Copa América 2021: Ο απολαυστικός Μέσι που οδεύει για την 7η Χρυσή Μπάλα και ο αναξιοποίητος Νεϊμάρ
Το Euro 2020 βρίσκεται στα ημιτελικά, όμως στην ίδια φάση είναι και το Copa América που διεξάγεται στην άλλη όχθη του Ατλάντικού και στο οποίο ξεχωρίζουν Λιονέλ Μέσι, Νεϊμάρ, Αργεντινή και Βραζιλία.
Το Copa América 2021 έφτασε στα ημιτελικά, όπου η Αργεντινή αντιμετωπίζει την Κολομβία και η οικοδέσποινα Βραζιλία το Περού τα ξημερώματα Τρίτης και Τετάρτης αντιστοίχως. Στην ίδια φάση βρίσκεται φυσικά και το Euro 2020, το οποίο έχει υπερκαλύψει την ποδοσφαιρική πραγματικότητα επί ευρωπαϊκού εδάφους και έχει κλέψει από τη λάμψη της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης πέρα απ' τον Ατλαντικό.
Σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γαϊτανάκι της φιλοξενίας του τουρνουά, αφού αρχικά ήταν προγραμματισμένο να το διεκδικήσει μόνο η Κολομβία, ωστόσο στη συνέχεια προστέθηκε η Αργεντινή ως συνδιοργανώτρια στο φάκελο της υποψηφιότητας. Στο τέλος, καμία από τις δύο δεν ανέλαβε την ευθύνη, εξαιτίας εσωτερικών αντιδράσεων και κορονοϊού. Η διοργάνωση κατέληξε στη χώρα που είχε τα σημαντικότερα προβλήματα με τον COVID-19, αλλά ήταν έτοιμη αθλητικά και οργανωτικά, αφού ήταν η προηγούμενη οικοδέσποινα (και κάτοχος), το 2019.
Από τις 13 Ιουνίου έχουν διεξαχθεί 24 παιχνίδια, έχουν σημειωθεί 56 γκολ, έχουν ξεχωρίσει παίκτες για θετικούς και αρνητικούς λόγους. Το λάτιν θέαμα δεν λείπει, με ντρίμπλες, περίτεχνες ενέργειες και σπουδαίες εμπνεύσεις να διαδέχονται τα τάκλιν στο λαιμό και τις προβολές με δύο πόδια. Το Copa América αναπόφευκτα επισκιάζεται από το Euro, ωστόσο το SPORT24 σου παρουσιάζει 5 πράγματα που δεν πρέπει να χάσεις από τη διοργάνωση, που μπήκε στην τελευταία εβδομάδα της (μικρός τελικός τα ξημερώματα του Σαββάτου, τελικός τα ξημερώματα της Κυριακής, ζωντανά από το Open TV).
Ο Μέσι παίρνει τη Χρυσή Μπάλα
Σε Copa América και Euro αυτό το καλοκαίρι έχουν σημειωθεί μόλις δύο γκολ από απευθείας εκτέλεση φάουλ. Αμφότερα από τον Λιονέλ Μέσι. Ο 34χρονος Αργεντινός κατάφερε και έβγαλε δύο... ασίστ στην ίδια φάση, αν αφήσουμε τους τύπους και κρατήσουμε την ουσία στο πρώτο γκολ της Αργεντινής του Εκουαδόρ στα προημιτελικά. Επίσης, είναι ο 1ος σκόρερ του τουρνουά μέχρι στιγμής με 4 γκολ, 1ος σε ασίστ με 4 και στη διάρκεια των αγώνων έγινε ο 1ος σε συμμετοχές στην ιστορία της Αργεντινής, ξεπερνώντας τις 147 του Χαβιέρ Μαστσεράνο (εδώ και χρόνια είναι 1ος σε γκολ).
