Απόλλων Σμύρνης: Σύλλογος της προσφυγιάς, ιστορία μεγάλη!

Μπορεί η τροπαιοθήκη του να μην είναι πλούσια. Μπορεί οι διακρίσεις ανέκαθεν να έρχονταν με το σταγονόμετρο, αλλά πάντα οι φίλαθλοί του γνώριζαν ότι ήταν τίμιες και ολόδικές του. Γι' αυτό και ήταν πιο γλυκές. Καμάρι της προσφυγιάς, ένας σύλλογος ιδιαίτερος και μοναδικός, που πάντα προτιμούσε να ακολουθεί το δικό του μοναχικό μονοπάτι.

Ο δρόμος πολλάκις υπήρξε κακοτράχαλος και δύσκολος, αλλά για τον Απόλλωνα Σμύρνης ήταν νομοτελειακό ότι αυτόν θα ακολουθούσε. Ήταν της μοίρας του γραφτό να "μεγαλώσει" με δυσκολίες, με πόνο, με δάκρυα. Δεν υπήρξε λαοφιλής, όμως όσοι βρίσκονται στο πλευρό του, γνωρίζουν πολύ καλά τα ιδανικά που πρεσβεύει και ξέρουν για ποιο λόγο αγαπούν παθολογικά αυτή την ομάδα.

Το μεγαλείο του συλλόγου είναι δεδομένο και δεν έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου. Σε τέτοια μεγαλεία αναφέρεται και το "Head & Shoulders Greatness Club", μέλος του οποίου μπορείς να γίνεις στο Facebook κι από εκεί να διεκδικήσεις 1 VIP διπλό εισιτήριο στην κερκίδα της αγαπημένης σου ομάδας. Αγοράζεις Head & Shoulders, μπαίνεις στη σελίδα του στο Facebook, ανεβάζεις τα στοιχεία σου και την απόδειξη αγοράς και μπορεί να είσαι ένας από τους τυχερούς που θα ζήσουν το μεγαλείο της ομάδας σου.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Ιδρύθηκε το 1891 στη Σμύρνη και μετράει αισίως 125 χρόνια ιστορίας. Τότε που τα μισά μέλη του σωματείου "Ορφέας", ανάμεσά τους και οι Χρυσόστομος Σμύρνης και Εμμανουήλ Σάμιος, αποφάσισαν να αποχωρήσουν και να δημιουργήσουν ένας φιλαρμονικό σύλλογο, τον Απόλλωνα. Ο θεός της μουσικής και του ηλιου, και χρώματά του τα γαλανόλευκα, αυτά της ελληνικής σημαίας για να καταδειχθεί ο ελληνικός χαρακτήρας της ομάδας μέσα στην τουρκοκρατούμενη πόλη.

Το πρώτο του τμήμα ήταν η μουσική, με στόχο την αναπτέρωση του ηθικού των Ελλήνων, ενώ το 1893 ήρθε το "πάντρεμα" του πολιτισμού με τον αθλητισμό και ο σύλλογος άρχισε την δική του πορεία. Γρήγορα ο Απόλλων απέκτησε ιδιόκτητο γήπεδο, όπου προπονούνταν οι αθλητές του και διοργανώνονταν αγώνες. Έγινε έτσι πόλος έλξης για τους χιλιάδες Έλληνες της Σμύρνης. Το γήπεδο φτιάχτηκε με αυτοσχέδια χαντάκια και σκοινί απλώστρας. Ονομάστηκε "του έρωτα τ’ αλάνι".

Το 1910, υπό την επιρροή της αγγλικής κοινότητας της Σμύρνης, οργανώθηκε για πρώτη φορά το ποδοσφαιρικό τμήμα, το οποίο έμελλε να γίνει το σπουδαιότερο του συλλόγου. Γρήγορα η ποδοσφαιρική ομάδα έγινε η μόνιμη πρωταθλήτρια της περιοχής, δίνοντας και τρεις παίκτες στην εθνική Ελλάδας που συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας το 1920.

