Να μην στεκόμαστε όμως μόνο στα καλά… Ας επιμείνουμε λίγο και στις αδυναμίες. Οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στις πτέρυγες κι ως επί το πλείστον αμυντικά.

Η ΑΕΚ πρέπει να ξαναδεί το θέμα των πλάγιων μπακ διότι είναι ξεκάθαρο ότι ο Γιάχιτς δεν είναι τέτοιος, ενώ ο Καράμπελας για ένα σημαντικό διάστημα του αγώνα δεν ήταν αξιόπιστος αμυντικά (ασχέτως με το ότι από δική του σέντρα μπήκε το κιτρινόμαυρο γκολ).

Ασφαλώς για την αριστερή πτέρυγα δεν μπορεί να γίνει κάτι άμεσα από τη στιγμή που η ομάδα περιμένει πότε θα είναι έτοιμος ο Κλαούντιο Νταντόμο ο οποίος αποκτήθηκε ως ο ποδοσφαιριστής που θα λύσει το (διαχρονικό) πρόβλημα στη συγκεκριμένη πλευρά.

Στη δεξιά όμως ίσως θα έπρεπε να δοθεί περισσότερος χρόνος στον Αργυρίου (για να διαπιστώσουμε και τι ψάρια πιάνει σε ανώτερο επίπεδο) στο συγκεκριμένο τουρνουά αφού ο Γιάχιτς δεν δείχνει να την… έχει τη θέση.

Η πιο αξιόπιστη από τις διαθέσιμες λύσεις είναι το δίχως άλλο ο Γεωργέας. Η πιο ολοκληρωμένη όμως είναι ο Αραούχο ο οποίος προπονείται μόνος του στην Αθήνα. Ο Αδαμίδης και ο Μπάγεβιτς πρέπει να αποφασίσουν: ή να του δώσουν μια τελευταία ευκαιρία επαναφέροντάς τον στην ομάδα ή να ψάξουν για έναν κλασικό δεξιό μπακ του επιπέδου του.

Διαφορετικά η ομάδα θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στη συγκεκριμένη θέση (εκτός αν ο Γεωργέας αποδειχθεί σιδερένιος και βγάλει σε καλό επίπεδο +20 ματς ή ο Αργυρίου ξεπεταχτεί και πάρει τη θέση).

Το πρώτο ημίχρονο

Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα η ΑΕΚ έδειξε την ίδια διάθεση με τα προηγούμενα δύο ματς στην Αυστραλία: να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, να πιέσει τον αντίπαλο σε όλους τους χώρους, να ελέγξει το ρυθμό, να επιτεθεί από άξονα και πτέρυγες.

Κοινώς να αποδώσει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο το «Total Football» που απέδιδαν οι καλές ομάδες του Μπάγεβιτς. Οι ομάδες που είχαν σταθερή διοίκηση και ποδοσφαιριστές που σέβονταν τους εαυτούς τους και τη φανέλα που φορούσαν. Όπως επιτέλους φαίνεται ότι συμβαίνει (ξανά) στην Ένωση.

Μόλις στο 7’ ο συνδυασμός Μπλάνκο - Λυμπερόπουλου θα μπορούσε να καταλήξει σε γκολ αν ο δεύτερος δεν έχανε για λίγο το κοντρόλ εντός σκωτσέζικης περιοχής. Στο 11’, ο Λυμπερόπουλος με εξαιρετική εκτέλεση φάουλ (το οποίο κέρδισε περίπου ένα μέτρο εκτός περιοχής ο Σκόκο ύστερα από ατομική ενέργεια) λίγο έλειψε να ανοίξει το σκορ.

Η άμυνα της ΑΕΚ απειλήθηκε για πρώτη φορά στο 20’, όταν ο Μίλερ έπιασε τον Καράμπελα στον ύπνο, βγήκε στην πλάτη της αριστερής πτέρυγας και με σέντρα-ξυράφι έψαξε συμπαίκτες του στην κιτρινόμαυρη μικρή περιοχή, όπου ο διακριθείς χθες Κώστας Μανωλάς έδιωξε με σωτήρια προβολή σε κόρνερ.