Μέσα στο 2021 έχει συνεισφέρει με γκολ ή ασίστ 40 φορές σε 30 αγώνες με εθνική και σύλλογο και έχει συγκεντρώσει 20 βραβεία man of the match. Για σύγκριση, στο πιο παραγωγικό έτος της καριέρας του, το 2012 των 91 τερμάτων, στα πρώτα 30 παιχνίδια είχε 15 βραβεία man of the match. Μέσα στο 2021 έχει τα περισσότερα γκολ στον κόσμο, τις περισσότερες ασίστ, τις περισσότερες επιτυχημένες ντρίμπλες και τη μεγαλύτερη δημιουργία ευκαιριών. Όσο για τη σεζόν 2020-2021, μέχρι στιγμής σε 58 αγώνες έχει 44 γκολ και 16 ασίστ. Έχοντας κάνει απίθανα πράγματα για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα μέσα στη χρονιά που έληξε με την κατάκτηση του κυπέλλου και διεκδίκηση της La Liga μέχρι τελευταία αγωνιστική, η κατάκτηση του Copa América πιθανόν θα συνοδευεί με την κατάκτηση της 7ης Χρυσής Μπάλας για την προθήκη του. Αν δεν τα καταφέρει με την Αργεντινή, τότε θα παραμείνει διεκδικητής του σπουδαίου ατομικού τίτλου, αλλά θα έχει ανταγωνισμό.
Η Βραζιλία ακόμα δεν ξέρει πώς να αξιοποιήσει τον Νεϊμάρ
Ο Νεϊμάρ είναι το μεγαλύτερο αστέρι της Βραζιλίας εδώ και πάνω από μια δεκαετία, όταν εμφανίστηκε ως ανήλικος στο προσκήνιο, να καταρρίπτει ρεκόρ σκοραρίσματος θρύλων του παρελθόντος. Ηγέτης της "σελεσάο" από το Παγκόσμιο Κύπελλο 2014, όταν η απουσία του λόγω τραυματισμού κόστισε σημαντικά στον ημιτελικό που όλοι οι Βραζιλιάνοι θέλουν να αφαιρέσουν απ' τη μνήμη τους. Με 109 συμμετοχές βρίσκεται στην 4η θέση όλων των εποχών, πίσω από Καφού (142), Ρομπέρτο Κάρλος (125) και Ντάνι Άλβες (118). Με 68 γκολ βρίσκεται στη 2η θέση όλων των εποχών, πίσω μόνο από Πελέ (77). Το να γίνει ο απόλυτος και στις δύο λίστες είναι μόνο θέμα χρόνου. Κοντινού χρόνου.
Κι όμως, εδώ και περίπου μια δεκαετία, οι προπονητές της Βραζιλίας δεν έχουν καταφέρει να προσαρμόσουν είτε τον Νεϊμάρ στα πλάνα τους είτε (πιο απλά) τα πλάνα τους στον Νεϊμάρ. Ακόμα και ο πιο... Ευρωπαίος Βραζιλιάνος προπονητής που είχε ποτέ η ομάδα και σίγουρα ο καλύτερος των τελευταίων ετών, Τίτε, δυσκολεύεται να λύσει το γρίφο. Σε αυτό το Copa América τον αφήνει σε ελεύθερο ρόλο, να κινείται γύρω από έναν επιθετικό, είτε αυτός είναι ο Ρομπέρτο Φιρμίνο είτε ο Γκαμπριέλ Μπαρμπόζα είτε ο Γκαμπριέλ Ζεζούς. Ο άσος της Παρί έχει άδεια να πατάει σε οποιονδήποτε χώρο του γηπέδου, την ώρα που ο επιθετικός έχει αρμοδιότητα να απελευθερώνει όποτε μπορεί το συμπαίκτη του.
Την ίδια στιγμή, παίκτες όπως οι Ρισάρλιζον, Ζεζούς (όταν δεν παίζει στον άξονα) και Έβερτον που παίζουν στα άκρα, δεν δημιουργούν αρκετά κι έτσι αυτό το βάρος το επωμίζεται ο Νεϊμάρ. Όπως γράφει ο Τιμ Βίκερι στο ESPN, ο Νεϊμάρ είναι και τόξο και βέλος, ένας δημιουργός και εκτελεστής στο ίδιο παιχνίδι. Σε ατομικό επίπεδο, το κάνει πετυχημένα, αφού έχει 2 γκολ και 2 ασίστ σε 4 αγώνες (δεν έπαιξε μόνο κόντρα στο Εκουαδόρ). Όταν έρχεται η ώρα να δημιουργήσουν άλλοι αντ' αυτού, υπάρχει πρόβλημα. Ο καθ' ύλην αρμόδιος βάσει προσόντων είναι ο Λούκας Πακετά, ο οποίος έκανε σπουδαία σεζόν παίζοντας αρκετά πίσω και κεντρικά στη Λιόν. Στη Βραζιλία δεν... επιτρέπεται να τοποθετηθεί στο κέντρο, γιατί έτσι θα σπάσει το αμυντικογενές δίδυμο μέσων που είναι απαραίτητο (δύο εκ των Καζεμίρο, Φρεντ, Φαμπίνιο, Ντόουγκλας Λουίζ). Στα πλάγια ο Πακετά χάνεται κι έτσι ο Νεϊμάρ αναγκάζεται να παραμένει τόξο και βέλος αυτής της ομάδας, κάτι που ίσως στις προχωρημένες φάσεις του τουρνουά να μην είναι αρκετό.
