"Αιώνιοι" και μια μέρα
Δύο ομάδες, δύο ντέρμπι, έξι ώρες κόντρας. Το SPORT 24 περιγράφει την Κυριακή δύο ''αιώνιων'' φιλάθλων που είναι γεμάτη ποδόσφαιρο (18.30) και μπάσκετ (22.00). Δείτε το τρέιλερ
Δύο ομάδες, δύο ντέρμπι, έξι ώρες κόντρας για το "αιώνιο" ερώτημα, ποια είναι η καλύτερη, ποια είναι η μεγαλύτερη, ποια είναι από... πάνω. Αλλά οι έξι ώρες που μεσολαβούν από το ποδοσφαιρικό μέχρι το μπασκετικό ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, έχουν κι άλλες, πολλές περισσότερες ως background. Πριν και μετά.
Το θέμα είναι, πως αντέχουν ένας γαύρος κι ένας βάζελος (σόρι για το αγοραίο της έκφρασης, αλλά σε ντέρμπι αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν έχουν τίποτα το μεμπτό), ο ένας τον άλλον, ειδικότερα όταν είναι και κολλητοί και πρέπει να περάσουν την ημέρα μαζί. Την D-Day. Derby Day, για όποιον δεν κατάλαβε.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Γιώργος, 26 ετών. Επάγγελμα: Ολυμπιακός. Χόμπι: Ιδιωτικός υπάλληλος. Από μικρός ονειρευόταν: Να δει την ελληνική σημαία να αλλάζει χρώμα. Συγκεκριμένα, το μπλε, να γινόταν κόκκινο.
Γιάννης, 28 ετών: Επάγγελμα: Παναθηναϊκός. Χόμπι: Τραπεζικός υπάλληλος. Από μικρός ονειρευόταν: Να δει την ελληνική σημαία να αλλάζει χρώμα. Συγκεκριμένα, το μπλε, να γινόταν πράσινο.
Σημείωση: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις ανήκουν στη σφαίρα της "αιώνιας" φαντασίας.
Ώρα 11:30 (επτά ώρες πριν τη σέντρα, δέκα ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Κάτι το σαββατιάτικο ξενύχτι (με λίγα παραπάνω -όπως πάντα- ποτά), κάτι το κυριακάτικο ξενύχτι (ο νικητής θα γλεντάει και ο χαμένος δεν θα μπορεί να κοιμηθεί από τα νεύρα του) και ο ύπνος κρίθηκε απαραίτητος. Το πρώτο SMS φεύγει από τον Γιώργο (όντας γηπεδούχος): "Pelati, tha ertheis gia kafe?". Η απάντηση του Γιάννη, άμεση: "Tha... kerasw egw simera. Prwi, apogevma, vradi".
Ώρα 12:10 (έξι ώρες και είκοσι λεπτά πριν τη σέντρα, εννιά ώρες και πενήντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Η στάση στο περίπτερο επιβεβλημένη και για τους δύο. Η επιλογή εφημερίδας, εύκολη: Πρωταθλητής και Πράσινη. Ο ένας υπενθυμίζει που ακριβώς είναι ο Πειραιάς. "Εδώ" είναι οι... συντεταγμένες. Η άλλη λέει κάτι περί... εξοχικού (στο Φάληρο) και για Κυριακή του... καρνάβαλου. Ωραία αρχίσαμε. Ευγενικά.
Ώρα 12:30 (έξι ώρες πριν τη σέντρα, εννιά ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Το ραντεβού και ο καφές έχουν οριστεί στο κέντρο. Όχι πολύ μέσα, ούτε πολύ προς τα κάτω, για να είναι ουδέτερο έδαφος. Ο Γιώργος βλέπει το Γιάννη απο μακριά και του κάνει ένα νεύμα του στυλ "ελάτε". Ο Γιάννης γυρνάει και δείχνει την πλάτη με το χέρι του. Κάθονται, παραγγέλνουν καφέ, ανάβουν τσιγάρο...
Γιώργος: " Που θα δούμε τα ματς τελικά; Κανονικά πρέπει να έρθεις σπίτι μου. Είμαι γηπεδούχος".
Γιάννης: " Δεν έχω πρόβλημα. Γούρι πάει. Και το πρώτο ματς με τη Σεντ Ετιέν σπίτι σου το είδαμε".
