Η αρχή της συζήτησης για το πως θα πρέπει να είναι η ΑΕΚ της ερχόμενης σεζόν, ώστε να αποφύγει τα φετινά χάλια στη μεγαλύτερη διάρκειά της, λόγω μη απόκτησης παικτών με ποιότητα σε κομβικές θέσεις, ατυχούς σχεδιασμού το καλοκαίρι από τον τεχνικό διευθυντή, αδυναμίας διαχείρισης από τον προπονητή και αποτυχημένου διαβάσματος του ρόστερ τον Ιανουάριο από το αρμόδιο επιτελείο, σχετίζεται ασφαλώς με το ποιος θα είναι ο προπονητής της και τι σύστημα θα επιλέξει να παίξει.

Ο Μανόλο Χιμένεθ, όσο η ομάδα βελτιώνεται και παρουσιάζει και πάλι ένα πρόσωπο κανονικότητας, κοντά στα περυσινά δεδομένα της, ενισχύει τη θέση του. Είναι το φαβορί για τον πάγκο. Άλλωστε ο γυμναστής της ομάδας και επί σειρά ετών συνεργάτης του, μετέβη στην Ολλανδία για να τσεκάρει τα προτεινόμενα προπονητικά κέντρα.

Αν λοιπόν δεχθούμε ότι δύσκολα θα υπάρξει αλλαγή προπονητή (επισημαίνοντας βέβαια ότι όπως η ΑΕΚ λειτουργεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στη στελέχωση της ομάδας, αυτό δεν είναι απίθανο), τότε οδηγούμαστε στο επόμενο βασικό ερώτημα: Ποια θα είναι η διάταξη που θα επιλέξει ως κύρια για να βάλει τις βάσεις στην καλοκαιρινή προετοιμασία και κατ' επέκταση να βοηθήσει στην επιλογή των μεταγραφών που θα την υπηρετήσουν σωστά, προσθέτοντας περισσότερη ποιότητα;

ΤΙ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΜΕΝΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΤΟΥ

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι και τα προηγούμενα δύο καλοκαίρια (2011 και 2017) που ξεκίνησε δουλειά με την ΑΕΚ, ο Χιμένεθ προσάρμοσε τα πλάνα του σε άμυνα τεσσάρων, δηλαδή ουδέποτε «οικοδόμησε» πάνω στο «3-5-2», το οποίο σήμερα είναι το βασικό σύστημα της Ένωσης, σαφώς λόγω των συγκυριών αλλά και των χαρακτηριστικών που οι ποδοσφαιριστές της διαθέτουν.

Αν λοιπόν το καλοκαίρι ο Ισπανός επιλέξει είτε το «4-2-3-1», είτε το «4-4-2», είτε το «4-3-3» που έχει δουλέψει στο παρελθόν, τότε η ομάδα θα πρέπει να έχει επιπλέον δύο εξτρέμ. Τον Ντέλετιτς που ήδη είναι δικός της και ακόμα έναν που θα έχει υψηλή ποιότητα για να κάνει τη διαφορά. Αν ωστόσο αποφασίσει να συνεχίσει τη δουλειά πάνω στο «3-5-2», τότε η απόκτηση ακόμη ενός εξτρέμ ενδέχεται να μην κριθεί ως επιβεβλημένη από τη στιγμή που για την τριάδα μπροστά από τους δύο αμυντικούς μέσους, υπάρχει πλειάδα παικτών με συμβόλαιο:

Οι Λιβάγια, Μπακασέτας, Κλωναρίδης, Μάνταλος και ασφαλώς ο φορ που θα αποκτηθεί ή ο Πόνσε εφόσον παραμείνει στο ρόστερ, είναι δεδομένοι, ενώ ίσως γίνει κουβέντα για τον Μπογέ σε άλλη βάση. Με τους Ντέλετις και Αλμπάνη να αποτελούν τις εναλλακτικές λύσεις, ενδεχομένως και με ακόμα έναν ακραίο τέτοιου βεληνεκούς (Σόουζα του ΟΦΗ) για να υπάρχει επιπλέον μία επιλογή, η απόκτηση ενός εξτρέμ από το πάνω ράφι, ενδέχεται να εκληφθεί ως περιττή.

Ασφαλώς θα πρόκειται για ένα λάθος που θα περιορίζει πολύ τον προπονητή, παρά την εγνωσμένη ευελιξία του. Ο Χιμένεθ έχει στο μυαλό του κάτι διαφορετικό από αυτό που η ΑΕΚ σήμερα παρουσιάζει, ωστόσο θα πρέπει να έχει και τα κατάλληλα εργαλεία για να το παρουσιάσει.

Ο ΚΟΜΒΙΚΟΣ ΚΡΣΤΙΤΣΙΤΣ

Όταν σημαντική μερίδα του Τύπου, επιχειρούσε (δίχως ποτέ να ψάξει το γιατί!) να ρίξει ευθύνη στον Χιμένεθ για την όχι συχνή παρουσία του Σέρβου μέσου στη βασική ενδεκάδα της ΑΕΚ, ο προπονητής της ομάδας συνέχιζε να δουλεύει στοχευμένα, σε συνεργασία με τον εξαιρετικό γυμναστή Σεμπάστιαν Μπασκόν, ώστε ο Νέναντ Κρστίτσιτς να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης και διάρκειας.

Στα τελευταία ματς λοιπόν, ο Χιμένεθ δικαιώνεται για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τον πρώην μέσο του Ερυθρού Αστέρα και παίρνει από εκείνον όλο και περισσότερα πράγματα. Όλο αυτό που συνέβη με τον Σέρβο από τον Γενάρη μέχρι και την ομαλοποίηση της κατάστασης, είχε προκαλέσει ερωτήματα τα οποία πλέον βρίσκουν την απάντησή τους.

Τόσο ο Ουζουνίδης όσο και ο Χιμένεθ είχαν διαπιστώσει έλλειμμα δυνάμεων, γι αυτό και δεν χρησιμοποίησαν περισσότερο τον Κρστίτσιτς. Κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι μετά από την δουλειά που έκανε ο Σέρβος, στη μίνι προετοιμασία κατά τη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος, ξεκίνησε βασικός σε δύο παιχνίδια, μέσα σε τρεις μέρες. Και θα είναι ένα κομβικό γρανάζι για την επόμενη σεζόν.