Το Περού - Παραγουάη θα μπορούσε να είναι αγώνας Euro
Αν πρέπει να αναδειχθεί ένα παιχνίδι από όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής στη διοργάνωση, τότε αυτό είναι ο προημιτελικός μεταξύ του Περού και της Παραγουάης, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αγώνας της φάσης των 16 του Euro 2020. Το τελικό 3-3 οδήγησε τον αγώνα στα πέναλτι κι εκεί το Περού πήρε την πρόκριση, ύστερα από συνολικά 5 αποτυχημένες εκτελέσεις.
Το Περού εντυπωσίασε στον όμιλο, χάνοντας μόνο από τη Βραζιλία (με το πιο ευρύ σκορ του τουρνουά, 4-0). Η Παραγουάη νίκησε τη Βολιβία, όπως όλος ο 1ος όμιλος, αλλά και τη Χιλή, με συνέπεια να προκριθεί ως 3η. Στον αγώνα της Γκοϊάνα, η "αλμπιρόχα" άνοιξε το σκορ μόλις στο 11ο λεπτό με τον Γκουστάβο Γκόμες, ο οποίος αποδείχθηκε αρνητικός πρωταγωνιστής του παιχνιδιού. Στο 21' ο Τζιανλούκα Λαπαντούλα έκανε την προσπάθεια, αλλά ο Γκόμες χρεώθηκε το αυτογκόλ και λίγο αργότερα ο γεννημένος στην Ιταλία επιθετικός αλλά πολιτογραφημένος Περουβιανός λόγω μητέρας έκανε την ανατροπή για το Περού. Ο Γκόμες ολοκλήρωσε την παρουσία του πριν από την ανάπαυλα, αποχωρώντας με κόκκινη κάρτα. Παρότι έπαιζε με 10 παίκτες, η Παραγουάη ισοφάρισε στο 54' με τον Χούνιορ Αλόνσο. Ο αγώνας εξελίχθηκε σε θρίλερ, όμως στο 80' φάνηκε πως βρήκε τη λύση του, με το γκολ του Γιοσιμάρ Γιοτούν του Περού. Οι Παραγουανοί δεν είπαν την τελευταία λέξη τους και όταν αποβλήθηκε ο Αντρέ Καρίγιο στο 85', αξιοποίησαν την ισορροπία στους παίκτες, σκοράροντας με τον Γκαμπριέλ Άβαλος στο 90'.
Ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι, αφού δεν υπάρχει παράταση στη φετινή διοργάνωση πλην του τελικού. Οι Νταβίδ Μαρτίνες και Μπράιαν Σαμούδο για την Παραγουάη έστειλαν τις προσπάθειές τους ψηλά, ενώ οι Σαντιάγο Ορμένιο και Κριστιάν Κουέβα είδαν τον Άντονι Σίλβα να αποκρούει τις προσπάθειές τους. Με το σκορ στο 2-2, ο Αλμπέρτο Εσπινόλα εκτέλεσε το 9ο πέναλτι της διαδικασίας και ο Πέδρο Γκαγιέσε απέκρουσε για πρώτη φορά. Ήταν η πιο κρίσιμη φάση, αφού ο Μιγκέλ Τράουκο ευστόχησε στη δική του προσπάθεια και το Περού προκρίθηκε για δεύτερο σερί τουρνουά στα ημιτελικά.