Ο Γιώργος σκέφτεται για λίγο μήπως έχει δίκιο, αλλά αμέσως μετά λέει από μέσα του " άστον να λέει, σήμερα θα κάνουμε πάρτι στο Πασαλιμάνι για τις δύο νίκες".
Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά με πάσες χωρίς συγκεκριμένη τακτική, η συζήτηση αρχίσει να παίρνει φωτιά. Ο Γιάννης έχει κέφια όντας κοντά στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ και με το Κύπελλο Ελλάδας μπάσκετ στα χέρια του (Δημήτρη Διαμαντίδη). " Καλός αυτός ο Ιλάν. Ο Άντζας, ο Παπαδόπουλος και ο Ζεβλάκοφ ακόμη... παραμιλάν" λέει στον Γιώργο, ο οποίος προσπαθεί να αλλάξει θέμα. " Κρύο έχει σήμερα και δεν του φαίνεται. Ήλιος με δόντια. Άκου -11...".
Ασίστ από τον Γιάννη: " Ο δράκος πως πάει; Κατάλαβε πώς παίζει το πικ εν ρολ ο Παναθηναϊκός; Αλλιώς να του στείλω το url με τις αναλύσεις του SPORT 24 για τα συστήματα του Ομπράντοβιτς. Α ρε Ζέλικο. Μόνο ΕΣΥ !". " Καλά, σήμερα που θα έχει το χρώμα της φανέλας μας στο πρόσωπό του, θα λες μόνο ΑΥΤΟΣ" απαντάει ο Γιώργος (και δείχνει μια φωτογραφία του Παπαλουκά).
Ώρα 14:30 (τέσσερις ώρες πριν τη σέντρα, επτά ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Επιστροφή στο σπίτι (του Γιώργου), το οποίο για καλή τύχη του Γιάννη (ο οποίος διαφορετικά δεν θα πήγαινε) δεν είναι στον Πειραιά, αλλά στον Άλιμο. Πρέπει να ετοιμαστούν σιγά-σιγά: ανοίγουν την τηλεόραση (από τις 15:00 έχει και κάτι άλλα ματς, αλλά -δυστυχώς- ποιος ασχολείται), το ραδιόφωνο (έχουν παίξει και ένα παρολί σε κάτι Ιταλίες και περισσεύματα Αγγλίας) και εν τέλει τα laptop. Κλικ στο SPORT 24...
Ο Γιώργος μπαίνει και διαβάζει το ρεπορτάζ του Γκαραγκάνη. Ο Γιάννης διαβάζει Μόσχο. Σε λίγο, ο Γιώργος διαβάζει Μόσχο και ο Γιάννης Γκαραγκάνη. Πρέπει να έχουν σφαιρική άποψη ώστε μετά να στείλουν τα κατάλληλα mail. Ο Γιάννης λέει " ο Μπάτης δεν γράφει σήμερα;" και ο Γιώργος απαντάει " θα έχει ρεπό". " Κυριακή με ντέρμπι; Κοίτα να δεις...".
Η ώρα περνάει και το -πρώτο- ντέρμπι πλησιάζει. Η συζήτηση πάει στον... σταρ του αγώνα, τον Σπάθα. "Αυτός κάτι μου θυμίζει, αλλά τι όμως;" λέει ο Γιάννης και ο Γιώργος κάνει ότι δεν ακούει. Σερφάρισμα στο Dailymotion για βιντεάκια με οπαδούς, καπνογόνα, πανό και συνθήματα. Μιξαρισμένα. Μπλέκονται τόσο πολύ που καταλήγουν να ακούν μαζί "Είσαι στο μυαλό... χόρτο μαγικό!".
Ώρα 17:57 (τρία λεπτά πριν τη σέντρα, τέσσερις ώρες και τρία λεπτά πριν το τζάμπολ)
"Πάμε μωρή Θρυλάρα" φωνάζει ο Γιώργος που νιώθει πιο άνετα ως γηπεδούχος και στο σπίτι του. Ο Γιάννης δεν μιλάει πολύ. Βλέπει τους παίκτες του Παναθηναϊκού έτοιμους στο κέντρο του γηπέδου και λέει ψυθιριστά " βάλτε ένα γρήγορο γκολ, να τα κάψω όλα εδώ μέσα". Δευτερόλεπτα μετά, σοβαρεύεται. Είναι και ο πατέρας του Γιώργου στο διπλανό δωμάτιο...
