Αντέχουμε να δούμε αυτά τα παιδιά στην πρώτη ομάδα;

Η δουλειά που έχει γίνει στην Ακαδημία του Ολυμπιακού την τελευταία τριετία ετοιμάζεται να αποφέρει καρπούς. Αρκεί να μη μείνουμε στα λόγια και να δοθούν πραγματικές ευκαιρίες σε όσους την αξίζουν.

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποκάλυψε το όνειρό του για έναν Ολυμπιακό με έντονο ελληνικό στοιχείο, ο οποίος θα έχει ως επί το πλείστον παίκτες από τα ερυθρόλευκα φυτώρια.

Κι αν τις πρώτες δύο σεζόν, ο διοικητικός ηγέτης της πειραϊκής ΠΑΕ βάδισε σε διαφορετικό μονοπάτι, με τις περισσότερες μεταγραφές να προέρχονται από την ξένη αγορά, καθώς η ομάδα το καλοκαίρι του 2010 προερχόταν από τη χειρότερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της και έπρεπε να φτιάξει ανταγωνιστικό ρόστερ για να επιστρέψει στους τίτλους, από το περασμένο καλοκαίρι το όραμά του αρχίζει σιγά-σιγά να υλοποιείται. Βλέπουμε έναν Ολυμπιακό με αρκετούς Έλληνες ποδοσφαιριστές να είναι πρωταγωνιστές και μία ομάδα Νέων να έρχεται από πίσω έτοιμη για όλα!

Η έλευση του Μπερντ Στορκ, σαφώς και άλλαξε τα δεδομένα. Ο Γερμανός δεν έχει συμπληρώσει καλά-καλά έναν ολόκληρο χρόνο στην Ελλάδα και τα μηνύματα από τη δουλειά του είναι άκρως ενθαρρυντικά. Την τελευταία τριετία, ο Ολυμπιακός έχει μαζέψει τα καλύτερα ταλέντα της χώρας στις νεαρές ηλικίες. Ο Στορκ είδε αυτό το υλικό, το αξιολόγησε, έκανε το τελικό ξεσκαρτάρισμα με το τέλος της περυσινής σεζόν και προετοίμασε την ομάδα Νέων του Ολυμπιακού για το κορυφαίο αγωνιστικό επίπεδο μέχρι την ηλικία των 20 ετών. Οι ερυθρόλευκοι συμμετείχαν στο NextGen Series κόντρα σε ομάδες υψηλής ταχύτητας, που δουλεύουν εδώ και χρόνια σε επαγγελματικά πρότυπα, και τα πήγαν περίφημα. Το όνειρο μπορεί να σταμάτησε στην προημιτελική φάση της διοργάνωσης για τα "παιδιά" του Στορκ, αλλά ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια τις Αθλέτικ Μπιλμπάο, Άρσεναλ, Μαρσέιγ, Άντερλεχτ και Άστον Βίλα. Και μπορεί να υπερηφανεύεται για την προσπάθεια σε αυτό το υπέροχο ταξίδι.

Βλέποντας τον προημιτελικό με τους "χωριάτες", μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της Άστον Βίλα, έπιασα τον εαυτό μου να βρίσκεται στην τσίτα. Σαν να έπαιζε η πρώτη ομάδα προημιτελικό Champions League. Χάθηκαν τουλάχιστον πέντε κλασικές ευκαιρίες (με αποκορύφωμα το δοκάρι του Γκίνο στο 54'), με τους Νέους του Ολυμπιακού να είναι πραγματικά εντυπωσιακοί από το 30ό μέχρι το 65ο λεπτό. Το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που μετράει. Και να έφτανε ο Ολυμπιακός στο Final-4 του Κόμο, ακόμα και να κατακτούσε το τρόπαιο, δεν θα είχε καμία σημασία αν κάποιοι από αυτούς τους παίκτες δεν αξιοποιηθούν στην πρώτη ομάδα. Εννοείται πως δεν είναι έτοιμοι για το μεγάλο βήμα και οι 18 παίκτες που βρίσκονταν στην αποστολή του αγώνα με την Άστον Βίλα. Και το ζητούμενο για τη διοίκηση, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι να δημιουργήσει έναν Ολυμπιακό Β', στα πρότυπα του ισπανικού και του γερμανικού μοντέλου.