Η "χρυσή γενιά" της Χιλής αποχωρεί χωρίς άλλο τρόπαιο
Κλάουντιο Μπράβο, Μαουρίσιο Ίσλα, Αρτούρο Βιδάλ, Αλέξις Σάντσες, Εντουάρντο Βάργκας, Γκάρι Μεδέλ και Σάρλες Αράνγκις. Η ραχοκοκαλιά της Χιλής την προηγούμενη δεκαετία, αλλά πλέον ο μικρότερος ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 32α γενέθλιά του. Η "χρυσή γενιά" της χώρας είχε μια τελευταία ευκαιρία φέτος να αποχωρήσει από το προσκήνιο με ένα τρόπαιο. Ήταν μαχητική, όπως είχε συνηθίσει τους φίλους της, δυσκόλεψε την Αργεντινή στην πρεμιέρα (1-1) και τη Βραζιλία στα προημιτελικά (ήττα 0-1), ωστόσο τελικά υπέκυψε.
Ο Βιδάλ αποκάλεσε "κλόουν" το διαιτητή του αγώνα με τη "σελεσάο", παρότι η Βραζιλία έπαιζε με 10 παίκτες σχεδόν για ένα ημίχρονο λόγω αποβολής του Γκαμπριέλ Ζεζούς για κλοτσιά κουνγκ φου σε αντίπαλο. Η αλήθεια είναι ότι η Χιλή δεν μπορούσε να σκοράρει σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά και το πλήρωσε κόντρα στους οικοδεσπότες. Ακόμα κι έτσι, αυτή η γενιά αποχωρεί ή έστω περνάει σε δεύτερη μοίρα έχοντας κατακτήσει δύο σερί Copa América, το 2015 και το επειτειακό του 2016, αμφότερα κόντρα στην Αργεντινή του Μέσι.
Το Last Dance της Ουρουγουάης
Δεν είναι μόνο η Χιλή που διαθέτει μια "χρυσή γενιά" στα τελευταία της αυτήν την περίοδο, στην ίδια κατηγορία μπαίνει και η Ουρουγουάη. Φερνάντο Μουσλέρα, Ντιέγκο Γκοδίν, Λουίς Σουάρες, Έντινσον Καβάνι και Μαρτίν Κάσερες συνέδεσαν το όνομά τους με την 4η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2010, όμως τώρα ο μικρότερος εξ αυτών είναι 34 ετών. Με προπονητή τον αειθαλή παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας Όσκαρ Ταμπάρες, η "σελέστε" τα πήγε καλά στη φάση των ομίλων, χάνοντας μόνο απ' την Αργεντινή. Δύο γκολ του Καβάνι κι ένα του Σουάρες έστειλαν την Ουρουγουάη στα προημιτελικά, όπου αντιμετώπισε την Κολομβία.
Στον αγώνα της Μπραζίλια φάνηκε η αδυναμία του ρόστερ. Όταν οι επιθετικοί ήταν σε καλύτερη ηλικία, τα γκολ έμπαίναν. Όταν οι αμυντικοί ήταν σε καλύτεροι ηλικία, τα γκολ επίσης έμπαιναν, από τα στημένα. Τώρα τα γκολ δεν μπαίνουν και η παρουσία ενός οργανωτή είναι απαραίτητη. Τέτοιος δεν υπάρχει για να τροφοδοτήσει τον Καβάνι ή τον Σουάρες, ειδικά από τη στιγμή που ουδείς εκ των δύο μπορεί να δώσει τη θέση του σε κάποιον επιπλέον μέσο και το 4-4-2 με δύο αμυντικούς ή κεντρικούς μέσους δεν αλλάζει. Το 0-0 με την Κολομβία ήταν απόρροια της φτωχής δημιουργίας των Ουρουγουανών (αλλά και των Κολομβιανών). Στα πέναλτι, Καβάνι και Σουάρες σκόραραν με τις προσπάθειές τους, αλλά δύο συμπαίκτες τους όχι.
Το τέλος; Όχι, ακριβώς. Σε αντίθεση με τη Χιλή, η συγκεκριμένη φουρνιά θα μείνει ως έχει για περίπου 1,5 χρόνο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ τον Νοέμβριο του 2022 θα αποτελέσει το "κύκνειο άσμα" της, τόσο σε επίπεδο παικτών, όσο και σε επίπεδο προπονητή.