Αλέ: "Όλα σταμάτησαν σε μια νύχτα, ήταν η πρώτη μεγάλη δοκιμασία που έπρεπε να περάσω"

Το περασμένο Ιούλιο ο Σεμπαστιάν Αλέ είχε μόλις μετακομίσει στη Βεστφαλία από τον Άγιαξ για την Ντόρτμουντ. Ο 28χρονος επιθετικός από την Ακτή Ελεφαντοστού ήταν έτοιμος να μπει στη νέα του ομάδα, όμως όλα άλλαξαν όταν διαγνώσθηκε με όγκο στους όρχεις.

Ο Αλέ μίλησε στην επίσημη σελίδα της UEFA για την περιπέτειά του, πώς το έμαθε, αλλά και το πώς η ζωή του άλλαξε μέσα σ' ένα βράδυ.

"Το καλοκαίρι ξεκίνησε πολύ καλά: κερδίσαμε το πρωτάθλημα με τον Άγιαξ και μετά πήγα διακοπές. Γιόρτασα τα γενέθλιά μου, τη βάπτιση της ανιψιάς μου και πέρασα υπέροχες διακοπές. Υπήρχε και η μεταγραφή μου, περιτριγυρίστηκα από καλά vibes. Η Ντόρτμουντ επένδυσε πολλά χρήματα σε μένα, ήμουν αποφασισμένος να δείξω τι ήμουν ικανός και ανυπομονούσα να ξεκινήσω. Μετά όλα σταμάτησαν μέσα σε μια νύχτα.

Ξεκίνησε, απ' ό,τι θυμάμαι με πόνο στο στομάχι ενώ, έλειπα με την ομάδα της εθνικής στις 31 Μαΐου. Πήρα φάρμακα για τρεις ή τέσσερις ημέρες και υποχώρησε, αλλά μετά άρχισα να νιώθω ότι είχα γρίπη, οπότε πέρασα όλο τον χρόνο μου με την εθνική ομάδα νιώθοντας άρρωστος.

Ένιωσα καλύτερα μόλις επέστρεψα στο σπίτι, αλλά από τότε που συνέβη για πρώτη φορά, ένιωθα μία ενόχληση λίγο κάτω από το στομάχι μου, πίσω από τους κοιλιακούς μου. Ήταν ενοχλητικό, αλλά δεν ήταν πραγματικά επώδυνο, υπέφερα κατά καιρούς από δυσπεψία και ένιωθα πρήξιμο.

Καθώς ήμουν σε διακοπές, σκέφτηκα ότι θα έφευγε, αλλά αυτό το μικρό τσίμπημα αρνήθηκε να φύγει, οπότε άρχισα να αναρωτιέμαι αν μπορεί να είναι κήλη ή κάτι τέτοιο και ζήτησα από τον οστεοπαθητικό μου να το ελέγξει.

Πήγα στο Ντόρτμουντ μερικές φορές στο μεταξύ, νομίζοντας ότι δεν θα ήταν κάτι σοβαρό, αλλά και πάλι δεν έφευγε. Ο οστεοπαθητικός μού είπε να πάω για υπερηχογράφημα.

Έπειτα συναντήθηκα με την ομάδα της Ντόρτμουντ για την προετοιμασία στην Ελβετία. Αποφασίσαμε να πάμε για μαγνητική τομογραφία. Αμέσως μετά τη μαγνητική μού είπαν ότι υπήρχε ένας όγκος εκεί, αλλά δεν ξέραμε ακόμη αν ήταν καλοήθης ή κακοήθης. Πήγα στην προπόνηση, μετά όταν επέστρεψα, μου είπαν να πάω σε έναν ουρολόγο για να πάρω μια δεύτερη γνώμη.

Του πήρε περίπου δέκα δευτερόλεπτα για να επιβεβαιώσει ότι επρόκειτο για όγκο. Έπιασε την τομογραφία, την τοποθέτησε στους όρχεις μου και είχαμε τελική διάγνωση. Έπειτα, όλα έγιναν πολύ γρήγορα: έπρεπε να μάθουμε τι είδους όγκου ήταν, πόσο μεγάλος ήταν, αν οι μεταστάσεις είχαν εξαπλωθεί οπουδήποτε αλλού, που είχαν.

Μετά από αυτό, έπρεπε να ξεκινήσουμε θεραπεία, να οργανώσουμε τη χειρουργική επέμβαση, να ενημερώσουμε τον κόσμο, υπήρχαν πολλά πράγματα που έπρεπε να σκεφτούμε τις πρώτες μέρες.

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν: ότι η θεραπεία και η αποκατάσταση θα πάρει λίγο χρόνο. Υπάρχουν επίσης πράγματα στα οποία θα πρέπει να είμαι καλός και τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσω με τον σωστό τρόπο. Νομίζω ότι η διατροφή και η προπόνηση είναι πολύ σημαντικά για να παραμείνουμε υγιείς σωματικά και ψυχικά.

Έκανα πλάκα με τη γυναίκα μου, της είπα ότι είναι ενοχλητικό που έπρεπε να αρρωστήσω για να γίνω ειδικός στον καρκίνο. Ξέρω τα πάντα γι' αυτό, σε ποιο στάδιο βρίσκεται, τα πάντα. Φυσικά, όταν σε επηρεάζει προσωπικά καταλήγεις να προσπαθείς να μάθεις περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο, ξοδεύεις όλο τον χρόνο σου προσπαθώντας να μάθεις περισσότερα για αυτήν την ασθένεια.

Περνάω πέντε ημέρες τη φορά στο νοσοκομείο, όπου είμαι καθηλωμένος 24 ώρες το 24ωρο, δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, και η θεραπεία είναι ενέσιμη. Μετά, ξεκουράζομαι για δύο εβδομάδες. Είναι κάτι που πρέπει να το κάνω τέσσερις φορές. Τέσσερις φάσεις χημειοθεραπείας που διαρκούν περίπου τρεις εβδομάδες η καθεμία.

Μετά από αυτό, ανάλογα με το πώς εξελίσσεται ο καρκίνος και πώς εξαπλώνεται μπορεί να αναγκαστώ να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση. Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν πότε θα επιστρέψω, αλλά υπάρχουν πολλά που πρέπει να ληφθούν υπόψη, επομένως είναι δύσκολο να τους δώσω μια ευθεία απάντηση.

Είμαι αρκετά τυχερός που νιώθω καλά. Είμαι σωματικά ικανός να εργαστώ, αισθάνομαι καλά τόσο ψυχικά όσο και σωματικά άποψη, κάτι που φυσικά βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που είπα στον εαυτό μου ήταν: "Εντάξει, μου συνέβη. Θα κάνω τα πάντα για να είμαι καλά ψυχικά και σωματικά.

Ήμουν ένα κακομαθημένο παιδί. Δεν είχα ποτέ καμία ανησυχία. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη δοκιμασία που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Κάποιοι ξεκινούν τη ζωή τους έτσι. Ήμουν τυχερός που ήρθε αργότερα στη ζωή μου, οπότε δεν μπορώ να παραπονεθώ".