Ο σύλλογος κινείται προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση και πρέπει να επισπεύσει τις διαδικασίες. Δεν είναι και τόσο εύκολο να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά είναι μονόδρομος. Δεν γίνεται όλοι αυτοί οι παίκτες να παίζουν για πάντα στην ομάδα Νέων. Όσοι δεν ξεχωρίσουν και δεν είναι έτοιμοι για την πρώτη ομάδα πρέπει να πάρουν παιχνίδια και να "ελέγχονται" ως επαγγελματίες πια σε σκληρά Πρωταθλήματα, όπως είναι για παράδειγμα αυτό της Β' Εθνικής. Στη Γερμανία, οι περισσότεροι σύλλογοι έχουν τις δεύτερες ομάδες τους στην τρίτη κατηγορία. Στην Ισπανία, το ταβάνι είναι η δεύτερη κατηγορία. Την περυσινή σεζόν για παράδειγμα, η Βιγιαρεάλ έπεσε από την Primera στη Segunda Division. Η Βιγιαρεάλ Β', παρότι τερμάτισε 12η στη δεύτερη κατηγορία, υποβιβάστηκε στην τρίτη. Δεν βρίσκω το λόγο που δεν μπορεί να ισχύσει κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα.

Σε κανένα σύλλογο του κόσμου δεν προβιβάζονται σε ένα καλοκαίρι όλοι οι ποδοσφαιριστές από την ομάδα Νέων. Κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο να συμβεί στον Ολυμπιακό. Ο ίδιος ο Στορκ μετά το εντός έδρας παιχνίδι με την Άρσεναλ, με τους Πειραιώτες να κερδίζουν 2-0, είπε πως κανένας παίκτης δεν είναι έτοιμος για το μεγάλο βήμα στην πρώτη ομάδα. Πλέον, όμως, τελείωσε αυτή η ευρωπαϊκή διαδρομή και οι Νέοι του Ολυμπιακού έδειξαν ότι και ταλέντο υπάρχει και τσαγανό. Ο Γερμανός προπονητής έριξε το βάρος στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης, της αντοχής και της ταχυδύναμης. Είδαμε τον Ολυμπιακό να ανταπεξέρχεται άκρως ικανοποιητικά κόντρα σε ισχυρές ποδοσφαιρικές σχολές. Στο τακτικό κομμάτι, ο Στορκ παρουσίασε ένα συμπαγές σύνολο. Αν εξαιρεθεί το χαστούκι της πρεμιέρας στον όμιλο από την Αθλέτικ Μπιλμπάο (4-0), η πειραϊκή ομάδα είχε υποδειγματική ανασταλτική λειτουργία. Εκμεταλλεύτηκε τις καλές στιγμές στο δημιουργικό κομμάτι και βρήκε γκολ από στημένες φάσεις. Έβγαλε ψυχή και πάθος στο παιχνίδι της και έπαιζε ως ΟΜΑΔΑ.

Αυτοί είναι έτοιμοι για το μεγάλο βήμα

'Εχοντας δει όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας (με Άρσεναλ, Μαρσέιγ, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Άντερλεχτ) και τον προημιτελικό με την Άστον Βίλα, θα επιχειρήσω μία πρώτη αξιολόγηση. Η βάση αυτής της ομάδας Νέων είναι η άμυνα. Ο δεξιός μπακ, Βασίλης Καραγκούνης, πήρε μέρος το περασμένο καλοκαίρι στην προετοιμασία της πρώτης ομάδας, προερχόμενος από την Ουντινέζε, αλλά αποφασίστηκε να βοηθήσει την ομάδα Νέων. Αμυντικά, κρατάει τη θέση του. Επιθετικά, δεν παίρνει πρωτοβουλίες που "σηκώνει' η θέση και πρέπει να βελτιωθεί. Ο αριστερός μπακ, Χαράλαμπος Λυκογιάννης, είναι σε μία ξεχωριστή κατηγορία, καθώς υπολογίζεται και για την πρώτη ομάδα και έχει πάρει ευκαιρίες τη φετινή σεζόν. Οκτώ συμμετοχές, βασικός για πρώτη φορά στην καριέρα του στη Super League, "βάπτισμα πυρός" στο Champions League και βασικός για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό αγώνα στο θεσμό του Europa League. Στο κέντρο της άμυνας, οι Κώστας Ρουγκάλας και Λεάντρο Κλιμάκιο Πίντο σύνθεσαν ένα απροσπέλαστο κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Ο αρχηγός Ρουγκάλας πέρασε έναν τραυματισμό και αντικαταστάθηκε επάξια για ένα δίμηνο από τον Πραξιτέλη Βούρο (1995).