Με τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Απόλλων ακολούθησε τη μοίρα του ελληνισμού της Σμύρνης, περνώντας στην αντίπερα πλευρά του Αιγαίου και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Στην ανασυγκρότηση του συλλόγου πρωταρχικό ρόλο διαδραμάτισε ο πρόεδρός του από το 1919, ιατρός και αργότερα βουλευτής, Δημήτριος Μαρσέλλος, ο οποίος ευτύχησε το 1948 να παραστεί στα εγκαίνια του Σταδίου Ριζούπολης.

Προσωρινή του έδρα - για έναν χρόνο - ήταν ένα γήπεδο πλησίον του Ναού του Ολυμπίου Διός, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος. Το 1923 μετακόμισε στο Ρουφ και δημιούργησε μία πολύ δυνατή ομάδα, η οποία πρωταγωνιστούσε στο Πρωτάθλημα Αθηνών. Όταν το 1930 ξεκίνησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ο Απόλλων ήταν από τις ομάδες που συμμετείχαν αδιαλείπτως. Μεταξύ 1922-1940 κατέκτησε δύο τίτλους στην Αθήνα (1923-24 και 1937-38), ενώ δύο φορές έχασε στις λεπτομέρειες το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η πρωταθλήτρια Αθηνών ομάδα του 1938 έλαβε το προσωνύμιο "Ελαφρά Ταξιαρχία".

Πώς προέκυψε αυτό; Βγήκε από τους αποθεωτικούς τίτλους των εφημερίδων της εποχής που παρομοίαζαν την πορεία του Απόλλωνα με την "Επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας", την ταινία με πρωταγωνιστή τον Ερολ Φλιν, η οποία προβαλλόταν την εποχή που η ομάδα του '38 δέσποζε στα γήπεδα. Ένα σωματείο τόσο ιδιαίτερο, τόσο ιστορικό, που ίσως έχει πετύχει λιγότερα απ' όσα αναλογούν στο όνομά του και στο μεγαλείο του.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΥΠΟΛΗΣ ΤΟ 1948

Συνώνυμο με την διαδρομή του Απόλλωνα είναι και το γήπεδο της Ριζούπολης, η ιστορική έδρα της ομάδας. Το 1946, η Εταιρία Σιδηροδρόμων απαλλοτρίωσε το γήπεδο του Ρουφ και ο Απόλλων αναγκάστηκε να μετακομίσει στη Ριζούπολη στην περιοχή του Περισσού, δίπλα στο εργοστάσιο δίσκων της Columbia, όπου έκτισε νέο γήπεδο, το οποίο εγκαινιάστηκε επίσημα στις 17 Οκτωβρίου 1948 παρουσία 10.000 φιλάθλων, με τιμητικό αγώνα ανάμεσα σε μικτή ομάδα των προσφυγικών σωματείων (Απόλλων, Πανιώνιος, ΑΕΚ) και μικτή ομάδα των "γηγενών" Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού.

Για το γήπεδο δαπανήθηκαν 800.000.000 δραχμές και στην τελετή των εγκαινίων παρευρέθησαν οι υπουργοί Βουρδουμπάς, Νικολαΐδης και Ορφανίδης, ο αρχηγός του Ενωτικού Κόμματος, Π. Κανελλόπουλος. Τότε το γήπεδο είχε μόνο την εξέδρα των επισήμων. Ηταν πέτρινη εξέδρα 3.500 θέσεων και στα σκαλοπάτια της κάθισαν ο στρατηγός, Πλαστήρας και ο πρόεδρος του κόμματος των Φιλελευθέρων, Σοφοκλής Βενιζέλος. Το 1958 κατασκευάστηκε εξέδρα απέναντι με χρήματα από τη μεταγραφή του Α.Καμάρα στον Παναθηναϊκό και το 1971 το πέταλο.

Η μετακόμιση στη Ριζούπολη συνδέθηκε με τη δημιουργία μιας ομάδας που απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλους πλην αυτού του Πρωταθλήματος Αθηνών, το '48 και το '58. Την περίοδο αυτή ο Απόλλωνας απέκτησε χιλιάδες νέους οπαδούς, καθώς το κοινό του δεν ήταν πια μόνο μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά και εσωτερικοί μετανάστες από κάθε μεριά της Ελλάδας που θαύμαζαν το στυλ παιχνιδιού του υπό την καθοδήγηση σπουδαίων ξένων προπονητών, όπως οι Κίριλ "Τζίνα" Σιμονόφσκι, Μπούζακ, Ντόλκος, Ζόνλαϊ. Η μετακόμιση στο γήπεδο της Ριζούπολης είναι αναμφίβολα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας του συλλόγου.

