Ο Ιταλός τέθηκε εκτός αποστολής επειδή κρίθηκε ανέτοιμος ενώ ο Νιγηριανός πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ, αισθάνθηκε κάποιες ενοχλήσεις στο γόνατο.
Η αναζήτηση συνεχίζεται

Η αναζήτηση για την εύρεση επιθετικού συνεχίζεται στην ΑΕΚ. Φερέρ και Ιβιτς εξετάζουν μία μία τις περιπτώσεις, προκειμένου να καταλήξουν στον κατάλληλο παίκτη για την θέση που πονάει.

Στην μεταγραφική λίστα της Ενωσης τρία είναι τα ονόματα που πρωταγωνιστούν. Βάργκας, Κέπα και Φονσέκα.

Ο Γκονσάλο Βάργκας που είναι και ο πρώτος στόχος της ΑΕΚ, προτιμά να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα που του έχει απομείνει και να αναγκάσει τους ανθρώπους της Μονακό να του δώσουν περισσότερες ευκαιρίες.

Στο μεταξύ ολλανδικό σάιτ ανάφερε: "Ο Γκονσάλο Βάργκας θα φύγει από τη Μονακό, αλλά όχι για τη Γκενκ. Η ΑΕΚ της Αθήνας έχει δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον παίκτη και είχε επίσης ενδιαφερθεί και το καλοκαίρι. Προς το παρόν όμως δεν έχει κάνει πρόταση. Η Μονακό θέλει να τον δώσει κι αν πάρει καλή προσφορά θα το κάνει".



Οσον αφορά τον "Κίκιν" Φονσέκα δύσκολα θα παραμείνει στην Μπενφίκα και οι "κιτρινόμαυροι" θα ήθελαν να τον εντάξουν στον δυναμικό τους.

Μάλιστα, ο τεχνικός των "αετών" Φερνάντος Σάντος δήλωσε για το θέμα: "Το καλύτερο έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και γι αυτόν και για το παιδί είναι να φύγει. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση", ενώ η "Record" έγραφε: "Η διαφαινόμενη μεταγραφή του στην Αμερίκα δεν δείχνει να ολοκληρώνεται, ενώ ο ίδιος ο παίκτης θα ήθελε να μείνει στο Ντα Λουζ".



Ο πατέρας και ατζέντης του Φονσέκα, ο οποίος βρίσκεται στη Λισσαβόνα, ξεκαθάρισε πως προτεραιότητα για τον γιο του είναι να μείνει στην Ισπανία, όμως δεν θα έλεγε όχι στην ΑΕΚ αρκεί να ικανοποιούσε τόσο τις απαιτήσεις του 27χρονου, όσο και της Μπενφίκα.

Τέλος, ο Ισπανός Κέπα, ο οποίος φαντάζει ως η ιδανική λύση για την ΑΕΚ, έχει ήδη δεχθεί κρούση από την ΑΕΚ, κάτι που επιβεβαίωσε και ο μάνατζέρ του Αλβάρο Τόρες, όμως ο ίδιος δεν φαίνεται διατεθειμένος να έρθει στην Ελλάδα.

"Υπάρχουν δύο ελληνικές ομάδες, οι οποίες ενδιαφέρονται για τον παίκτη, αλλά δεν μπορώ να πω τα ονόματά τους (σ.σ. εννοεί ΑΕΚ και Παναθηναϊκό). Υπάρχουν κάποιες επαφές τις τελευταίες μέρες, όμως υπάρχουν και άλλες ομάδες που ενδιαφέρονται", τόνισε αρχικά ο Τόρες στον ελληνικό Τύπο και συνέχισε: "Ο Κέπα μιλάει με τον Φερέρ. Υπάρχει κρούση απο τη Φενέρμπαχτσε, αλλά δεν μας ενδιαφέρει, αντίθετα μας ελκύουν ομάδες, στις οποίες υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζει ο Κέπα, όπως συμβαίνει με την ΑΕΚ".



