προσοχής. Το ενθαρρυντικό της ιστορίας στο «Γεντί Κουλέ» είναι ότι η αποχώρηση του Γκαρσία από το γήπεδο, δεν έφερε τρικυμία. Σε αντίστοιχες καταστάσεις, η ΑΕΚ των προηγούμενων ετών θα είχε καταρρεύσει. Εκ του αντιθέτου, το σύνολο του Μιλόγεβιτς υπερπήδησε το εμπόδιο με θαυμαστή φυσικότητα, λες και και επρόκειτο για κάτι αναμενόμενο. Η ομάδα συνέχισε το παιχνίδι της, βρήκε νέο προσανατολισμό στο «πιτς φιτίλι» και συνέχισε τη δουλειά από εκεί που την είχε αφήσει με τον Λιβάι παρόντα. Τέτοια συσπείρωση και γιγάντωση της επιθυμίας για τη νίκη, είχαμε χρόνια να διαπιστώσουμε. Ασχέτως αν στο τέλος έγιναν κάποια πράγματα που χάλασαν την πολύ όμορφη ιστορία, διάρκειας 70+ λεπτών.

Στο τέλος της ημέρας, η ποιότητα θα κάνει τη διαφορά. Προκύπτουν ζητήματα προς σοβαρό προβληματισμό, όπως η τόσο μα τόσο άσχημη ανασταλτική παρουσία του συνόλου στις στημένες φάσεις, όμως με σωστή δουλειά και περισσότερη συγκέντρωση, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Ίσως όχι τέλεια, καθώς μια επιπλέον προσθήκη στόπερ επιπέδου Τσιγκρίνσκι ήταν απαραίτητη, δεν είναι όμως τόσο απλό να γίνουν όλα όπως η ΑΕΚ τα θέλει μέσα σε μια μεταγραφική περίοδο. Και ήδη έχουν γίνει πάρα πολλά προς τη σωστή κατεύθυνση.