Ώρα 18:30-19:20
(Εδώ η ιστορία πάει κατά το δοκούν, ενώ δεν έχουμε άμεση ενημέρωση -ούτε κληρονομικό χάρισμα για να ξέρουμε αν θα μπει γκολ και από ποιον-, αφού και εμείς βλέπουμε, γράφουμε και σχολιάζουμε το ντέρμπι. Όπως και να 'χει, φωνές, κραυγές, φάουλ που δεν δίνονται, κάρτες που συγκρίνονται, ο Σπάθας το ένα, ο Σπάθας το άλλο, ο Γιώργος κράζει τον Τοροσίδη για μια κακή μπαλιά, ο Γιάννης αναθεματίζει για μια γκέλα του Βύντρα, " κάτσε κάτω ρε μα#$κα, όλο διαμαρτύρεσαι" λέει ο Γιώργος στον Γιάννη, ο οποίος έχει αρχίσει να αισθάνεται σαν στο... σπίτι του. Στο ημίχρονο, δεν μιλάει κανείς. Να πάρουν και μια ανάσα. Τουαλέτα, άδειασμα στα τασάκια, τηλέφωνο για delivery και τσεκ αν το live του SPORT 24 τα λέει σωστά. Τώρα, ποιο είναι το σωστά, ένας Θεός ξέρει. Δεύτερο ημίχρονο, ίδια εικόνα, μην τα ξαναλέμε. Απλώς με μεγαλύτερο άγχος και πιο βραχνές φωνές. Η πίτσα χάλια).
Ώρα 19:47 (δύο ώρες και δεκατρία λεπτά πριν το τζάμπολ)
Το ποδοσφαιρικό ντέρμπι έχει τελειώσει...
α) Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει: Ο Γιώργος κάνει φιέστα τίτλου μέσα στο σπίτι του, αλλά χωρίς κραυγαλέες αντιδράσεις, αφού η βαθμολογική διαφορά ήταν έτσι κι αλλιώς μεγάλη. Ο Γιάννης έχει κατεβάσει το κεφάλι και σκέφτεται " πολυμετοχικότητες και τρέχα γύρευε". Βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει " άντε, πάλι τους κεράσαμε". Δεν μπορεί να απαντήσει. Τον σέβεται. Κάτι λέει για τη διαιτησία.
β) Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει: Ο Γιάννης βγάζει το φούτερ του και από μέσα φοράει πράσινη φανέλα! Ο Γιώργος πάει κάτι να του πει, αλλά σταματάει. Προηγείται το " Βαλβέρδε, άντε πολλά μας τα πες και εσύ. Για να μην πω για τον άλλον, που δεν πήρε ούτε έναν σοβαρό παίκτη τον Ιανουάριο". Ο Γιάννης βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει "ανίκανοι, άχρηστοι". " Δεν πειράζει, θα σας... περάσει" σκέφτεται ο Γιάννης. Δεν το λέει. Τον σέβεται. Ο Γιώργος; Κάτι λέει για τη διαιτησία.
γ) Το Χ είναι γεγονός: Πολιτισμένα πράγματα. Λίγη ποδοσφαιρική κουβέντα, οι ευκαιρίες που χάθηκαν, η μάπα μπάλα που είδαν ή το ωραίο ματς που έγινε. Ο Γιάννης βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει "τσάμπα ντόρος έγινε". "Έχετε δίκιο" λέει ο Γιάννης. " Ποιος σου μίλησε εσένα;" απαντάει ο πατέρας του Γιώργου και συμπληρώνει " πλάκα κάνω Γιαννάκη...". Ο Γιώργος και ο Γιάννης κάτι λένε για τη διαιτησία. Του μπάσκετ.
Ώρα 21:30 (μισή ώρα πριν το τζάμπολ)
Ντιόγο, Γκαλέτι, Σαλπιγγίδης και Σίλβα έχουν δώσει τη θέση τους στον Παπαλουκά, τον Πάργκο, τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη. Στο σπίτι επικρατεί ηρεμία (υπάρχει και κούραση).
Αν έχουμε το α) Ο Γιώργος θέλει το 2/2 και ρεβάνς για τον τελικό Κυπέλλου στο μπάσκετ. Θα καεί ο Πειραιάς σκέφτεται. Ο Γιάννης το 1/2 για να πάρει χαρά από την ομάδα που του τη δίνει απλόχερα και να κόψει τη φόρα των γαύρων στο μπάσκετ ολοκληρωτικά, αφού στην μπάλα δεν μπορεί να κάνει τίποτα ούτε φέτος.
