Εβδομάδα ντέρμπι ξανά για την ΑΕΚ, στον απόηχο των όσων συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σε περίοδο έντονης αντιπαράθεσης, εν πολλοίς και τοξικότητας. Όλα αυτά δηλαδή τα οποία πρέπει να μένουν έξω από τα αποδυτήρια.

Σε ένα βαθμό, η ομάδα που θα καταφέρει να μείνει συγκεντρωμένη στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι, δίχως να χάσει το μυαλό της από όσα συμβαίνουν εκτός των γηπέδων, θα έχει ένα επιπλέον αβαντάζ. Για την Ένωση, ωστόσο, προκύπτει ακόμα μία πολύ κομβική ανάγκη.

Η ΑΕΚ προέρχεται από δύο ντέρμπι χωρίς νίκη. Στο ένα ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, στο δεύτερο περιορίστηκε στην ισοπαλία κόντρα στον Παναθηναϊκό. Και τα δύο στην έδρα της.

Οδεύοντας προς το τρίτο συνεχόμενο και το πρώτο εκτός έδρας μετά από καιρό, άπαντες αντιλαμβάνονται ότι ακόμα ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα -εδικά αν πρόκειται για ήττα- ίσως αποδειχθεί ικανό να την τοποθετήσει σε ράγες εκτροχιασμού από το μεγάλο στόχο του πρωταθλήματος. Δεδομένα υπάρχει άγχος, όμως και πίστη στα αποδυτήρια ότι η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει.

Πολλά θα κριθούν, λοιπόν, στο βαθμό αποτελεσματικότητάς της. Στα προηγούμενα δύο ντέρμπι της OPAP Arena, η Ένωση σίγουρα δεν ήταν χειρότερη από τους αντίπαλούς της. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί και δικαίως, ότι υπήρξε υπέρτερη στα μεγαλύτερα διαστήματα αυτών των δύο αγώνων.

Όμως δε νίκησε και τούτο συνιστά πρόβλημα. Όταν παίζεις καλά και δεν έχεις το αποτέλεσμα, ενισχύεται η καχυποψία ότι ίσως δεν έχεις πλέον και αρκετό χρόνο μπροστά σου για να βρεις τι φταίει που δε νικάς. Παρόλο που τα πράγματα, είναι μάλλον απλά...

Το σχήμα, τα πρόσωπα, το γκολ

Η μεγαλύτερη, λοιπόν, αναγκαιότητα από όλες, είναι να οδηγηθεί ο Ματίας Αλμέιδα στις επιλογές που θα οδηγήσουν την ομάδα στην αποτελεσματικότητα.

Υποδείξεις δεν θα κάνουμε, ο προπονητής αυτός έχει φέρει την ΑΕΚ εδώ που είναι κι ας μη γελιόμαστε, ουδείς στο ξεκίνημα της σεζόν περίμενε από ένα club που βρισκόταν στα όρια της αγωνιστικής διάλυσης, να μεταλλαχτεί σε διεκδικητή του τίτλου μέσα σε λίγους μήνες κι ενώ ένα σωρό παίκτες που έμοιαζαν αποκαθηλωμένοι και 'τελειωμένοι', όρθωσαν ανάστημα κι έκαναν το βήμα παραπάνω.

Τώρα, όμως, είμαστε στο σημείο που δεν φτάνει μόνον αυτό. Η αγωνία για τη διαθεσιμότητα ή όχι του Λιβάι Γκαρσία, ο οποίος μοιάζει να είναι και ο μοναδικός αληθινά αναντικατάστατος -βάσει των όσων προσφέρει στο γήπεδο- σε αυτό το ρόστερ, είναι σίγουρα ένα ζήτημα, όμως ακόμα και αυτή η ιδιαίτερη και δύσκολη για τον προπονητή συνθήκη πρέπει να ξεπεραστεί.

Ο Αργεντινός θα έχει διαθέσιμους πολλούς παίκτες για να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις. Έστω χωρίς τον πρώτο σκόρερ της ομάδας, έστω και χωρίς τον τραυματία Φαν Βερτ.

Το ντέρμπι της Τούμπας είναι το παιχνίδι που ο Αλμέιδα πρέπει να κερδίσει, το ξέρει και ο ίδιος. Αυτή είναι η πιο δύσκολη αναμέτρηση που είχε έως σήμερα μέσα στη σεζόν, η μεγαλύτερη απαίτηση από τον ίδιο τον εαυτό του να εμφανίσει τη σωστή ενδεκάδα, κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων.

Πρέπει να διαβάσει πολύ καλά τον αντίπαλο και να επιλέξει εκείνους που θα υπηρετήσουν το σχέδιο καλύτερα. Οι δυνατότητες υπάρχουν, αρκεί να βρεθούν στο γήπεδο αυτοί που θα έχουν την καλύτερη δυνατή χημεία μεταξύ τους, ένα στοιχείο που, κατά διαστήματα, είχε χάσει η ΑΕΚ στα προηγούμενα δύο ντέρμπι.