Η συνύπαρξη Αράβων κι Εβραίων μετά τον πόλεμο του 1948, ήταν ιδιαίτερα προβληματική. Στη Χάιφα, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά ακόμη κι όταν ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε - μετά τις επιθέσεις της παραστρατιωτικές οργάνωσης - από 65.000 σε 4.000. Η σχέση μεταξύ Αράβων κι Εβραίων ήταν πολύ περισσότερο ομαλή σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές της περιοχής.

Παράδειγμα που επαληθεύει αυτή τη σχέση, υπήρξε η Μακάμπι, η ομάδα της πόλης. Εκτιμάται ότι το 35% του αραβικού πληθυσμού της χερσονήσου, υποστηρίζει την Μακάμπι Χάιφα, ξεπερνώντας το 34% αυτού που προτιμά να μην υποστηρίζει καμία από τις ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα του Ισραήλ.

Το 35% του αραβικού πληθυσμού της χερσονήσου, υποστηρίζει τη Μακάμπι Χάιφα, αντί του 34% αυτού που προτιμά να μην υποστηρίζει καμία από τις ομάδες του Ισραήλ

Την εποχή που οι περισσότερες ισραηλινές ομάδες, αρνούνταν να εντάξουν στο δυναμικό τους ποδοσφαιριστές με ρίζα αραβική, η Μακάμπι αποτέλεσε την εξαίρεση που επιβεβαίωσε τον κανόνα. Που κατανόησε ότι το ποδόσφαιρο βασίζεται στο ταλέντο κι όχι στο αίμα.

Την περίοδο 1983-84, έφθασε στη Μακάμπι ο Ζάχι Αρμέλι. Γεννημένος στην πόλη Σαφά'Αμρ, με τον πληθυσμό στην πλειοψηφία του αποτελούμενο από Σουνίτες, ο Αρμέλι έφθασε σε μία ομάδα που όλη θεωρούσαν αδύνατο να καταρρίψει την παντοκρατορία της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ήταν αυτός που με τα γκολ του, οδήγησε τη Μακάμπι Χάιφα στο πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν, αλλά και της επόμενης που ακολούθησε.

Ο Αρμέλι έφθασε σε μία ομάδα που όλη θεωρούσαν αδύνατο να καταρρίψει την παντοκρατορία της Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Δεν ήταν απλά μία αλλαγή. Ένα ευχάριστο διάλειμμα της απόλυτης - μέχρι τότε - κυριαρχίας της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ήταν το πρώτο πρωτάθλημα των "πρασίνων", και μετά το δεύτερο. Ήταν μία επανάσταση. Ήταν, η αρχή αυτής. Η ομάδα που αγωνίζεται το "Κιριάτ Ελιεζέρ" σήμερα έχει 12 πρωταθλήματα Ισραήλ. Είναι τρίτη σε κατακτήσεις πίσω από την Μακάμπι Τελ Αβίβ που έχει 19 και τη Χαποέλ Χάιφα που έχει 13.

Ήταν μία επανάσταση. Ήταν, η αρχή αυτής. Η ομάδα που αγωνίζεται το "Κιριάτ Ελιεζέρ" σήμερα έχει 12 πρωταθλήματα Ισραήλ

Αρχηγός αυτής της "επανάστασης", ο Ζάχι Αρμέλι. Όπως ήταν φυσιολογικό αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τον αραβικό πληθυσμό. Ήταν, ένας από αυτούς. Κάπως έτσι, λόγω του Αρμέλι, η Μακάμπι Χάιφα έγινε η πιο δημοφιλής ομάδα του Ισραήλ ανάμεσα στον αραβικό πληθυσμό. Κάτι αδιανόητο, δεδομένων των βαθύτατων θρησκευτικών, εδαφικών, πολιτισμικών κι άλλων διαφορών που τους χωρίζουν.

Στην Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ παντού ακουγόντουσαν ιαχές κατά του "βρωμιάρη Άραβα"

Το γεγονός αυτό, δημιούργησε προβλήματα όχι μόνο στον ίδιο τον παίκτη αλλά και στην ομάδα. Στην Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ παντού ακουγόντουσαν ιαχές κατά του "βρωμιάρη Άραβα". Αντίθετα, ο ίδιος ο Αρμέλι δεν έγειρε ποτέ θέματα πολιτικά, ή θρησκευτικά. Low-profile, με την οικογένειά του ως σημείο αναφοράς, δεν ήπιε αλκοόλ ούτε την ημέρα που η Μακάμπι Χάιφα κατέκτησε το πρωτάθλημα.

Η λογική, επικράτησε των ακραίων φωνών. Ο Ζάχι Αρμέλι κλήθηκε στην εθνική ομάδα του Ισραήλ, με την οποία μέτρησε 23 συνολικά συμμετοχές. Ντεμπούταρε το 1983 κόντρα στην Ουρουγουάη κι έκανε την 23η του συμμετοχή το 1986 κόντρα στη Ρουμανία.

Ο Ζάχι Αρμέλι κλήθηκε στην εθνική ομάδα του Ισραήλ, με την οποία μέτρησε 23 συνολικά συμμετοχές.

Η παρουσία του, όμως, με την εθνική ομάδα του Ισραήλ έφερε και την απόρριψή του από τον αραβικό πληθυσμό, που τη θεώρησε, ως προδοσία. Από τότε, η Μακάμπι Χάιφα αποτέλεσε το ποδοσφαιρικό πεδίο διαμάχης εβραϊκού και αραβικού πληθυσμού της περιοχής.

Στις 4 Οκτωβρίου του 2003 μία Παλαιστίνια εξαπέλυσε επίθεση αυτοκτονίας στο εστιατόριο, Μαξίμ, όπου σύχναζαν οι ποδοσφαιριστές της Μακάμπι. Τη στιγμή της έκρηξης, παρόντες ήταν ο προπονητής Ρόνι Λέβι, ο γενικός αρχηγός, Άρι Μπόρενστάιν κι ο γενικός διευθυντής της ομάδας, Ιταμάρ Χιζίκ. Η επίθεση, προκάλεσε το θάνατο 21 ατόμων και την επέμβαση του Ισραηλινού στρατού, την επόμενη ημέρα.