Αν θες να νιώσεις σαν... βασιλιάς μέσα στο γήπεδο της αγαπημένης σου ομάδας, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επισκεφθείς το Head & Shoulders Greatness Club στο Facebook!

ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟΥ 1958

Ο Απόλλων έχει κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα Αθηνών στην 125χρονη ιστορία του. Το πρώτο ήταν το 1924, το δεύτερο το 1938, το τρίτο το 1948 και το τέταρτο δέκα χρόνια μετά. Αυτό θεωρείται ίσως το σημαντικότερο απ' όλα για την Ελαφρά Ταξιαρχία, η οποία μαζί με τις ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Πανιώνιο εκπροσώπησαν την ΕΠΣΑ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της χρονιάς αυτής, το οποίο κατέκτησε ο Ολυμπιακός (ο Απόλλων τερμάτισε 9ος).

Το πρωτάθλημα Αθηνών όμως, το είχε κατακτήσει για τέταρτη και τελευταία φορά στην ιστορία του ο Απόλλων, συγκεντρώνοντας 37 βαθμούς, έπειτα από συναρπαστική μάχη με την ΑΕΚ. Τις επόμενες δύο θέσεις που εξασφάλιζαν την πρόκριση στην τελική φάση εξασφάλισαν σχετικά άνετα ο Παναθηναϊκός και ο Πανιώνιος. Το Αιγάλεω έδωσε αγώνα διαβάθμισης με τον πρωταθλητή της Α2 Ατρόμητο Αθηνών.

Ο Απόλλων είχε 11 νίκες, 1 ισοπαλία και 2 ήττες, πετυχαίνοντας 41 γκολ και δεχόμενος 17. Πραγματοποίησε μια εκπληκτική πορεία, έκοψε πρώτος το νήμα και μπήκε... σφήνα στους "μεγάλους" της πρωτεύουσας. Ήταν το πρώτο του μεταπολεμικό τρόπαιο και σε κάθε περίπτωση θεωρείται το σπουδαιότερο.

Η ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ 1962

Τέσσερα χρόνια μετά, ο Απόλλων έκανε την κορυφαία πορεία της ιστορίας του στο ελληνικό πρωτάθλημα, τερματίζοντας στην 3η θέση στην Α' Εθνική, που είναι η υψηλότερη θέση που κατέλαβε ποτέ στην ιστορία του. Εκείνη η ονειρεμένη ομάδα της "Ελαφράς Ταξιαρχίας", συγκέντρωσε 74 βαθμούς, πετυχαίνοντας 19 νίκες και σκοράροντας 55 γκολ.

Ένα φανταστικό σύνολο που πάλεψε ακόμα και για τον τίτλο όσο άντεχε, αφήνοντας μια θέση πιο κάτω την ΑΕΚ και πολύ πιο πίσω τον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκε πρωταθλητής με 81 βαθμούς και 78 μάζεψε ο Ολυμπιακός.

Οι Γρηγόρης Αναστόπουλος, Τάσος Βασιλείου, Σπύρος Βασιλείου, Κώστας Βερτσώνης, Αντώνης Δερμάτης, Τάκης Δούκας, Γιώργος Καμάρας, Βασίλης Μαστρακούλης, Δημήτρης Μουστάκας, Γιάννης Μπεθάνης, Παναγιώτης Μπεχράκης, Ανδρέας Ρούσσης, Σάββας Σαββίδης, Λάμπης Σεραφείδης, Νίκος Σιμιγδαλάς, Δημήτρης Σκόρδας, Βαγγέλης Σταμπέλος και Γιώργος Φράγκου έπαιζαν σε εκείνον τον φανταστικό Απόλλωνα. Ο Αριστείδης Καμάρας και ο Γιάννης Χολέβας πήραν μετεγγραφή στον Παναθηναϊκό.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ Β' ΕΘΝΙΚΗ ΜΕ... ΚΛΗΡΩΣΗ