Όσο για τον Λεάντρο; Ο Βραζιλιάνος πέρυσι είχε δοθεί δανεικός στη Δόξα Δράμας και στο τέλος της σεζόν 2011/12 ήταν έτοιμος να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό μαζί με τον Βάντερσον. Ο Βάντερσον έφυγε για τον Άγιαξ του Κέιπ Τάουν, αλλά ο Λεάντρο παρέμεινε έπειτα από απόφαση του Μπερντ Στορκ. Ο Γερμανός αρχικά είχε πρόθεση να δώσει την ελευθέρας του στον Λεάντρο, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη λόγω της ευρωπαϊκής προοπτικής, μαζί και θέση στον 20άχρονο Βραζιλιάνο, ο οποίος από κεντρικός μέσος, που αγωνιζόταν συνήθως, καθιερώθηκε στο κέντρο της άμυνας και ήταν στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων στο φετινό NextGen Series. Πραγματικός εξολοθρευτής, δεν διστάζει να διώξει την μπάλα όπου να 'ναι, αρκεί να απομακρύνει τον κίνδυνο για την ομάδα του. Το σίγουρο είναι πως στο άμεσο μέλλον η μόνη θέση που δεν θα χρειαστεί μεταγραφή ο Ολυμπιακός είναι το κέντρο της άμυνας. Με Αβραάμ, Μανωλά, Σιόβα, οι Ρουγκάλας και Λεάντρο είναι έτοιμοι για την πρώτη ομάδα. Και να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν ο Κοντρέρας, ο οποίος έχει συμβόλαιο έως το καλοκαίρι του 2014, το κενό του Χιλιανού μπορεί να καλυφθεί άνετα εκ των έσω. Ρουγκάλας και Λεάντρο διανύουν το 20ό έτος της ηλικίας τους και κάποια στιγμή πρέπει να πάρουν την ευκαιρία που αξίζουν. Είναι χρόνια στην ερυθρόλευκη Ακαδημία και έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.

Ο παίκτης που μου έχει κάνει θετικότατη εντύπωση και θεωρώ πιο έτοιμο από τους υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας Νέων είναι ο Μανώλης Σιώπης. Μπορεί να είναι βραχύσωμος για αμυντικός μέσος, αλλά έχει πολλά θετικά στοιχεία στο παιχνίδι του. Είναι κοντρολαρισμένος παίκτης, μαρκάρει σωστά, πηγαίνει πρώτος στην μπάλα, "ανοίγει" ωραία το παιχνίδι και έχει τσαγανό. Είναι γεννημένος τον Μάιο του 1994. Ήδη, ο Μίτσελ τον έχει τσεκάρει και μαζί με τον Ιωαννίδη έχουν σημαντικές πιθανότητες για να πάρουν μέρος στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Έτοιμος για την πρώτη ομάδα είναι και ο Νίκος Ιωαννίδης, γεννημένος τον Απρίλιο του 1994. Σέντερ φορ με στοιχεία που θυμίζουν Κώστα Μήτρογλου και πρώτος σκόρερ της ομάδας στο NextGen Series. Μαζί με τον Μανώλη Σιώπη έχουν πάρει... μυρωδιά από αποστολή της πρώτης ομάδας και περιμένουν την ευκαιρία τους. Για τρίτος επιθετικός, πάντως, ενόψει της νέας σεζόν ο Ιωαννίδης μοιάζει εξαιρετική περίπτωση, παίρνοντας τη θέση του Μάρκο Πάντελιτς.

