Δέκα χρόνια από το συλλαλητήριο των οπαδών του Παναθηναϊκού
Συμπληρώνεται μία δεκαετία από την ημέρα που οι οπαδοί του Παναθηναϊκού διαδήλωσαν απαιτώντας την αποχώρηση της οικογένειας Βαρδινογιάννη από την ΠΑΕ. Το Sport24.gr θυμάται το συλλαλητήριο των φίλων του Τριφυλλιού. (VID, PIC)
Μία δεκαετία συμπληρώνεται σήμερα (13/4) από την ημέρα που χιλιάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού διαδήλωσαν διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον για την ομάδα ποδοσφαίρου. Άνθρωποι διαφορετικών γενεών συγκεντρώθηκαν στο Πεδίο του Άρεως και κατευθύνθηκαν προς το «Απόστολος Νικολαΐδης», με σκοπό να εκφράσουν τη συσσωρευμένη αγανάκτηση τους για τη διαφαινόμενη απώλεια του τίτλου και για τον τρόπο διοίκησης του Γιάννη Βαρδινογιάννη. Το συλλαλητήριο της 13ης Απριλίου αποτέλεσε το εφαλτήριο για ιστορικές εξελίξεις, αφού συνέβαλλε στο τέλος της μονοκρατορίας της οικογένειας Βαρδινογιάννη στην ΠΑΕ και έφερε την πολυμετοχικότητα.
Δέκα χρόνια αργότερα, το συλλαλητήριο της 13ης Απριλίου του 2008 φαντάζει τόσο μακρινό και τα όνειρα των φίλων του Τριφυλλιού έχουν μετατραπεί σε εφιάλτες... Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός έχει περιέλθει σε δυσχερή οικονομική θέση και απειλείται με υποβιβασμό από τη Superleague, ενώ κανένας από τους εύπορους επιχειρηματίες που ενεπλάκησαν την περίοδο εκείνη, δεν δίνει λύση στο ιδιοκτησιακό.
ΤΑ SMS ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
Η διοργάνωση του συλλαλητηρίου είχε αρχίσει αρκετές ημέρες πριν τη διεξαγωγή του και αποσκοπούσε στην κινητοποίηση των φιλάθλων. Στα κινητά στέλνονταν SMS που έγραφαν «13/4/2008: Ο Παναθηναϊκός σου σε χρειάζεται. Όλοι στο Πεδίον του Άρεως στις 16:00» και «13/4/2008: Ο λαός του Παναθηναϊκού παίρνει την κατάσταση στα χέρια του». Επίσης, σε γκρουπ στο Facebook δινόταν πληροφορίες για τον τόπο και την ώρα έναρξης, ενώ καλούνταν όλοι να μεταφέρουν τα νέα σε όσους δεν γνώριζαν.
Με την πάροδο των ετών, διαδόθηκαν διάφοροι αστικοί μύθοι για τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου και το ρόλο που είχε παίξει ο Αντρέας Βγενόπουλος και παράγοντες του Ερασιτέχνη. Μία από τις φήμες της εποχής ανέφερε η εκδήλωση συντονιζόταν από σουίτα στο ξενοδοχείο «Ζαφόλια»...
Είναι γεγονός ότι το συλλαλητήριο είχε απήχηση μεταξύ των φιλάθλων, αφού η 30ετής περίοδος της οικογένειας Βαρδινογιάννη είχε δημιουργήσει «κόπωση». Ο Παναθηναϊκός δεν κατακτούσε τίτλους στην Ελλάδα από το 1996 και έπειτα, με εξαίρεση το νταμπλ του 2004 και ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν κατάφερε να συνεχίσει το έργο του θείου του, Γιώργου Βαρδινογιάννη. Βέβαια, ο Τζίγγερ είχε την ατυχία να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο στην παντοδυναμία του Σωκράτη Κόκκαλη και μία από τις κυριότερες κατηγορίες των φίλων του Τριφυλλιού εστιαζόταν στην αδυναμία του να προστατεύσει την ομάδα.
ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ
Οι εκτιμήσεις για τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου ποικίλουν. Οι προσκείμενοι στον τότε μεγαλομέτοχο έκαναν λόγο για 8.000 συμμετέχοντες, ενώ οι «αντιβαρδινογιαννικοί» υποστήριζαν ότι η προσέλευση ξεπέρασε τους 35.000 ανθρώπους. Πιθανότατα, η αλήθεια των αριθμών βρίσκεται κάπου στη μέση, αν και το μήνυμα του συλλαλητηρίου εξέφραζε πολλούς περισσότερους απ' όσους πήραν μέρος.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού άρχιζαν να μαζεύονται στο Πεδίου Άρεως λίγο μετά τις 15:00, ενώ η επίσημη ώρα έναρξης είχε οριστεί στις 16:00. Ωστόσο, επειδή μερικά πούλμαν που μετέφεραν κόσμο από την επαρχία καθυστέρησαν να φτάσουν, η πορεία προς το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας άρχισε μία ώρα αργότερα. Στο ενδιάμεσο, το λόγο πήραν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές όπως οι Πιτυχούτης, Λουκανίδης και Σούρπης και ορισμένοι από τους πιο γνωστούς συνδεσμίτες.
Λίγο μετά τις 17:00, οι συγκεντρωμένοι οπαδοί κατευθύνθηκαν προς το «Απόστολος Νικολαΐδης», όπου στις 19:00 ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν τον Άρη. Η πορεία ήταν απολύτως ειρηνική και έφτασε μέχρι το ύψος της οδού Λουκάρεως, όπου σταμάτησε λόγω παρατεταμένων δυνάμεων της Αστυνομίας. Οι οπαδοί φώναξαν αρκετά συνθήματα κατά του Γιάννη Βαρδινογιάννη, ζητώντας του να πουλήσει τις μετοχές του και να φύγει.
ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ
Ασφαλώς, το συλλαλητήριο αποτελεί ένα ορόσημο για το «πράσινο» οπαδικό κίνημα. Απέδειξε ότι ο κόσμος του Συλλόγου μπορεί να κινητοποιηθεί και να δείξει τη δυναμική του, διότι ναι μεν δεν καθόρισε τις εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό της ΠΑΕ, αλλά σίγουρα τις επηρέασε. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης που μέχρι τότε απέκλειε κατηγορηματικά το άνοιγμα του μετοχολογίου, πιέστηκε να αλλάξει στάση επειδή πείστηκε ότι θα συναντούσε αντιδράσεις από τους οπαδούς.
Όσο για τον απόλυτο στόχο του συλλαλητηρίου, αυτός δεν επιτεύχθηκε διότι επί της ουσίας ο μεγαλομέτοχος παρέμεινε ο ίδιος. Οι Βγενόπουλος, Πατέρας, Γιαννακόπουλος, Πολέμης, Νίκας, Ξυλάς, Δάβαρης, Ζολώτας, Έλληνας απέκτησαν μετοχές της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αλλά ο τελικός λόγος άνηκε ξανά στον Γιάννη Βαρδινογιάννη. Επιπλέον, η πολυμετοχικότητα αποδείχτηκε δυσλειτουργική μετά από σύντομο χρονικό διάστημα.
Ύστερα από δέκα χρόνια, δεν είναι εύκολη η προσέγγιση των αποτελεσμάτων του συλλαλητηρίου. Η ψυχρή λογική αναφέρει ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ' ότι πριν και αυτό φαίνεται σε κάθε τομέα. Ωστόσο, οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν αναζητώντας κάτι καλύτερο και έχοντας την προοπτική της εισόδου στην ΠΑΕ πολλών και ισχυρών επιχειρηματιών. Οι προσδοκίες τους διαψεύστηκαν, αλλά δεν έχουν οι ίδιοι την ευθύνη. Το σίγουρο είναι ότι η 13η του Απρίλη του 2008 θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια ακόμα, είτε από τους υπέρμαχους, είτε από τους ενάντιους...
Photo credits: Eurokinissi