Στο 27’ οι Γιάχιτς και Σκόκο άλλαξαν τη μπάλα στη δεξιά πτέρυγα με κινηματογραφική ταχύτητα για τα… μάτια των εμβρόντητων Σκωτσέζων και η σέντρα του Αργεντινού έδωσε το γκολ στο πιάτο του συμπατριώτη του Μπλάνκο. Το σου του τελευταίου ωστόσο προσέκρουσε στο σώμα του Μπουγκέρα. Οι Ρέιντζερς απάντησαν στο 32΄, όταν ο Μίλερ δεν πρόλαβε για μερικά εκατοστά τη μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής με την άμυνα της ΑΕΚ εξουδετερωμένη.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου οι Ρέιντζερς ήταν πραγματικά ανώτεροι και καταιγιστικοί. Οι παίκτες της Ένωσης, μάλλον λόγω κόπωσης αλλά και της αναγκαστικής αποχώρησης του καλού και σήμερα Μάκου, έχασαν τη συγκέντρωσή τους, άφησαν μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών κι έδωσαν την ευκαιρία στην σκωτσέζικη ομάδα να δημιουργήσει (κι ευτυχώς να απολέσει) τρεις κλασικές ευκαιρίες.

Το δεύτερο ημίχρονο

Ο εμφανώς κουρασμένος Νίκος Λυμπερόπουλος παραχώρησε τη θέση του στον Ραφίκ Τζιμπούρ ο οποίος επέστρεψε σε αγώνα της ομάδας μετά από αρκετά μεγάλο διάστημα. Δεν είναι έτοιμος αγωνιστικά ο Αλγερινός, ωστόσο ήταν ομαδικός και προσπαθούσε να βρει στα άκρα τους Σκόκο και Λεονάρντο προκειμένου να τον τροφοδοτήσουν στη συνέχεια εντός περιοχής.

Για ακόμα μία φορά πάντως διαπιστώθηκε πρόβλημα στη συνεργασία του με τον Μπλάνκο, έστω στα 17 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου που η ΑΕΚ έπαιξε με κλασσικό «4-4-2». Δίχως τον Αρτεντινό, μόνος του στην κορυφή της επίθεσης και με τρεις πίσω του (Λεονάρντο, Έντερ, Μπερνς), ο Τζιμπούρ τα πήγε πολύ καλύτερα.

Η Ένωση παρέμεινε ευάλωτη στα άκρα (οι Ρέιντζερς κατάλαβαν το πρόβλημα και «χτυπούσαν» πότε από την πλευρά του Γιάχιτς και πότε από εκείνη του Καράμπελα) αλλά για καλή τύχη της, είτε οι Σκωτσέζοι έκαναν λάθη στην τελική προσπάθεια, είτε οι Δέλλας, Μανωλάς και Σάχα καθάριζαν τις φάσεις, άλλοτε με καίριες επεμβάσεις και άλλοτε με τη βοήθεια της τύχης.

Κι εκεί που όλα έδειχναν ότι η ΑΕΚ παραδίδει το πνεύμα της, οι αλλαγές του Μπάγεβιτς «φρεσκάρισαν» το σύνολο και έφεραν το γκολ της νίκης. Στο 73’, ο Έντερ με εκπληκτικό άνοιγμα στην αριστερή πτέρυγα έστρωσε τη μπάλα στον Καράμπελα ο οποίος με σέντρα ακριβείας έδωσε την τέλεια ασίστ στον Νέιθαν Μπερνς.

Ο Αυστραλός επιθετικός με δυνατό άλμα και άπιαστη κεφαλιά άνοιξε το σκορ και προκάλεσε ντελίριο αιφνιδιασμό στην (για άλλη μια φορά ενθουσιώδη) κιτρινόμαυρη εξέδρα. Ένα γκολ που ίσως σφραγίσει την παραμονή του Μπερνς στο κιτρινόμαυρο ρόστερ (πλέον θα αποτελέσει έκπληξη αν δοθεί εκ νέου δανεικός σε άλλη ομάδα).

Το κιτρινόμαυρο γκολ έδωσε φτερά στους παίκτες της ομάδας που «άγγιξαν» άλλες δύο φορές το γκολ με τον Τζιμπούρ. Ο «τρομοκράτης» έλαβε δύο… βραζιλιάνικες ασίστ (στο 73’ από τον Λεονάρντο και στο 79’ από τον Έντερ), όμως ισάριθμες φορές τα πλασέ του σταμάτησαν στον εξαιρετικό σκωτσέζο «κίπερ» ΜακΓκρέγκορ.

ΑΕΚ: Σάχα, Γιάχιτς, Καράμπελας, Μανωλάς, Δέλλας, Μάκος (42’ Καφές), Γκέντζογλου, Μπλάνκο (62’ Μπερνς), Σκόκο (62’ Έντερ), Λεονάρντο (89’ Μαϊστόροβιτς), Λυμπερόπουλος,

Ρέιντζερς: ΜακΓκρέγκορ, Μπουγκέρα, Γουέιρ, Μπροόυντφουτ, Γουίτακερ, Μακάλοχ, Εντού, Ντέιβις, Μίλερ, Νέισμιθ, Λάφερτι (30’ Φλεκ).