Την σεζόν 1968-69, ο Απόλλων Αθηνών βίωσε για πρώτη φορά το "πικρό ποτήρι" του υποβιβασμού στην Β' Εθνική. Μάλιστα, αυτό συνέβη με τον πλέον επώδυνο τρόπο που θα μπορούσε να γίνει, με... κλήρωση. Η Προοδευτική ήταν η τυχερή που ανέβηκε στα "μεγάλα σαλόνια", αφού δεν προέκυψε νικητής από τους αγώνες μπαράζ.

Σύμφωνα με την προκήρυξη του πρωταθλήματος οι δευτεραθλήτριες των δύο ομίλων της Β' Εθνικής, έδιναν αγώνες διαβάθμισης με την 14η και 15η ομάδα της Α' Εθνικής για μια θέση στην πρώτη κατηγορία. Στους αγώνες αυτούς δεν μετρούσε το σκορ αλλά μόνο το αποτέλεσμα: νίκη-ισοπαλία-ήττα. Δηλαδή, για να ανέβει μια ομάδα, έπρεπε να σημειώσει δυο νίκες ή νίκη-ισοπαλία. Σε κάθε άλλη περίπτωση (δυο ισοπαλίες ή μια νίκη για κάθε ομάδα) γινόταν τρίτος αγώνας σε ουδέτερο γήπεδο, με παράταση και κλήρωση.

Αυτό συνέβη στα ματς του Απόλλωνα με την Προοδευτική, όπου οι δυο ομάδες πήραν από μια νίκη με 1-0, στον τρίτο αγώνα που διεξήχθη στο Απόστολος Νικολαΐδης, ήρθαν ισόπαλες με σκορ 1-1 και επιστρατεύτηκε η κλήρωση που χάρισε την άνοδο στους Κορυδαλλιώτες.

Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ Ο ΑΛΑΜΑΝΟΣ

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έγινε επαγγελματικό και οι ισχυρές και πλούσιες ομάδες του λεκανοπεδίου (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ) κυριάρχησαν, με αποτέλεσμα ο Απόλλων να περιοριστεί σε δευτερεύοντα ρόλο, αναδεικνύοντας βέβαια πολλά ταλέντα. Το 1987 υποβιβάστηκε στη Β' Εθνική, αλλά επέστρεψε την αμέσως επόμενη χρονιά.

Εξαίρεση αποτέλεσε η τριετία 1994-96, όταν υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Παθιακάκη, ο Απόλλωνας δημιούργησε ένα εκπληκτικό σύνολο με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που απέδωσε φοβερό ποδόσφαιρο με τον Γιάννη Παθιακάκη στην τεχνική ηγεσία.

Αμέσως μετά την εξαιρετική διετία, ξεκίνησε η παρακμή της ομάδας, καθώς οι κορυφαίοι νέοι παίκτες της πωλήθηκαν σε άλλες ομάδες (Ντέμης Νικολαΐδης, Λευτέρης Βελέντζας, Θεόφιλος Καρασαββίδης, Μπλένταρ Κόλα), ενώ άλλοι μεγαλύτεροι (Αντώνης Μήνου, Φρανκ Κλόπας, Τάσος Μητρόπουλος) αποχώρησαν. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια ο Απόλλωνας παρέμεινε στην Α' Εθνική, εξασφαλίζοντας την παραμονή του στους τελευταίους αγώνες.

Ο άνθρωπος που συνδέθηκε όσο κανένας άλλος με την προεδρία της ομάδας, είναι αναμφίβολα ο Κερκυραίος επιχειρηματίας, Κώστας Αλαμάνος. Για 25 χρόνια παρέμεινε στην ηγεσία της "Ελαφράς Ταξιαρχίας" και με τον ίδιο στο πηδάλιο έζησε στιγμές δόξας όπως την έξοδο στην Ευρώπη το 1995 και την παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου ένα χρόνο μετά, αλλά και πολλές πίκρες. Ο ίδιος παρέμεινε στο πηδάλιο ως το 2005.

