Χρόνια πολλά Ντιέγκο!
Ο Μαραντόνα γιορτάζει σήμερα τα 46 του χρόνια και το SPORT 24 ετοίμασε ένα αν μη τι άλλο ξεχωριστό αφιέρωμα για το "Χρυσό Αγόρι" και τους διαδόχους του
Τι μπορεί να γράψει κανείς για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Όλα έχουν γραφτεί και όλοι έχουν μιλήσει για αυτό το φαινόμενο, που μένει ακόμα χαραγμένο σε οποιονδήποτε έχει κλωτσήσει έστω και μία φορά τη στρογγυλή θεά.
Το SPORT 24 τιμά τον Αργεντίνο κορυφαίο ποδοσφαιριστή επ' ευκαιρία των 46ων γενεθλίων του με ένα αφιέρωμα όχι για τον ίδιο αλλά για τους επίδοξους διαδόχους του. Άλλωστε και ο ίδιος, με την αγάπη που έχει δείξει για την πατρίδα του, την οποία πάντα έβαζε πάνω από οποιαδήποτε ομάδα, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό, θα ήθελε επιτέλους να δει κάποιον να φτάνει στο δικό του επίπεδο και να οδηγεί την "Μπιανκοσελέστε" στις επιτυχίες που τόσο έχουν λείψει από την πολύπαθη χώρα του.
Αριέλ Ορτέγα
Ο "Ελ Μπουρίτο", ή κατά το ελληνικότερο "ο γαϊδαράκος". Έχει αγωνιστεί 89 φορές με την φανέλα της εθνικής Αργεντίνης έχοντας σκοράρει 17 τέρματα. Πήρε μέρος στα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 1994, '98, '02, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει κάτι ιδιαίτερο.
Αν σε κάτι πλησίασε τον Μαραντόνα, αυτό ήταν η ικανότητά του στην ντρίμπλα. Ο Ορτέγα, είχε πραγματικά 1000+1 τρόπο για να ντριμπλάρει τον αντίπαλο, όμως η νοοτροπία του να μην πασάρει ούτε από το δεξί στο αριστερό και ο προβληματικός του χαρακτήρας δεν τον άφηναν να στεριώσει σε ομάδα, με αποτέλεσμα η καριέρα του να πάρει την... κάτω βόλτα γρήγορα.
Το 2003 και μετά από την αποφασή του να φύγει από την Φενερμπαχτσέ πριν από την λήξη του συμβολαίου του, η FIFA τον τιμώρησε με αφαίρεση της "άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος" για έναν χρόνο κατά τον οποίο ο Ορτέγα έμεινε μακριά από τα γήπεδα. Όταν επέστρεψε, αποκτήθηκε από την Νιούελς με την οποία και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα.
Ποτέ δε δικαίωσε τον τίτλο του διαδόχου του "Πίμπε Ντ' Όρο", ίσα-ίσα μάλιστα στα δύσκολα, φαινόταν να κρύβεται...
Χουάν Ρομάν Ρικέλμε
Τα πρώτα του βήματα στο χώρο ήταν πραγματικά στα χνάρια του Μαραντόνα. Από τα 15 όταν και αγωνιζόταν στην Αρχεντίνος Ζούνιορς, Μπόκα και Ρίβερ Πλέιτ έριζαν για την απόκτησή του. Ο Ρικέλμε το καλοκαίρι του 1995 κατέληξε στην ομάδα του Μαραντόνα, στην οποία και πήρε αμέσως τόσο το χρίσμα του ηγέτη όσο και του διαδόχου του Μαραντόνα.
Το καλοκαίρι του 2002 και μετά από μια πολύ πετυχημένη χρονιά με την Μπόκα, η Μπαρτσελόνα έδινε "γην και ύδωρ" για να τον αποκτήσει και τελικά αφού κατάφερε να κάνει την διοίκηση της αργεντίνικης ομάδας να συναινέσει εξασφάλισε την υπογραφή του διεθνούς μέσου, παρουσιάζοντάς τον στον "Καμπ Νου", ως τον νέο ηγέτη που θα οδηγήσει την ομάδα στις μεγάλες επιτυχίες που έλειπαν.
Η παρουσία του δύστροπου, Λουίς Φαν Γκάαλ στον πάγκο των "Μπλαουγκράνα" μαζί με την διστακτικότητα του Ρικέλμε, εξοστρακίζουν γρήγορα εκτός ενδεκάδας τον Αργεντίνο. Ένα χρόνο μετά και με την απόκτηση του Ροναλντίνιο να έχει μεσολαβήσει ο Αργεντίνος φεύγει ως δανεικός (και αγύριστος) για την Βιγιαρεάλ.
Εκεί, σε μια ομάδα με πολύ λιγότερες απαιτήσεις και με πολλούς Λατινοαμερικάνους στην σύνθεσή της βρίσκει τον εαυτό του και μεταμορφώνεται στον ηγέτη που όλοι γνώρισαν στην Αργεντινή. Σε καμία περίπτωση όμως δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο του Μαραντόνα...
