Αλμέιδα: "Θέλουμε να βγάλουμε ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες μας"

Ο προπονητής της πρώτης ομάδας της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα, αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκληση και παραβρέθηκε στο 2ο Επιμορφωτικό Σεμινάριο Δικτύου Ακαδημιών ΑΕΚ μαζί με τον άμεσο συνεργάτη του και γυμναστή της πρώτης ομάδας Γκίντο Μπονίνι, μιλώντας για το θέμα "Η οικογενειακή ανατροφή, οι κοινωνικές προσλαμβάνουσες και η ποδοσφαιρική καριέρα ως παράγοντες της εξέλιξης ενός προπονητή".

"Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από την πλευρά μου για την παρουσία σας εδώ. Για εμένα είναι πολύ μεγάλη ευχαρίστηση να μοιράζομαι στιγμές που έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο. Από τα επτά μου χρόνια είμαι μέσα στο ποδόσφαιρο. Οπότε το συναίσθημά που έχω όταν μιλάω για το ποδόσφαιρο, είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι κάτι σαν ναρκωτικό που κυλάει στο αίμα μου και όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο το αγαπώ. Όλη μου τη ζωή τη χρωστάω στο ποδόσφαιρο. Χάρη σε αυτό η προσωπική και οικογενειακή μου ζωή άλλαξε εντελώς. Και θεωρώ ότι κάθε φορά που έχω τη δυνατότητα να δουλέψω πάνω στο ποδόσφαιρο, νιώθω ευγνωμοσύνη", δήλωσε αρχικά στο αθλητικό κέντρο των Σπάτων, όπου πραγματοποιείται το σεμινάριο με τη συμμετοχή των 23 συνεργαζόμενων συλλόγων από όλη την Ελλάδα.

"Για εμένα το πιο σημαντικό είναι η ομαδική δουλειά. Δεν πρόκειται να ακούσετε κάτι καινούργιο από το στόμα μου. Λέω συχνά ότι το ποδόσφαιρο έχει ανακαλυφθεί εδώ και 200 χρόνια, κανείς δεν θα ανακαλύψει κάτι εντελώς καινούργιο. Αυτό στο οποίο πιστεύω είναι στην ομαδική δουλειά. Κανείς δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε μόνος του. Μου αρέσει να ακούω, να μαθαίνω συνέχεια, αλλά για τη συνταγή που θα σου δώσει δεδομένα τη νίκη δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος.

Με το τιμ μου δουλεύουμε όλοι μαζί σχεδόν από την πρώτη μέρα. Έχουμε δουλέψει πολύ μέσα μας, έχουμε περάσει στιγμές μεγάλης πίεσης, στιγμές στις οποίες κατακτήσαμε τίτλους, στιγμές που τα πράγματα δεν έβγαιναν όπως θα θέλαμε, αλλά εκεί πρέπει να επιμείνεις στη δουλειά ως ομάδα, να ακούσεις πράγματα και να βελτιωθείς από τα δικά σου λάθη.

Το ποδόσφαιρο και η ζωή έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Και πηγαίνουν χέρι – χέρι. Εγώ προπονώ όπως ζω. Ζω κάθε παιχνίδι, όπως ζω κάθε μέρα. Και όταν έγινα προπονητής άρχισα να ψάχνω. Αυτό που ψάχνω είναι να βάλω στην ομάδα μου κάποιες αξίες που είναι δύσκολο να τις περάσεις απόλυτα. Έχοντας κανόνες, οργάνωση, ένα σύστημα παιχνιδιού με πειθαρχεία και σεβασμό, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα είδος αρρώστιας που έχω, οι ποδοσφαιριστές μου να είναι χαρούμενοι όταν παίζουν.

Το ποδόσφαιρο αλλάζει συνεχώς και πολύ γρήγορα. Όταν ήμουν μικρότερος άνοιξα μια ακαδημία στην Αργεντινή και μετέπειτα άνοιξα ακόμη μια στο Χιούστον. Ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι, ήταν ότι ήθελα να μην κάνω όσα δεν ήθελα να μου κάνουν όσο ήμουν νεαρός ποδοσφαιριστής. Αυτή η πίεση για αποτέλεσμα, ο τρόπος που λειτουργούσαν οι γονείς, όχι όλοι, κάποιοι γονείς, στην εξέδρα. Τα παιδιά πρέπει το ποδόσφαιρο να το διασκεδάζουν.

Ταυτόχρονα, όσοι άνθρωποι μπαίνουν εδώ, σε αυτό το αθλητικό κέντρο, θα πρέπει να τους περνάς το πάθος και την ιστορία που έχει αυτή η ομάδα. Να νιώθουν ότι βρίσκονται σε έναν ναό ποδοσφαίρου. Και ότι ανήκουν εδώ. Είναι σημαντικό να νιώθουν όλοι ότι ανήκουν εδώ και αυτό είναι κάτι που πρέπει να τους το περάσουμε εμείς.

Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος εδώ και σκέφτομαι πολλά πράγματα για το μέλλον. Θέλω να δω αυτή την ομάδα νικήτρια σε όλα. Θέλουμε, επίσης, να βγάλουμε ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες μας και γι’ αυτό απαιτείται ομαδική δουλεία και συνεργασία όλων μας".