Απαιτείται σεβασμός
Ο κόσμος φώναξε στο Καραϊσκάκη κι εναντιώθηκε στην αδιαφορία των πρωταθλητών
Τους ανέλυσε, ότι οι φίλαθλοι είναι απαιτητικοί, αλλά τους είπε και κάτι σωστό. Ότι ο άνθρωπος που δίνει από το υστέρημά του για να πληρώσει εισιτήριο επιθυμεί να βλέπει νίκες με όσο περισσότερα γκολ γίνεται.
Αν κρίνουμε λοιπόν, από το πώς κύλησαν τα πράγματα στα εντός έδρας παιχνίδια των "ερυθρολεύκων", μάλλον οι παίκτες έγραψαν τον προπονητή τους στα παλιά τους τα παπούτσια. Και αυτός με την σειρά του, εδώ και δυο εντός έδρας παιχνίδια, δεν βρίσκει φόρμουλα…νίκης.
Επειδή ο Ολυμπιακός έχει αγκαλιάσει τον τίτλο, δε σημαίνει πως δεν θα σχολιάζουμε τα παιχνίδια που δίνει από 'δω και πέρα. Εναντίον του Άρη λοιπόν, στην μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, οι ποδοσφαιριστές, ήταν προκλητικά αδιάφοροι.
Ο κόσμος δεν το άφησε να περάσει στο "ντούκου" και αποδοκίμασε. Δηλαδή είναι κορόιδα αυτοί που πληρώνουν για να…σέρνονται αυτοί που παίζουν; Όχι δεν πάει έτσι. Αντίθετα, στα ματς που δεν θα έπρεπε να υπάρχει μεγάλο βαθμολογικό άγχος, οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά, θα περίμεναν καλύτερη αντιμετώπιση από τους ποδοσφαιριστές τους. Τέσσερις βαθμοί χωρίζουν τους "ερυθρόλευκους" από την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μα ο κόσμος πάνω απ’ όλα, θέλει να βλέπει να τα δίνουν όλα…
Περί δικαιολογιών
Θα μπορούσε κάποιος να πει και δικαιολογίες, για τις κακές εμφανίσεις:
• "Δεν υπάρχει κίνητρο". Λάθος. Πρώτα απ’ όλα η χρονιά δεν τελείωσε. Δεύτερον, όσοι παίζουν πρέπει να πείσουν ότι αξίζουν να μείνουν. Αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο κίνητρο;
• "Πώς να παίξει κάποιος, όταν διαβάζει για μεταγραφές;" Σωστή επισήμανση, αλλά υπάρχει καλύτερη απάντηση, από το να "βγάλεις μάτια" πάνω στο χόρτο; Να αναγκάσεις διοίκηση , Τύπο και προπονητή να κρυφτούν, για όλα όσα διαρρέουν προς τα έξω, περί μεταγραφών.
• "Η ομάδα κουράστηκε". Ναι, αλλά όποιος δεν μπορεί, καλύτερα να το πει. Τι φταίνε φίλαθλοι και οπαδοί να πηγαίνουν και να φεύγουν στενοχωρημένοι;
Όπως καταλαβαίνετε, δικαιολογίες δεν υπάρχουν, απλά επιχειρήματα βρίσκονται τα οποία όμως, έχουν την…αντιμετώπισή τους. Όλα τα νομίσματα έχουν δυο όψεις…
Η συνέχεια με μεταγραφές
Ό,τι και να γίνεται πάντως, η ζωή δεν αλλάζει. Με το που πέρασε το ματς, πάλι άρχισαν να ασχολούνται με τον Ντούντου και όποιον άλλο παίκτη μπορεί να απασχολήσει. Οι πρωταθλητές φέρονται αποφασισμένοι να πάρουν τον Βραζιλιάνο, θα πρέπει όμως να περιμένουμε την διαπραγμάτευση με την ΤΣΣΚΑ. Και μαζί με το όνομα του Ντούντου, θα …παρελαύνουν και άλλα πολλά.