Πάμπλο Αϊμάρ
Ο Αϊμάρ ξεκίνησε την καριέρα του από την Ρίβερ Πλέιτ, στην οποία ανήκε από την περίοδο 1997/98. Τα βλέμματα όλων στράφηκαν αμέσως στον νεαρό Αργεντίνο που τρέλαινε κόσμο με τις ντρίμπλες του και την μαγική του πάσα ενώ το 2001 έκανε το μεγάλο βήμα στην καριέρα του καθώς αποκτήθηκε από την Βαλένθια αντί του ποσού των 24 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο Αργεντίνος μπορεί να οδήγησε την ομάδα του στην κορυφή του Ισπανικού ποδόσφαιρου την επόμενη χρονιά, όμως στον τελικό του Τσαμπιονς Λιγκ οι "νυχτερίδες" ηττήθηκαν από την Μπάγερν Μονάχου στα πέναλτι.
Αν και πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις με την ομάδα της Παμπλόνα, λόγω των συχνών τραυματισμών του έχασε την θέση του σε αυτήν μέχρι που το φετινό καλοκαίρι μετακόμισε στην Σαραγόσα. Ο Μαραντόνα είχε πει για τον Αϊμάρ: "Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής για τον οποίο θα πλήρωνα για να παρακολουθήσω".
Λιονέλ Μέσι
Όταν ο Μαραντόνα, έκανε μαγικά και κατακτούσε με την Αργεντινή το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό, ο εν λόγω κύριος δεν είχε καν γεννηθεί. Τα όνειρα των Αργεντίνων φιλάθλων, έχουν πλέον όνομα και συγκεκριμένα ακούνε στο Λιονέλ Μέσι.
Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός της Μπαρτσελόνα έχει καταφέρει να ακούει το όνομά του περισσότερο από ότι ο Ροναλντίνιο από τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.
Με το ύψος του (1,69) να παραπέμπει στον "Πίμπε Ντ' Όρο" και την ντρίμπλα του να τρελαίνει κόσμο, ο Μέσι έχει ήδη γίνει ο νέος ηγέτης της Μπαρτσελόνα, ενώ προορίζεται για την ίδια θέση και στην εθνική Αργεντινής.
Η αυτοπεποίθηση του δεν έχει όρια, ενώ δεν φοβάται να πάρει προσπάθειες ακόμα και στους πιο κρίσιμους αγώνες δείχνοντας έτσι πως έχει το τσαγανό για να τα καταφέρει. Αυτός είναι άλλωστε η τελευταία (μέχρι την επόμενη) ελπίδα των Αργεντίνων φιλάθλων για να βρουν τον άξιο διάδοχο του μεγάλου (και εορτάζοντα) Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Το SPORT 24 τιμά τον Αργεντίνο κορυφαίο ποδοσφαιριστή επ' ευκαιρία των 46ων γενεθλίων του με ένα αφιέρωμα όχι για τον ίδιο αλλά για τους επίδοξους διαδόχους του. Άλλωστε και ο ίδιος, με την αγάπη που έχει δείξει για την πατρίδα του, την οποία πάντα έβαζε πάνω από οποιαδήποτε ομάδα, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό, θα ήθελε επιτέλους να δει κάποιον να φτάνει στο δικό του επίπεδο και να οδηγεί την "Μπιανκοσελέστε" στις επιτυχίες που τόσο έχουν λείψει από την πολύπαθη χώρα του.
Αριέλ Ορτέγα
Ο "Ελ Μπουρίτο", ή κατά το ελληνικότερο "ο γαϊδαράκος". Έχει αγωνιστεί 89 φορές με την φανέλα της εθνικής Αργεντίνης έχοντας σκοράρει 17 τέρματα. Πήρε μέρος στα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 1994, '98, '02, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει κάτι ιδιαίτερο.
Αν σε κάτι πλησίασε τον Μαραντόνα, αυτό ήταν η ικανότητά του στην ντρίμπλα. Ο Ορτέγα, είχε πραγματικά 1000+1 τρόπο για να ντριμπλάρει τον αντίπαλο, όμως η νοοτροπία του να μην πασάρει ούτε από το δεξί στο αριστερό και ο προβληματικός του χαρακτήρας δεν τον άφηναν να στεριώσει σε ομάδα, με αποτέλεσμα η καριέρα του να πάρει την... κάτω βόλτα γρήγορα.
Το 2003 και μετά από την αποφασή του να φύγει από την Φενερμπαχτσέ πριν από την λήξη του συμβολαίου του, η FIFA τον τιμώρησε με αφαίρεση της "άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος" για έναν χρόνο κατά τον οποίο ο Ορτέγα έμεινε μακριά από τα γήπεδα. Όταν επέστρεψε, αποκτήθηκε από την Νιούελς με την οποία και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα.