Αν έχουμε το β) Ο Γιώργος είναι εκνευρισμένος και θέλει οπωσδήποτε εξίλεωση για την μπάλα, για τον τελικό Κυπέλλου, για το ΟΥΕΦΑ, για την Ανόρθωση. Ο Γιάννης έχει ονείρωξη: την άλωση του Πειραιά μέσα σε ένα βράδυ. Ούτε η Πόλη δεν είχε πέσει έτσι.
Αν έχουμε το γ) α και β μαζί, ανακατεμένα.
Ώρα 22:00-23:45
Τα ίδια με την μπάλα: Φωνές, πανηγυρισμοί, νεύρα, διαμαρτυρίες για τη διαιτησία, ο πατέρας του Γιώργου κάθεται πλέον στο σαλόνι, τον Γιάννη δεν τον νοιάζει, έχει πάρει τον αέρα (αν έχει κερδίσει ο ΠΑΟ στο ποδόσφαιρο) ή είναι με την πλάτη στον τοίχο (αν έχει χάσει ο ΠΑΟ στο ποδόσφαιρο). " Έπρεπε να ήμουν μέσα στο ΣΕΦ" λέει ο Γιώργος. " Άστο ρε Γιώργο. Δεν θα το άντεχες" απαντάει. Α, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η μητέρα του Γιώργου λείπει. Σιγά μην καθόταν με τους ταλιμπάν.
Ώρα 23:50
Το μπασκετικό ντέρμπι έχει τελειώσει...
α) Ο Ολυμπιακός έχει κάνει το 2/2: Ο Γιάννης χωρίς να το καταλάβει, έχει μείνει μόνος του μέσα στο σπίτι. Ο Γιώργος και ο πατέρας του είναι ήδη στο αυτοκίνητο για Πασαλιμάνι.
β) Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει το 2/2: Ο Γιώργος και ο πατέρας του έχουν μείνει μόνοι τους μέσα στο σπίτι τους. Ο Γιάννης είναι έξω, στο μπαλκόνι, και ουρλιάζει.
γ) Σε όλα τα υπόλοιπα σενάρια είναι και οι τρεις μέσα στο σπίτι. Έχει επιστρέψει και η μητέρα του Γιώργου και τους λέει να σοβαρευτούν.
Παιχνίδι είναι...
Το τρέιλερ του ποδοσφαιρικού ντέρμπι
Το θέμα είναι, πως αντέχουν ένας γαύρος κι ένας βάζελος (σόρι για το αγοραίο της έκφρασης, αλλά σε ντέρμπι αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν έχουν τίποτα το μεμπτό), ο ένας τον άλλον, ειδικότερα όταν είναι και κολλητοί και πρέπει να περάσουν την ημέρα μαζί. Την D-Day. Derby Day, για όποιον δεν κατάλαβε.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Γιώργος, 26 ετών. Επάγγελμα: Ολυμπιακός. Χόμπι: Ιδιωτικός υπάλληλος. Από μικρός ονειρευόταν: Να δει την ελληνική σημαία να αλλάζει χρώμα. Συγκεκριμένα, το μπλε, να γινόταν κόκκινο.
Γιάννης, 28 ετών: Επάγγελμα: Παναθηναϊκός. Χόμπι: Τραπεζικός υπάλληλος. Από μικρός ονειρευόταν: Να δει την ελληνική σημαία να αλλάζει χρώμα. Συγκεκριμένα, το μπλε, να γινόταν πράσινο.
Σημείωση: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις ανήκουν στη σφαίρα της "αιώνιας" φαντασίας.
Ώρα 11:30 (επτά ώρες πριν τη σέντρα, δέκα ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Κάτι το σαββατιάτικο ξενύχτι (με λίγα παραπάνω -όπως πάντα- ποτά), κάτι το κυριακάτικο ξενύχτι (ο νικητής θα γλεντάει και ο χαμένος δεν θα μπορεί να κοιμηθεί από τα νεύρα του) και ο ύπνος κρίθηκε απαραίτητος. Το πρώτο SMS φεύγει από τον Γιώργο (όντας γηπεδούχος): "Pelati, tha ertheis gia kafe?". Η απάντηση του Γιάννη, άμεση: "Tha... kerasw egw simera. Prwi, apogevma, vradi".