Ωστόσο, ο παίκτης μιλώντας σε Ισπανούς δημοσιογράφους τόνισε: "Αν φύγω από την Σεβίλλη, θα ήθελα να πάω σε ένα πρωτάθλημα καλύτερο από το ελληνικό, αν όχι ισάξιο με την Πριμέρα Ντιβιζιόν".



Φερέρ: "Για μένα η λέξη "αποτυχία" δεν υπάρχει"

Ο Λορένσο Σέρα Φερέρ αναλύει τους λόγους, για τους οποίους αποφάσισε να πάει στην ΑΕΚ, μιλάει τον Ντέμη Νικολαϊδή αλλά και για τον ίδιο, ενώ τονίζει πως δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη "αποτυχία".

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο 53χρονος τεχνικός στον "Ταχυδρόμο".

-Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμα σας;



"Αισθάνομαι πολύ τυχερός άνθρωπος, γιατί έχω ζήσει τόσο πολλά, που ούτε να τα φανταστώ μπορούσα. Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό, έπρεπε ν' ανεβώ τη σκάλα σιγά-σιγά κι από πολύ χαμηλά. Ο πατέρας μου έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει μια πολυπληθή οικογένεια με πέντε παιδιά που φρόντιζε η μητέρα μου - μονίμως στο σπίτι.

Ξεκίνησα να προπονώ μικρά παιδιά 12-13 χρόνων και έφτασα να προπονώ μια ομάδα που τη συγκροτούσαν τα μεγαθήρια του ποδοσφαίρου, όπως είναι η Μπαρτσελόνα. Ταυτόχρονα όμως αισθάνομαι πολύ τυχερός, γιατί, ώσπου να φτάσω σε αυτό το επίπεδο, πέρασα από πολλές ενδιάμεσες κατηγορίες. Και δεν κρύβω την ικανοποίηση μου από το γεγονός ότι πέρασα 10 χρόνια από τη ζωή μου ως προπονητής στη Μαγιόρκα και 6 στην Μπέτις. Αισθάνομαι ότι έχω πραγματοποιήσει πολλές από τις επιθυμίες μου".





-Ποιος είναι ο άνθρωπος Φερέρ πίσω από τον προπονητή που αποθεώνει όλη η Ελλάδα;



"Δεν είναι εύκολο να μιλάει κανείς για τον εαυτό του... Για να μη θεωρηθεί, όμως, ότι αποφεύγω την ερώτηση, σας απαντώ ότι είμαι απλός και ευαίσθητος σε κάθε ανθρώπινο ζήτημα. Από τα παιδικά μου χρόνια έμαθα να πιστεύω στην υπευθυνότητα, την ειλικρίνεια, τη φιλία, την αγάπη. Σαν ένας κανονικός απλός άνθρωπος. Κι ακόμα είμαι λάτρης της τέχνης της απόλαυσης - προσπαθώ να απολαμβάνω τα μέγιστα από τη ζωή".



-Στην αναζήτηση του ευ ζην, πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος και για τις τέχνες;



"Βεβαίως. Για όλες τις τέχνες. Εκτιμώ πολύ τους καλλιτέχνες με ταλέντο στη ζωγραφική και τη γλυπτική - και υπολογίζω σημαντικά ό,τι ανήκει στην ιστορία, δηλαδή τις αρχαιότητες. Όμως είμαι τόσο αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο, που μένει πολύ λίγος χρόνος για άλλες απολαύσεις".



-Οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;



"Τον τελευταίο καιρό μου αρέσει πολύ η καινοτομία, η μοντέρνα τέχνη. Από τους παλιούς εκτιμώ πολύ τον Μιρό, από τους νέους τον Μιγκέλ Μπαρθελό (σ.σ. το "τρομερό παιδί" της σύγχρονης ζωγραφικής στην Ισπανία, έχει σύγχρονη θεματολογία που τη στηρίζει στην ισπανική παράδοση). Αλλά μου αρέσουν και παλαιότεροι καλλιτέχνες".