Για το τέλος κι ένα ερώτημα: Τι εντύπωση άφησε στους Ολυμπιακούς η εξής δήλωση Ριβάλντο: "Δεν πιστέυω ότι υπάρχει θέμα Ντούντου ή Ρομπέρτο Κάρλος. Αν ήταν, θα μου ‘χε μιλήσει ο πρόεδρος". Δηλαδή να συμπεράνουμε, πως ό,τι θέλει να κάνει η διοίκηση του Ολυμπιακού, συμβουλεύεται πάντα τον Ρίμπο;
Και πώς ένας παίκτης έχει σχέση με τα μεταγραφικά. Εκτός αν εννοούσε απλά, ότι θα του ζητούσαν να επέμβει, επειδή είναι συμπατριώτες του οι δυο ποδοσφαιριστές. Θα δούμε…
Αν κρίνουμε λοιπόν, από το πώς κύλησαν τα πράγματα στα εντός έδρας παιχνίδια των "ερυθρολεύκων", μάλλον οι παίκτες έγραψαν τον προπονητή τους στα παλιά τους τα παπούτσια. Και αυτός με την σειρά του, εδώ και δυο εντός έδρας παιχνίδια, δεν βρίσκει φόρμουλα…νίκης.
Επειδή ο Ολυμπιακός έχει αγκαλιάσει τον τίτλο, δε σημαίνει πως δεν θα σχολιάζουμε τα παιχνίδια που δίνει από 'δω και πέρα. Εναντίον του Άρη λοιπόν, στην μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, οι ποδοσφαιριστές, ήταν προκλητικά αδιάφοροι.
Ο κόσμος δεν το άφησε να περάσει στο "ντούκου" και αποδοκίμασε. Δηλαδή είναι κορόιδα αυτοί που πληρώνουν για να…σέρνονται αυτοί που παίζουν; Όχι δεν πάει έτσι. Αντίθετα, στα ματς που δεν θα έπρεπε να υπάρχει μεγάλο βαθμολογικό άγχος, οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά, θα περίμεναν καλύτερη αντιμετώπιση από τους ποδοσφαιριστές τους. Τέσσερις βαθμοί χωρίζουν τους "ερυθρόλευκους" από την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μα ο κόσμος πάνω απ’ όλα, θέλει να βλέπει να τα δίνουν όλα…
Περί δικαιολογιών
Θα μπορούσε κάποιος να πει και δικαιολογίες, για τις κακές εμφανίσεις:
• "Δεν υπάρχει κίνητρο". Λάθος. Πρώτα απ’ όλα η χρονιά δεν τελείωσε. Δεύτερον, όσοι παίζουν πρέπει να πείσουν ότι αξίζουν να μείνουν. Αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο κίνητρο;
• "Πώς να παίξει κάποιος, όταν διαβάζει για μεταγραφές;" Σωστή επισήμανση, αλλά υπάρχει καλύτερη απάντηση, από το να "βγάλεις μάτια" πάνω στο χόρτο; Να αναγκάσεις διοίκηση , Τύπο και προπονητή να κρυφτούν, για όλα όσα διαρρέουν προς τα έξω, περί μεταγραφών.
• "Η ομάδα κουράστηκε". Ναι, αλλά όποιος δεν μπορεί, καλύτερα να το πει. Τι φταίνε φίλαθλοι και οπαδοί να πηγαίνουν και να φεύγουν στενοχωρημένοι;
Όπως καταλαβαίνετε, δικαιολογίες δεν υπάρχουν, απλά επιχειρήματα βρίσκονται τα οποία όμως, έχουν την…αντιμετώπισή τους. Όλα τα νομίσματα έχουν δυο όψεις…
Η συνέχεια με μεταγραφές
Ό,τι και να γίνεται πάντως, η ζωή δεν αλλάζει. Με το που πέρασε το ματς, πάλι άρχισαν να ασχολούνται με τον Ντούντου και όποιον άλλο παίκτη μπορεί να απασχολήσει. Οι πρωταθλητές φέρονται αποφασισμένοι να πάρουν τον Βραζιλιάνο, θα πρέπει όμως να περιμένουμε την διαπραγμάτευση με την ΤΣΣΚΑ. Και μαζί με το όνομα του Ντούντου, θα …παρελαύνουν και άλλα πολλά.
Για το τέλος κι ένα ερώτημα: Τι εντύπωση άφησε στους Ολυμπιακούς η εξής δήλωση Ριβάλντο: "Δεν πιστέυω ότι υπάρχει θέμα Ντούντου ή Ρομπέρτο Κάρλος. Αν ήταν, θα μου ‘χε μιλήσει ο πρόεδρος". Δηλαδή να συμπεράνουμε, πως ό,τι θέλει να κάνει η διοίκηση του Ολυμπιακού, συμβουλεύεται πάντα τον Ρίμπο;
Και πώς ένας παίκτης έχει σχέση με τα μεταγραφικά. Εκτός αν εννοούσε απλά, ότι θα του ζητούσαν να επέμβει, επειδή είναι συμπατριώτες του οι δυο ποδοσφαιριστές. Θα δούμε…