Ώρα 12:10 (έξι ώρες και είκοσι λεπτά πριν τη σέντρα, εννιά ώρες και πενήντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Η στάση στο περίπτερο επιβεβλημένη και για τους δύο. Η επιλογή εφημερίδας, εύκολη: Πρωταθλητής και Πράσινη. Ο ένας υπενθυμίζει που ακριβώς είναι ο Πειραιάς. "Εδώ" είναι οι... συντεταγμένες. Η άλλη λέει κάτι περί... εξοχικού (στο Φάληρο) και για Κυριακή του... καρνάβαλου. Ωραία αρχίσαμε. Ευγενικά.
Ώρα 12:30 (έξι ώρες πριν τη σέντρα, εννιά ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Το ραντεβού και ο καφές έχουν οριστεί στο κέντρο. Όχι πολύ μέσα, ούτε πολύ προς τα κάτω, για να είναι ουδέτερο έδαφος. Ο Γιώργος βλέπει το Γιάννη απο μακριά και του κάνει ένα νεύμα του στυλ "ελάτε". Ο Γιάννης γυρνάει και δείχνει την πλάτη με το χέρι του. Κάθονται, παραγγέλνουν καφέ, ανάβουν τσιγάρο...
Γιώργος: " Που θα δούμε τα ματς τελικά; Κανονικά πρέπει να έρθεις σπίτι μου. Είμαι γηπεδούχος".
Γιάννης: " Δεν έχω πρόβλημα. Γούρι πάει. Και το πρώτο ματς με τη Σεντ Ετιέν σπίτι σου το είδαμε".
Ο Γιώργος σκέφτεται για λίγο μήπως έχει δίκιο, αλλά αμέσως μετά λέει από μέσα του " άστον να λέει, σήμερα θα κάνουμε πάρτι στο Πασαλιμάνι για τις δύο νίκες".
Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά με πάσες χωρίς συγκεκριμένη τακτική, η συζήτηση αρχίσει να παίρνει φωτιά. Ο Γιάννης έχει κέφια όντας κοντά στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ και με το Κύπελλο Ελλάδας μπάσκετ στα χέρια του (Δημήτρη Διαμαντίδη). " Καλός αυτός ο Ιλάν. Ο Άντζας, ο Παπαδόπουλος και ο Ζεβλάκοφ ακόμη... παραμιλάν" λέει στον Γιώργο, ο οποίος προσπαθεί να αλλάξει θέμα. " Κρύο έχει σήμερα και δεν του φαίνεται. Ήλιος με δόντια. Άκου -11...".
Ασίστ από τον Γιάννη: " Ο δράκος πως πάει; Κατάλαβε πώς παίζει το πικ εν ρολ ο Παναθηναϊκός; Αλλιώς να του στείλω το url με τις αναλύσεις του SPORT 24 για τα συστήματα του Ομπράντοβιτς. Α ρε Ζέλικο. Μόνο ΕΣΥ !". " Καλά, σήμερα που θα έχει το χρώμα της φανέλας μας στο πρόσωπό του, θα λες μόνο ΑΥΤΟΣ" απαντάει ο Γιώργος (και δείχνει μια φωτογραφία του Παπαλουκά).
Ώρα 14:30 (τέσσερις ώρες πριν τη σέντρα, επτά ώρες και τριάντα λεπτά πριν το τζάμπολ)
Επιστροφή στο σπίτι (του Γιώργου), το οποίο για καλή τύχη του Γιάννη (ο οποίος διαφορετικά δεν θα πήγαινε) δεν είναι στον Πειραιά, αλλά στον Άλιμο. Πρέπει να ετοιμαστούν σιγά-σιγά: ανοίγουν την τηλεόραση (από τις 15:00 έχει και κάτι άλλα ματς, αλλά -δυστυχώς- ποιος ασχολείται), το ραδιόφωνο (έχουν παίξει και ένα παρολί σε κάτι Ιταλίες και περισσεύματα Αγγλίας) και εν τέλει τα laptop. Κλικ στο SPORT 24...