Η ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΟ UEFA TO 1995

Και αν η κορυφαία επίδοση της ομάδας ήταν η 3η θέση του 1962, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το θαύμα του 1995, όταν ο Απόλλων του Γιάννη Παθιακάκη τρέλανε όλη την Ελλάδα με την μπάλα που έπαιζε, φτάνοντας μέχρι το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Εκείνο το εκπληκτικό σύνολο με Μήνου, Ντέμη, Μπάρνιακ, Βελέντζα, Αλέξη, Καρασσαβίδη, Κόλα, Ποζαπαλίδη, Κλόπα, Λαχανά, τερμάτισε στην 4η θέση με 63 βαθμούς, τέσσερις λιγότερους από τον 2ο Ολυμπιακό, και δυο λιγότερους από τον 3ο ΠΑΟΚ. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΑΕΚ, ο Ηρακλής, ο Άρης και ο ΟΦΗ τερμάτισαν κάτω από την "Ελαφρά Ταξιαρχία".

Εκείνη την σεζόν, κατάφερε να νικήσει στη Νέα Φιλαδέλφεια με 2-1 την ΑΕΚ, για πρώτη φορά ύστερα από 33 χρόνια. Αν μη τι άλλο, ένα ιστορικό επίτευγμα για τον Απόλλωνα που είχε κερδίσει όλη την Ελλάδα με την μπάλα που έπαιζε και την υγεία που έβγαζε.

Στις 4/6/1995, νίκησε στη Λιβαδειά με 2-1 τον Λεβαδειακό στο τελευταίο ματς της σεζόν, όπου έγινε... εκστρατεία Απολλωνιστών και εξασφαλίστηκε η έξοδος στην Ευρώπη. Μια ημερομηνία που δεν πρόκειται να σβηστεί ποτέ από τη μνήμη όσων την έζησαν εκείνη την περίοδο.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΚΡΟ 7-1 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΚ

Την επόμενη χρονιά, η ομάδα έπαιξε στην Ευρώπη. Στις 8 Αυγούστου του 1995, με τον Μπλένταρ Κόλα να πετυχαίνει το μοναδικό γκολ του αγώνα, η "ελαφρά ταξιαρχία" πήρε τη νίκη με 1-0 επί της Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Προπονητής ήταν ο αείμνηστος Γιάννης Παθιακάκης, ενώ διαιτητής του αγώνα ήταν ο πρώην αρχιδιαιτητής της Super League, Χιου Ντάλας. Όσον αφορά στον αγώνα στη σλοβενική πρωτεύουσα, ξεκίνησε ιδανικά για τον Απόλλωνα με ένα ακόμα γκολ του Κόλα, αλλά τελικά η Ολίμπια πήρε τη νίκη και την πρόκριση με 3-1.

Από 'κει και πέρα, η σεζόν κύλησε εκ νέου ονειρεμένα ως... κερασάκι στην τούρτα ήρθε η παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Απόλλων διεκδικούσε το δεύτερο τη τάξει τρόπαιο με αντίπαλο την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ήταν το περιβόητο ματς που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε πει πως "αν πάρω το Κύπελλο, θα μείνω", αλλά τελικά υπέγραψε στον Ολυμπιακό.

Αν και μόνο η παρουσία στον τελικό ήταν ιστορική για τον Απόλλωνα, το αποτέλεσμα ήταν πικρό. Η Ένωση ήταν καταιγιστική σε εκείνο το ματς, έπαιξε εκπληκτική μπάλα και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον Απόλλωνα. Ακόμα και όταν έπαιζε με παίκτη λιγότερο, κυριαρχούσε στο χορτάρι με το τελικό σκορ να είναι 7-1 (!). Δεν μειώνεται η επιτυχία της παρουσίας στον τελικό, αλλά το σκορ ήταν βαρύ.

20/05/07: Η ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Από 'κει και πέρα, σημείο αναφοράς στην ιστορία της ομάδας είναι η 20η Μαΐου 2007, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως η "μαύρη μέρα" του Απόλλωνα. Εκείνη την ημέρα, πριν εννέα χρόνια, διακόπτεται λόγω επεισοδίων με υπαιτιότητα των "κυανόλευκων" το ματς με τον Πανηλειακό για τη Γ’ Εθνική και αυτό θα αποτελέσει την αιτία -λόγω της τιμωρίας- η ομάδα να πέσει για πρώτη φορά στην Δ’ Εθνική (τότε Περιφερειακό Πρωτάθλημα η ονομασία του).

