Χασάν, ο τέλειος δεύτερος φορ για τον Ολυμπιακό

Έτσι τον είπαμε στον τελευταίο Ζοσιμάρ, οπότε ήρθε η ώρα να το εξηγήσουμε. Ο Χασάν, ο ήρωας του Ολυμπιακού στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League, είναι ο τέλειος δεύτερος.

Στο ποδόσφαιρο του ενός φορ στην κορυφή, ο Χασάν είναι ο ιδανικός δεύτερος σέντερ φορ του ρόστερ. Για τη θέση του πρώτου θες το πλήρες πακέτο. Δηλαδή την κλάση του Ελ Αραμπί: γκολ, κίνηση, τρεξίματα, "μαχαιριές" στην καρδιά της περιοχής.

Ο Αιγύπτιος δεν είναι Αραμπί, αλλά δεν χρειάζεται να είναι, δεν ζητάει αυτό ο ρόλος του. Ο Μαροκινός είναι ο πρώτος και εκείνος είναι ο δεύτερος. Και γι'αυτόν τον ρόλο είναι ιδανικός, τέλειος.

ΜΠΟΡΕΙ ΩΣ ΒΑΣΙΚΟΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΩΣ ΑΛΛΑΓΗ

Δεν έχεις πρόβλημα να ξεκινήσεις με αυτόν βασικό στα ματς που θα επιλέξεις. Έχει τον όγκο και το στιλ παιχνιδιού να παίξει μόνος του στην κορυφή, όταν χρειάζεται ανάσες ο Αραμπί. Δεν είναι Γκερέιρο, που στην ουσία βολευόταν μόνο σε διάταξη με δύο φορ.

Και όταν δεν ξεκινάει, είναι αυτός που θες να έχεις για να βάλεις στο ματς και να παίξεις με δύο όπως έκανε ο Μαρτίνς για να νικήσει τη Μαρσέιγ.

ΤΟΝ "ΘΑΜΠΩΝΕΙ" Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΜΑΡΟΚΙΝΟΥ

Η λάμψη του Αραμπί "θαμπώνει" τον Χασάν και δεν είναι δίκαιο. Άλλο πράγμα η αναγνώριση στον Μαροκινό κι άλλο να παραγνωρίζεται η ικανότητα του Αιγύπτιου να βρίσκει καλές τελικές, ακόμα κι όταν αγωνίζεται λίγο.

Σκεφτείτε τις φορές τον έχετε δει να μπαίνει από το 60 και μετά και θα θυμηθείτε πως πάντα βρίσκει τον τρόπο να εκτελέσει. Δεν γίνεται να μην τον νιώσει η αντίπαλη άμυνα, δεν γίνεται να μη βρει τις στιγμές του. Κι όταν το κάνεις με συνέπεια, η μπάλα θα σε δικαιώσει, θα έρθουν και τα γκολ.

ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΙΔΑΝΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Πάμε να δούμε τα στοιχεία που υποστηρίζουν όσα συζητάμε. Συγκεντρώσαμε τις επιδόσεις των επιθετικών της Super League όπως τις έχει καταγράψει η Opta από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι και σήμερα.

Ο Χασάν ήρθε τον Ιανουάριο και η αλήθεια είναι πως το δείγμα για εκείνον είναι μικρό. Μόλις 727 λεπτα συμμετοχής, με μόνο έξι ματς ως βασικός. Ας το κρατήσουμε στο μυαλό μας, γιατί ο μικρός χρόνος συμμετοχής βοηθάει να ανεβαίνουν οι μέσοι όροι, ειδικά όταν πετυχαίνεις πράγματα ως αλλαγή.

Όμως, αυτός είναι ο ρόλος του, ως τέτοιον θέλουμε να τον κρίνουμε, ως την ιδανική δεύτερη επιλογή πίσω από τον Αραμπί. Είναι;

Είναι κάτι παραπάνω. Πάμε να το δούμε.

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΣΚΟΡΑΡΕΙ ΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΡΑΜΠΙ

Ξεκινάμε από τα απλά. Στο πρώτο γράφημα έχουμε τους κορυφαίους σκόρερ από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι και σήμερα. Τους παίκτες που έχουν τα περισσότερα γκολ ανά 90', χωρις φυσικά τα πέναλτι, που πάντα αφαιρούνται σε τέτοια θέματα.

Πρώτος φυσικά ο Αραμπί, με 0.75 γκολ ανά 90', δηλαδή σκοράρισμα που του δίνει τρία γκολ κάθε τέσσερα ματς. Και, νάτος ο Χασάν, που μπορεί να μην έχει πολλά γκολ στο σύνολο, αλλά ως δεύτερος έχει την ίδια συχνότητα στο σκοράρισμα.

Και επειδή γνωρίζουμε πως σε κάποιους δεν είναι εύκολα κατανοητά τα 0.75 κτλ, πάμε να δούμε αλλιώς τη συχνότητα στο σκοράρισμα. Πόσα λεπτά χρειάζεται κάθε επιθετικός για να βρει δίχτυα.

Κάθε 118 λεπτά ο killer Αραμπί, κάθε 120 ο Χασάν. Ο Αιγύπτιος παίζει πολύ λιγότερο, το σύνολο των γκολ προφανώς δεν θα πλησιάζει αυτό του Μαροκινού, όμως η συχνότητα είναι εκεί ψηλά, στο πάνω ράφι της Super League.

Πάμε να δούμε και κάτι άλλο. Τις ενέργειες με την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Σουτ, κεφαλιές, πάσες, διεκδικήσεις, ο,τι μπορείς να κάνεις μέσα στο "κουτί", αυτό που λέμε να σε αισθανθεί ο αντίπαλος στην περιοχή του.

Βασιλιάς ο Χασάν, τους αφήνει όλους πίσω του με 6.9 ενέργειες με την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή ανά 90'. Κι όμως είπαμε στην αρχή, εννοείται πως οι μέσοι όροι του είναι "φουσκωμένοι" από όσα πετυχαίνει μπαίνοντας ως αλλαγή.

ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΡΙΣΤΑ

Όμως, αυτός είναι ο ρόλος του. Οι επιδόσεις του δεν σημαίνουν πως είναι ισάξιος του Αραμπί, ούτε πως αν έπαιζε βασικός σε άλλη ομάδα θα ήταν σίγουρα ο 2ος καλύτερος φορ του πρωταθλήματος.

Δείχνουν όμως πως υπηρετεί άψογα τον ρόλο του δεύτερου. Στο πρόσωπό του ο Ολυμπιακός έχει έναν φορ που δεν είναι Αραμπί, αλλά παίρνει κι εκείνος άριστα σ'αυτά που ζητάει από εκείνον η ομάδα.

Ο Μαρτίνς είχε 100% δίκιο που ζητούσε την επιστροφή του και δεν θα έπρεπε να μπει αυτό το αξέχαστο γκολ με τη Μαρσέιγ για να το αναγνωρίσει ο κόσμος.