-Προλάβατε να πάτε στην Ακρόπολη;



"Ναι, βέβαια. Και στην Ακρόπολη και στο Ηρώδειο. Δυστυχώς δεν είχα την ικανοποίηση ακόμα να δω κάποια παράσταση".



-Μια και βρίσκεστε στην Ελλάδα, θα επιλέγατε ένα βράδυ στα μπουζούκια ή στο Μέγαρο Μουσικής;



"Στο Μέγαρο Μουσικής. Και το λέω κατηγορηματικά για έναν απλό λόγο: δεν ξέρω να χορεύω καλά και είμαι αρκετά ντροπαλός. Γι' αυτό θα αισθανόμουν πολύ καλύτερα στο Μέγαρο, ακούγοντας ένα κοντσέρτο κλασικής μουσικής - αλλά και ροκ, γιατί όχι ροκ; Βέβαια, ο αγαπημένος μου είναι ο Μότσαρτ. Υπάρχουν όμως και άλλα στυλ μουσικής που μου αρέσουν, ανάλογα με τη διάθεση. Μόνο με την τζαζ έχω πρόβλημα. Αν και την εκτιμώ, θα έλεγα ότι η τζαζ μου ταιριάζει λιγότερο".



- Ίσως λόγω του αυτοσχεδιαστικού χαρακτήρα της; θέλετε να έχετε συνέχεια τον έλεγχο, ε;



"Α, όχι, όχι γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες στιγμές όλοι έχουν ανάγκη να καταλύουν την τάξη. Καλοδεχούμενη, λοιπόν, η αταξία!"



-Έχετε δει ροκ live;



"Όχι".



-Δηλαδή πάτε στα γήπεδα μόνο για το ποδόσφαιρο;



"Ναι".



-Η ζωή σας είναι μόνο ποδόσφαιρο;



"Ναι, σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έχω αποκλειστική αφοσίωση στο ποδόσφαιρο. Όμως, πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα βάζω πάντα την οικογένεια και τους φίλους. Στο τέλος κρατάω και λίγα για τον εαυτό μου. Πάντως, το ποδόσφαιρο δεν μου επιτρέπει να πηγαίνω πολύ συχνά σε κοντσέρτα και συναυλίες ούτε να παρατηρώ τη φύση, που μου αρέσει ιδιαίτερα. Εύχομαι, όταν βρω χρόνο να αφιερώσω σε όλα αυτά, να μην είναι αργά".



-Τα παιδιά σας ασχολούνται με το ποδόσφαιρο;



"Τα παιδιά μου αγαπούν το ποδόσφαιρο γιατί ζουν κάθε μέρα μαζί του, όμως δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Ο γιος μου έχει τελειώσει Οικονομικά, η κόρη μου κάνει τουριστικές σπουδές".



-Ποιο είναι το τυπικό 24ωρό σας στην Αθήνα;



"Ξυπνάω στις 7:30 το πρωί και παίρνω πρωινό- 8:30 με 8:45 το αργότερο έχω φτάσει στο προπονητικό κέντρο στους Θρακομακεδόνες. Μελετώ τα πλάνα της ομάδας, μιλώ με τους ποδοσφαιριστές... Ύστερα ξεκινάμε δίωρη προπόνηση. Στο σπίτι επιστρέφω στις 2:00 το μεσημέρι. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα εδώ η γυναίκα μου, περνάω πολύ καιρό μόνος μου.

Αλλά είχα την τύχη να επαληθεύσω ότι η ελληνική κουζίνα είναι πολύ πλούσια και γευστική, όποτε βγαίνω έξω για φαγητό. Γύρω στις 4:00 το απόγευμα ή πηγαίνω στο σύλλογο ή βλέπω βίντεο με αγώνες για να παρατηρώ συγκεκριμένους παίκτες - κι αυτό ως τις 8:00 το βράδυ. Συνήθως εκείνη είναι η ώρα όπου ζητάει πλέον την προσοχή μου η σύζυγος. Μπορεί τότε να βγούμε να περπατήσουμε ή με φίλους για φαγητό. Γενικά, πάντως, το βραδινό μου είναι ελαφρύ. Η μέρα κλείνει νωρίς, με λίγο διάβασμα πριν από τον ύπνο".