Ο αγώνας είχε διακοπεί στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου από τον διαιτητή Παπανδριόπουλο κι ενώ ο Πανηλειακός προηγείτο με 2-1. Εντέλει, κατακυρώθηκε υπέρ της πελοποννησιακής ομάδας με 3-0 και κατ' επέκταση αφαιρέθηκαν τρεις βαθμοί από τον Απόλλωνα, που του επιβλήθηκε και πρόστιμο 12.250 ευρώ. Από τα επεισόδια και το ξύλο που έπεσε, επτά παίκτες του Πανηλειακού είχαν μεταφερθεί στο ΚΑΤ.

Μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί για τον Απόλλωνα, ο οποίος έχει αφήσει πίσω του εκείνες τις ημέρες και κοιτάζει μπροστά, εκπέμποντας υγεία και προσπαθώντας να θυμίσει και πάλι την ομάδα που θαύμαζε η φίλαθλη Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του '90. Δεν είναι εύκολη δουλειά, αλλά υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι, που προσπαθούν να το πετύχουν.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ "ΣΗΜΕΡΑ"

Την σεζόν 2013-14 και έπειτα από 14 χρόνια στις χαμηλότερες κατηγορίες, όπου ταλαιπωρήθηκε πολύ, ο Απόλλων επέστρεψε στη "φυσική" του θέση, εκεί που τον έμαθαν οι παλαιότεροι και τον καμάρωναν. Η ομάδα ήταν και πάλι στη Super League, έχοντας τον Σταμάτη Βελλή στο πηδάλιο, ο οποίος τον ανέβασε εκεί από την τέταρτη κατηγορία που τον παρέλαβε. Αν μη τι άλλο, του πιστώνεται κατ΄αποκλειστικότητα αυτή η τεράστια επιτυχία.

Βέβαια, η ομάδα δεν κατάφερε να μείνει στα "μεγάλα σαλόνια", αφού κατετάγη 17η με 36 βαθμούς, χάνοντας για δυο βαθμούς την παραμονή της. Τα έβαλε με Θεούς και Δαίμονες ο διοικητικός ηγέτης της "Ελαφράς Ταξιαρχίας" προκειμένου να κρατήσει την ομάδα στην κατηγορία, αλλά δεν τα κατάφερε. Αποχώρησε στην συνέχεια από την προεδρία, όντας αηδιασμένος όπως ο ίδιος έλεγε από την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πλέον, ο Απόλλων κάνει μια καινούργια προσπάθεια με την οικογένεια Μονεμβασιώτη στο πηδάλιο, τον Δημήτρη Σπανό στον πάγκο, τον Παύλο Μυροφορίδη στην θέση του τεχνικού διευθυντή, ενώ επέστρεψε και ο Γιώργος Φριλίγκος, ένας άνθρωπος με ιστορία στην ομάδα. Η "Ελαφρά Ταξιαρχία" στοχεύει στην επάνοδο στη μεγάλη κατηγορία και δείχνει πως έχει όλα τα εχέγγυα για να τα καταφέρει.

Με σύμμαχο τη Ριζούπολη και τον κόσμο του, ο Απόλλων φιλοδοξεί να ανέβει στη Super League και να παραμείνει εκεί, διεκδικώντας εκ νέου τη θέση που του αρμόζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πράγμα που θα δώσει άλλη αίσθηση στους φίλους της ομάδας που θα συνεχίσουν να τη στηρίζουν με την παρουσία και τη φωνή τους, στα εντός έδρας παιχνίδια. Σε αυτά που μπορείς κι εσύ το "παρών" και μάλιστα από VIP θέση. Πως; Αρκεί να γίνεις μέλος του Head & Shoulders Greatness Club στο Facebook και να διεκδικήσεις 1 VIP διπλό εισιτήριο στην κερκίδα της αγαπημένης σου ομάδας!