Αυτά που έχουν συμβεί στην ΑΕΚ το τελευταίο δεκαήμερο είναι για βιβλίο

Είναι εύκολο να είσαι έξω από το χορό και να τραγουδάς το σκοπό που σου αρέσει ή ενδεχομένως σε βολεύει. Κάπου είναι και λογικό δίχως να έχεις τη δυνατότητα να διεισδύσεις στα άδυτα μιας ομάδας ώστε να έχεις μια έστω στοιχειώδη ενημέρωση για πράγματα και καταστάσεις που έχουν επηρεάσει το αγωνιστικό πλάνο.

Δίχως υπερβολή, όλα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο δεκαήμερο στα αποδυτήρια της ΑΕΚ είναι για βιβλίο! Από κάθε άποψη και με όποιο τρόπο προσεγγιστούν οι αγωνιώδεις ενέργειες όλων για να παρουσιάζει η ομάδα μια κανονικότητα μέσα στο γήπεδο, οι προσπάθειες προκειμένου να συμβεί αυτό είναι ηρωικές. Άνθρωποι δεν έχουν κλείσει μάτι για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που προέκυψαν, κάποιοι εργάζονταν ακατάπαυστα για να δημιουργήσουν συνθήκες ομαλότητας.

Η ΑΕΚ δεν στέκεται στις δικαιολογίες διότι δεν έχει και λόγο να το κάνει. Δεν εμβαθύνει για όλα όσα έχει αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα, διότι η παρουσία της στα δύο ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό ήταν ούτως ή άλλως κυριαρχική απέναντί τους, παρόλο που ήταν επίσης εμφανής η έλλειψη δυνάμεων, η καταπόνηση από τις ιώσεις και η προσπάθεια πολλών παικτών να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και με το μυαλό να νικήσουν την αδυναμία του σώματος.

Κάποια στιγμή, μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων, ο Ματίας Αλμέιδα θα μιλήσει για όλα αυτά.

Θα είναι αυτή μία στιγμή που αρκετοί θα νιώσουν άβολα για πράγματα τα οποία από χθες (3/5), μετά την ισοπαλία (ούτε καν ήττα) κόντρα στον Ολυμπιακό ο οποίος αναγνώρισε με το παιχνίδι του και τον τρόπο που προσέγγισε το ματς την υπεροχή της ΑΕΚ, έχουν ακουστεί η γραφτεί από φίλους της ομάδας που εύκολα απογοητεύτηκαν επειδή δεν ήρθε η νίκη και ακόμα πιο άδικα εμφάνισαν στο προσκήνιο δυσφορία και ανάθεμα. Ευτυχώς είναι λίγοι...

Η κριτική δεν έχει δύναμη μπροστά στα γεγονότα

Ουδείς ασφαλώς είναι υπεράνω κριτικής, όμως όταν αυτή γίνεται καλό θα είναι να συνυπολογίζονται και τα προβλήματα για τα οποία με πολύ λιτό τρόπο μίλησε μετά το τέλος της αναμέτρησης ο προπονητής της ΑΕΚ, συγκριτικά με το πραγματικό μέγεθός τους.

Ενδεχομένως ναι, θα έπρεπε ο Πινέδα να βρίσκεται στην ενδεκάδα από την αρχή του παιχνιδιού και όσο άντεχε, ίσως ήταν λανθασμένη επιλογή να επιστρέψει η ομάδα στο μοντέλο με τους δύο ανασταλτικούς χαφ, στερούμενη έτσι τη δημιουργία από τον άξονα, ειδικά απέναντι σε έναν τόσο καλά οχυρωμένο Ολυμπιακό.

Υπάρχουν και πολλοί που δυσφορούν επειδή ο προπονητής δεν έβαλε στο παιχνίδι τον Φαν Βερτ προτιμώντας τον πιτσιρικά Ζίνι, ο οποίος πήρε το βάπτισμα του πυρός με την πρώτη ομάδα στο πιο κρίσιμο δεκάλεπτο της σεζόν.

Αν όμως στην πιο καθοριστική φάση της αναμέτρησης ο Λιβάι Γκαρσία είχε σπάσει την μπάλα αριστερά του, τότε ο άγραφος για πολλούς Αγκολέζος θα είχε αναγνωριστεί ως ο ήρωας του 2023 για την ΑΕΚ και σήμερα θα λέγαμε ότι ο Αλμέιδα είχε μιλήσει με τον Θεό.

Χάθηκε η δεύτερη ευκαιρία και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα προκύψει ακόμα μία. Ίσως και όχι αν ο Ολυμπιακός δεν είναι εξίσου συμπαγής και προσεκτικός όπως ήταν κόντρα στην ΑΕΚ και παρουσιαστεί για παράδειγμα με το πρόσωπο που είχε στη Λεωφόρο.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι η Ένωση εκείνη που πρέπει να περάσει νικηφόρα από το "Βικελίδης" απέναντι σε έναν Άρη, ο οποίος πλέον παίζει για τη χαρά του ποδοσφαίρου, πετάει φλόγες επιθετικά, έχει έναν από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος (Πάλμα) σε δαιμονιώδη φόρμα και μοιάζει βέβαιο ότι θα της βάλει πολύ δύσκολα. Ας κάνει εκείνη το χρέος της και μετά βλέπουμε...