-Τι διαβάζετε συνήθως;



"Διαβάζω αρκετά γύρω από το ποδόσφαιρο, γιατί πρέπει να ενημερώνομαι για τις τελευταίες εξελίξεις. Κατά τ’ άλλα είμαι λίγο αναρχικός αναγνώστης. Διαβάζω ανάλογα με την ψυχική μου κατάσταση. Άλλες φορές χάνομαι σε μυθιστορήματα με έντονη πλοκή και ίντριγκα, άλλοτε πάλι προτιμώ ιστορικά μυθιστορήματα που τα λατρεύω.

Στις αναγνωστικές μου συνήθειες βάζω πάντα λίγη ποίηση και πολλή ψυχολογία, που με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως. Δεν μπορώ να πω, στις αναγνωστικές μου περιπλανήσεις βρίσκω μεγάλη ποικιλία. Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι ο Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε (σ.σ. Ισπανός συγγραφέας, γενν. το 1951, με έφεση στο ιστορικό-αστυνομικό μυθιστόρημα, γνωστότερο έργο του οποίου είναι "Ο πίνακας της Φλάνδρας") και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Εκτός πάντως από το ότι έτσι ενημερώνομαι, το διάβασμα με ηρεμεί".

-



Στην Ελλάδα λένε ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είναι κυρίως οι ομάδες που εκφράζουν το κατεστημένο - όπως στην Ισπανία η Ρεάλ. Αν είναι έτσι, υπάρχουν, νομίζετε, ομοιότητες μεταξύ της ΑΕΚ και της Μπέτιδ, την οποία προπονούσατε παλαιότερα;



"Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα χρόνο να επαληθεύσω όλα αυτά τα δεδομένα. Όμως έχω δει πως η ΑΕΚ είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, με οπαδούς που αγαπάνε το ποδόσφαιρο, έχουν πολύ πάθος, γι' αυτό και υψηλό επίπεδο γνώσεων - φιλάθλους που ξέρουν να εκτιμούν και να αξιολογούν αυτό που βλέπουν".



-Το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου θεωρείται χαμηλό - αλλά εδώ υπάρχει μια γενικότερη κουλτούρα που συχνά το υποβαθμίζει ακόμα πιο πολύ. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ, ο Ντέμης Νικολαΐδης, έκανε τεράστια προσπάθεια να φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο και να πολεμήσει το χουλιγκανισμό. Πως το σχολιάζετε;



"Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αγωνιστικά κατώτερο από πρωταθλήματα όπως το ιταλικό, το ισπανικό, το γερμανικό ή το αγγλικό. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να υποτιμούμε τον εαυτό μας. Το σημαντικό είναι να ξέρουμε να εκτιμούμε καλά αυτό το οποίο έχουμε και όχι να αρκούμαστε στην επιβεβαίωση αισθημάτων κατωτερότητας. Πρέπει όμως να έχουμε θάρρος και να μαθαίνουμε από τις χώρες που είναι σε άλλο επίπεδο.

Να μη συμβιβαζόμαστε και να προετοιμαζόμαστε για τις απαιτήσεις της σημερινής εποχής. Η Ελλάδα έχει τόσο σημαντικό υλικό όσο και οι χώρες που αναφέραμε πριν. Αλλά χρειάζεται θαρραλέους ανθρώπους για να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Τέτοιος άνθρωπος είναι ο Ντέμης Νικολαίδης. Σε μια περίοδο όχι πολύ μακρινή θα φανούν καλύτερα τα αποτελέσματα των σημερινών μας προσπαθειών".





