Ο προβληματισμός εμφανής και μεγάλος, η ανησυχία του κόσμου διάχυτη και δικαιολογημένη. Το βράδυ της 15ης Αυγούστου είτε θα αφήσει στην ΑΕΚ ένα τεράστιο και δύσκολα διαπραγματεύσιμο κουσούρι, είτε θα ενισχύσει την ελπίδα ότι αυτή η απερίγραπτα προβληματική εικόνα των πρώτων εβδομάδων ήταν μια κακή παρένθεση, οπότε θα υπάρχει φως στο τούνελ μέχρι και τις αναμετρήσεις (λογικά) με την ομάδα που ανήκει ο παλιόφιλος Μάρκο Λιβάγια.

Η εμπιστοσύνη προς τον προπονητή έχει κλονιστεί, δεν είναι μόνο το ζήτημα ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου έχει πλέον αμφιβολίες -από εκείνους που εκφράζονται άσχημα και άδικα έως αυτούς που βλέπουν με ολοένα και αυξανόμενη ανησυχία τα κακώς αγωνιστικά κείμενα- όσο και αυτά που ο προπονητής νιώθει και καθρεφτίζονται στο πρόσωπο μα και στις δηλώσεις του.

Λίγοι έδωσαν βάση, αλλά εκείνες οι τοποθετήσεις πριν ακόμα από το παιχνίδι ρεβάνς απέναντι στην Ίντερ Ντ'Εσκάλδες, δεν είναι και τόσο αινιγματικές. Δείχνουν προβληματισμό, αν όχι και ανασφάλεια για το πώς αντιμετωπίζεται εκ των έσω. Από ποιους και πως, αρμόδιος να το καταδείξει είναι μόνον εκείνος. Αλλά προσέξτε:

‘"Αρχίζω και μαθαίνω σιγά σιγά τις αλλαγές που γίνονται και σε σχέση με τη διοίκηση. Καταλαβαίνω και παρατηρώ την αλλαγή των απόψεων’".

"Όταν υπάρχουν απορίες και αμφιβολίες από την πλευρά άλλων, τότε νιώθεις προσβεβλημένος. Και αν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες, τότε γίνονται αλλαγές. Αν υπάρχουν αμφιβολίες για το τεχνικό επιτελείο πρέπει να γίνονται αλλαγές".

Η συνάντηση, η ψυχραιμία, η κοινή πλεύση

Από το "λεβαντάντε" και το "βένγκα-βένγκα", δεν είμαστε πολύ μακριά. Ο Μάριος Ηλιόπουλος έχει δείξει στον Αλμέιδα ότι είναι έτοιμος, δοσμένος και αποφασιστικός στην προσπάθεια να ενισχύσει τη δουλειά του προπονητή. Είναι όμως επίσης αυτονόητο να ενδιαφέρεται για την πρόοδο της μεγάλης επένδυσής του με την αγορά του club και ως ιδιοκτήτης να έχει απαιτήσεις. Οι προκρίσεις μέχρι το group stage της τρίτης τη τάξει διασυλλογικής διοργάνωσης, είναι το μίνιμουμ.

Οι δυο τους πρέπει να τα πουν και αυτό θα γίνει άμεσα, ίσως και σήμερα-αύριο. Για να επαναπροσδιορίσουν την κατάσταση, να ξεκαθαρίσουν τη θολούρα και να οδηγήσουν την ΑΕΚ σε μια πολύ απαιτητική αποστολή η οποία αν δεν επιτευχθεί, θα κλονίσει βάναυσα τον οργανισμό, σε όλα τα επίπεδα.

Αναλογιστείτε τον πρόωρο αποκλεισμό από μια διοργάνωση που μόλις έχει κατακτήσει ο Ολυμπιακός, ενώ ο ΠΑΟΚ κάνει βήματα προς τα εμπρός και ψάχνει το άλμα στους ομίλους του Champions League.

Με ποια ψυχολογία να συνεχίσεις, πώς να πείσεις τον κόσμο ότι πορεύεσαι με ένα project που έχει εχέγγυα να προοδεύσει, πώς να ξεπεράσεις ένα τέτοιο σοκ έχοντας εμπιστοσύνη ότι ήταν κάτι παροδικό. Μα δεν θα είναι τέτοιο… Μια τέτοια συμφορά θα βάλει μπουρλότο σε σχέσεις, θα φέρει τον κόσμο απέναντι αλλά κυρίως θα έχει σκοτεινιάσει τον ορίζοντα κανονικότητας και εξέλιξης στην ΑΕΚ.

Ποτέ μα ποτέ από τότε που η Ένωση μπήκε στο νέο γήπεδό της, ποτέ μα ποτέ υπό την καθοδήγηση του Ματίας Αλμέιδα, υπήρξε παιχνίδι για το οποίο εκ των προτέρων να γνωρίζεις ότι αν δεν κυλήσει καλά, το πισωγύρισμα θα είναι τεράστιο. Και ίσως τότε γεννηθεί η ανάγκη για rebuilding σε ένα πολύ άκαιρο και επικίνδυνο σημείο, όπου κάθε απόφαση θα συνιστά και ένα τεράστιο ρίσκο.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πρόκριση επί της Νόα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πρόκριση επί της Χάιντουκ. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει την ΑΕΚ σε μια ανελέητη φθορά μέχρι να πατήσει και πάλι στέρεα στα πόδια της.