Κόντρα στην Άστον Βίλα, ο κεντρικός μέσος Κλόντιαν Γκίνο (1994) και ο τερματοφύλακας Λευτέρης Χουτεσιώτης (1994) "ανέβασαν τις μετοχές τους". Μαζί με τους Δημήτρη Βουτσιώτη (1994, επιθετικό χαφ), Γιώργο Λύρα (1994, αριστερό εξτρέμ), Δημήτρη Σιώπη (1995, δεξιό εξτρέμ), Πραξιτέλη Βούρο (1995, στόπερ), Γιάννη Παιδάκη (1994, επιθετικός), Αντώνη Παπασάββα (1995, μεσοαμυντικός), Ραφαήλ Σούκια (1994, μέσος), Χριστόφορο Πασαλίδη (1995, δεξιός εξτρέμ), αποτελούν μία αξιοπρόσεκτη δεκάδα. Για αυτό θα είναι ιδανικό για τον Ολυμπιακό να δημιουργήσει μία δεύτερη ομάδα. Αυτοί οι παίκτες πρέπει να πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους και να αξιολογούνται συνεχώς σε ανταγωνιστικό επίπεδο προκειμένου να αποφασίσουν οι αρμόδιοι ποιοι έχουν τις δυνατότητες να αγωνιστούν με τους "μεγάλους". Ακόμα, πάντως, θέλουν πολλή δουλειά προκειμένου να προετοιμαστούν για το επίπεδο της πρώτης ομάδας. Ξεχωριστή περίπτωση θεωρώ τον Νίκο Βέργο, ο οποίος σε ένα με δύο χρόνια μπορεί να κάνει το μεγάλο βήμα. Είναι ο "Βενιαμίν" της ομάδας Νέων, γεννημένος το 1996! Επιθετικός με στυλ, που σκοράρει ακατάπαυστα στα τμήματα υποδομής από το 2009 και έπειτα, όταν και αποκτήθηκε από ομάδα του Κιλκίς. Ήταν στην αποστολή στον πρώτο προημιτελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ξεχωρίζει για τη σωματοδομή του και στον Ολυμπιακό ποντάρουν πολλά σε αυτό το παιδί.

Το ερώτημα στον τίτλο του άρθρου είναι ρητορικό. Ας αναρωτηθούμε όλοι μας αν αντέχουμε να δούμε παιδιά από τα φυτώρια του συλλόγου στην πρώτη ομάδα. Με ό,τι κόστος συνεπάγεται. Οι μεταγραφές, ανέκαθεν, ήταν αυτές που κέντριζαν το ενδιαφέρον των φιλάθλων. Αντέχουμε ένα καλοκαίρι με (μόλις) δύο-τρεις μελετημένες κινήσεις από την αγορά του εξωτερικού; Και να δούμε τέσσερα-πέντε παιδιά στην πρώτη ομάδα; Αντέχουμε να μη ζητάμε κάθε ημέρα επί τρεις μήνες μεταγραφή την καλοκαιρινή περίοδο; Αυτό το καλοκαίρι είναι κομβικό. Ο Ολυμπιακός πρέπει να απαλλαγεί από παίκτες, όπως ο Ντιελνά, ο Κατάι, ο Γκρμπιτς. Από μεταγραφές αμφιβόλου ποιότητας. Ο σύλλογος έχει έναν ολόκληρο μηχανισμό στην Ακαδημία του, που αξιολογεί την πορεία των νεαρών παικτών. Σε συνεργασία με τον προπονητή της πρώτης ομάδας και τις ανάγκες που υπάρχουν σε αυτήν ορισμένοι ποδοσφαιριστές αξίζουν να πάρουν την ευκαιρία τους. Η δουλειά δεν σταματάει ποτέ... Το θέμα είναι να μη μείνουμε στα λόγια για άλλο ένα καλοκαίρι.