Ο εμβληματικός Ανδρέας Σταματιάδης έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιανουαρίου, σε ηλικία 89 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά τόσο για την ΑΕΚ όσο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.

Ο Ανδρέας Σταματιάδης δεν ήταν απλώς ένας ποδοσφαιριστής. Ήταν ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ΑΕΚ, υπηρετώντας την με πάθος, ήθος και αφοσίωση για περισσότερες από έξι δεκαετίες. Η μορφή του συνδέθηκε άρρηκτα με την ιστορία του συλλόγου, από τη στιγμή που φόρεσε τη φανέλα της Ένωσης ως παίκτης μέχρι τα χρόνια που την υπηρέτησε ως προπονητής και εξέχων μέλος της οικογένειας της ΑΕΚ.

Από τα Πετράλωνα στο πάνθεον της “κιτρινόμαυρης” ιστορίας

Γεννημένος στις 16 Αυγούστου 1935 στην Αθήνα, ο Ανδρέας Σταματιάδης μεγάλωσε στα Πετράλωνα, σε μια οικογένεια με μικρασιατικές ρίζες. Από μικρός έδειξε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και ξεκίνησε την καριέρα του στην ΑΕ Νέας Μελανδίας το 1947.

Ήταν μόλις 15 ετών όταν το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο και η ΑΕΚ τον ενέταξε στο δυναμικό της το 1950. Αυτή ήταν η αρχή μιας σχέσης ζωής.

Για 19 χρόνια (1950-1969), ο Σταματιάδης αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα, καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς της εποχής του και συνέδεσε το όνομά του με σπουδαίες επιτυχίες της ομάδας. Με την ΑΕΚ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ελλάδας (1962-63, 1967-68) και τρία Κύπελλα (1955-56, 1963-64, 1965-66), ενώ έγραψε ιστορία με τη συμμετοχή του στην πρώτη ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1968-69, όπου έφτασε μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Ο Ανδρέας Σταματιάδης στο ΑΕΚ - Μπαρτσελόνα. ΙΝΤΙΜΕ

Παράλληλα, τίμησε τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας, με την οποία αγωνίστηκε οκτώ φορές μεταξύ 1954 και 1963, δείχνοντας την αξία του και σε διεθνές επίπεδο.

Η δεύτερη ζωή του στην ΑΕΚ

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο Ανδρέας Σταματιάδης δεν εγκατέλειψε ποτέ την ΑΕΚ. Παρέμεινε στο πλευρό της ομάδας ως προπονητής, αρχικά στις ακαδημίες και στη συνέχεια ως βοηθός και πρώτος προπονητής.

Το 1979, κατάφερε να οδηγήσει την Ένωση στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη και η αφοσίωση μπορούν να εκφραστούν και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.

Ο Ανδρέας Σταματιάδης INTIME

Στη συνέχεια, υπηρέτησε την ομάδα από διάφορα πόστα, πάντα έτοιμος να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία του. Η ΑΕΚ ήταν το σπίτι του και ο ίδιος, η ζωντανή ιστορία του συλλόγου.

Η αναγνώριση και η αποχαιρετιστήρια τιμή

Η προσφορά του στην ομάδα αναγνωρίστηκε πολλές φορές, με σημαντικότερη την απονομή του “Μεταλλίου της Τιμής – ο Χρυσός Δικέφαλος” τον Φεβρουάριο του 2024, λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του.

“15 χρονών αντίκρισα το γήπεδο της ΑΕΚ και δεν έφυγα ποτέ”

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής της ΑΕΚ το 2024, ο Ανδρέας Σταματιάδης είχε μιλήσει στο SPORT24 για το δέσιμό του με την Ένωση, αναφέροντας πως: “Ο σύλλογος σημαίνει τα πάντα για μένα. Από μικρό παιδί μεγάλωσα με τις ιστορίες του πατέρα μου για την Αττάλεια, την προσφυγιά και τον Κλεάνθη Μαρόπουλο. Μέχρι που 15 χρόνων πέρασα για πρώτη φορά τα προπύλαια και αντίκρισα το γήπεδο από το οποίο δεν έφυγα ποτέ.

Από τους τίτλους που κατέκτησα στην ΑΕΚ ξεχωριστό για μένα είναι το πρώτο πρωτάθλημα μου το 1963 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, αλλά πάντα θα θυμάμαι και το πρωτάθλημα του 1979 σαν προπονητής γιατί έπρεπε να πετύχουμε περίπου το απόλυτο στα τελευταία 11 παιχνίδια κυνηγώντας τον Ολυμπιακό, το οποίο και καταφέραμε.

Ο Σταματιάδης σε φιλικό της ΑΕΚ με την Μπαρτσελόνα INTIME SPORTS

Αυτά βέβαια που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι τα παιχνίδια στην Κωνσταντινούπολη το 1961 (κόντρα στη Φενέρμπαχτσε) με επιστροφή της ΑΕΚ στα πάτρια εδάφη σε δύσκολες εποχές και το παιχνίδι στην Κοπεγχάγη το 1968 κόντρα στην Ακαντέμισκ.

Εκείνο το παιχνίδι το είχαν διακόψει Έλληνες φοιτητές διαμαρτυρόμενοι για την χούντα στην Ελλάδα και τους έπεισα να βγουν από το γήπεδο εκδηλώνοντας την στήριξη των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ και τη δική μου στον αγώνα τους. Φυσικά ξεχωριστό είναι και το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου στη Νέα Φιλαδέλφεια που τιμήθηκα από τον Δημήτρη Μελισσανίδη με τον “Χρυσό Δικέφαλο Αετό”. Είναι το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ζωής, αφιερωμένης σε αυτό το σωματείο”.

Ο Ανδρέας Σταματιάδης φεύγει, αλλά αφήνει πίσω του μια παρακαταθήκη που θα φωτίζει το δρόμο κάθε ποδοσφαιριστή και φιλάθλου της ΑΕΚ. Ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ένα σύμβολο πίστης, αφοσίωσης και αληθινής αγάπης για την ομάδα που λάτρεψε. Η κληρονομιά του θα μείνει ανεξίτηλη στο κιτρινόμαυρο βιβλίο της ιστορίας.