Ο Γιώργος μπαίνει και διαβάζει το ρεπορτάζ του Γκαραγκάνη. Ο Γιάννης διαβάζει Μόσχο. Σε λίγο, ο Γιώργος διαβάζει Μόσχο και ο Γιάννης Γκαραγκάνη. Πρέπει να έχουν σφαιρική άποψη ώστε μετά να στείλουν τα κατάλληλα mail. Ο Γιάννης λέει " ο Μπάτης δεν γράφει σήμερα;" και ο Γιώργος απαντάει " θα έχει ρεπό". " Κυριακή με ντέρμπι; Κοίτα να δεις...".
Η ώρα περνάει και το -πρώτο- ντέρμπι πλησιάζει. Η συζήτηση πάει στον... σταρ του αγώνα, τον Σπάθα. "Αυτός κάτι μου θυμίζει, αλλά τι όμως;" λέει ο Γιάννης και ο Γιώργος κάνει ότι δεν ακούει. Σερφάρισμα στο Dailymotion για βιντεάκια με οπαδούς, καπνογόνα, πανό και συνθήματα. Μιξαρισμένα. Μπλέκονται τόσο πολύ που καταλήγουν να ακούν μαζί "Είσαι στο μυαλό... χόρτο μαγικό!".
Ώρα 17:57 (τρία λεπτά πριν τη σέντρα, τέσσερις ώρες και τρία λεπτά πριν το τζάμπολ)
"Πάμε μωρή Θρυλάρα" φωνάζει ο Γιώργος που νιώθει πιο άνετα ως γηπεδούχος και στο σπίτι του. Ο Γιάννης δεν μιλάει πολύ. Βλέπει τους παίκτες του Παναθηναϊκού έτοιμους στο κέντρο του γηπέδου και λέει ψυθιριστά " βάλτε ένα γρήγορο γκολ, να τα κάψω όλα εδώ μέσα". Δευτερόλεπτα μετά, σοβαρεύεται. Είναι και ο πατέρας του Γιώργου στο διπλανό δωμάτιο...
Ώρα 18:30-19:20
(Εδώ η ιστορία πάει κατά το δοκούν, ενώ δεν έχουμε άμεση ενημέρωση -ούτε κληρονομικό χάρισμα για να ξέρουμε αν θα μπει γκολ και από ποιον-, αφού και εμείς βλέπουμε, γράφουμε και σχολιάζουμε το ντέρμπι. Όπως και να 'χει, φωνές, κραυγές, φάουλ που δεν δίνονται, κάρτες που συγκρίνονται, ο Σπάθας το ένα, ο Σπάθας το άλλο, ο Γιώργος κράζει τον Τοροσίδη για μια κακή μπαλιά, ο Γιάννης αναθεματίζει για μια γκέλα του Βύντρα, " κάτσε κάτω ρε μα#$κα, όλο διαμαρτύρεσαι" λέει ο Γιώργος στον Γιάννη, ο οποίος έχει αρχίσει να αισθάνεται σαν στο... σπίτι του. Στο ημίχρονο, δεν μιλάει κανείς. Να πάρουν και μια ανάσα. Τουαλέτα, άδειασμα στα τασάκια, τηλέφωνο για delivery και τσεκ αν το live του SPORT 24 τα λέει σωστά. Τώρα, ποιο είναι το σωστά, ένας Θεός ξέρει. Δεύτερο ημίχρονο, ίδια εικόνα, μην τα ξαναλέμε. Απλώς με μεγαλύτερο άγχος και πιο βραχνές φωνές. Η πίτσα χάλια).
Ώρα 19:47 (δύο ώρες και δεκατρία λεπτά πριν το τζάμπολ)
Το ποδοσφαιρικό ντέρμπι έχει τελειώσει...
α) Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει: Ο Γιώργος κάνει φιέστα τίτλου μέσα στο σπίτι του, αλλά χωρίς κραυγαλέες αντιδράσεις, αφού η βαθμολογική διαφορά ήταν έτσι κι αλλιώς μεγάλη. Ο Γιάννης έχει κατεβάσει το κεφάλι και σκέφτεται " πολυμετοχικότητες και τρέχα γύρευε". Βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει " άντε, πάλι τους κεράσαμε". Δεν μπορεί να απαντήσει. Τον σέβεται. Κάτι λέει για τη διαιτησία.
β) Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει: Ο Γιάννης βγάζει το φούτερ του και από μέσα φοράει πράσινη φανέλα! Ο Γιώργος πάει κάτι να του πει, αλλά σταματάει. Προηγείται το " Βαλβέρδε, άντε πολλά μας τα πες και εσύ. Για να μην πω για τον άλλον, που δεν πήρε ούτε έναν σοβαρό παίκτη τον Ιανουάριο". Ο Γιάννης βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει "ανίκανοι, άχρηστοι". " Δεν πειράζει, θα σας... περάσει" σκέφτεται ο Γιάννης. Δεν το λέει. Τον σέβεται. Ο Γιώργος; Κάτι λέει για τη διαιτησία.
γ) Το Χ είναι γεγονός: Πολιτισμένα πράγματα. Λίγη ποδοσφαιρική κουβέντα, οι ευκαιρίες που χάθηκαν, η μάπα μπάλα που είδαν ή το ωραίο ματς που έγινε. Ο Γιάννης βλέπει τον πατέρα του Γιώργου να έρχεται στο σαλόνι και να λέει "τσάμπα ντόρος έγινε". "Έχετε δίκιο" λέει ο Γιάννης. " Ποιος σου μίλησε εσένα;" απαντάει ο πατέρας του Γιώργου και συμπληρώνει " πλάκα κάνω Γιαννάκη...". Ο Γιώργος και ο Γιάννης κάτι λένε για τη διαιτησία. Του μπάσκετ.
Ώρα 21:30 (μισή ώρα πριν το τζάμπολ)
Ντιόγο, Γκαλέτι, Σαλπιγγίδης και Σίλβα έχουν δώσει τη θέση τους στον Παπαλουκά, τον Πάργκο, τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη. Στο σπίτι επικρατεί ηρεμία (υπάρχει και κούραση).
Αν έχουμε το α) Ο Γιώργος θέλει το 2/2 και ρεβάνς για τον τελικό Κυπέλλου στο μπάσκετ. Θα καεί ο Πειραιάς σκέφτεται. Ο Γιάννης το 1/2 για να πάρει χαρά από την ομάδα που του τη δίνει απλόχερα και να κόψει τη φόρα των γαύρων στο μπάσκετ ολοκληρωτικά, αφού στην μπάλα δεν μπορεί να κάνει τίποτα ούτε φέτος.
Αν έχουμε το β) Ο Γιώργος είναι εκνευρισμένος και θέλει οπωσδήποτε εξίλεωση για την μπάλα, για τον τελικό Κυπέλλου, για το ΟΥΕΦΑ, για την Ανόρθωση. Ο Γιάννης έχει ονείρωξη: την άλωση του Πειραιά μέσα σε ένα βράδυ. Ούτε η Πόλη δεν είχε πέσει έτσι.
Αν έχουμε το γ) α και β μαζί, ανακατεμένα.
Ώρα 22:00-23:45
Τα ίδια με την μπάλα: Φωνές, πανηγυρισμοί, νεύρα, διαμαρτυρίες για τη διαιτησία, ο πατέρας του Γιώργου κάθεται πλέον στο σαλόνι, τον Γιάννη δεν τον νοιάζει, έχει πάρει τον αέρα (αν έχει κερδίσει ο ΠΑΟ στο ποδόσφαιρο) ή είναι με την πλάτη στον τοίχο (αν έχει χάσει ο ΠΑΟ στο ποδόσφαιρο). " Έπρεπε να ήμουν μέσα στο ΣΕΦ" λέει ο Γιώργος. " Άστο ρε Γιώργο. Δεν θα το άντεχες" απαντάει. Α, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η μητέρα του Γιώργου λείπει. Σιγά μην καθόταν με τους ταλιμπάν.
Ώρα 23:50
Το μπασκετικό ντέρμπι έχει τελειώσει...
α) Ο Ολυμπιακός έχει κάνει το 2/2: Ο Γιάννης χωρίς να το καταλάβει, έχει μείνει μόνος του μέσα στο σπίτι. Ο Γιώργος και ο πατέρας του είναι ήδη στο αυτοκίνητο για Πασαλιμάνι.
β) Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει το 2/2: Ο Γιώργος και ο πατέρας του έχουν μείνει μόνοι τους μέσα στο σπίτι τους. Ο Γιάννης είναι έξω, στο μπαλκόνι, και ουρλιάζει.
γ) Σε όλα τα υπόλοιπα σενάρια είναι και οι τρεις μέσα στο σπίτι. Έχει επιστρέψει και η μητέρα του Γιώργου και τους λέει να σοβαρευτούν.
Παιχνίδι είναι...
Το τρέιλερ του ποδοσφαιρικού ντέρμπι
