Το φετινό πρωτάθλημα ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για να μας προσφερει θέαμα. Έναν Παναθηναϊκό έτοιμο, έναν Ολυμπιακό με ποιοτικές προσθήκες και μία ΑΕΚ με τον Μπάγεβιτς στον πάγκο. Η συνέχεια ωστόσο δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στις απαιτήσεις του κόσμου, που έχει απογοητευτεί από την μέχρι στιγμής εικόνα των ομάδων του πρώην ΠΟΚ.

Παναθηναϊκός: Μπάλα; Τι είναι αυτό;

Από τους περσινούς πρωταθλητές περιμένεις να δεις τουλάχιστον καλύτερη μπάλα, αφού πρόκειται για την ομάδα που θεωρητικά δεν έχει το ίδιο άγχος με τους συνδιεκδικητές του τίτλου. Φέτος ωστόσο βλέπουμε έναν Παναθηναϊκο χειρότερο από τον περσινό.

Η μεγάλη αδυναμία των πράσινων βρίσκεται στη μεσαία γραμμή, αφού Καραγκούνης, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Κατσουράνης και Πλεσί δεν βλέπονται... Άντε λίγο ο Κατσουράνης έχει βοηθήσει σε κάποια ματς, όμως ένα παιχνίδι παίζει καλά, στα επόμενα δυο παραδίδει πνεύμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις θετικές ενέργειες ο Παναθηναϊκός δεν έχει ούτε ένα παίκτη από την μεσαία γραμμή. Μοναδική αναλαμπή ο Κατσουράνης όπως είπαμε. Τι σώζει τη σεζόν μέχρι στιγμής; Οι επιθετικοί...

Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος ήρθε ανέλπιστα να βοηθήσει με τις εμπνεύσεις του, ενώ ο Τζιμπρίλ Σισέ είναι μία ομάδα μόνος του. Για πόσο καιρό ακόμα όμως; Όταν λείψουν θα αρχίσουν και τα πανηγύρια...

Ολυμπιακός: Στο ψάξιμο...

Μετά τα όσα είδαν οι φίλοι των "ερυθρόλευκων" την περσινή σεζόν, σίγουρα τα φετινά είναι σαν να έχουν μπροστά τους την Μπαρτσελόνα. Η αλήθεια είναι όμως πως ο Ερνέστο Βαλβέρδε έχει πολύ δουλειά ακόμα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στον Ολυμπιακό βρίσκεται (όπως και στον αιώνιο αντίπαλο) στη μεσαία γραμμή. Ο Ντουντού αγνοεί τις προπέρσινες καλές εμφανίσεις, ο Γ. Παπαδόπουλος είναι ακόμα Γιαννάκης, ο Ουρτάδο αν έτρεχε τα 100 μέτρα μαζί με τον Ντιόπ θα τερμάτιζαν με ρεκόρ... μαραθώνιου και έτσι η μόνη αξιόπιστη λύση ακούει στο όνομα Αριέλ Ιμπαγάσα.

Ο Αργεντινός μέσος αν και στα 34 του χρόνια ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα και δημιουργεί σχεδόν όλες τις φάσεις για την ομάδα του Πειραιά. Η ανυπαρξία των άλλων ωστόσο του στοιχίζει σε δυνάμεις, με αποτέλεσμα μετά το 65' να κουβαλάει μαζί του και μία φιάλη οξυγόνου.

Παρόλα αυτά ο Κέβιν Μιραλας ήρθε σαν "από μηχανής θεός" και με τα γκολ του κρατάει ζωντανούς τους ερυθρόλευκους, που θα πρέπει να αλλάξουν πολλά για να πείσουν το απαιτητικό κοινό τους. Α.. Και ο Βαλβέρδε να κάνει και καμία αλλαγή ε;

ΑΕΚ: Περασμένα μεγαλεία

Η αλήθεια είναι πικρή αλλά δεν παύει να ισχύει. Οικονομικά η ΑΕΚ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους άλλους δυο, έτσι αν κανονικά χρειαζόταν 1.5 παραπάνω προσπάθεια για να πάρει το πρωτάθλημα, τώρα χρειάζεται 2 και βάλε. Με τα δεδομένα που υπήρχαν στο ρόστερ από την αρχή της σεζόν, κάτι τέτοιο έμοιαζε (και μοιάζει) ουτοπικό.

Και η ΑΕΚ όπως και οι ανταγωνιστές της πάσχει στη μεσαία γραμμή, περισσότερο από τους άλλους δυο. Μάκος, Γκέντζογλου, Καφές και Ντιόπ δεν φαίνεται πως μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Οι δυο πρώτοι υστερούν αρκετά σε τεχνική, ο τρίτος έχει ποιότητα όχι όμως σταθερότητα, ενώ ο Σενεγαλέζος άσος ή θα είναι τραυματίας ή θα αποβάλλεται.

Έτσι λοιπόν η Ένωση βρέθηκε με το καλημέρα δέκα πόντους μακριά από την κορυφή και πλέον θα πρέπει να κοιτάξει το μέλλον. Βέβαια το μέλλον χρειάζεται επενδύσεις, σωστές μεταγραφές και φυσικά να κρατήσεις τα δυνατά σου χαρτιά.

Η αρχή έγινε με τον Σκόκο (άσχετα αν τα χρήματα που παίρνει δεν ανταποκρίνονται στην αξία του), όμως το πιο σημαντικό κεφάλαιο για την Ένωση ακούει στο όνομα Ισμαέλ Μπλάνκο. Ο Αργεντινός είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, είναι ο πιο φιλότιμος και εκείνος που δημιουργεί τα λιγότερα προβλήματα. Αν χαθεί τσάμπα, θα είναι έγκλημα.

Εκκαθαρίσεις...

Και οι τρεις ομάδες πρέπει να κάνουν ένα γερό ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ τους. Να δουν ποιοι παίκτες τους κάνουν και ποιοι έχουν προοπτική να βοηθήσουν στο μέλλον. Να δουν ποιοι δεν τραβάνε άλλο ή ποιοι έμειναν στάσιμοι και να απαλλαγούν από αυτούς.

Προπονητές καλοί υπάρχουν. Ας τους εμπιστευτούν και ας ακολουθήσουν τη φιλοσοφία τους με παίκτες που έχουν τα χαρακτηριστικά που ζητάνε οι ίδιοι και όχι με χαρακτηριστικά εξέδρας.