ΑΕΚ: Τώρα που τη βλέπουν φαβορί, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την Ένωση
Η ΑΕΚ μπαίνει την Κυριακή (29/1) σε μια επτάδα αγώνων που θα κρίνουν τη θέση της ενόψει των playoffs. Τα πέντε εκ των οποίων είναι πολύ δύσκολα τώρα που αντιμετωπίζεται ως ένα από τα φαβορί για τον τίτλο.
Όταν βρίσκεσαι στο -8 από την κορυφή, αλλά ικανοποιείς το κοινό σου -και όσους απολαμβάνουν το όμορφο παιχνίδι, πέραν οπαδικών προτιμήσεων- έχεις ένα μαξιλαράκι ηρεμίας, καθώς δεν εξαρτάται μόνον από εσένα η ανατροπή του σκηνικού.
Ο Παναθηναϊκός έβρισκε τον τρόπο να παίρνει τα δικά του ματς, η ΑΕΚ ανέβαζε διαρκώς την απόδοσή της, όμως η ψαλίδα δεν μειωνόταν.
Μέχρι που οι πράσινοι άρχισαν να κάνουν διαδοχικές γκέλες για να φτάσουμε στη σημερινή εικόνα της βαθμολογίας, με την Ένωση στο -1 από την κορυφή.
Οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί πλέον, οι φίλοι της ομάδας ήδη σκέφτονται ότι το βράδυ της Δευτέρας (30/1) η ΑΕΚ ενδέχεται να έχει προσπεράσει τον Παναθηναϊκό, εφόσον εκείνη νικήσει τον Άρη και ο πρωτοπόρος αφήσει βαθμούς στην Τρίπολη.
Οι εταιρείες στοιχηματισμού τη δίνουν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα το συγκρότημα του Ματίας Αλμέιδα κυκλοφορεί ως η ομάδα που έχει το πάνω χέρι με τον τρόπο που αγωνίζεται.
Η Ένωση έχει μπει πλέον για τα καλά στο άγχος της βαθμοθηρίας και μπροστά της έχει μια τελική ευθεία γεμάτη από παγίδες.
Στα επτά ματς που απομένουν έως το φινάλε της κανονικής περιόδου, θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον Άρη και τον Ολυμπιακό εντός έδρας και τους Ατρόμητο, ΠΑΟΚ και ΟΦΗ μακριά από το σπίτι της. Έχει το πιο δύσκολο πρόγραμμα κι ενώ, τελευταία, παρουσιάζει προβληματική εικόνα όταν παίζει εκτός έδρας.
Με εμφανίσεις ανάλογες με αυτές κόντρα στον ΠΑΣ και (για 60 λεπτά) απέναντι στον Ιωνικό, θα αντιμετωπίσει σημαντικά μεγαλύτερες δυσκολίες στις προαναφερθείσες έδρες, όπου θα κληθεί να πάρει νίκες καθοριστικές. Περιστέρι, Τούμπα και Γεντί Κουλέ, δεν είναι Ζωσιμάδες και Νεάπολη, η αλήθεια να λέγεται.
Η πληρότητα μεσοεπιθετικά και το ερωτηματικό στην άμυνα
Με την επιστροφή του Ελίασον, η φαρέτρα της μεσοεπιθετικής γραμμής είναι πλήρης ξανά. Ο Γκατσίνοβιτς μπήκε στη Νίκαια σαν να μην έλειψε ποτέ, ο Άμραμπατ είναι σταθερά χρήσιμος, ο Φερνάντες προσφέρει ποιότητα και απρόβλεπτες ενέργειες, ο Τσούμπερ δείχνει να ξυπνάει, ο Μάνταλος ανταποκρίνεται πολύ καλά ερχόμενος από τον πάγκο, ο Πινέδα θα επιστρέψει λογικά στον άξονα της μεσαίας γραμμής.
Λύσεις υπάρχουν για πολλές διαφοροποιήσεις που θα καταστήσουν την ΑΕΚ περισσότερο λειτουργική.
Στην άμυνα, ωστόσο, είδαμε και στους Ζωσιμάδες, αλλά και στη Νίκαια, πράγματα ανησυχητικά. Ο Βίντα με τον Μουκουντί δεν είχαν την ίδια σταθερότητα, λάθη έγιναν και από τους δύο.
Κυρίως όταν ο αντίπαλος τη "χτύπησε" με σχέδιο βασισμένο σε παίκτες που διακρίνονται για την ταχύτητά τους, όπως οι Μορέιρα (ΠΑΣ), Γούλερι και Σεμπά (Ιωνικός).
Ο Αθανασιάδης έδειξε αστάθεια και στα δύο παιχνίδια, ο Ρότα έμοιαζε επίσης, αποσυντονισμένος στη Νίκαια. Η μόνιμη σταθερά σε αυτά τα παιχνίδια ήταν ο Χατζισαφί.
Η αμυντική ισορροπία και η ανθεκτικότητα της ΑΕΚ στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού είναι το κλειδί για να συνεχίσει πορεία πρωταθλητισμού και να μη βρεθεί προ εκπλήξεων τώρα που στο μυαλό πολλών έχει εγκατασταθεί η ιδέα ότι είναι θέμα ημερών να ξεπεράσει τον Παναθηναϊκό.
Μια απαίτηση που επίσης, προκαλεί επιπλέον συνθήκες πίεσης, καθώς μέχρι πρότινος η ομάδα απλώς κυνηγούσε. Τώρα, στη χειρότερη των περιπτώσεων πρέπει να μείνει σε αυτό το -1.
Ένας στόπερ θα έπρεπε να έχει προστεθεί τον Γενάρη, ένας πιο γρήγορος από τους υπάρχοντες, προφανώς με παραστάσεις από καλό πρωτάθλημα και γεμάτος σεζόν, έτοιμος δηλαδή για να μπει στην ενδεκάδα ανά πάσα στιγμή.
Ίσως και ένας αριστερός μπακ λόγω της απώλειας του Μοχαμάντι, αλλά για εκεί υπάρχει ο Σιντιμπέ που την ξέρει τη θέση μέχρι να επιστρέψει ο Ιρανός.
Περισσότερο, όμως, είναι θέμα ομαδικής δουλειάς και συνολικού τρόπου αμυντικής λειτουργίας. Αν η ΑΕΚ παρουσιαστεί στα μετόπισθεν όπως στα τελευταία δύο εκτός έδρας παιχνίδια της στο πρωτάθλημα, θα είναι δύσκολο να μην αφήσει και αλλού βαθμούς.