Ήττα της ΑΕΚ στην Τούμπα με δύο δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες και δύο φθηνά γκολ από κατά συρροή ατομικά λάθη. Ισοπαλία με τον Ολυμπιακό, η οποία θα μπορούσε να είναι και ήττα, αν ο Μπακασέτας δεν ισοφάριζε στο 89' και ο Φετφατζίδης δεν έχανε το... «άχαστο» στο 94'. Ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό χωρίς τέρματα, με κάκιστη εμφάνιση, που το λογικό θα ήταν να την οδηγούσε σε ήττα. Ντέρμπι δεν το λες με τον Ατρόμητο, αλλά το 0-2 στο ΟΑΚΑ, έστω και με τρία δοκάρια, όπως και να το κάνουμε «πόνεσε».

Κι όμως, ο Ουζουνίδης δεν είναι μαθημένος σε τέτοιες καταστάσεις. Τη σεζόν 2016-17, ως τεχνικός του Παναθηναϊκού και αναλαμβάνοντας στα μισά της σεζόν, είχε οδηγήσει τους «πράσινους» σε δύο νίκες επί της ΑΕΚ, δύο επί του ΠΑΟΚ και μίας επί του Ολυμπιακού, ενώ πέρυσι (2017-18), επικράτησε επί της πρωταθλήτριας και του Ολυμπιακού, πήρε ισοπαλία στο «Γ. Καραϊσκάκης», ενώ δέχτηκε δύο βαριές ήττες από την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο επτά νίκες σε ντέρμπι, σε διάστημα μιάμισης σεζόν, ήταν ένα καλό στατιστικό επίτευγμα.

Τα φετινά δύσκολα (εγχώρια) ματς για τον Ουζουνίδη, στον πάγκο της απερχόμενης πρωταθλήτριας πλέον, ξεκίνησαν στις 23 του περασμένου Σεπτέμβρη, όταν η ΑΕΚ αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Η αλήθεια είναι ότι, βάσει της εικόνας της, το τελικό σκορ την αδικεί. Είχε δύο δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες, ο Πασχαλάκης πραγματοποίησε εντυπωσιακές αποκρούσεις. Ωστόσο είχε και μια αφέλεια στο παιχνίδι της, έδωσε την εικόνα ομάδας που είχε αρχίσει να χάνει την περυσινή σφριγηλότητά της. Αυτό το «refuse to lose» χαρακτηριστικό, που την καθιστούσε άτρωτη.

Οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν στις 7 Οκτωβρίου, όταν απέναντι στον Ολυμπιακό, η αλήθεια είναι παρατεταγμένη με σημαντικές απουσίες, παρουσιάστηκε εξίσου αφελής, μόνο που τότε δεν το πλήρωσε. Βρήκε γκολ ισοφάρισης στο 89ο λεπτό του αγώνα με τον Τάσο Μπακασέτα, αλλά πιστεύοντας ότι παίζει με τον Λεβαδειακό, βγήκε άτακτα στην επίθεση για να σκοράρει ξανά. Το τέρμα που δεν σημείωσε ο Φετφατζίδης στο 94', του κόστισε τη συνέχεια της καριέρας του στον Πειραιά και έσωσε τον προπονητή της ΑΕΚ από δεύτερη ήττα σε ντέρμπι.

Στις 3 Νοεμβρίου, κόντρα στον (γηπεδούχο στο ΟΑΚΑ) Παναθηναϊκό, η εικόνα της ΑΕΚ ήταν άθλια! Ουδέποτε απείλησε τον αντίπαλο, είχε την εικόνα παράδοσης, η συνοχή της απουσίαζε από τον αγωνιστικό χώρο, τα «μωρά» (που δεν είναι πια και τόσο μωρά όσο τα παρουσιάζουν...) του Δώνη έστησαν πάρτι, ωστόσο τους έλειψε η αποτελεσματικότητα. Το 0-0 ήταν ένα καλό νέο για τον Ουζουνίδη και την ομάδα, βάσει της εικόνας που είχε.

Τη αμέσως επόμενη αγωνιστική, στις 11/11, ο Ατρόμητος δραπετεύει από το ΟΑΚΑ με το διπλό, σκοράροντας δις, στο 87ο και στο 88ο λεπτό της αναμέτρησης. Είχαν προηγηθεί τρία δοκάρια από πλευράς ΑΕΚ, ωστόσο η εικόνα της δεν ήταν καλή και οι ευκαιρίες της, δεν ήταν τόσο «καθαρές», όσο οι δύο εντός περιοχής, που είχε ο Κουλούρης, τις οποίες δεν μετουσίωσε σε γκολ. Άτυχη μεν, προβληματική, φλύαρη, κουραστική και αναποτελεσματική δε. Ήττα και κατήφεια...

Απέναντι στον ΠΑΟΚ, η Ένωση εισέρχεται στον κύκλο αντίστοιχων αγώνων. Ο επίδοξος πρωταθλητής, ο δεύτερος Ολυμπιακός, τα δύο παιχνίδια Κυπέλλου με τον Ατρόμητο και λίγο μετά ο Παναθηναϊκός. Είναι επί της ουσίας και τα ματς στα οποία θα ξεκαθαρίσουν την εικόνα σε δύο βασικά πράγματα: το αν η ΑΕΚ θα διατηρηθεί εντός στόχων και το αν ο προπονητής θα δώσει πραγματικούς λόγους στη διοίκηση για να σκεφτεί ότι θα μπορούσε να συνεχίσει μαζί του και μετά το καλοκαίρι. Διότι ακόμα, είναι μακριά από οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση.

Photo Credits: Eurokinissi