-Στις συνεντεύξεις σας μετά τους αγώνες χρησιμοποιείτε πολύ συχνά τη λέξη "όραμα" κι όχι τη λέξη "στόχος". Ποιο είναι το όραμα σας για την ΑΕΚ;



"Πα να πετύχεις στόχους, χρειάζεσαι και κάποιο όραμα. Άμα δεν υπάρχει επιθυμία, δεν πετυχαίνεις τίποτα. Το όραμα μου για την ΑΕΚ είναι να βοηθήσω να μεγαλώνει κάθε μέρα, μαζί της να μεγαλώσει η ιστορία της και να μπορώ κι εγώ να είμαι ένα ακόμα μέλος της οικογένειας της".



-Πριν αναλάβετε την ΑΕΚ, δεν είχατε δουλέψει ποτέ εκτός Ισπανίας. Έχετε δηλώσει ότι ήρθατε στην Ελλάδα εξαιτίας του Ντέμη Νικολαϊδη. Όντως, αυτός μόνο ήταν η αιτία;



"Για να είμαι ειλικρινής, πριν έρθω, δεν είχα ιδιαίτερες γνώσεις για την ΑΕΚ. Η μεγαλύτερη μου επαφή ήταν όταν ήμουν στην Μπαρτσελόνα και έτυχε να αγωνιστούμε εναντίον της σημερινής μου ομάδας. Επηρεάστηκα από αυτά που μου εξέθεσε ο πρόεδρος και την οργάνωση που θα ήθελε να έχει. Αλλά για μένα αυτό που ανέλαβα ήταν κάτι σαν πρόκληση. Γιατί είναι σαν να ξεκινάω από την αρχή την καριέρα μου και μάλιστα σε μια χώρα για την ποδοσφαιρική κουλτούρα της οποίας ήξερα ελάχιστα.

Γνώριζα επίσης ότι το αθλητικό κομμάτι της χώρας δεν ήταν και το πιο δυνατό. Αλλά αυτές οι προκλήσεις προσωπικά με κάνουν πιο παθιασμένο. Γιατί, όταν έχεις ήδη πολλά παιχνίδια στο ισπανικό πρωτάθλημα, το να αποδεχτείς μια πρόκληση σαν αυτή δεν είναι εύκολο. Εδώ χρειάζεται, όπως λέμε, "να σηκώσεις τα μανίκια". Γιατί πολλά από τα πράγματα στα οποία ήμουν συνηθισμένος και θεωρούσα δεδομένα εκεί στην Ελλάδα πρέπει να τα δημιουργήσεις από την αρχή".





-Δώσατε ιδιαίτερο βάρος στην αρχή σ' αυτό που ονομάζεται "team building" ("χτίσιμο της ομαδικότητας"). Βρήκατε δυσκολίες;



"Όχι, αντιθέτως. Ξέρετε, αυτό είναι ένα στοιχείο που κάνει χρήσιμο τον προπονητή. Για να πετύχεις, χρειάζονται πρώτα πολλή δουλειά και χρόνος και θέληση. Να μην υποχωρείς στις αντιξοότητες. Έπειτα πρέπει να γνωρίζεις τις διαφορετικές προσωπικότητες που αποτελούν κάθε ομάδα, να τις ενώνεις στον κοινό σκοπό, τη νίκη - έτσι πείθεις και τον κόσμο για την αποτελεσματικότητα σου. Αυτό το σημείο πάντα απαιτεί και την περισσότερη δουλειά - αλλά μόνο αν συνεννοηθούν οι διαφορετικές προσωπικότητες σε ένα πνεύμα ομαδικότητας, μόνο τότε η ομάδα αποκτάει φόρμα και σχήμα".



-Το rotation που χρησιμοποιείτε στην ομάδα (παίζουν όλοι οι παίκτες, δεν υπάρχει σταθερή 11άδα) θεωρήθηκε αντισυμβατικό στοιχείο. Πόσο αντισυμβατικός αισθάνεστε;



"Είμαι αντισυμβατικός, γιατί αλλιώς δεν θα ερχόμουν να προπονήσω την ΑΕΚ. θα έμενα στη χώρα μου να προπονήσω κάποια ισπανική ομάδα και θα είχα μια ζωή πιο ελεγχόμενη και πιο εύκολη".



