Επί παραδείγματι, ο Oύγγρος μέσος της ΑΕΚ Ντάνιελ Τόζερ χάλασε τον κόσμο κατά τη διάρκεια ελέγχου των αποσκευών για την "Black Code" του οίκου "Armani" επειδή οι υπεύθυνοι ασφαλείας προσπάθησαν να κατασχέσουν το αγαπημένο άρωμά του.
Στύλωσε τα πόδια του στο έδαφος όπως ένα παιδάκι που του πήραν το παγωτό και με το πείσμα και την (δικαιολογημένη) γκρίνια του πήρε μαζί του στην πτήση της επιστροφής από το Παρίσι αυτό που του ανήκε.

Καλό θα ήταν αυτό το πείσμα, αυτή την επιμονή και την άρνηση για υποχώρηση να είχαν όλοι (ανεξαιρέτως και όχι μόνο ο Τόζερ) ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και εντός των αγωνιστικών χώρων εκεί που ο… κωδικός είναι μαύρος, δυστυχώς όμως δεν έχει άρωμα κολόνιας. Έξι συνεχόμενοι αγώνες χωρίς νίκη, έξι κακές, άλλοτε μίζερες και άλλοτε άνευρες (σαν εχθές) εμφανίσεις.

Λίγα πράγματα έμειναν από το ταξίδι στο Παρίσι και τη ρεβάνς με την Παρί Σεν Ζερμέν, ένα ταξίδι που αποδείχτηκε (όπως εξ αρχής είχε διαφανεί) ότι έγινε απλά γιατί έπρεπε να γίνει…

Αξίζει να παίζει στη θέση του

Η απόδοσή του Βαγγέλη Μόρα ήταν ένα από τα λιγοστά ενθαρρυντικά σημάδια της χθεσινής βραδιάς στο "Παρκ ντε Πρενς". Ήταν ο κορυφαίος σε απόδοση ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, δεν υπέπεσε σε λάθος και αρκετές φορές κάλυψε λαθάκια του Σωκράτη Παπασταθόπουλου που (απολύτως φυσιολογικά για την ηλικία του) δεν έχει ακόμα την ίδια συγκέντρωση και σταθερότητα στην απόδοσή του κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Σε μια περίοδο που η ηγετική απουσία του Τραϊανού Δέλλα είναι εμφανής στην κιτρινόμαυρη αμυντική γραμμή, ο Μόρας μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια δίπλα στον Τσιρίλο αντί του Παπασταθόπουλου και είναι μάλλον άδικο να χαραμίζεται ως δεξιός μπακ όπως πολλάκις έχει συμβεί εφέτος.

Επειγόντως μια νίκη

Έξι αγώνες συμπλήρωσε η ΑΕΚ χωρίς νίκη (3 ήττες - 3 ισοπαλίες) και είναι πλέον ολοφάνερο ότι εκτός από την κακή φόρμα ορισμένων ποδοσφαιριστών αλλά και τους πολλούς τραυματισμούς πουν δεν επιτρέπουν στον Φερέρ να κάνει σωστά τη δουλειά του, τα πόδια και το μυαλό των ποδοσφαιριστών είναι μπλοκαρισμένα. Όσο περνάει ο καιρός και η νίκη δεν έρχεται, τόσο αυξάνεται το άγχος, η πίεση και η ανάγκη για ένα αποτέλεσμα που θα επαναφέρει την ομάδα σε διαφορετικό τρόπο σκέψης και λειτουργίας.

Όπως και να το δει κανείς πάντως, η νίκη στο μεθαυριανό ματς αποτελεί μονόδρομο όσο ποτέ άλλοτε στο εφετινό πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ είναι πλέον πίσω από τον Παναθηναϊκό, υστερεί και στην περίπτωση της ισοβαθμίας και πιθανό στραβοπάτημα στην Καλαμαριά ίσως σημάνει το οριστικό τέλος και στη μάχη της δεύτερης θέσης. Η ομάδα αναζητεί τα αντανακλαστικά της απέναντι στην πίεση και στα άσχημα αποτελέσματα, καλείται να αποδείξει ότι είναι μεγάλη ομάδα κάτι που δεν αποδεικνύεται στα τελευταία ματς.

Η κακή περίοδος του Λύμπε

Δεν είναι και στα καλύτερα του ο (απόντος του Δέλλα) αρχηγός της ΑΕΚ μέσα στο 2007. Ενδεχομένως να ήταν ευνοϊκή συγκυρία για εκείνον και την ομάδα που δεν έχει δικαίωμα να αγωνιστεί κόντρα στον Απόλλωνα Καλαμαριάς (λόγω καρτών), ώστε να αποφορτιστεί και να ηρεμήσει. Ωστόσο η αποψίλωση του κιτρινόμαυρου ρόστερ εξαιτίας των τραυματισμών και οι μετρημένες σαν κουκιά επιθετικές λύσεις (μετά και την ανεξήγητη αποδέσμευση του Ντελίμπασιτς) αφήνουν την Ένωση γυμνή στην επίθεση.

Ο Παντελής Καπετάνος δεν βοηθά όσα περίμεναν ο προπονητής και (κυρίως) η διοίκηση και η απουσία του Λύμπε είναι πλήγμα. Τουλάχιστον ο Λεωνίδας Καμπάνταης _ που εν τέλει δεν κατάφερε εφέτος να πάρει λεπτά ευρωπαϊκής συμμετοχής _ θα είναι ξεκούραστος… Όσον αφορά στους τραματίες, ο Έμερσον και ο Μάρτιν Παουτάσο ενδέχεται να συμπεριληφθούν στην αποστολή της ομάδας, δύσκολα όμως θα αγωνιστούν αφού όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, ο Φερέρ σπανίως χρησιμοποιεί αμέσως ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τραυματισμό.