Ποτέ δε δικαίωσε τον τίτλο του διαδόχου του "Πίμπε Ντ' Όρο", ίσα-ίσα μάλιστα στα δύσκολα, φαινόταν να κρύβεται...
Χουάν Ρομάν Ρικέλμε
Τα πρώτα του βήματα στο χώρο ήταν πραγματικά στα χνάρια του Μαραντόνα. Από τα 15 όταν και αγωνιζόταν στην Αρχεντίνος Ζούνιορς, Μπόκα και Ρίβερ Πλέιτ έριζαν για την απόκτησή του. Ο Ρικέλμε το καλοκαίρι του 1995 κατέληξε στην ομάδα του Μαραντόνα, στην οποία και πήρε αμέσως τόσο το χρίσμα του ηγέτη όσο και του διαδόχου του Μαραντόνα.
Το καλοκαίρι του 2002 και μετά από μια πολύ πετυχημένη χρονιά με την Μπόκα, η Μπαρτσελόνα έδινε "γην και ύδωρ" για να τον αποκτήσει και τελικά αφού κατάφερε να κάνει την διοίκηση της αργεντίνικης ομάδας να συναινέσει εξασφάλισε την υπογραφή του διεθνούς μέσου, παρουσιάζοντάς τον στον "Καμπ Νου", ως τον νέο ηγέτη που θα οδηγήσει την ομάδα στις μεγάλες επιτυχίες που έλειπαν.
Η παρουσία του δύστροπου, Λουίς Φαν Γκάαλ στον πάγκο των "Μπλαουγκράνα" μαζί με την διστακτικότητα του Ρικέλμε, εξοστρακίζουν γρήγορα εκτός ενδεκάδας τον Αργεντίνο. Ένα χρόνο μετά και με την απόκτηση του Ροναλντίνιο να έχει μεσολαβήσει ο Αργεντίνος φεύγει ως δανεικός (και αγύριστος) για την Βιγιαρεάλ.
Εκεί, σε μια ομάδα με πολύ λιγότερες απαιτήσεις και με πολλούς Λατινοαμερικάνους στην σύνθεσή της βρίσκει τον εαυτό του και μεταμορφώνεται στον ηγέτη που όλοι γνώρισαν στην Αργεντινή. Σε καμία περίπτωση όμως δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο του Μαραντόνα...
Πάμπλο Αϊμάρ
Ο Αϊμάρ ξεκίνησε την καριέρα του από την Ρίβερ Πλέιτ, στην οποία ανήκε από την περίοδο 1997/98. Τα βλέμματα όλων στράφηκαν αμέσως στον νεαρό Αργεντίνο που τρέλαινε κόσμο με τις ντρίμπλες του και την μαγική του πάσα ενώ το 2001 έκανε το μεγάλο βήμα στην καριέρα του καθώς αποκτήθηκε από την Βαλένθια αντί του ποσού των 24 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο Αργεντίνος μπορεί να οδήγησε την ομάδα του στην κορυφή του Ισπανικού ποδόσφαιρου την επόμενη χρονιά, όμως στον τελικό του Τσαμπιονς Λιγκ οι "νυχτερίδες" ηττήθηκαν από την Μπάγερν Μονάχου στα πέναλτι.
Αν και πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις με την ομάδα της Παμπλόνα, λόγω των συχνών τραυματισμών του έχασε την θέση του σε αυτήν μέχρι που το φετινό καλοκαίρι μετακόμισε στην Σαραγόσα. Ο Μαραντόνα είχε πει για τον Αϊμάρ: "Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής για τον οποίο θα πλήρωνα για να παρακολουθήσω".
Λιονέλ Μέσι
Όταν ο Μαραντόνα, έκανε μαγικά και κατακτούσε με την Αργεντινή το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό, ο εν λόγω κύριος δεν είχε καν γεννηθεί. Τα όνειρα των Αργεντίνων φιλάθλων, έχουν πλέον όνομα και συγκεκριμένα ακούνε στο Λιονέλ Μέσι.
Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός της Μπαρτσελόνα έχει καταφέρει να ακούει το όνομά του περισσότερο από ότι ο Ροναλντίνιο από τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.
Με το ύψος του (1,69) να παραπέμπει στον "Πίμπε Ντ' Όρο" και την ντρίμπλα του να τρελαίνει κόσμο, ο Μέσι έχει ήδη γίνει ο νέος ηγέτης της Μπαρτσελόνα, ενώ προορίζεται για την ίδια θέση και στην εθνική Αργεντινής.
Η αυτοπεποίθηση του δεν έχει όρια, ενώ δεν φοβάται να πάρει προσπάθειες ακόμα και στους πιο κρίσιμους αγώνες δείχνοντας έτσι πως έχει το τσαγανό για να τα καταφέρει. Αυτός είναι άλλωστε η τελευταία (μέχρι την επόμενη) ελπίδα των Αργεντίνων φιλάθλων για να βρουν τον άξιο διάδοχο του μεγάλου (και εορτάζοντα) Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.