-Λένε ότι μοιάζετε πολύ με τον Κώστα Σημίτη, τον πρώην πρωθυπουργό της χώρας μας - αν και όχι φυσιογνωμικά. Η δημόσια εικόνα σας παραπέμπει σε έναν πολύ σοβαρό, λίγο απόμακρο άνθρωπο που πετυχαίνει τους στόχους του, είναι μεθοδικός και εμπνέει σεβασμό.



"Άμα έχει όλες αυτές τις αρετές, δεν μου φαίνεται περίεργο που ήταν ένας δημοφιλής πολιτικός!" (Γελάει)



-Γνωρίζετε τους κυρίους Καραμανλή και Παπανδρέου;



"Ναι, ναι, τον Παπανδρέου. Τον Ανδρέα Παπανδρέου! Άμα οι Έλληνες τον ήθελαν τόσο, για κάποιο σοβαρό λόγο θα τον ήθελαν. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω πολλά για την ελληνική πολιτική σκηνή".



-Και η Ισπανία, όπως και η Ελλάδα, έχει σημαδευτεί από τις δικτατορίες που πέρασαν. Η σημερινή Ισπανία όμως δείχνει να ανεβαίνει πολύ στην Ευρώπη, ενώ η Ελλάδα προχωράει πιο αργά. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό;



"Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αρκετές γνώσεις για να τα αξιολογήσω όλα αυτά. Είμαι εδώ μόνο πέντε μήνες και δυστυχώς, επειδή δεν μιλάω ελληνικά, είναι δύσκολο να μάθω περισσότερα. Το σημαντικό όμως είναι να μη μετανιώνουμε για τα πράγματα, να μην υποτιμούμε αυτό που έχουμε. Είμαι σίγουρος ότι η Ελλάδα, κρίνοντας και από την ποιότητα του Έλληνα πολίτη που έχω δει έως τώρα, είναι μια χώρα που θα προχωρήσει πολύ. Είμαι πεπεισμένος γι' αυτό".



-Δίνετε "δεύτερες ευκαιρίες" στη ζωή σας;



"Πάντα". Και τρίτες; "Καμιά φορά".



-Ως τι θα θέλατε να σας θυμούνται;



"Ως έναν φυσιολογικό άνθρωπο".



-Για ποιο λόγο θα φεύγατε από την ΑΕΚ;



"Αν ο κόσμος δεν ήταν ικανοποιημένος μαζί μου. Ή όταν δεν θα έχω το απαραίτητο κίνητρο για να ξεπεράσω τον εαυτό μου και όσα θα έχουμε κάνει ως εκείνη τη στιγμή".



-Έχετε την εμμονή του νικητή. Έχετε ποτέ απογοητευτεί πιστεύοντας ότι αποτύχατε σε κάτι;



"Απογοητεύσεις, ναι, έχω περάσει. Αποτυχημένος δεν ένιωσα ποτέ. Για μένα η λέξη "αποτυχία" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο. Για όσους δουλεύουν με μεγάλη ένταση δεν υπάρχουν αποτυχίες. Υπάρχουν απογοητεύσεις γιατί δεν έχεις πετύχει το στόχο σου, αλλά, άμα έχεις δουλέψει με ένταση και αφοσίωση, δεν μπορείς να αισθάνεσαι αποτυχημένος. Αισθάνεσαι απογοητευμένος, αλλά ξανασηκώνεσαι με μεγάλη δύναμη. Και το σημαντικό δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο πέφτεις. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ξανασηκώνεσαι".



-Γιατί γίνατε προπονητής;



"Μου άρεσε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Αλλά ως παίκτης υπέστην ένα σοβαρό τραυματισμό και γι' αυτό δεν μπορούσα να συνεχίσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα. Έτσι ξεκίνησα την προπονητική".